กินอยู่แบบธรรมดาที่ธรรมชาติให้มา


ความหรูหราในชีวิตที่มีทุกวันนี้ คือเวลา ที่สามารถ"ช้า"ได้

วันนี้พาขึ้นบันไดสูดกลิ่นหอมของดอกรสสุคนธ์ และชมสวนครัว สวนผักธรรมดาๆกันนะคะ

บันไดขึ้นบ้านด้านหน้า มี 9 ขั้น ในปีพ.ศ.2545 น้ำท่วมสูงเหลือบันไดอยู่แค่ 3 ขั้น ปีพ.ศ.2549 น้ำสูงไม่เท่าปีแรก ยังเหลือบันไดอยู่ตั้ง 5 ขั้นแน่ะ ทั้งๆที่เป็นปีที่ปัญหามีความรุนแรงมากกว่าเมื่อครั้งแรก

<h4 style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></h4> <h2 style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> ตอนน้ำท่วมเอาเรือมาเทียบเกยบันได พายออกไปขึ้นรถที่จอดที่ถนนหมู่บ้าน บ้านเหมือนลอยอยู่กลางน้ำ ตอนน้ำท่วมสวยมาก ไม่ได้ท่วมทุกปีด้วย ชวนคนกรุงมาเที่ยวมีแต่คนกลัวไม่กล้ามา เราอยู่บ้านตลอดไม่ได้หนีน้ำไปไหน <p> </p> <h4>ซุ้มต้นรสสุคนธ์ข้างบันไดขึ้นนอกชาน เลี้ยงมานานจนเลื้อยพันขึ้นไปถึงหลังคา ช่วงที่ผลิดอก จะบานในตอนเช้า กลิ่นหอมเข้มและหวานกำจายไปทั่วบริเวณ </h4> <p></p><h3></h3>

ทางลงสู่ท่าน้ำ สองข้างปลูกพืชผักกินได้สลับสับเปลี่ยนกันไป ป้านวลใช้น้ำจากแม่น้ำรดต้นไม้ทั้งบ้าน เวลาพืชผักถึงเวลาให้เก็บกินได้ เราชอบเก็บเองแล้วเอามาปรุงอาหารเองแบบปลื้มที่สุด ยิ่งมีคนกรุงเทพมาทานข้าวด้วย ยิ่งภูมิใจที่ได้อวดสิ่งที่มาจากแผ่นดิน สายน้ำ และดูแลโดยป้านวลผู้ที่ยังมีความเคารพธรรมชาติเต็มเปี่ยม มีคุณธรรม มีจิตใจดี

รู้สึกเป็นความโชคดีในชีวิตที่ได้รับความประณีตในทุกสิ่งรอบตัวที่มาจากความธรรมดา พื้นๆ และมาจากภายในจิตใจ

มีแต่พืชผักธรรมดาๆ เช่น พริก มะกรูดมะนาวกะเพรา โหระพา ใบแมงลัก ใบยี่หร่า ตะไคร้ บวบ แตงกวา ถั่วฝักยาว ฟักทอง น้ำเต้า มะเขือเทศลูกเล็กๆ  เจ้าถั่วพู ถั่วลันเตาเพิ่งหมดรุ่นไป ผักบุ้งกำลังออกให้เด็ดได้เกือบทุกวัน แคขาวต้นไม่ใหญ่แต่ออกดอกให้เก็บกินได้ตลอดเช่นกัน เมื่อวานยังเก็บมาหั่นใส่ไข่เจียว ใครที่ยังไม่เคยลองสูตรนี้ น่าลองนะคะ อร่อยมาก

หลังน้ำท่วมครั้งนี้ปลูกพืชผักแบบไม่ได้จัดการด้านความงาม เรียกว่าปลูกไปเรื่อย งามแบบรกๆ

มีไก่แจ้ฝูงหนึ่ง15 ตัว และเพิ่งได้ลูกเจี๊ยบใหม่อีก 5 ตัว ออกไข่มาเรื่อยใบน้อยๆน่ารัก เลยไม่กล้ากิน แต่พอไก่มันฝูงใหญ่ขึ้นๆ ต้องบอกให้ป้านวลกับพี่น้อยให้ช่วยเอาไปกินกันบ้าง น้องหมาก็ชอบกินข้าวผัดใส่ไข่เหมือนกัน

เมื่อวานตาหลบ คนในหมู่3 ด้วยกันมาหาแต่เช้ามาขออ้อยไปใช้ในงานแต่งงานลูกชาย (พร้อมส่งการ์ดเชิญ)  อ้อยที่มีอยู่ทนทานสู้ชีวิตผ่านน้ำท่วมมาได้ทั้งสองครั้งและยังงอกงามดีเหลือเชื่อ เป็นอ้อยที่ใช้ในครั้งพิธีลงเสาเอกของบ้าน ตอนน้ำท่วมกอเน่า ลำอ้อยหลุดไปกับสายน้ำ แต่พอดินเริ่มฟื้นตัวก็แทงหน่อออกมาใหม่

มีความสุขสงบที่ได้อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ  คนกรุงชอบถามว่า"ไม่เหงาหรือ" จะเหงาได้อย่างไร มีอะไรให้ทำตั้งเยอะ

