๐. โบราณท่านว่า

๐. โบราณท่านว่า

๐. โทษ ผู้อื่น  แลเห็น  เป็น ภูเขา
โทษ ของ เรา   แล ไม่ เห็น   เท่า เส้น ผม
ตด ผู้ อื่น    เหม็น เบื่อ   เรา เหลือ ทน
ตด ของ ตน    ถึง จะ เหม็น   ไม่ เป็น ไร

๐.  อัน ลาภ ยศ     สรร เสริญ     และ สุข ใจ
มนุษย์ เรา  อยาก ได้    ทุก แห่ง หน
แต่ เสื่อม ยศ      เสื่อม ลาภ    ถึง อับ จน
นิน ทา ทุกข์    ไม่ มี ใคร    จะ ต้อง การ ท่านเอย.

๐.  เมื่อ วัย ต้น   ไม่ ศึก ษา    วิชา ไว้
วัย กลาง   ไม่ หา ทรัพย์   กลับ เพิก เฉย
วัย แก่   ไม่ ทำบุญ    จุน เจือ เลย
ต้อง นอก เกย   หน้า ผาก    ทุกข์ ยาก เอย.

๐.  อย่า ตาม ใจ      ตน เอง     ใน ทาง ชั่ว
จะ หมอง มัว     เป็น ขี้ ข้า      หมด รา ศรี
จง พราก เพียร    เวียน ทำ     แต่ กรรม ดี
จะ เป็น ศรี    แก่ ตน     จน วัน ตาย

๐.  ใจ ของ เรา   จง รัก ษา      ร่า เริง ไว้
กาย อย่า ให้    อ่อน เพลีย    จน เสีย โสม
รัก ษา สัตย์    วา จา      น่า ประ โลม
อย่า จู่ โจม    ตั้ง สติ     ดำ ริ การณ์

๐.  เมื่อ ได้ ยิน   เสียง พระ เตือน  อย่า เชือน ออก
เสียง พระ บอก     ให้ รับ ฟัง      อย่า นั่ง เฉย
เสียง พระ ชี้     เสียง พระ นำ    จำ ไว้ เอย
อย่า ละ เลย    เสียง พระ สอน     ให้ พร เรา

๐.  ฟัง เสียง พระ     เสียง ธรรม     นั้น ล้ำ เลิศ
ก่อ ให้ เกิด     เป็น มงคล      ผล ไพ ศาล
เพราะ เสียง พระ     เสียง ธรรม   นำ บัน ดาล
ให้ สุข ศานดิ์   เป็น นิ รันตร์  ไม่ ผัน แปร ท่านเอย.