| อนุทิน ... ๖๙๙๑ |

"..."

แม้แต่สัตว์เดรัจฉาน ท่านก็ไม่ให้ดูถูกเขา
เวลานี้เขาเสวยกรรมอยู่ในวาระของกรรมของเขา
อย่างนั้น ๆ เป็นชั้น ๆ ไปเลย ท่านจึงไม่ให้ประมาท
มันเป็นวาระ ๆ เวลาพ้นแล้วเขาสูงกว่าเราก็ได้

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด
จังหวัดอุดรธานี

-แผนวันหยุดยาว....

-บ่ายวันนี้ 12/04/59 เดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอนคนข้างกาย(มดตะนอย)ณ เชียงใหม่

-13-15/04/59 มีแผนเข้าวัดทำบุญ/อยู่บ้าน..พักผ่อน...หย่อนใจ...

-16/04/59 เดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอนตัวผมเอง ณ บ้านสุขสวัสดิ์,เถิน,ลำปาง..รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือ

และมุ่งหน้าสู่ฐานที่ตั้ง Hi Hug House@หนองราง พรานกระต่าย,กำแพงเพชร

-17/04/59 พักผ่อนเตรียมทำบุญกลางบ้าน....ณ หนองราง...

-กับแผนวันหยุดยาว...จะเก็บเรื่องราวมาฝากมิตรรัก G2K นะคร้าบ!!!!

เมื่อคืน

วันที่ 11เมษายน 2559

กลับจากเขาหวงซาน เซี่ยงไฮ้ หังโจว นานกิง

น้อง หลาน เราและพี่ ไปด้วย

วันที่ขึ้นเขา หน้าตายังดูไม่เหนื่อย เพราะอากาศดี

และไม้เท้าราคา 5 หยวนช่วยได้

ทำให้ผ่อนแรง

พิชิตยอดเขาหวงซาน

"อนุทินที่ ๑๓๕๓"

สังคม...มีหลายประเภท เช่น สังคมบ้าน สังคมท้องถิ่น สังคมการเมือง สังคมการทำงาน สังคมประเทศ สังคมการศึกษา ฯลฯ เช่นเดียวกับมนุษย์ ๆ ก็มีหลากหลายประเภทเช่นกัน หุหุหุ...

วันพฤหัสบดีที่14 เมษา เย็นๆ ประมาณ 17.00 น เดินทางร่วมงานชั้นอบรมคุณธรรมสามวัน 15-17 เมษายน 59 หวังว่าจะมีพี่น้องไปหลบร้อนความไม่มีที่จะร่วมกับญาติพี่น้องก็ร่วมทำบุญศึกษาธรรม ปฏิบัติธรรมที่ สถานธรรมชุมแพ

| อนุทิน ... ๖๙๖๗ |

"..."

เงียบ เงียบ
เหงา เหงา
เศร้า เศร้า
เดินคนเดียว

เชียงใหม่ (ยามเย็น)
๑๑ เม.ย.๕๙

| อนุทิน ... ๖๙๖๘ |

"๔๔ องศา"

ปีนี้น่าจะเป็นปีที่ร้อนที่สุด
ตั้งแต่เกิดมาเลย

ไม่เคยเห็นอุณหภูมิขึ้นถึง
๔๔ องศาเซลเซียส สักที

โลกดูแย่ลงมาก
มนุษย์ขี้โลภก็ทำลายทรัพยากร
อย่างตั้งใจหนักมากขึ้น

ห้องนอนไม่ได้ติดแอร์
ต้องรอดึก ๆ ถึงจะนอน
เพราะอากาศจะเย็นลงบ้าง

หัวค่ำ อย่าได้หวัง

-"รักสลายดอกฝ้ายบาน..."คือเพลงของนักร้องหมอลำหญิง...

-ได้ฟังคราวใดก็ชื่นชอบ...

-เสมือนได้เที่ยว"งานดอกฝ้ายเมืองเลย"

-พบเจอ"ต้นฝ้าย"ขึ้นที่ข้างบ้านผู้ช่วยทิพย์ หมู่ 12 ตำบลพรานกระต่าย เมื่อวันก่อน

-ผู้ช่วยเล่าให้ฟังว่า"ก่อนหน้านี้หลายปี ที่นี่เป็นแหล่งปลูกฝ้ายแหล่งใหญ่"

-มาตอนนี้เปลี่ยนพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจหลัก(มันสำปะหลัง)ไปหมดแล้ว...

-ถือเป็นการวนเวียนเปลี่ยนวิถีแห่งการทำกิน...

-สรุปคือพื้นทีี่ไร่ของที่นี่เท่าที่ได้ข้อมูลคือเริ่ม "ปลูกงา-ปลูกฝ้าย-ปลูกถั่วเขียว-ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์-มันสำปะหลัง แล้วพืชชนิดต่อไปจะเป็นอะไร???? ตั้งคำถามเอาไว้ในใจ....คงต้องดูกันต่อไป...

-สั้น ๆ เรื่องฝ้าย....แต่ก็ได้แอบคิด..ต่อ...อิๆ

| อนุทิน ... ๖๙๔๓ |

"ความสำเร็จ"

บางทีเราก็สงสัยว่า
ทำไมคนบางคนถึงชอบวิ่งหาความสำเร็จ
แถมความสำเร็จที่ว่านั้นก็ประเดี๋ยวประด๋าว
ไม่มั่นคงยั่งยืนอะไรตรงไหน
สำเร็จวันนี้ ก็ต้องเดินทางไปต่อ
หาความสำเร็จใหม่ ๆ ไม่มีวันสิ้นสุด
เขาหรือเธอผู้นั้น ไม่เหนื่อยบ้างเลยหรือ
ชีวิตควรมีอะไรที่มากกว่านี้ไหม
เราควรใช้ชีวิตให้มีคุณค่าและมีความหมายกว่านี้ไหม
ผมแค่ตั้งคำถามเอาไว้ดัง ๆ

เชียงใหม่ (ยามเที่ยงวัน)
๘ เม.ย.๕๙

จากอาจารย์อดัมครับ

เข้าใจ ณ บัดนี้แล้วว่าทำงานจนแทบไม่มีเวลาให้ตัวเอง

หมายถึงอะไร ...