ความหรูหราในชีวิตที่มีทุกวันนี้ คือเวลา ที่สามารถ"ช้า"ได้ ทำให้ได้สังเกตธรรมชาติที่เป็นไปและน้อมเข้ามาเตือนสติไม่ให้ติดอยู่ในความสุขสงบจนกลายเป็นคนขี้เกียจ

ธรรมชาติคือการให้ แต่ละสิ่งต่างเกื้อกูลกัน ดินดี น้ำดี อากาศดี พืชพันธุ์ดี คนที่อยู่แวดล้อมดี เราเป็นใคร อยู่ตรงไหนของธรรมชาติและนิเวศน์รอบตัวและที่ห่างออกไป จะทำอะไรได้บ้างเพื่อแสดงว่ารู้คุณ ไม่เฉพาะที่ตรงบ้านเรา บ้านเราคงอยู่อย่างสงบไม่ได้หากสังคมรอบข้างยังทุกข์ตรม ก็ทำตามศักยภาพและแนวทางของตนเองเท่าที่จะสามารถ...ทำชีวิตให้เป็นธรรมชาติ ในทุกๆวัน

   

</font></span> </h2></span>

หมายเลขบันทึก: 92028เขียนเมื่อ 23 เมษายน 2007 18:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

โอ้โห...และโอ้โห...เลยค่ะ..

สุดยอด..."วิถี" แห่งชีวิตที่คืนกลับสู่ธรรมชาติ

ชื่นชมมากเลยค่ะ...

(^__^)

อ่านไปหัวใจเต็มตื้นไปด้วย... กว่าเราจะหนีแรงดึงดูดภายในให้พ้น..จากหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นความเจริญภายนอกได้...นี่ยากยิ่งเลยนะคะ

....

ทุกวันนี้กะปุ๋มจะชอบไปวิ่งทางลาดเนิน... เพราะทำให้ได้สติเตือนว่า..การวิ่งหนีออกจากแรงดึงดูดนี่มันยาก แต่เราก็ต้องทำ และสุดท้ายเราก็ทำได้...

...

ขอบคุณนะคะ...อ่านบันทึกนี้แล้วมีความสุขอิ่มในจิตจังเลยค่ะ..

(^____^)

กะปุ๋ม

Pขอบคุณน้องกะปุ๋มที่มาเยี่ยมเยียนกันเป็นประจำนะคะ และทีชอบสาระในบันทึก พี่ยังห่างไกลการปฏิบัติธรรมอย่างเอาจริง หรือแม้แต่จะพูดว่าตัวเองคืนสู่วิถีธรรมชาติก็ยังไม่กล้าหรอกค่ะ แค่พยายามรู้ตัวและมีสติกับชีวิตประจำวัน โชคดีที่ได้เห็นธรรมะในธรรมชาติอาบใจทั้งวัน

สวัสดครับ

P

เห็นกลิ่นไออุ่นทางวัฒนธรรมจากหลังคาบ้านลงมาสู่ผืนดินเดินทอดน่องลงผืนน้ำเลยนะครับ...

อ่านแล้วเห็นชีวิตพอเพียงเหมาะกับคนไทยนะครับผม...

สวัสดีค่ะอาจารย์

อ่านแล้ว สงบๆๆ จริงๆ ชอบค่ะ ชีวิตช้าลง และสบายๆขึ้น มีเวลาคิดตรึกตรองมากขึ้น

จะเลี้ยงหลานแบบธรรมชาติๆค่ะ รอให้โตอีกหน่อย ตอนนี้พาไปเที่ยวพวกที่มีธรรมชาติมากขึ้น ดูชอบมากค่ะ

  • เป็นธรรมชาติที่น่าอยู่มาก
  • ชอบที่อยู่ใกล้น้ำครับ
  • เหมือนที่ไร่ที่ทางพนมทวน
  • ชอบมากเลยครับ
  • บรรยากาศบ้านอาจารย์ดีมาก

สุดยอดบ้านในฝันเลยหละ

ผสมกลมกลืนไปกับธรรมชาติ เกื้อกูลกันและกัน สมดุล พอดี และพัฒนาการไปตามธรรมชาติของกันและกัน  ก็แค่นั้นสำหรับ ชีวิต ไม่ว่าเขา ว่าเรา ไม่ว่าคน หรือพืช หรือสัตว์นะ สุดยอดเลย น่าอยู่มากจริงๆ เป็นเรือนไทยโบราณด้วย  แอบอิจฉาตาร้อน..

บ้านน่าอยู่ จัง... แต่ไม่รู้ขนมจะอร่อยหรือเปล่า;))

เห็นแล้วนึกถึงบ้านในละคร สมัยเก่าค่ะ..

 

ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ : )

ขออนุญาต นำภาพซุ้มรสสุคนธ์ไปประกอบบทความคะ  พร้อมกับจะลงเครดิต ทำลิงค์ส่งมาที่หน้าเพจนี้ค่ะ  เพราะว่าหายากมากๆ ค่ะต้นนี้ ในกทม. ไม่รู้จะไปตามหา ถ่ายมาจากที่ไหนจริงๆ     ขอบคุณค่ะ

บันทึกนี้เขียนเมื่อ 6 ปีก่อน...ก่อนที่พี่ใหญ่จะเข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่....ได้อ่านแล้วมีความสุขสงบกับธรรมชาติรอบตัวเช่นนี้...ดีจังเลยค่ะ..

.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท