| อนุทิน ... ๗๙๙๖ |
"..."
หนังสือบางเล่ม
ไม่ได้ทำให้เราฉลาดขึ้น
แต่ทำให้เรานิ่งลง
เชียงใหม่ (สองยามไปแล้ว)
๑๓ ก.พ.๖๐
idiom (สำนวนควรรู้)
1. a dime a dozen = ไม่มีอะไรพิเศษ หรือ เป็นเรื่องธรรมดามากๆ เช่น
Nowadays MBA is a dime a dozen. คนที่จบการบริหารธุรกิจ
เป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่ง
จาก Bangkok Post Learning English
เด็กชายในปี 1950 อายุ 18 ปี เข้าร่วมสงคราม!
เด็กชายในปี 2017 อายุ 22 ปี รู้สึกโศกเศร้า เพราะว่า
คำพูดส่งผลร้ายมากกว่ามีดดาบ!
#freePai
……….
-1 ก.พ.60
-ต้อนร้บเดือนแห่งความรักด้วยการอบรมสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชน
-ผู้เข้ากิจกรรมจำนวน 20 ราย จาก 2 กลุ่ม ตำบลวังควง/ตำบลเขาคีรีส
-เก็บภาพและเรื่องราวเอาไว้เรียบร้อย..รอลงบันทึก
-วันนี้ขอบันทึกเรื่องราวของ"ผักไร"ก่อน...
-ตามคิว ๆ ๆครับ 555
-ติดตามกิจกรรม"แคะผักไร แวะเดินห้าง"ได้จากที่นี่ครับ https://www.gotoknow.org/dashboard/home#/posts/622475">https://www.gotoknow.org/dashboard/home#/posts/622...
-09/02/60
-การเตรียมการตัองพร้อม 80 %
-หน้างาน 20 %
-ฉะนั้น ต้องเตรียมการให้พร้อม...
-งานจึงจะสำเร็จ..
-ปิดจ๊อบงานลงอย่างสวยงาม..ท่ามกลางข้อจำกัด/ปัญหา/อุปสรรค มีไว้ให้แก้ไข
-สิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมดีเสมอ..
เปิดบานเฟี้ยมหน้าบ้าน
วิวงดงามต้นจานปรากฏ
นกขวักไขว่สวยไกล
....
ยามสายแดดส่่องจ้า
ท้องฟ้างดงามเข้มฉากสวย
รอภาพใกล้ดอกจาน
....
ขณะปัจจุบัน
สวยใสในใจเท่ารับรู้
เปลี่ยนจีรังไม่เที่ยง
^_,^
อาทิตย์ ๕ กพ. ๒๕๖๐ ๐๘.๓๕ น.
พระจันทร์ส่องสว่าง
ทาบฟ้ากว้างโอบอุ่นกรุ่นรัก
เต็มจันทร์เต็มดวงใจ
วี้ดวิ้ววววววว
^_,^
จาก...ระเบียงหน้าบ้านไม้ชายทุ่ง
๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
| อนุทิน ... ๗๙๘๗ |
"เวลาส่วนตัว"
เราทุกคน
ต้องการเวลา
ที่เป็นของตัวเองทั้งสิ้น
บางคนอยู่อย่างเงียบ ๆ
บางคนเปิดเพลงที่อยากฟัง
บางคนอ่านหนังสือเล่มโปรด
เราทุกคน
ล้วนต้องการ
ความเป็นส่วนตัวทั้งสิ้น
เชียงใหม่ (วันพระใหญ่)
๑๑ ก.พ.๖๐
๐๙.๓๓ น.
มีสิ่งหนึ่งที่ผมไม่เคยเบื่อ ที่จะทำ
คือ การร่วมเป็นส่วนหนึ่งของผู้
ถ่ายทอดความรู้แก่น้องๆ อันเป็น
เมล็ดพันธุ์ที่จะหยั่งรากสู่การเป็น
พลเมืองที่ดีในสังคม................
..." ครู " ในคำที่คุ้นหูใครต่อใคร
ย่อมน่านับถือและบูชาไว้เหนือหัว
อย่างยิ่ง.......ในเวทีของการเป็น
ผู้ให้ที่สมควรแก่การเอาแบบอย่าง
แม้ผมจะไม่ได้เป็นครู... ก็ขอเดิน
ตามรอยครูผู้เป็นแบบอย่างที่ดี..
หวังเพื่อเป้าหมายเดียวกับครู...
คือถ่ายทอดความรู้ที่ถูกต้องแก่
น้องๆรุ่นต่อไป ให้เป็นคนคุณภาพ
“ อันความรัก ไม่มีภาษา ”
มีแต่อยากจะให้ไม่รู้จบ
มีแต่อยากจะดูแลไม่รู้หาย
มีแต่อยากจะปกป้องไม่รู้วาย
มีแต่อยากจะมอบมิตรภาพให้ไม่รู้ลืม
และอีกหลายๆอยาก...
