วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ซึ่งปกติถ้าไม่มีธุระและเสร็จจากงานบ้าน (คุณแจ๋ว) แล้วจะเทคิวให้ลูก ๆ โดยมีกิจกรรมสำหรับครอบครัว เช่น พาไปร้านหนังสือ ไปให้อาหารปลาที่สระน้ำข้างวัดใกล้บ้าน ไปเยี่ยมเพื่อนที่สนิทและมีลูก ๆ วัยเดียวกัน ฯลฯ วันนี้น้องอาย ลูกสาววัย 10 ปี มาบอกว่า "แม่วันนี้ พี่โต๋มาที่ร้านหนังสือ...... (ชื่อดังในสุรินทร์) หนูอยากไปดู" ดิฉันเองพอจะรู้จักนักร้องวัยรุ่ยคนนี้ที่ชื่อ "โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ เวชสุภาพร มาบ้างเพราะบังเอิญเปิดทีวีไปเจอรายการคุณสายสวรรค์สัมภาษณ์พอดี ตอนหนึ่งของการสัมภาษณ์ยังจำได้ทำนองที่พิธีกรถามว่า ทำไมคุณโต๋ไม่ร้องเพลงแนวที่วัยรุ่นชอบและอยู่ในกระแส....อะไรทำนองนี้ถ้าจำผิดขออภัยด้วย ) แต่ที่จำแม่นและรู้สึกประทับใจกับคำตอบวันนั้นคือ "ผมคิดว่าถ้าทำเพลงตามตลาดต้องการแบบนี้ แต่ไม่ใช่แนวของผม ผมไม่ขอทำดีกว่า แม้ว่าจะมีข้อเสนอเกี่ยวกับผลประโยชน์ที่ได้มากมาย แต่ผมขอรอเมื่อถึงเวลาที่เป็นตัวตนของผมจริง ๆ แม้ว่าจะรอนานแค่ไหนก็ตาม ....." เมื่อดูทีวีเสร็จก็ถามลูกสาวว่า หนูรู้จักนักร้องชื่อโต๋ไหม๊ ลูกบอกแม่ทันสมัยจัง เพลงเขากำลังฮิต ว่าแล้วลูกก็เข้าเน็ตค้นหาเพลงเปิดใหแม่ฟัง บอกว่า ชื่อเพลง "รักเธอ" พร้อมอธิบายสรรพคุณว่า พี่โต๋เล่นเปียโนเก่งมาก เรียนดี และนิสัยดีด้วย พี่เขาไปร้องเพลงให้คนป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ฯลฯ หลังจากนั้นเมื่ออ่านหนังสือพิมพ์ หรือดูรายการทีวี โฆษณา ก็เห็นนักร้องคนนี้บ่อย ๆ แสดงว่ากำลังดังจริง ได้ฟังเพลงของเขาแล้วก็ไพเราะดี (ยังฟังรู้เรื่องว่าเพลงกล่าวถึงอะไร) ไม่เหมือนเพลงวัยรุ่นบางเพลง ต้องบอกตรง ๆ ว่าฟังไม่รู้เรื่องไม่รู้เขาร้อง หรือบ่น หรือท่องอะไร
ย้อนกลับมาเรื่องที่ลูกมาบอกข่าวว่าพี่โต๋มาสุรินทร์วันนี้ จึงพาลูกไปดู เมื่อไปถึงร้านหนังสือ ปรากฎว่าคนเยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นเด็กวัยรุ่น มีพ่อแม่บ้างประปรายที่มากับลูกเช่นดิฉัน ยืนคอยอยู่ประมาณ 10 นาที ก็เห็นคุณโต๋ เดินฝ่าฝูงคนออกมา เสียงร้องของวัยรุ่น ร้องออกมาพร้อมกันโดยไม่ต้องนัดหมาย แล้วโต๋ก็หายเข้าไปในห้อง โดยไม่มีใครได้เห็นอีก ได้ยินคนดูพูดว่าเขาจะไปที่ห้าง.........