คำถามที่ต้องการใช้ปัญญาในการตอบ เช่น คนเราเกิดมาเพื่อมีความสุขเท่านั้นหรือเปล่า..? คนเราเป็นใครมาจากไหนและจะเป็นไปอย่างไร..? จะเพียงพอต่อการดำเนินชีวิตหรือไม่หากเรามีเสรีภาพที่จะเลือก..?
ไม่มีความเห็น
ความสำเร็จในการงานของคนเรานั้นต้องขึ้นอยู่ที่การตั้งใจลงมือทำอย่างจริงจังด้วยตนเอง ผู้ไม่พบความสำเร็จส่วนมากชอบมองดูแต่คนอื่นทำ
ไม่มีความเห็น
ผลแตงโมทานแล้วไร้รสหวาน กออ้อยนำมาปั่นได้น้ำแต่ไร้รสหวาน มวลดอกไม้ยามอยู่ชิดใกล้ไร้กลิ่นหอม มีแม่น้ำลำคลองแต่ไร้สายแห่งธาราฉันใด ก็เหมือนคนเราไร้ซึ่งสัจธรรมฉันนั้น
ไม่มีความเห็น
จริยศาสตร์กับจริยธรรม จริยศาสตร์มุ่งเน้นภาคทฤษฎี ส่วนจริยธรรมมุ่งเน้นภาคปฏิบัติ จริยธรรมคือศีลธรรมนั้นเอง
ไม่มีความเห็น
ทฤษฎีการมองของอุทัย เอกสะพัง มี 6 ข้อดังนี้
1 . มองเหมือนนก คือมองจากที่สูงลงมาต่ำ มองได้ทั่วถึง มองให้เห็นในภาพรวม ( นก )
2 . มองเหมือนหนอน คือมองใกล้มองชัดเหมือนหนอนกินใบไม้จนหมด ( หนอน )
3 . มองเหมือนหนู คือคนเห็นหนูตายเอาไปใช้ประโยชน์จนเป็นเศรษฐี ( หนู )
4 . มองเหมือนนา คือมองทุ่งนาเหมือนพระอานนท์ได้เป็นต้นแบบจีวรพระ ( นา )
5 . มองเหมือนน้ำ คือมองให้เห็นความสำคัญของน้ำที่ก่อเกิดประโยชน์มหาศาล ( น้ำ )
6 . มองเหมือนนิ่ง คือมองให้เห็นความสงบใจ สงบเย็นเห็นนิพพาน ( นิ่ง )ไม่มีความเห็น
เปลี่ยนคำทำรายได้ วันหนึ่งขณะสอนหนังสือให้นิสิต ป. โท สาขาวิชาไทยคดีศึกษา ม. ทักษิณ นิสิตคนหนึ่งได้กล่าวถึงสิ่งนี้เป็นแง่คิดทำนองว่า ชายตาบอดเขียนป้ายขอทานว่าโปรดให้ทานคนตาบอดด้วยเถิด เงียบไร้คนให้ทาน มีคนเดินผ่านมาเห็นจึงเปลี่ยนคำเขียนว่า วันนี้โลกสวยนะแต่ผมมองไม่เห็น...ทีนี้มีคนมาให้ทานเยอะเลยละ
ไม่มีความเห็น
ขณะเดินเข้าไปยังตึกคณะที่ทำการสอนในเช้าวันนี้ เดินผ่านแม่บ้านทำความสะอาดลานมหาวิทยาลัย เขาจำผมได้จึงยกมือสวัสดี แล้วเขาบอกว่าต้นไม้ใหญ่นี้พร้อมมือชี้ไปยังต้นไม้และมองด้วยว่าล่นลงมาทุกวันไม่ใบก็ดอกหรือไม่ก็กิ่งของมันอาจารย์ ผมเลยตอบไปว่า ต้นไม้นี้ช่างมีบุญคุณต่อเราจริงนะเพราะหาอะไรล่นลงมาให้เราได้ทำงาน มหาวิทยาลัยก็จ้างเรา เรามีเงินก็ใช้จ่ายในสิ่งที่เราต้องการ ต้องขอบคุณต้นไม้นี้นะครับ
ผมไม่รู้เธอคิดอย่างไรแต่เธอมองตาผมนะ อิ อิ
ไม่มีความเห็น
เช้าวันนี้ไปสอนตามปกติเจอนิสิตมาถามหาอาจารย์คนหนึ่งเขาถามว่า อ. มามั้ย อ. อยู่ไหม เลยตอบไปว่า อ.มาตอนที่หนูเห็นนั้นละ นิสิตหัวเราะก๊าก ๆ แต่เช้าเชียวละวันนี้
๕ ๕ ๕ ๕ ขอบคุณค่ะ
ความจริงในธรรมชาติมีทุกสิ่งให้เลือกสรรเพื่อนำมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตปัจจุบันเช่นยามเช้าก่อนรุ่งสางนี้ก็มีเสียงไก่ขันเป็นนาฬิกาให้ตื่นนอนโดยไม่ต้องอาศัยนาฬิกาที่ต้องใช้เงินซื้อด้วยราคาแพง ๆ นี่คือสิ่งที่มีคุณค่าแต่ไร้ราคาซื้อขาย คนมีปัญญาเท่านั้นจึงแลเห็นแล้วนำมาใช้ประโยชน์ได้
ไม่มีความเห็น
นับเป็นคุณค่าทางจิตใจอย่างหนึ่งที่ประเมินด้วยราคาไม่ได้เมื่อดูภาพเก่า ๆ ที่มีรูปคุณพ่อและคุณแม่ยังเหลืออยู่แม้ท่านจะล่วงลาลับโลกไปนานแล้วก็ยังเห็นได้
ไม่มีความเห็น
