อนุทินล่าสุด


ยูมิ
เขียนเมื่อ

ธรรมชาติมอบเครื่องเล่นมาให้มนุษย์อย่างหนึ่งที่มีความสำคัญต่อการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ด้วยกัน  สมมุติชายกับหญิงพบกันต้องตาพาต้องใจและตกลงเป็นสามีภรรยากันแล้ว  ด้วยทุกสิ่งในโลกธรรมนี้ล้วนตกอยู่ใต้กฎไตรลักษณ์ซึ่งไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน  กาลต่อมาสามีและภรรยาเกิดปัญหาความขัดแย้งกัน  การจะแก้ไขปัญหานี้ประการหนึ่งเพื่อก่อเกิดรักกันเหมือนดังเดิมก็ต้องใช้เครื่องเล่นที่ธรรมชาติให้มานี้นั่นคือการสัมผัสเสพกามคุณอันเป็นสิ่งหล่อหลอมรวมใจให้เป็นหนึ่งเดียวนั้นแล.



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

เช้าวันนี้มีสอนนิสิต ป. โท  สาขาวิชาไทยคดีศึกษา ณ ม.ทักษิณ  ต้องเดินฝ่าสายฝนที่ตกลงมาพรำ ๆ แวบไปเห็นคนสวนหลบฝนอยู่ใต้ตึก  บอกคนสวนว่า..วันนี้เทวดารดน้ำต้นไม้ให้แล้วเลยไม่ต้องรดน้ำเหมือนวันก่อนที่แสงแดดเจิดจ้า  ...มีเสียงหัวเราะชอบใจตามมา...

...สำหรับเรา...Just  walking  in  the  rain.



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

วันนี้ทราบข่าวการจากไปเป็นคุณพ่อของเพื่อนอาจารย์ในคณะเดียวกัน  มีเพื่อน ๆ กล่าวว่า...ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ.. สำหรับผม  มองในมุมใหม่ว่า..ผู้ที่ล่วงลาลับไปก็ขอให้ท่านไปสู่สุคติ  โดยผมให้ความสำคัญผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่แต่กำลังเกี่ยวข้องกับผู้จากไป  โดยแสดงออกว่า...ขอให้กำลังใจ...ให้มีพลังใจที่เข้มแข็งเพื่อดำเนินชีวิตต่อไป  ท่านผู้จากไปขอให้ได้ไปสู่สุคติ..เทอญ.



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ช่วง 19.35 น. วันนี้  ขณะกำลังขับรถกลับบ้านเส้นทางข้างหน้าเป็น 3 แยกมีสัญญาณไฟกำลังจะแดงขึ้น  ผมจึงลดเกียร์เพื่อหยุดรถ  แต่มีรถคันหลังวิ่งตามมากดแตรดัง ๆ เหมือนต้องการให้ผมขับรถฝ่าไฟแดง   อะไรกัน..?  ผมหยุด  มองกระจกหลังเห็นรถคันนั้นเลี้ยวซ้ายมาจอดเยื้อง ๆ รถผม ที่จริงเขาขับขึ้นมาเทียบกับรถผมได้  จะได้เปิดกระจกด้านซ้ายคุยกันหน่อย  ว่าผมจะจอดรถที่ติดไฟแดงนี้ผมทำไม่ถูกหรือ  หรือว่ามีเหตุผลใดทำไมคุณจึงกดแตรอย่างนั้น.



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ตามความฝันให้มุมคิดอะไร  ฝันว่าตนเองเข้าไปในวัดพุทธสายมหายานแห่งหนึ่ง จำได้ว่าสถานที่แห่งนี้เคยฝันไปเที่ยววัดแห่งนี้แล้วครั้งหนึ่ง  ในฝันครานี้มีคนแนะนำว่าคุณควรเปลี่ยนชุดเป็นพระแล้วจึงขึ้นไปตึกสูง ๆ หลายชั้นนั้นเพื่อไปไหว้พระ  เมื่อกลับลงมาแล้วก็ถอดชุดพระออกได้นะ  แล้วก็ตื่นจากหลับนั้นเอง  ที่น่าคิดคือทำไมเราฝันไปยังที่เดิมแห่งนี้  แต่ไม่รู้ว่าอยู่แห่งใดในโลกนี้



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ให้น้ำใจให้น้ำคำจำจ่อจิต

 ชุบชีวิตชนชาวเขาเฝ้าห่วงหา

 มอบสิ่งของให้เป็นทานท่านให้มา

 น้อมวันทาแด่นักบุญขุนเขาเอย.

