ค่าย : หนุ่มสาว.. ความหวังของสังคม
ไม่ว่ายุคสมัยใดก็ตาม เราต่างก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า คนหนุ่มสาว ที่อยู่ในห้วงวัยของการเป็นนิสิตนักศึกษา คือ กลุ่มคนที่เป็นเสมือนความหวังของการสร้างสรรค์สังคม และถึงแม้ปรากฏการณ์ของคนหนุ่มสาวในทุกวันนี้จะยังคงเลื่อนลอยไปกับวัฒนธรรมทุนนิยมที่เชี่ยวกราก และลื่นไหลอย่างไม่อาจทัดทานและคาดคะเน
ถึงกระนั้น เรา หรือแม้แต่สังคม ก็ยังคงไม่เคยสิ้นหวังและสิ้นศรัทธาต่อตัวของคนหนุ่มสาว ซึ่งเราและเราที่ก้าวล่วงวัยนั้นมาแล้ว ก็พร้อมเสมอสำหรับการส่งต่อพันธกิจทางสังคมไปสู่พวกเขาอย่างไม่เปลี่ยนแปลง
กระนั้น, ก็รู้สึกสะท้อนใจอยู่ไม่น้อยกับปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นกับคนหนุ่มสาวจำนวนหนึ่งของสังคมที่ว่ายวนอยู่ในทะเลแห่งวัตถุอย่างไม่รู้ฝั่ง หลงระเริงกับเสรีภาพอันไร้ขอบเขตและไร้ซึ่งวัฒนธรรมอันดีงามของความเป็นปัญญาชน รวมถึงการใช้เวลาแต่ละวันอย่างเปล่าเปลือง และดำเนินชีวิตราวกับหายใจทิ้งไปวัน ๆ ...อย่างน่าเจ็บใจ
ในมุมตรงกันข้ามกับความเป็นอุดมคติที่พึงมีนั้น, ผมก็อดตั้งคำถามไม่ได้ว่า ทุกวันนี้คนหนุ่มสาวจำนวนหนึ่ง (จำนวนนั้น) มีวิธีคิดเช่นไรต่อการดำรงชีวิต และพวกเขาก็กำลังค้นหาสิ่งใดกันเล่าในสังคมอันแดกด่วนเช่นนี้ ซึ่งผมเองก็ไม่ปฏิเสธว่า พวกเขาทั้งหลายมีเสรีภาพในการกำหนดจังหวะชีวิตของตนเอง แต่ก็ถูกต้องแล้วเหรอ หากพวกเขาจะใช้เสรีภาพนั้นเพียงเพื่อความสุขส่วนตัวบนความทุกข์ยากของผู้อื่น ไม่คิดที่จะรับรู้และแบ่งปันธารน้ำใจไปสู่ผู้ด้อยโอกาส รวมถึงการใช้เวทีทางสังคมที่ได้รับไปอย่างเปล่าเปลือง, ไม่ก่อเกิดประโยชน์ใด ๆ ดังที่ควรจะเป็น ...
หนุ่มสาวสมองเธอเก็บอะไรเอาไว้บ้าง
ฤายังปล่อยปล่อยสมองว่างอยู่เฉยเฉย
เธอเคยคิดถึงใครหรือไม่เคย
วันเวลาล่วงเลยทำอะไร
หากเธอคิด เธอตั้งความหวังวาด หวังเพื่อมวลมนุษยชาติมีแค่ไหน
ขณะที่ทุกคราวเธอก้าวไป เคยห่วงคนล้มไหมที่ผ่านมา
หนุ่มสาว..เธออย่าหวังสิ่งดีดีให้ชีวิต หากเธอไม่เคยคิดแก้ปัญหา
เธออย่ามัวยืนหยัดอ้างปรัชญา ขณะวันเวลาเธอดูดาย
เธออย่าหวังถึงที่ "ดีที่สุด" หากเธอยังก้าวรุดไร้จุดหมาย
อย่าหวังทุกข์ที่มีจักคลี่คลาย หากทั้งจิตทั้งกายเธออ่อนแอ
เธออย่าหวังเห็นความเสมอภาค ขณะที่เธอไม่อยากจะเผื่อแผ่
อย่ากล่าวโทษสังคมว่าผันแปร ขณะเธอไม่แยแสวัฒนธรรม....
(บางบทตอนจากบทกวี "หนุ่มสาว" โดย สุขุมพจน์ คำสุขุม)
หมายเหตุ...