ต่ออีก ให้ตามไปดูที่นั่น เพราะที่นี่(ร้านหนังสือ) ที่คับแคบเกินไป ดิฉันมองหน้าลูก คิดอยู่ในใจว่า เดี๋ยวลูกต้องบอกให้แม่พาไป จริงอย่างว่า "ลูกบอก แม่ เราตามพี่โต๋ไปกันไหม๊" ดิฉันเลยบอกลูกว่า " แม่ว่า เห็นพี่เขาแค่นี้ก็พอแล้ว ถ้าตามไปคนจะเยอะกว่านี้อีก เพราะปกติห้างวันหยุด คนก็มากอยู่แล้ว ยิ่งมีนักร้องมายิ่งจะมากกว่าเดิม ไหนจะหาที่จอดรถยากอีก อุบัติเหตุอาจเิกิดได้นะ แล้วอีกอย่างตอนนี้ร้อนมากกก( บ่ายโมงเศษ) ถ้าหนูชอบพี่เขา ก็เอาอย่างสิ่งดี ๆ ที่พี่เขาทำก็พอแล้ว เช่น รักเรียน รักดนตรี ทำประโยชน์ให้ส่วนรวม ลูกก็ยังทำท่าลังเล ดิฉันพยายามโน้มน้าวถึงเหตุผลอื่นเสริมอีก ลูกก็พยักหน้า จึงพากัน ขับรถกลับบ้าน
การที่เด็ก ๆ ชอบดาราหรือนักร้อง ยุคสมัยนี้คงกลายเป็นเรืืองปกติไปแล้ว สำหรับดิฉันคิดว่าคนเป็นแม่ควรสังเกตความชอบ นิสัย หรือพฤติกรรมของลูก แล้วเรียนรู้สิ่งที่ลูกสนใจไปพร้อม ๆ กับลูกด้วย การ "ห้าม" หรือ "อย่า" ของพ่อแม่ ที่ไม่มีเหตุผลหรือมีคำตอบเพียงพอ เด็กจะต่อต้านหรือหาทางออกจากข้อห้ามนั้นให้ได้ ท่านใดมีประสบการณ์ดี ๆ เชิญมาต่อยอด ลปรร. กันบ้างนะคะ
สวัสดีครับ
ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมคุณแม่มากที่ดูแลใส่ใจต่อเรื่องราวความสนใจของลูกได้อย่างเป็นกันเอง, ...
ศิลปิน - ดารา เป็นกลุ่มคนที่มีอิทธิพลต่อเด็ก ๆ มาก เป็นบ่อเกิดของวัฒนธรรมการเลียนแบบที่ผู้ปกครอง หรือแม้แต่สังคมต้องช่วยกันสร้างภูมิต้านทานที่ดีในการบ่มเพาะทักษะการสังเคราะห์ของเด็ก ๆ เพื่อให้เด็ก ๆ สามารถเรียนรู้, เสพและแยกแยะต่อสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างมีเหตุและผล
...
ผมชื่นชมอาจารย์จากบันทึกนี้, ครับ
หนูก็เป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบพี่โต๋นะคะ
แม่หนูเองอ็ไม่ได้ว่าอะไร
แม่ชื่นชมพี่โต๋ด้วยซ้ำนะคะ
เพราะพี่โต๋เรียนเก่ง รู้จักแบ่งเวลา เป็นคนที่เชื่อฟังพ่อแม่มาก
รักครอบครัว อ่อนน้อมถ่อมตน เล่นดนตรีเก่งมากกกกกกกกกกกก(อันนี้ขอเน้นเลยค่ะ)
พี่โต๋เคยไปเหมือนกับเป็นการสอบเปียโนระดับโลกน่ค่ะ ได้อันดับที่2 ของโลกด้วยคะ
พี่โต๋น่ารักมากด้วย(อิอิ) ไม่ตามกระแส และรักความเป็นไทยมาก
อย่างอัลบัมล่าสุดนะคะ ถ้าคุณครูอ๊อดลองไปฟังดู จะเห็นว่ามีดนตรีไทยผสมอยู่เยอะเลยค่ะ พี่โต๋พยายามสร้างกระแส T-pop(คล้ายๆK-pop , J-popน่ะค่ะ)ด้วยนะคะ
แต่เวลาหนูไปตามพี่โต๋แม่หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ
วันที่คุณครูพูดถึง วันนั้นหนูก็ไปค่ะ ตามไปที่ห้างนั้นด้วย
หนูอ่ะชื่นชมพี่โต๋มากมายแล้วก็อยากเป็นอย่างพ่เค้าให้ได้
พี่เค้าจบป.ตรี คณะ บริหารธุรกิจระหว่างประเทศ มาด้วยเกรด3.93 เชียวนะคะ
ได้รับเกียรตฺนิยมอันดับ1 เหรียญทองด้วยค่ะ