ดอกไม้


บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

"อนุทินที่ ๑๓๕๓"

สังคม...มีหลายประเภท เช่น สังคมบ้าน สังคมท้องถิ่น สังคมการเมือง สังคมการทำงาน สังคมประเทศ สังคมการศึกษา ฯลฯ เช่นเดียวกับมนุษย์ ๆ ก็มีหลากหลายประเภทเช่นกัน หุหุหุ...

4
2
prayat duangmala
เขียนเมื่อ

วันพฤหัสบดีที่14 เมษา เย็นๆ ประมาณ 17.00 น เดินทางร่วมงานชั้นอบรมคุณธรรมสามวัน 15-17 เมษายน 59 หวังว่าจะมีพี่น้องไปหลบร้อนความไม่มีที่จะร่วมกับญาติพี่น้องก็ร่วมทำบุญศึกษาธรรม ปฏิบัติธรรมที่ สถานธรรมชุมแพ

5
1
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๖๗ |

"..."

เงียบ เงียบ
เหงา เหงา
เศร้า เศร้า
เดินคนเดียว

เชียงใหม่ (ยามเย็น)
๑๑ เม.ย.๕๙

4
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๖๘ |

"๔๔ องศา"

ปีนี้น่าจะเป็นปีที่ร้อนที่สุด
ตั้งแต่เกิดมาเลย

ไม่เคยเห็นอุณหภูมิขึ้นถึง
๔๔ องศาเซลเซียส สักที

โลกดูแย่ลงมาก
มนุษย์ขี้โลภก็ทำลายทรัพยากร
อย่างตั้งใจหนักมากขึ้น

ห้องนอนไม่ได้ติดแอร์
ต้องรอดึก ๆ ถึงจะนอน
เพราะอากาศจะเย็นลงบ้าง

หัวค่ำ อย่าได้หวัง

4
2
เพชรน้ำหนึ่ง
เขียนเมื่อ

-"รักสลายดอกฝ้ายบาน..."คือเพลงของนักร้องหมอลำหญิง...

-ได้ฟังคราวใดก็ชื่นชอบ...

-เสมือนได้เที่ยว"งานดอกฝ้ายเมืองเลย"

-พบเจอ"ต้นฝ้าย"ขึ้นที่ข้างบ้านผู้ช่วยทิพย์ หมู่ 12 ตำบลพรานกระต่าย เมื่อวันก่อน

-ผู้ช่วยเล่าให้ฟังว่า"ก่อนหน้านี้หลายปี ที่นี่เป็นแหล่งปลูกฝ้ายแหล่งใหญ่"

-มาตอนนี้เปลี่ยนพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจหลัก(มันสำปะหลัง)ไปหมดแล้ว...

-ถือเป็นการวนเวียนเปลี่ยนวิถีแห่งการทำกิน...

-สรุปคือพื้นทีี่ไร่ของที่นี่เท่าที่ได้ข้อมูลคือเริ่ม "ปลูกงา-ปลูกฝ้าย-ปลูกถั่วเขียว-ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์-มันสำปะหลัง แล้วพืชชนิดต่อไปจะเป็นอะไร???? ตั้งคำถามเอาไว้ในใจ....คงต้องดูกันต่อไป...

-สั้น ๆ เรื่องฝ้าย....แต่ก็ได้แอบคิด..ต่อ...อิๆ

6
1
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๔๓ |

"ความสำเร็จ"

บางทีเราก็สงสัยว่า
ทำไมคนบางคนถึงชอบวิ่งหาความสำเร็จ
แถมความสำเร็จที่ว่านั้นก็ประเดี๋ยวประด๋าว
ไม่มั่นคงยั่งยืนอะไรตรงไหน
สำเร็จวันนี้ ก็ต้องเดินทางไปต่อ
หาความสำเร็จใหม่ ๆ ไม่มีวันสิ้นสุด
เขาหรือเธอผู้นั้น ไม่เหนื่อยบ้างเลยหรือ
ชีวิตควรมีอะไรที่มากกว่านี้ไหม
เราควรใช้ชีวิตให้มีคุณค่าและมีความหมายกว่านี้ไหม
ผมแค่ตั้งคำถามเอาไว้ดัง ๆ

เชียงใหม่ (ยามเที่ยงวัน)
๘ เม.ย.๕๙

4
2
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

จากอาจารย์อดัมครับ

4
0
พ.แจ่มจำรัส
เขียนเมื่อ

เข้าใจ ณ บัดนี้แล้วว่าทำงานจนแทบไม่มีเวลาให้ตัวเอง

หมายถึงอะไร ...

