อยากจะถาม –ถามไปทั่วโลกหล้า
อยากถามว่ารักนั้นเป็นไฉน
จึงสามารถเปลี่ยนคนให้เป็นไป
จะทำงัยหากรักนั้นมันฝังตัว
แม้นหากได้รักแล้วจักพอไหม
จักพอใจในรักนั้นอยู่หรือเปล่า
หรือว่าว่ารัก รักแล้วก็ซบเซา
ก็จะเฉาเหมือนดอกไม้ที่แห้งโรย
++++++++++++++++++++++++++++++++++
เธอรักฉันฉันก็รู้อยู่เต็มอก
แต่จะยกให้หมดใจคงไม่ไหว
ฉันคงต้องเผื่อไว้ถ้าเสียใจ
แต่ยังงัยก็รักธออยู่เหมือนกัน
ถ้าหากฉันรักเธอหมดทั้งจิต
ทั้งชีวิตเธอจะยอมรับฉันไหม
กลัวว่าเธอทำให้ฉันนั้นเสียใจ
หากบอกไปกลัวเธอนั้นผันแปร
+++++++++++++++++++++++++++++++++
สกุณาบินข้ามฟ้าฝากมาบอก
อยากจะบอกคำๆนี้จะเชื่อไหม
ก็คำนี้มันออกมาจากใจ
ฉันรักเธอคำนี้งัยอยากบอกเธอ
************************************************
มหาสมุทรกว้างใหญ่ฉันยังมองเห็นฝั่ง
และยังหยั่งไปถึงว่าลึกแค่ไหน
แต่ฉันไม่รู้ว่าฝั่งของหัวใจ
ของเธอไปอยู่ไหนหาไม่เจอ
ครั้นจะหยั่งให้ซึ้งถึงความลึก
มันก็สุดวิสัยไม่อาจหา
อยากขอวอนน้องนะแก้วตา
โปรดอย่าให้เวลาของเรานั้นจมลง
*******************************
จะกี่ร้อยกี่พันฉันไม่สน
จะกี่คนกี่วันฉันไม่ว่า
ขอแค่เธอรักฉันทุกเวลา
ที่ผ่านมาผ่านแล้วให้ผ่านไป
จะไม่สนใจใยดีในความหลัง
ที่พลาดพลั้งฝังจิตให้ขื่มขม
จะไม่จำใส่ใจในอารมณ์
ให้ระทมหฤทัยให้หมองมัว
แม้นเพียงเธอรักฉันไม่หมางจิต
ชั่วชีวิตจะไม่ถวิลหา
หญิงอื่นใดที่มีอยู่ในโลกา
จะปรารถนาแต่เธอนั้นนิรันดร