กรณีพระจูเลี่ยน อาภาธโร ในชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร : นักบุญแห่งขุนเขา ( ดูใน Youtube ) 

ช่วงเตรียมเรื่องนี้เอาไว้ประกอบการสอนวิชาเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

หอมอะไรในรั้วบ้านสำราญจิต
ชื่นชีวิตรุ่งอรุณอุ่นเกสา
เดินเลาะเล่นรอบหมู่บ้านรติมา
ได้เวลาหวนกลับคืนถิ่นบ้านตน
แวะข้างเรินเพลินคำชวนคู่ชีวิต
ดมสักนิดมะลิซ้อนบานหน้าฝน
หอมระรื่นชื่นนาสาครายืนยล
เราสองคนยิ้มระรื่นชื่นชีวี



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ยามเย็นย้ำสนธยาอีกคราแล้ว
ไร้วี่แววว่านกกาถลาว้อน
ลืมแล้วหรือรวงรังครั้งเคยนอน
ปล่อยให้คอนคอยเก้อเธอไม่มา



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ขับรถมาติดไฟแดงมองเห็นคำ
นึกขันขำจำมาเล่าเราแลหัน
ขำในใจเดินผ่านไปอย่าทักกัน
เพราะทุกวันรักคนง่ายเสียจริงเอย.
มุมคิดติดท้ายรถตู้ว่า
...เดินผ่านอย่าทักเพราะรักคนง่าย...
ฮา ๆ



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ความเชื่อใด ๆ ที่มีพลังต่อการดำรงชีวิตของคนนั้นมักจะยืนยงอยู่ได้นานหลายพันปี



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ความโศกเศร้าเสียใจในประวัติศาสตร์ของคนนั้นมักมาจากความเชื่อในพลังของอารมณ์ความรู้สึก



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

อันว่าความรักถือว่าเป็นต้นตอของงานวรรณคดีและศิลปะ  บทกลอนที่ไพเราะสวยงามนั้นกวีมักแต่งมาจากความรักไม่ใช่มาจากเหตผล



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

แท้จริงแล้วหัวใจของคำสอนทางพระพุทธศาสนานั้นคือ  สอนคนให้ใช้ชีวิตอย่างไรจึงไม่มีความทุกข์นั้นเอง



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

อันคนเรานี้ถ้าคิดอะไรเบลอ ๆ เป็นลาง ๆ ก็ไม่มีทางที่จะพูดหรือเขียนอะไรออกมาชัดเจนได้



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ศาสนาเปรียบเสมือนศาลาริมทางเป็นที่พักอาศัย  ผู้คนที่นับถือศาสนาเปรียบเหมือนมาคอยหลบแดดฝนและเพื่อเดินทางชีวิตต่อไป



ความเห็น

มากกว่าศาลาริมทางหรือเปล่า…หนอ…

ยูมิ
เขียนเมื่อ

อันความรู้นั้นมีคุณสมบัติคือความจริง  ความจริงนี้ละถ้าเรารับรองได้ด้วยประสาทสัมผัสนั้นคือข้อเท็จจริง  และตราบใดถ้ายังมีความสงสัยได้ก็ยังไม่ถือว่าเป็นความรู้



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ในบรรดาหลักคำสอนทางศาสนาที่ผู้นับถือมีความเห็นแตกต่างกันนั้นมักจะเป็นฝ่ายความเชื่อไม่ใช่ฝ่ายความรู้  และความเชื่ออย่างนั้นทำให้เกิดขัดแย้งกัน  ทะเลาะกันได้  เพราะเชื่อต่างกันไงละ 



ความเห็น

ความเชื่อ..ถ้าเป็นความเชื่อในหลักสัจธรรม..คงไม่มีปัญหากระมัง

ขอบคุณครับ  น่าสนใจคิดต่อนะครับ  ที่คุณ 

prayat duangmala  ว่าความเชื่อในหลักสัจธรรมนั้นเป็นอย่างไร  กรุณาช่วยยกตัวอย่างชัด ๆ หน่อยครับ  ขอบคุณหลาย ๆ 
ยูมิ
เขียนเมื่อ

กรณีโลกแห่งแบบตามมุมมองของพลาโต้นั้นก็เป็นเพียงโลกในจินตนาการเท่านั้นเอง  ซึ่งเป็นความเชื่ออันเป็นเรื่องเฉพาะตัว  ส่วนตัว  เหมือนกับการนับถือศาสนา  ที่ไม่มีที่สิ้นสุด  แต่โลกกลมนี้สิได้มาจากความรู้เป็นสากล  ข้ามพรมแดน  เป็นส่วนรวม  และมีที่สิ้นสุด



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

ในแนวคิดที่ลุ่มลึกพยายามบอกอะไรเราว่าความจริงที่เป็นแก่นแท้นั้นคืออะไรซึ่งแน่นอนว่าต้องใช้ดวงตาปัญญาเท่านั้นละจึงมองมุมลึกอย่างนี้ได้นี่ละคือ อภิปรัชญา  ( Metaphysics )



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ยูมิ
เขียนเมื่อ

คนเรานี้มีคุณสมบัติอยู่ 2 อย่างคือ  ทางรูป  สสาร  ได้แก่รูปร่าง  หน้าตา  มักมีข้อสงสัยน้อยกว่า  ทางนาม  จิต  ได้แก่  ความคิด  อารมณ์  ความรู้สึก  ที่มักมีปัญหามากเพราะไม่รู้ว่าใครคิดอะไรอยู่  เป็นต้น



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท