เมื่อวันเข้าพรรษา ศิษย์ ที่ผมเคยเป็นครูประจำชั้นเมื่อปีที่ผมได้บรรจุเข้ารับราชการเป็นปีแรก คือ ปี พ.ศ.2520 ปัจจุบันเธอเป็น ศน.อยู่สุรินทร์ หรือศรีษะเกษ ไม่แน่ใจ มาตามหาผมที่โรงเรียน เธอเป็น ศน. ชำนาญการพิเศษ กำลังส่งเชี่ยวชาญ บอกว่า "ผลออกมาเมื่อไรแจ้งให้หนูทราบด้วย หนูอยากช่วยครู" แค่ได้ยินคำนี้ที่ออกมาจากใจศิษย์ครูก็ชื่นใจเป็นที่สุดแล้ว ถึงครูจะเป็นแค่ ครูวิทยฐานะชำนาญการ ไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิตราชการ ครูก็ยินดี ที่ศิษย์ ของครูทั้งอดีต และปัจจุบันเป็นคนดี และคนเก่ง  มิใช่ครูไม่พัฒนาตัวเอง ครูพัฒนาอยู่เสมอ ทั้งชวนให้ทำ นำให้ดู อยู่ให้เป็น ไม่ว่าจะเป็น สมรรถนะทั้งห้า คุณลักษณะฯทั้งแปด มาตรฐานการเรียนรู้ทั้งแปด นักเรียนบอกว่าครูสอน ๑ ชั่วโมง ได้หลายสาระฯ ไม่ไร้สาระ ทั้งได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบ สองสาระ คือ ๑.คณิตศาสตร์ ๒.การงานอาชีพและเทคโนโลยี ผลงานที่ส่งเป็นคณิตศาสตร์ ด้วยเรียนมาทางคณิตศาสตร์ การเรียนให้เราเก่ง ง่ายกว่าการสอนให้เขาเก่ง แต่คณะกรรมการคงยังเห็นว่าคุณภาพครูแบบนี้ยังไม่ถึงวิทยฐานะชำนาญการพิเศษ ก็ต้องเคารพในคำตัดสินของท่าน ว่า"อนุมัติ"หรือ"ไม่อนุมัติ" .

"ธรรมะทั้งหลายมีใจเป็นใหญ่มีใจเป็นหัวหน้าสำเร็จได้ด้วยใจ"

ผมขอนำไปถ่ายทอดให้ศิษย์ผมได้มั่นคงและยั่งยืนในพุทธพจน์นี้

ลืมไป

นอกจากอาจารย์แล้ว

กรรมการทั้งสามท่านก็เมตตาผมด้วยนะครับ

ถ้ามีโอกาสเข้ามาอ่าน

ขออวยพรให้อาจารย์และกรรมการของผมอยู่ดีมีความสุข

สุขที่ได้ตอบแทนคุณแผ่นดิน

สุขที่ได้รับใช้ประเทศชาติ

สุขที่ได้ให้ความเมตตา กรุณา ศิษย์ และเพื่อนร่วมวิชาชีพ

จะไม่อนุมัติ จะปรับปรุง หรือจะอนุมัติ ผมก็น้อมรับอย่างมีความสุขครับ

สุขที่ผมได้ตั้งใจอบรมสั่งสอนศิษย์ของผมเต็มร้อย

สุขที่ผมได้กระจายรายได้ให้ผู้รับบริการ ผู้รับพิมพ์บางรายการ ผู้รับถ่ายเอกสาร ผู้รับเข้าเล่ม ผู้ขายกระดาษ A4 ฯลฯ

สุขที่ผมมีส่วน น้อย ๆ ที่ทำให้เพื่อนร่วมวิชาชีพได้ค่าตอบแทนในการเป็นคณะกรรมการ

คิด กี่ครั้ง ๆ ก็สุข ทำกี่ครั้ง ๆ ก็สุข

ตกกี่ครั้ง ๆ ก็ไม่เจ็บ (แต่ก็อายอยู่เหมือนกัน ที่เป็นครูไม่เอาไหน แต่ตั้งใจสั่งสอนศิษย์เต็มร้อยนะครับ ไปแอบถามศิษย์ผมก็ได้)

เธอคงสงสัยว่าหน้าแก่ป่านนี้เพิ่งจะเข้ารับราชการเหรอ

ผมบอกเปล่า ห้าปีของเธอ คือ อายุราชการ ที่เริ่ม

แต่ ห้าปีของผม คือ อายุราชการ ที่เหลือ

เธอยิ้ม  ดูเธอเป็นคนอารมณ์ดี เหมือนจะปนเศร้านิด ๆ

อย่าคิดมาก  สังสารวัฏ ที่มี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป

ความเป็นครูมิได้อยู่ที่ความสวย ความหล่อ อย่างเดียว

จะแมวลาย แมวขาว หรือแมวดำ ก็จับหนูได้

ความเป็นครู อยู่ที่ศิษย์ของครู เก่ง ดี มีความสุข ไม่ทุกข์ใจ

Good bye

อาจารย์ เมตตาผมด้วยนะครับ อย่าเพิ่งเบื่อหน่ายศิษย์ที่ไม่เอาไหนอย่างผม ผมตั้งใจอย่างที่สุดแล้ว เหมือนเปิดภาคเรียนมาไม่นาน นี่ก็เข้าสัปดาห์ที่ 4 แล้ว เร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เดี๋ยวก็ผ่านไป 1 วัน  เดี๋ยวก็ผ่านไป 1 สัปดาห์ เดี๋ยวก็ผ่านไป 1 เดือน เดี๋ยวก็ผ่านไป 1 ปี อีกไม่นานก็จะถึง สี่ปี กับหนึ่งภาคเรียน  จะได้พักซะที สามสิบสามปี กับความไฝ่ฝัน ที่ฉันอยากเป็นครูเหมือนคุณป้า ไม่อยากทำไร่ ไม่อยากทำนา เหมือนคุณแม่ ไม่ใช่ว่าจะกลัวเหนื่อย  แต่กลัวจะรายได้น้อย จนรักษานาไว้ไม่ได้ ในกระแสบริโภคนิยม เพราะเป็นครูจึงอยู่อย่างสุขใจ สบายสังขาร รายได้น้อย ปลอดหนี้ รักษานาไว้ส่งต่อให้หลานสาวคนโปรด ของคุณปู่ หลานคุณย่า ได้ทุกตารางนิ้ว เมื่อวันเสาร์ไปเข้ากลุ่ม พบคุณครูรุ่นน้อง (จะว่ารุ่นลูกก็คงได้) เธอบอกว่ามาจากใต้ (ดูหน้าแล้วไม่มีเค้าว่าจะมาจากใต้ บอบบาง ขาวสวย หมวยนิด ๆ  ผมซะอีก น่าจะมาจากใต้มากกว่า คล้ำ เข้ม แต่ผมเกิดภาคกลาง รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดภาคไหน ๆ ก็ไทยด้วยกัน) เธอบอกว่าได้บรรจุเป็นครูมา 5 ปี ผมบอกว่า เราอายุงานเท่ากันเลย

พรุ่งนี้แล้วนะ

ที่ต้องไปลงชื่อทำงาน

ถึงไม่ลงชื่อก็ทำงานทุกวันอยู่แล้ว

เข้ารับการอบรมบ้าง สืบค้นงานบ้าง

ขอบคุณประเทศชาติ

สำหรับการจัดที่ให้ผมยืน ให้ผมมีรายได้พอประทังชีวิตตลอดมา

ดูเหมือนจะไม่มากเช่นเพื่อนร่วมวิชาชีพท่านอื่น ๆ

แต่ก็ไม่น้อยถึงกับอดอยากจนต้องไปเบียดเบียนเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน

เมตตาธรรมค้ำจุนโลกเสมอ

หญ้าไม่อาจสูงเทียมตาล

หญ้าก็สำคัญแบบหญ้า

ยามยังมีชีวิตก็ช่วยคลุมดินให้ชุ่มชื้น

บังแดดให้กับชีวิตสัตว์ตัวน้อยๆแม้ตัวเองจะร้อนสักเพียงไร

ตายไปก็ย่อยสลายเป็นปุ๋ยให้พืชที่ยังมีชีวิตอยู่ได้เจริญงอกงาม

เอาไปจุดไฟเผาก็ให้แสงสว่างยามค่ำคืน

ให้ความอบอุ่นในยามอากาศหนาว  นี่นะประโยชน์และความสำคัญของตัวตน

ที่เราสมมุติว่าเขาคือ "หญ้า"

ขอไปทำหน้าที่ของคุณพ่อ ก่อนนะ ลูกสาวคนเล็กรออยู่

ขอบคุณในธารน้ำใจของน้อง ๆ

ของเพื่อน ๆ

เพียงแค่ได้ยินคำกล่าว  ก็เป็นปลื้มที่สุดแล้ว

ถึงจุดหมาย  ปลายฝัน เมื่อไร น้ำใจครั้งนี้จะไม่มีวันลืม

ผมเกิดมาชาตินี้

อดีตเพื่อนร่วมสถาบันการศึกษา  ปัจจุบันก็ เก่ง ดี มีน้ำใจ

เพื่อนร่วมสถานที่ทำงาน ก็เก่ง ดี มีน้ำใจ

บุตร ภรรยา ก็เก่ง ดี มีนำใจ

บรรพบุรุษ ก็เป็นคนดีมีน้ำใจยิ่งต่อเพื่อนบ้าน

ปัจจุบันไม่ว่าผมจะอยู่ตำแหน่งใดในสังคมนี้  จะไม่ถึงกับสูงส่ง

ก็ภูมิใจที่สุดที่เกิดมาเป็นผม

ไม่อาจทำให้ต้นหญ้าสูงเทียมตาล  แต่หญ้าก็มีประโยชน์แบบหญ้า  

หญ้าเมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็คลุมดินให้ชุ่มชื้น  รับความร้อนจากดวงอาทิตย์

ก่อนจะกระทบถึงดิน

ตายไปก็เป็นปุ๋ยให้ต้นไม้อื่นได้งอกงาม

ถ้าจุดไฟเผาก็เป็นเชือเพลิงให้ได้อบอุนในยามที่อากาศหนาวเย็น

ถ้าชนในชาติไทยเรา  เต็มไปด้วยคนเก่ง และดี มีน้ำใจ เห็นประโยชน์ชาติ

มากกว่าประโยชน์ตน  ประเทศไทยจะเป็นอย่างไรก็ต้องช่วยกันนะครับท่าน

พ่อ แม่ และ ครู คือผู้มีความสำคัญเบื้องต้น ในทุกชีวิต

คนทุกคน มีคุณพ่อ คุณแม่ และคุณครู เป็นหน้าที่แล้วละครับท่าน

ใจเป็นใหญ่

ใจเป็นหัวหน้า

สำเร็จได้ด้วยใจ

ชีวิตนี้

ขอแค่คิด

ขอเป็นที่รัก

ใครก็ไม่รู้

ครูเหมือนกัน

มีห้องว่างบ้างไหม

ให้ชายชรา

อาภัพมาก

ยากจน

คนเหมือนกัน

สักวันหนึ่งหนูจะรู้ว่าครูรัก

แจ้งประจักษ์วันที่หนูเป็นครูเขา

ให้ใครอื่นหมื่นแม้นมารักเรา

ก็รักเขาก่อนสิจะมีทาง

หนูรักเรียนรู้หน้าที่นั้นดีแน่

และเผยแผ่ต่อไปให้ไพศาล

หมั่นนึกถึงหมั่นฝึกฝนให้ทนนาน

เวลาผ่านนานเพียงไรไม่ลืมเลย.

                     จากประหยัดเอง-52-12-15,19:05

ผมอยากบอกความในใจว่า ผมรักคุณครูทุกท่าน อย่างมั่นคง และยั่งยืน

โดยไม่คำนึงว่าท่านจะรักผม หรือว่าท่านจะชังผม

ถ้าท่านไม่รักผม หรือท่านชังผม ผมรักท่านเพียงฝ่ายเดียวก็ได้  ท่านคือเพื่อนร่วมวิชาชีพเดียวกันกับผม  ที่ผมและท่านต้องประสานความร่วมมือกันพัฒนาเยาวชนของชาติ

ชาติของเราอยู่ได้ เราทั้งหลายก็อยู่อย่างมีความสุข

ชาติของเราล่มสลาย   เราจะหาความสุขได้ฤา

เรียกสติ ความสำนึกรักชาติ  และรักเพื่อนร่วมชาติ กลับคืนมาดีไหมครับ ทุก ๆ ท่าน

ข้อที่ ๑ รักษาความรู้ให้คงทน  คือ ใครถามก็ตอบได้ ถาม ณ แห่งหนตำบลใด ก็ตอบได้ ถามเวลาใดก็ตอบได้

ข้อที่ ๒ รักษาความดีให้ มั่นคงและยั่งยืน

มั่นคง คือ ใครจะทำดี ใครจะทำไม่ดี ก็เรื่องของใคร แต่เราต้องทำดี

ยั่งยืน คือ เมื่อหลายวันที่แล้วเราก็ทำดี วันนี้เราก็ยังทำดี  อีกหลาย ๆ วันต่อไป เราก็มั่นใจว่าเราต้องทำดี

สองข้อนี้นะครับ ที่ครูประหยัด ฝากฝังไว้ในใจศิษย์ทุกคน

รักใคร ไหนเล่า เท่าแม่รัก

ถ้าคุณครูทุกท่าน  โรงเรียนทุกแห่ง รับแต่ เด็กเก่ง เด็กดี เด็กฉลาด

แล้วจะให้  เยาวชนคนไทย  ที่เป็นเด็กไม่เก่ง เป็นเด็กไม่ดี เป็นเด็กไม่ฉลาด  ไปเรียน กับ ใคร ที่ไหน? ล่ะครับ  ท่าน

วันนี้ได้ช่วยสุนัขป่วย

ให้ข้าวป้อนยา ถูกกัดไป 1 แผล แต่ไม่โกรธ และไม่กลัวพิษสุนัขบ้า

เพราะเป็นสุนัขในบ้าน และเป็นตัวโปรด ของลูก ๆ และแม่ของลูก

love you love your dog !