ความเป็นเรา : ถูกความเป็นเมืองกลืนชีวิต
" ตอนนี้อยากกลับไปเป็นเด็ก..............................
เหมือนเมื่อคราว ที่ไม่ต้องมีความจริงเป็นข้อบีบบังคับ
ตอนเมื่อความถูกและผิดเป็นเพียงแค่ความไร้เดียงสา"
กลับไปเป็นเด็กบ้านนอก อยู่ง่ายๆ ได้โอบกอดและ
หอมแก้มพ่อกับแม่ - สะพายย่ามหิ้ววิทยุเดินตามเจ้า
ควายน้อย นอนฟังดีเจจัดรายการเพลง..................
นั่งล้อมวง ปั้นข้าวเหนียว คุ้ยน้ำพริกฝีมือแม่กับหลานๆ
เอาแบบที่ชีวิตไม่ต้องซับซ้อนหรือเงื่อนไขอะไรทั้งนั้น
.....................................................................
คิดเหมือนกัน คิดทีไร น้ำตาไหลทุกที