ไม่มีเวลามองตัวตนข้างใน

ร่างกายต้องการพักผ่อน จนลืมมองใจลึกๆของตัวเอง

ออกกำลังกายในวันหยุด ก่อนไปทำงาน ใจยังไม่หยุด

เท่ากับไม่ได้ออกกำลังใจ

ร่างกายอาจแข็งแรง แต่จิตใจอ่อนแอ....เหลือเกิน

7
1
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๓๓ |

"พลังภายใน"

ช่วงนี้ติดต่อขอความช่วยเหลือจากกัลยาณมิตรในมอ
เพื่อช่วยงานด้านต่าง ๆ ของโรงเรียน อาทิ
ขอวิทยากรบริหารความเสี่ยงและ KM จากผู้ช่วยอธิการฯ (เป็นเพื่อนกัน)
ขอทีมปรับปรุงห้องสมุดโรงเรียนจาก ผอ.สำนักหอสมุด (เพื่อนรุ่นน้อง)
แบบนี้เรียกว่า พลังภายในยังพอแข็งแรงอยู่
เมื่อขอความช่วยเหลือจักไม่ค่อยมีคนปฏิเสธเท่าไหร่นัก
ทั้ง ๆ ที่คบใครก็ยากเย็น ไม่ถูกจริตกันก็เป็นคนรู้จักก็พอ

5
3
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๓๕ |

"เราดึงมาเอง"

คนเราทำตัวอย่างไร
ก็ได้อย่างนั้น
บางคนก็เที่ยวไปโทษฟ้าโทษดิน
ว่าทำไมเราถึงโชคร้ายแบบนี้
อันที่จริงแล้ว เราเองต่างหาก
เป็นคนเลือกที่จะนำสิ่งร้าย ๆ เข้ามาเอง
ลองทบทวนดูดี ๆ ว่าใช่ไหมหนอ

5
1
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

"อนุทินที่ ๑๓๔๙"

หนังสือจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด...วิชาชีวิต...หรือทักษะในการใช้ชีวิต...ที่ออกเผยแพร่เกี่ยวกับทักษะชีวิตมนุษย์ของผู้นำชื่อดังของ USA. จะคล้าย ๆ กับที่ฉันเขียนใน Gotoknow เป็นการให้ข้อคิดมนุษย์ที่ใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุข ประสบผลสำเร็จ...ดีค่ะ ช่วยกันขัดเกลาให้เด็กรุ่นต่อ ๆ ไป เป็นคนดี มีคุณธรรมมากยิ่งขึ้นค่ะ...และจะได้ฝึกให้เด็กมีแผนในการใช้ชีวิต มีเป้าหมายในการดำรงชีวิตและเป็นคนดีของสังคมค่ะ

4
0
บวรศักดิ์ สมเคราะห์
เขียนเมื่อ

. . การขอขยายเวลาศึกษาต่อ

เช้านี้ได้ไปติดต่อพี่เจ้าหน้าที่ของสาขาวิชาที่กำลังศึกษาต่อ เพื่อทำเรื่องขอขยายเวลา เพิ่มจากการศึกษาที่
เขาให้ตามปกติเพิ่มไปอีก ด้วยว่าสิ่งที่ต้องทำยังไม่เสร็จ

มีเรื่องหนึ่งที่นั่งทบทวนแล้ว ก็ไม่เห็นจะเอาอะไรมาอ้างเพื่อหาความเหมาะสมและชอบธรรมให้กับตัวเอง
เพื่อการขอขยายเวลา เพราะรู้ตัวเองดีกว่า "การจัดการเวลา" ไม่ดีพอ เป็นจุดอ่อนจุดใหญ่ของตัวเอง
ที่ไม่สามารถแก้ไขได้ การทำงานแบบ "ทำได้ทีละอย่าง" และ "ต้องทำเสร็จเป็นอย่างๆ" และ "ต้องต่อเนื่อง"
ทำให้ไม่สามารถทำงานคู่ขนานไปกันได้ และก็มานั่งสงสัยต่อว่า หลายๆคนเขาทำได้อย่างไร

เคยมีคนบอกว่า "มันก็เหมือนลิ้นชัก ถึงเวลาก็ปิดลิ้นชักหนึ่งและเปิดอีกลิ้นชักหนึ่ง" ทำอย่างไรหรือยังไงที่ตัดใจได้
ตัวผมเองก็ไม่สามารถทำได้ เพราะงานมันปนกันไปหมดและเชื่อมโยง และถ้าเราไม่ทำ ก็ไม่มีใครทำ