ที่คิดว่า...ชีวิตนี้อยากส่งมอบแก่เธอ
หลายข้อสงสัยที่ต้องย้ำคิด กับตัวเองตลอดเวลา กับการส่งมอบความรักความปรารถนาดีในหัวใจ
ให้แก่สาวคนหนึ่งอย่างไม่รู้สิ้น แท้จริงแล้วนั่น เราได้อะไรเป็นรางวัลตอบแทน
บางทีผมก็ตอบตัวเองได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่เห็นจะโกหกตัวเองไปวันๆเสียมากกว่า
สิ่งที่ทำแล้วในวันนี้ แล้ววันพรุ่งนี้จะได้อะไรกลับมานั้น ผมตอบได้ยาก
แต่ผมเชื่อศรัทธาเล็กๆในหัวใจตัวเองที่ฝักใฝ่และรอเขามากี่ช่วงเวลาที่ผ่านแล้วผ่านเล่า
กระนั้นก็ยังไม่หน่ายรอคอยที่จะยินดีในความปราถนาของตัวเอง
เวลาผ่านไปแล้วหลายปี ผมก็ยังติดต่อเขาอยู่เรื่อย ถามไถ่สารทุกข์ – สารสุขเธอ
แม้เธอจะไม่พูดหรือให้คำตอบที่ชัดเจนกับผมเสียที ก็หาเป็นปัญหาอันใดที่จะทำให้ใจผมหมองเศร้า
เฉกเช่นคนอื่นที่เอาแต่อ่อนแอกับสิ่งนี้ หากเขาลืมหรือเจตนาที่ไม่ทำความเข้าใจในวิถีธรรมชาติความรัก
สิ่งที่จะได้รับเป็นรางวัลตอบแทนก็อาจเป็นหยดน้ำตาก็ได้
...เมื่อพูดถึงเรื่องการเดินทาง ส่วนตัวของผมแล้วนั้น
เชื่อว่าโอกาส เป็นตัวขับเคลื่อนกระบวนการต่างๆทั้งหมด
ทั้งเพื่อนร่วมงาน เงิน เวลา และอื่นๆที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
สถานที่ก็มีส่วนสำคัญเช่นกัน...
....... เดินทางเมื่อ... วันที่ 6 - 7 มกราคม 2560 ..........
ล่าสุด ผมเดินทางไปที่อุทยานภูหินร่องกล้า จังหวัดพิษณุโลก
พร้อมเพื่อนร่วมทาง 7 - 8 คน ทริปนี้เป็นทริปเล็กๆ
สำหรับเรา เนื่องจากเดินทางไปร่วมอนุโมทนาบุญบวช
พี่อานนท์ หัวหน้ามัคคุเทศก์ จึงถือโอกาสนี้เดินทาง
ไปเปิดหูเปิดตาและพักผ่อนด้วย...
เป็นการเดินทางเล็กๆสำหรับเรา แต่เอิบอิ่มไปด้วยมิตรภาพ
เพื่อนพ้องน้องพี่ สร้างความอบอุ่นพร้อมรอยยิ้มให้แก่กัน
นั่นแหล่ะครับ....ความสุขของทริปนี้....คุ้มจริงๆครับ
.......................................................บรรณากร............
ความเป็นเรา : ถูกความเป็นเมืองกลืนชีวิต
" ตอนนี้อยากกลับไปเป็นเด็ก..............................
เหมือนเมื่อคราว ที่ไม่ต้องมีความจริงเป็นข้อบีบบังคับ
ตอนเมื่อความถูกและผิดเป็นเพียงแค่ความไร้เดียงสา"
กลับไปเป็นเด็กบ้านนอก อยู่ง่ายๆ ได้โอบกอดและ
หอมแก้มพ่อกับแม่ - สะพายย่ามหิ้ววิทยุเดินตามเจ้า
ควายน้อย นอนฟังดีเจจัดรายการเพลง..................
นั่งล้อมวง ปั้นข้าวเหนียว คุ้ยน้ำพริกฝีมือแม่กับหลานๆ
เอาแบบที่ชีวิตไม่ต้องซับซ้อนหรือเงื่อนไขอะไรทั้งนั้น
.....................................................................
สำหรับโอเน็ตระดับประถมจบแล้ว เหลือมัธยม จาการสอบถามระดับประถม วิชาที่ยาก คือวิทย์ ถามหลายโรงเรียนที่สอบเป็นศูนย์สอบ และง่ายที่สุด คือ ภาษาอังกฤษ ถามเหตุผล อ่านไม่ได้ แปลไม่ถูกถึงความหมายเลยเดา..นี้คือ ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษในเมือง และชนบทไกลปืนเที่ยง โรงเรียนขนาดเล็กครูไม่ครบชั้น กับครูเกินเกณฑ์ และมีวิชาเอกตามที่กำหนด..แล้วจะเอาอะไรกับการวัดความรู้พื้นฐาน วิทย์ การทดลอง อุปกรณ์ ตัวแปรต่างๆ เหตุผลมากมายที่ถาม..แต่เด็กมีความคิดพื้นฐานยังไม่ลึกพอจะตอบอย่างไร
จะแก้การศึกษาไทยให้ทัดเทียมอารยประเทศ..งบประมาณการศึกษาสูงก็จริง แต่เป็นงบก่อสร้าง แต่จ้างครูที่จบมาตามสาขาวิชาเอกที่ต้องการน้อยมาก..ผมไม่ได้จบ เอกที่ตนเองมาแต่ก็รับผิดชอบทุกสาระ..แล้วคุณภาพอยู่ตรงไหน จะซ่อมเสริมหรือติวเตอร์ก็เถอะ อยากให้เก่งคณิต วิทย์ อังกฤษ เข้าอาเซียน..อีก 30 ปีเถอะ ถ้าระดับสูงไม่เปลี่ยนแนวคิด
วันอาทิตย์เป็นวันหยุด..ได้มองรอบข้าง..สิ่งที่ไม่ได้ทำ สิ่งที่จะทำ..และหยุดลงตรงที่ ล้างรถ..ดื่มกาแฟ นั่งเขียนอนุทิน..