ความคุ้นเคยกันนับว่ามีความเป็นมิตรไมตรีที่ดีงามสิ่งที่ยากก็กลับกลายเป็นสิ่งที่ง่าย ๆ
ไม่มีความเห็น
วันนี้ยามเช้า ๆ ไปร่วมประชุมผู้ปกครองนักเรียน ณ โรงเรียน มอ. วิทยานุสรณ์ เมืองหาดใหญ่
ภายในหอประชุมใหญ่ บางช่วงพิธีกรชี้ตรงมายังผมเขาเห็นว่าเป็นจุดเด่นเต๊ะตาและเพื่อถามปัญหาก็ได้ตอบไป...พอเข้าไปในห้องเรียนที่ลูกต้องเรียนตลอดชั้นปีนี้ได้รับฟังคุณครูประจำชั้นและถึงบทคัดเลือกประธานคณะกรรมการตัวแทนห้องนี้มีผู้ปกครองนักเรียนจำนวน 29 คนที่นั่งอยู่ต่างก็เทคะแนนหมดตัวมาที่ผม ตกลงผมได้รับเลือกให้เป็นประธานดังกล่าว งานนี้เป็นงานจิตอาสาต้องเสียสละทุ่มเทเพื่อลูก ๆ ของเราเขาจะได้เจริญเติบโตไปอย่างมีคุณภาพในอนาคต ก็ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านนะครับ
ไม่มีความเห็น
วันวานท้ายสุดในการสัมมนาทางวิชาการ จัดโดยสามมหาวิทยาลัย ณ เมืองใหญ่ผมมีคำถามปิดท้ายรายการในเรื่อง..จากธนบุรีถึงนครศรีธรรมราช : พุทธศาสนากับการสร้างตำนานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช...ซึ่งอาจจะผิดก็ได้นะที่ผมถามว่ามีหลักฐานทั้งที่วัดอินทราราม เขตธนบุรีและวัดขุนเขาพนม เขตนครศรีธรรมราชต่างก็ยืนยันในเรื่องการสวรรคตของสมเด็จพระเจ้าตากสินนั้น ผมถามวิทยากรในที่ประชุมสัมมนาทำนองนี้ว่า
อันความจริงมีเพียงสิ่งเดียวเหมือนต้นแบบของคนเราย่อมมีคนเดียวนอกนั้นคือถ่ายแบบเหมือนcopy กันไป ในเรื่องนี้ความจริงย่อมเป็นความจริง ถ้าเป็นเรื่องจริงแท้เกิดขึ้นที่วัดอินทราราม ก็ต้องเป็นเรื่องเท็จที่วัดขุนเขาพนม ถ้าเรื่องจริงแท้เกิดขึ้นที่วัดขุนเขาพนมก็ต้องเป็นเรื่องเท็จที่วัดอินทรารามแล้วผู้นำเสนอวิจัยเห็นว่าอย่างไรครับ..?
แล้วคำตอบ..สรุปว่าตรงไหนจริงตรงไหนเท็จครับอยากจะรู้เช่นกัน
เรื่องนี้ผู้นำเสนองานนี้ก็ไม่ได้ตอบครับ เพราะบอกแต่เพียงเรื่องเล่าเท่านั้น...
งานอะไรที่คนเราได้ทำแล้วมันไม่
ไม่มีความเห็น
หน้าร้อนนี้มีเพื่อน ๆ ไปเที่ยวผ่อนคลายร้อน ๆ กันเยอะ เดิมทีที่ผ่านมาคนอยู่แดนใต้ก็ข
ไม่มีความเห็น
ภาษาใช้สื่อสารให้เข้าใจและสามา
ไม่มีความเห็น
ความมีอยู่ของโลกนี้ผมว่ามันยัง
ไม่มีความเห็น
เมื่อเราดื่มน้ำผสมน้ำมะนาวจึงร
สัมผัสได้ด้วยตัวเองครับ../ขอบคุณครับ
ทำเองถึงจะรู้เอง กินถึงจะรู้ว่าอิ่มเป็นอย่างไรกระมังครับ
แหม…ถ้าพูดอย่างเซนก็ประมาณ… ที่รู้ไม่ใช่ตัวตนเรา ฯลฯ
ถึงแม้ว่าเราจะปิดประตูลงกลอนอย
ไม่มีความเห็น
วันนี้คำนึงถึงเรื่องสุสานผีมีทุกชาติในทุกมุมโลกนี้ที่เกิดมาจากความคิดคนสร้างขึ้นมาหลอกหลอนตนและคนอื่นในรู้สึกกลัวโดยเฉพาะในยามค่ำคืนเดือนมืดคำว่าผี ( ซอมบี้ ) ก็ผุดขึ้นมาในสมองมองเห็นเป็นป่าช้าผีดิบ อันที่จริงนั้นป่าช้าที่ฝังซากพืชซากสัตว์ได้มากที่สุดคือพุงของคนเรานี้เองคำภาษาอีสานว่าคนกินซ่างกะบ่เหลือกินเสือกะบ่อิ่ม.
จินต สำคัญกว่า วิทย !?
ด้วยวันเวลาที่ผ่านเราไปแล้วแม้
ไม่มีความเห็น
เจ้านกน้อยเกาะกิ่งก้านดอกหญ้าค
ไม่มีความเห็น
การที่คนเราอยู่ในสังคมนั้นต้อง
ไม่มีความเห็น
คนเราในบางครั้งจงเป็นดุจดังท้อ
ขอบคุณสำหรับคำคมค่ะท่าน
การที่คนเราต้องการขึ้นไปสู่ยอด
ไม่มีความเห็น