ภาพจากค่ายสิ่งแวดล้อมสร้างสรรค์สื่อสัมพันธ์เพื่อชุมชน
14 - 18 มีนาคม 2550
ณ บ้านท่าสะอาด ต.ผาน้ำย้อย อ.หนองพอก จ.ร้อยเอ็ด
โดยชมรมรักษ์พัฒนา, ชมรมสิ่งแวดล้อมสัมพันธ์
และชมรมสิ่งแวดล้อมเพื่อชุมชน
ความเห็น (16)
- สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
- วันนี้ผมได้รับเชิญไปเป็นวิทยากร ที่ มมส.ครับ ให้กับส่วนงานสนับสนุนของ มมส.ครับ ( จำชื่อโครงการไม่ได้ครับ ชื่อยาวมาก )
- แอบไปดูใบเซ็นต์ชื่อ ไม่เห็นพี่ในใบลงทะเบียนเลยครับ
- แอบลุ้น ๆ อยู่ครับว่าจะเจอพี่รึเปล่าครับ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ โอกาสหน้ายังมีอีกเยอะแยะครับ
- สายลมยังคงวนเวียนอยู่แถวๆ นี้ครับ
สวัสดีค่ะ
เห็นคนหน่มสาวแล้ว ชื่นชมค่ะ
 |
- น่าจะเป็นโครงการอบรมสัมมนาฯ ของสำนักงานอธิการบดีนะครับ...จัดที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ใช่หรือเปล่า
- พี่ไปร่วมพิธีเปิด..เล็กน้อย
- จากนั้นก็มาประชุมตั้งแต่เวลา 09.30 - 18.00 น.
- แย่จัง..อยากเจอเรามาก , อยากคุย, อยากเสวนาตามประสาคอเดียวกัน
- วันหลังมีเวลาแวะเวียนมาอีกครั้ง, ไม่ต้องเกรงใจนะครับมาหาที่กองกิจการนิสิต หรือกริ๊งกร๊างมาเลยก็ได้.
- ตื่นเต้น...เสียดายไม่ได้เจอ...
- คงได้เจอในเร็ววันนี้นะครับ
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
ในคนจำนวนมากก็ยังมีคนส่วนหนึ่งที่แตกต่างนะคะ..และเป็นความแตกต่างที่สวยงามเหลือเกิน
เห็นแล้วคิดถึงอดีตจัง ! ..เค้าว่าคนสูงวัยจะคิดถึงอดีต อิ อิ
ขอบคุณที่ทำให้ความทรงจำกลับมาอีกครั้งค่ะ
ดีจังเลย การออกค่าย เป็นสิ่งที่ดี
อย่างน้อย นักศึกษา จะได้รู้สึกว่า การศึกษาก็เพื่อที่จะต้องทำอะไรให้สังคมเมื่อจบไป มิใช่การเรียนเพื่อให้ตัวเองได้งานดีดี เงินเดือนสูง สูง
เท่าที่สังเกต มมส. จะโดดเด่นเรื่องกิจกรรม หรือ การนำ หลายๆ สิ่งๆ หลายอย่างลงสู่ชุมชน ซึ่งค่อนข้างจะต่าง จาก มข.แต่โดยส่วนตัวแล้ว ชอบมากๆ ค่ะ
แต่อย่างไรก็ตาม แต่ละสถาบัน ก็มีมีวิสัยทัศน์ที่ต่างกัน ซึ่งล้วนแต่ก็เป็นแนวทางที่ดีนะคะ
สวัสดีครับ
 |
คนหนุ่มสาวเป็นกลุ่มวัยที่กำลังมีความฝันและพลังความคิด ซึ่งล้วนเป็นความคาดหวังของประเทศชาติทั้งสิ้น ก็หวังแต่เพียงว่าพวกเขาจะเป็นทรัพยากรที่มีค่าของสังคมต่อไป และสามารถดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข
ขอบพระคุณครับ
 |
การได้หวนรำลึกที่วันเวลาที่ล่วงมาแล้ว โดยเฉพาะการคิดคำนึงถึงเรื่องราวอันดีงามของชีวิต น่าจะเป็นเสมือนการแวะกลับไปเติมพลังให้กับตัวเอง ...ซึ่งเป็นพฤติกรรมของคนทุกวัย
แต่ส่วนใหญ่ที่หวนหาอดีตในบล็อกก็ดูเหมือนจะสูงวัยกันแล้วกระมังครับ...ยิ้ม ๆ ...
ความแตกต่างของมนุษย์ เป็นความงามที่ธรรมชาติสร้างมาประดับโลก เพื่อให้เรียนรู้ถึงความเหมือนและความต่างอย่างสมดุล แต่ในภาวะจริง จะสมดุลหรือไม่ก็สุดแท้จะความเป็นจริงที่อาจเกิดขึ้น ดำรงอยู่และดำเนินไปของภาวะนั้น ๆ
ขอบคุณมากครับ
 |
เฉพาะช่วงมีนาคมที่ผ่านมา นิสิต มมส มีค่ายเกือบ 30 ค่าย ผมและทีมงานไปเยี่ยมค่ายจนแทบสลบเลยทีเดียว และถือเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่นิสิตออกค่ายกันหลายองค์กร เสียดายก็แต่เวลาของการปิดเทอมมีน้อยมาก เพราะเดี๋ยวก็เปิดเรียนภาคฤดูร้อน ... ระยะเวลาเพียงสัปดาห์เดียว จึงเป็นอุปสรรคต่อการทำงานทั้งภาคการปลูกสร้างและการเรียนรู้ชุมชน...
การศึกษาได้บีบรัดพื้นที่อันเป็นเวลาของการทำกิจกรรมเป็นอย่างมาก
ขอบคุณครับ...
น.เมืองสรวง
- ดูแล้วอยากกลับอายุ 14 อีกครั้ง (อิอิ)
- หนุ่มสาวสมองเธอเก็บอะไรเอาไว้บ้าง ฤายังปล่อยปล่อยสมองว่างอยู่เฉยเฉย เธอเคยคิดถึงใครหรือไม่เคย วันเวลาล่วงเลยทำอะไร ? อาจจะต้องขอนำไปใช้บางในยบางแล้วหล่ะคะ..
- และกิจกรรมดังกล่าวเป็นกิจกรรมที่น่าส่งเสริมให้มีการดำเนินอย่างต่อเนื่อง แล้วอย่าลืมเก็บภาพประทับใจมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ..
 |
ขอบคุณนะครับที่แวะมาทักทาย
จริงดังที่คุณ น.เมืองสรวง กล่าวไว้ การปลูกต้นกล้าค่อนข้างจะยาก แต่ยังไงผมก็ยังต้องทำหน้าที่นี้ต่อไปอย่างเต็มที่
สวัสดีครับ
 |
ชีวิตในวัย 14 อีกครั้งนั้นคงรื่นรมย์และมีความสุขมากเลยใช่ไหมครับ, ผมกระโดดข้ามห้วงนั้นมาอย่างน่าใจหาย
... ไม่ว่ายุคสมัยใด กิจกรรมนิสิตนักศึกษา ยังคงเป็นทางเลือกหนึ่งของการเรียนรู้ชีวิตที่คนหนุ่มสาวไม่ควรมองข้ามเลยแม้แต่น้อย (ผมเชื่อเช่นนั้น, นะครับ)
...
ขอบคุณครับ
- พลังดอกไม้ของชาติ กล้าแกร่งเสมอค่ะ
 |
ห่างหายไปนานมากเลยนะครับ...และดีใจอย่างยิ่งที่พานพบอีกครั้ง
....
ขอให้ดอกไม้ของชาติ เบ่งบานทั่วแผ่นดินไทยอย่างเข้มแข็งและหนักแน่น (เช่นกันครับ)
ขอบคุณมากครับ...
มีอะไรก็แนะนำผมด้วยนะครับ ผมยังต้องพัฒนาวิธีคิดพัฒนาตนเองอีกมากมาย ขอเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์ด้วยคนนะครับ
สวัสดีครับ
 |
ยินดีมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน และคงเห็นด้วยใช่ไหมครับกับความคาดหวังของสังคมที่มีต่อคนหนุ่มสาว ซึ่งบางที่ความคาดหวังเหล่านี้ก็ทำให้หนุ่มสาวรู้สึกเกิดความกดดันไม่น้อยเหมือนกัน แต่อย่างไร คนหนุ่มสาวก็ยังต้องตระหนักถึงภาระหน้าที่และพันธกิจที่ต้องรับผิดชอบสังคมอยู่วันยังค่ำ...
เพราะเราต่างเป็นสัตว์สังคม เราจึงปฏิเสธการรับผิดชอบสังคมไม่ได้