กลางป่าเขาใหญ่ยามดึก....ดูน่ากลัวมาก..(หากจินตนาการ)
ออกจากoutletเกือบทุ่มแล้ว....จะไปพักที่ไหน...ไกลไหม...ขึ้นเขาใหญ่ไหม...หรือจะไปรีสอร์ทที่เคยพัก......ขับไปคิดกันไป....จากพอมองเห็นต้นไม้ข้างทางบ้าง...จนเห็นรำไรๆ...และมืดเข้าๆ....จนเริ่มมองไม่เห็นอะไร
......เอ้าว่าไง?...เอาไงกันดีพวกเรา...ไปไหนกัน.......
ถึงทางแยกต้องตัดสิน....เลี้ยวซ้ายเข้าเขาใหญ่ไหม?....เงียบ......
รถเลี้ยวซ้ายมุ่งหน้าสู่เขาใหญ่.....ขณะนั้นฉันก็โทรฯถามที่พักต่างๆ.....
เส้นทางบนเขายามค่ำคืน มืดก็มืด ดูน่ากลัว มีแสงไฟเป็นระยะห่างตามทาง ที่พักยามมืดหาได้ไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยค่ะ ส่วนใหญ่ที่พักไม่ติดถนน ต้องแยกเข้าไปอีก......แล้วเราก็กะไม่ถูกว่าไปไกลอีกแค่ไหน... บางแห่งเราลองแวะเข้าไป มีไฟเปิดคล้ายมีคนอยู่ แต่พอเข้าไปใกล้ๆ ไม่มีใครเลย.... เหมือนบ้านร้าง ดูน่ากลัวมากๆ... ฉันขนลุกซู่....แต่ไม่กล้าบอกลูกๆ .... ความมืดบนเส้นทางขาเข้าทำให้เราลังเลกับการตัดสินใจเข้าพัก.....
วันนี้วันเสาร์ ราคาห้องพักเพิ่มจากห้องละ 2,800 บาท/คืน เป็น 3,200 บาท/คืน
"ไม่ไหวมั้ง....เกินไป" เราออกความเห็นร่วมกัน.....เด็กๆบอกว่าแพงมากไป...ฉวยโอกาส....เอาเปรียบ....ไม่เอา....
"จะทานอะไรกันก่อนไหมลูก"
"ไม่หิวแม่..."
"คงแพงน่าดู" เด็กๆช่วยกันตอบ
เราขับกลับออกมา หาต่อไป...สุดท้ายไปสิ้นสุดที่ๆเคยพัก....
"ห้องละ 1,600 บาทแต่ถ้ามาหลายคนต้อง 2 ห้องค่ะ"
สุดท้ายเราวกกลับ .......
นี่แหละความมืด...กับป่า...และการเดินทางที่ไม่รู้จุดหมาย....บวกกับจินตนาการต่างๆ...มันทำให้ฉันเข้าใจความรู้สึกกลัว.....หลงป่า...แต่ไม่กล้าบอกใคร...ต้องทำอารมณ์ดี สู้เสือ.......
ระหว่างทางออกมีร้านอาหาร เขียนว่า "อาหารตามสั่ง" ดูง่ายๆดี เราลงทานอาหารที่นี่ซึ่งมีคนนั่งทานอีกหลายโต๊ะ......โชคดีมาก...เป็นที่พักด้วยชื่อ"ดวงพร รีสอร์ท"....ระหว่างรออาหารที่สั่ง สามีดิฉันไปดูที่พัก กลับมาบอกว่า
"OK เลย 2 เตียงใหญ่ๆ...เป็นบ้านพัก..พร้อมอาหารเช้า 4 ที่...ราคา 1,600 บาท/คืน"
พอไหว จะได้ไม่ต้องวกกลับโคราช แล้วเช้าเราจะได้เที่ยวเขาใหญ่ต่อ
นกคอกคาเทลและเลิฟเบอร์ด...บริเวณที่พักค่ะ
ยามเช้าเมื่อออกจากที่พักเพื่อขึ้นเขาใหญ่ต่อ....