หรือจริงๆแล้วเราแค่ไม่อยากให้ใครมาว่าเราไม่ทำงาน หรือเป็นคนไม่ดีเท่านั้นหรือเปล่าหนอ

แต่ตอนนี้ที่หนักใจก็คือ . . จะเขียนอะไรลงไปเห็นเหตุผลที่สมเหตุสมผล . . ทั้งๆที่รู้ว่ามันก็ไม่มีอะไร สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย

4
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

คำที่อาจสร้างความสับสนได้ครับ

5
0
ธิ
เขียนเมื่อ

เทศกาลดอกไม้บาน

คัดเค้า ... หอมแรงมาก

ดอกโมก .... อบอวลทั่วบ้าน

ลีลาวดี .... นุ่มนวล ชวนฝัน

ฝันดีนะคะ^_,^

8
1
ถาวร
เขียนเมื่อ

นิ่ง สงบ

ทุกวันคือการเริ่มต้น

เก็บพลังจากธรรมชาติ

เยียวยาใจ

6
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๓๒ |

"ยังไม่ได้ทำ"

ณ วันนี้ ตั้งคำถามเล่น ๆ ไว้ว่า
เราอยากทำสิ่งใด
แต่เรายังไม่ได้ทำบ้าง

คำตอบ คือ มีมากมายหลายสิ่ง
บางทีก็มัวแต่ทำอะไรไม่มีสาระ
ปล่อยเวลาทิ้งไปอย่างง่าย ๆ

ชีวิตนี้สั้นนัก
จักรีบทำอะไรก็ต้องรีบทำ
เพราะความแน่นอนคือความไม่แน่นอนเสมอ

เชียงใหม่ (สองยามตรง)
๑ เม.ย.๕๙

5
1
ธิ
เขียนเมื่อ

งานใหม่ที่ท้าทาย ช่วง ๓ ปีข้างหน้า

พัฒนาระบบสร้างเสริมสุขภาพช่องปากวัยทำงาน นอกสถานประกอบการ องค์กรหรือหน่วยงาน เช่น ภาคเกษตรกรรม

(ในองค์กรหรือหน่วยงาน มีอีกกลุ่มทำ เช่น ในโรงงาน)

สร้างพลังใจทีมผู้ก่อการกลางและ ๑๔ อำเภอ ๔ ภาค เกาะเกี่ยวแน่นแฟ้นไปด้วยกัน

ในสุดตามอายุ อาวุโสกว่าโอบอุ้มออกมาเป็นวงก้นหอย .... อย่างแนบแน่น

8
5
แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช
เขียนเมื่อ

ข้อคิดจากการทำงาน

.......

คนที่หน้าตา..เหมือนน่าไว้วางใจ

เราเลย...ไว้วางใจ

แต่ยังไง... เรามีหน้าที่ตรวจสอบการทำงานของเขา

เราก็ต้องตรวจ...ละเอียดทุกครั้ง

เพราะเรา..มีหน้าที่

มิเช่นนั้น..เขาจะอาศัยความไว้วางใจของเรา

ไปทำ..มิจฉาชีพได้

แก้ว

1 เมษายน 2559

8
0
แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช
เขียนเมื่อ

ถอดบทเรียนแบบง่าย

การถอดบทเรียน ใช้ได้ทั้งในชีวิตจริงและชีวิตการทำงาน

วันนี้เขาเชิญวิทยากร มาพาถอด

บุคลากรกว่าร้อยจะลองถอดสิ่งที่เราทำงานมาทั้งชีวิตลองดูค่ะ

อุบล จ๋วงพานิช

28/03/59

8
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

วิธีการที่จะกล่าวว่า ฉันพร้อมแล้ว หรือ I'm ready!

7
0
คุณมะเดื่อ
เขียนเมื่อ


ที่นี่ เมืองชากังราว &พรานกระต่ายจ้าาา

8
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๙๒๒ |

"เรไร รายวัน"


อ่านงานเขียนของ น้องต้นหลิว เด็ก ๗ ขวบที่เขียนบันทึกประจำวันทุกวัน แล้วมีความสุขน่าดู
น้องต้นหลิวใช้ชื่อในเฟสบุ๊กว่า "เรไร รายวัน"

ทำอย่างไรเด็กไทยจึงชอบเขียนบันทึกแบบนี้บ้าง
ตอนนี้น้องต้นหลิวออกหนังสือมาแล้ว ชื่อเหมือนเฟสบุ๊กนี่แหละ

"เรไร รายวัน" ;)...

6
0
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท