เราชอบที่จะเรียนรู้ผู้อื่นมากกว่าเรียนรู้ตัวเอง
วันก่อนได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้หญิง 2 คน ที่โทรมาบ่นเรื่อง "เพื่อน" ให้ฟัง และเป็นเรื่องที่ค่อนข้างทำให้แปลกใจมาก เพราะเรื่องที่ทั้ง 2 โทรมาเล่าให้ฟังแบบอัดอั้นตันใจ คือ เรื่องของกันและกัน
เรื่องราวคงผมคงไม่ต้องอธิบาย แต่โดยสรุปมีใจความว่าเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่ไม่ค่อยดีนัก ผิดใจกันในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ประเด็น คือ ทั้งสองเล่าในถึงอีกคนในมุมที่ตนเองคิดเท่านั้น ซึ่งเหมือนกับฉายหนังคนละเรื่องให้ผมฟัง ทั้งที่เป็นเรื่องเดียวกัน
จากเหตุการณ์นี้ผมนึกถึงคำพูดของนักบวชท่านหนึ่ง (ขออภัยที่จำชื่อท่านไม่ได้) ว่า เราชอบที่จะเรียนรู้ผู้อื่นมากกว่าเรียนรู้ตัวเอง โดยเฉพาะในมุมที่ตัวเองมอง ที่ตัวเองคิด แต่ขาดการเอาใจเขามาใส่ใจเรา ซึ่งผลสุดท้ายต่างคนต่างไม่มีใครได้ มีแต่เสียกับเสียเท่านั้น !!!
ด้วยรัก
ความเห็น (8)
- คงต้องใช้เวลาและมาคุยกันคงดี
- ขอบคุณครับ
ขอบคุณอาจารย์
 |
ที่แวะเวียนมาครับ...ผมเองก็เชื่อว่าการพูดคุยสามารถที่จะแก้ปัญหาแบบนี้ รวมถึงปัญหาต่างๆ ได้ ถ้าเราเปิดใจกัน
ด้วยความเคารพรัก
สวัสดีคะ... คุณ กิตติพงศ์ พลเสน
- อันที่จริงเรื่อง "เราชอบที่จะเรียนรู้ผู้อื่นมากกว่าเรียนรู้ตัวเอง" มันอาจจะกลายเป็นเรื่อง ปกติของผู้หญิงแล้วก็เป็นได้ อิอิ
- ทางออกที่ดีก็คือลองเรียนรู้นิสัยแบบผู้หญิง ดู นะจ๊า
นี่แหละ ฅน ที่มีเรื่องเยอะแยะ จากเรื่องนิดเดียว
ฉะนั้น การเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา สำคัญมากค่ะ
- ขอบคุณนะคะที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นให้
- การบันทึกเรื่องราวต่างๆทำให้เราได้รับความรู้ในเรื่องนั้นๆแล้วยังทำให้เราได้เพื่อนด้วยค่ะ
- แล้วจะมาเยี่ยมบล็อกบ่อยๆนะคะ
- อย่าลืมมาทักทายบล็อกณัฐบ้างนะคะ
- http://gotoknow.org/blog/nutjung-282532
- แวะมาทักทายเจ้าค่ะ
- คงต้องหันหน้าเข้าหากันเพื่อที่จะได้คุยกันให้รู้เรื่องนะเจ้าค่ะ
- ทักทายกันได้เจ้าค่ะ
- กดที่นี่
ยินดีครับ...
แต่อาทิตย์นี้ห่างหายไป เพราะกระจกตาอักเสบ เลยไม่ได้เข้า Net เลยทั้งอาทิตย์ นี่ก็กำลังพิมพ์ทั้งที่ใส่แว่นดำอยู่ครับ
ด้วยรัก