ไม่มีเวลามองตัวตนข้างใน

ร่างกายต้องการพักผ่อน จนลืมมองใจลึกๆของตัวเอง

ออกกำลังกายในวันหยุด ก่อนไปทำงาน ใจยังไม่หยุด

เท่ากับไม่ได้ออกกำลังใจ

ร่างกายอาจแข็งแรง แต่จิตใจอ่อนแอ....เหลือเกิน

| อนุทิน ... ๖๙๓๓ |

"พลังภายใน"

ช่วงนี้ติดต่อขอความช่วยเหลือจากกัลยาณมิตรในมอ
เพื่อช่วยงานด้านต่าง ๆ ของโรงเรียน อาทิ
ขอวิทยากรบริหารความเสี่ยงและ KM จากผู้ช่วยอธิการฯ (เป็นเพื่อนกัน)
ขอทีมปรับปรุงห้องสมุดโรงเรียนจาก ผอ.สำนักหอสมุด (เพื่อนรุ่นน้อง)
แบบนี้เรียกว่า พลังภายในยังพอแข็งแรงอยู่
เมื่อขอความช่วยเหลือจักไม่ค่อยมีคนปฏิเสธเท่าไหร่นัก
ทั้ง ๆ ที่คบใครก็ยากเย็น ไม่ถูกจริตกันก็เป็นคนรู้จักก็พอ

| อนุทิน ... ๖๙๓๕ |

"เราดึงมาเอง"

คนเราทำตัวอย่างไร
ก็ได้อย่างนั้น
บางคนก็เที่ยวไปโทษฟ้าโทษดิน
ว่าทำไมเราถึงโชคร้ายแบบนี้
อันที่จริงแล้ว เราเองต่างหาก
เป็นคนเลือกที่จะนำสิ่งร้าย ๆ เข้ามาเอง
ลองทบทวนดูดี ๆ ว่าใช่ไหมหนอ

"อนุทินที่ ๑๓๔๙"

หนังสือจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด...วิชาชีวิต...หรือทักษะในการใช้ชีวิต...ที่ออกเผยแพร่เกี่ยวกับทักษะชีวิตมนุษย์ของผู้นำชื่อดังของ USA. จะคล้าย ๆ กับที่ฉันเขียนใน Gotoknow เป็นการให้ข้อคิดมนุษย์ที่ใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุข ประสบผลสำเร็จ...ดีค่ะ ช่วยกันขัดเกลาให้เด็กรุ่นต่อ ๆ ไป เป็นคนดี มีคุณธรรมมากยิ่งขึ้นค่ะ...และจะได้ฝึกให้เด็กมีแผนในการใช้ชีวิต มีเป้าหมายในการดำรงชีวิตและเป็นคนดีของสังคมค่ะ

. . การขอขยายเวลาศึกษาต่อ

เช้านี้ได้ไปติดต่อพี่เจ้าหน้าที่ของสาขาวิชาที่กำลังศึกษาต่อ เพื่อทำเรื่องขอขยายเวลา เพิ่มจากการศึกษาที่
เขาให้ตามปกติเพิ่มไปอีก ด้วยว่าสิ่งที่ต้องทำยังไม่เสร็จ

มีเรื่องหนึ่งที่นั่งทบทวนแล้ว ก็ไม่เห็นจะเอาอะไรมาอ้างเพื่อหาความเหมาะสมและชอบธรรมให้กับตัวเอง
เพื่อการขอขยายเวลา เพราะรู้ตัวเองดีกว่า "การจัดการเวลา" ไม่ดีพอ เป็นจุดอ่อนจุดใหญ่ของตัวเอง
ที่ไม่สามารถแก้ไขได้ การทำงานแบบ "ทำได้ทีละอย่าง" และ "ต้องทำเสร็จเป็นอย่างๆ" และ "ต้องต่อเนื่อง"
ทำให้ไม่สามารถทำงานคู่ขนานไปกันได้ และก็มานั่งสงสัยต่อว่า หลายๆคนเขาทำได้อย่างไร

เคยมีคนบอกว่า "มันก็เหมือนลิ้นชัก ถึงเวลาก็ปิดลิ้นชักหนึ่งและเปิดอีกลิ้นชักหนึ่ง" ทำอย่างไรหรือยังไงที่ตัดใจได้
ตัวผมเองก็ไม่สามารถทำได้ เพราะงานมันปนกันไปหมดและเชื่อมโยง และถ้าเราไม่ทำ ก็ไม่มีใครทำ

หรือจริงๆแล้วเราแค่ไม่อยากให้ใครมาว่าเราไม่ทำงาน หรือเป็นคนไม่ดีเท่านั้นหรือเปล่าหนอ

แต่ตอนนี้ที่หนักใจก็คือ . . จะเขียนอะไรลงไปเห็นเหตุผลที่สมเหตุสมผล . . ทั้งๆที่รู้ว่ามันก็ไม่มีอะไร สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย

คำที่อาจสร้างความสับสนได้ครับ