เราผ่านที่ที่เราขับผ่านเมื่อคืน ฉันเห็นป่าที่โล่ง ไม่น่ากลัวเหมือนเมื่อคืนสักนิด
.....ยังโชคดีที่ตลอดเส้นทางในค่ำคืนนั้น ทุกคนช่วยกันพูดคุยแต่เรื่องดีๆ เพื่อลดความเครียดให้แก่กันและกัน....
แวะกราบไหว้"เจ้าพ่อเขาใหญ่" ก่อนเข้าสู่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ค่ะค่ะ เราเพิ่งเห็นว่าบนนี้มีบ้านพักราคาถูก มีเต้นท์กางนอน น่าสนุกด้วย....เราวางแผนกางเต้นท์นอนกันคราวหน้า
แวะพักจุดชมวิวค่ะ
น้ำตกเหวสุวัต...ดูสวยงาม
....แล้วเราก็ออกมาพบกับความสนุกบนเขาใหญ่กันอีกวันค่ะ.....
แม้เขาใหญ่ อาจจะดูไม่ใช่ที่ท่องเที่ยวใหม่สำหรับใครๆ.....แต่สำหรับครอบครัวของฉัน....มันคือความประทับใจและความสุขค่ะ....
ความเห็น (16)
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
งานนี้ เห็นได้ชัดเลยค่ะ ว่าคุณพ่อบ้านของพี่ติ๋ว มีสติดีมาก แม้แต่พี่ติ๋วเอง ก็ไม่ได้แสดงอาการตระหนกให้เด็ก ๆ ได้เห็น
เพียงแค่เราเชื่อมั่นในผู้นำ ความวิตกกังวลต่าง ๆ ก็จะหายไปอย่างปลิดทิ้งเลยค่ะ
เคยพิสูจน์มาแล้วด้วยเหมือนกันค่ะ
พี่ติ๋วจะเหมือนผมมากเลยคับ
ไม่ชอบการเอาเปรียบ
ถ้าไม่มีจริงๆขอหลับนกในรถคับ อิอิ
อย่างที่ผมไปเที่ยวใต้ คืนละ 3000+ หรอ แพงไป
หาโรงแรมเซลล์นอนดีกว่า จะไม่เกิน 400 บาท
ไม่ต้องเสียค่าหัวเพิ่ม
เห็นพี่ติ๋วเล่ามา 2 ตอนแล้ว แต่เพิ่งมีเวลาตอบตอนนี้คับ
- ได้พักผ่อนทั้งครอบครัวท่าทางสนุกกันใหญ่
- ไม่เห็นรูปอ.ติ๋วเลยค่ะ ไปจริงปล่าวคะ
สวัสดีค่ะ คุณแป๊ด
- สติต้องมีติดตัวค่ะ...คล้ายกับทำใจดีสู้เสือน่ะค่ะ...ดิฉันทำบ่อยๆเมื่อพบเหตุการณ์วิกฤติของการทำงานดูแลผู้ป่วยค่ะ...แล้วมันทำให้การแก้ปัญหาเป็นไปได้ดีค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจกันทังครอบครัวค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องหมู
- น้องหมูเที่ยวบ่อยๆคงมีประสบการณ์มากกว่าพี่เป็นไหนๆ....เพิ่งได้สัมผัสความรู้สึกสนุกกับการออกเที่ยวธรรมชาติแบบลุ้นๆค่ะ
- ช่วงนี้งานมากใช่ไหมคะ...ไปเที่ยวที่ไหนอีกหรือเปล่าคะ...เอามาเล่าให้พี่ติ๋วฟังบ้าง
สวัสดีค่ะ คุณน้องขา
- สบายดีนะคะ ไม่ได้พบกันนานแล้ว...คิดถึงค่ะ...
- นี่รูปพี่ติ๋ว...ไปจริงๆเจ้าค่ะ
 |
สวัสดีค่ะคุณกฤษณา
เห็นไหม คุณก็เป็นผู้หญิงเก่งจริงๆ เป็นแม่แบบของลูกๆ
นี่ละ การฝึกมาจากการทำงานของเราทุกวัน งานของคุณต้องการๆการตัดสินใจในภาวะวิกฤติค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ SASINANDA
- เดิมเลยดิฉันจะเป็นคนใจเย็น การตัดสินใจมักไม่รีบร้อน ถ้าลังเลจะนิ่งเงียบ(เลยดูเหมือนใจเย็น แต่จริงๆแล้วยังไม่รู้ว่าจะทำยังไง)...หลังๆมาเริ่มปรับปรุงตัวเองค่ะเมื่อรู้ว่าเป็นคนตัดสินใจช้า...จึงใช้วิธีคาดการณ์ คาดเดา และมองงานที่ทำว่าอาจจะพบปัญหาอะไรได้บ้าง....แล้ววางแผน 1..2...3...แก้ไขปัญหาเผื่อไว้ในสมองเลย....เมื่อเกิดปัญหาก็จะทันการณ์ขึ้นค่ะ.....
- มักถามตนเองอยู่เสมอว่า....ถ้ามันเป็นอย่างนี้ล่ะ...ถ้าอย่างนั้นล่ะ...ถ้า...ถ้า...เลยดูเหมือนกับเป็นการมองอะไรๆที่ดูจะหลายๆด้านค่ะ (จริงๆคงเป็นประเภท...หวาดระแวงน่ะค่ะ...ผู้ป่วยจะได้ปลอดภัย)
- ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ สำหรับกำลังใจที่ให้...ทำให้ดิฉันมีพลังทำงานได้อีกมากค่ะ...ขอบพระคุณค่ะ
ก็จะไปอุบลไงคับพี่ติ๋ว
ไปหา unseen ที่น้ำตกสายรุ้ง
แวะไปผาแต้ม เลยมาแก่งตะนะ และแวะมาหาพี่ติ๋ว
อิอิ
- แวะมาเยี่ยมชม ... สุขสันต์วันครอบครัว
- การเดินทางครั้งนี้พานพบและสัมผัสกับบรรยากาศที่หลากหลายทั้งสุขและตื่นเต้น
- โดยเฉพาะพร้อมหน้าพร้อมตาเช่นนี้ ก็ยิ่งช่วยให้เป็นวันคุณภาพของครอบครัวไปโดยปริยาย
- ขอให้ทุก ๆ วัน เป็นวันและคืนของความสุขในวิถีครอบครัวเสมอไป.. นะครับ
- .....
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ น้องหมู
- ได้เที่ยวอีกแล้วเหรอ..ดีจริงๆ...พี่ยังคงต้องทำงานอยู่ตลอดค่ะ...เที่ยวเผื่อด้วยนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
- เวลา และความสุขที่ให้กับครอบครัวมิใช่เพียงแค่พากันไปเที่ยวที่นั่น ที่นี่ เท่านั้นค่ะ...ความรัก ความอบอุ่นที่ให้กันและกันควรเกิดอยู่เสมอๆในครอบครัวค่ะ...อยู่กันด้วยความรักและเข้าใจกันมากๆ...มองข้ามเรื่องที่ไม่สบอารมณ์บ้างเพื่อแลกกับบรรยากาศดีๆให้มีมากๆเมื่อเราอยู่ด้วยกัน....
- ครอบครัวคุณก็คงไม่แตกต่างจากครอบครัวดิฉันค่ะ....แอบสังเกตจากบันทึกของคุณเช่นกัน...
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
โรงพยาบาลในประเทศ
มีบุคลากรแบบคนชื่อติ๋ว 1 คน
ผมก็สบายใจแล้ว
ชีวาไม่วายวอดแล้ว ทำงานด้วย(ยาสลบ)เอ๊ยใจจิงๆ
ต้นฉบับ ยกโขยงทัวร์ อิอิ
ปีที่แล้วเจ้าค่ะ...พ่อครูฯที่ยกโขยงไป....
แต่ปีนี้กบดานกันที่บ้านเจ้าค่ะ... ไปก็ใกล้ๆบ้าน
ขอบพระคุณพ่อครูฯที่กรุณาแวะมาเยี่ยมค่ะ
...พ่อครูสบายดีนะคะ...ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