ขันลึกๆ
หลายท่านคงได้อ่านหนังสือ คำคมเพื่อการสนทนา Quips&Quotes ที่รวบรวมโดย Richard S. Zera แปลและเรียบเรียงโดยคุณ "คนเดิม" บ้างแล้วนะคะ
หนังสือเล่มนี้รวบรวมเอาคำคมฝรั่งที่คมคายและให้อารมณ์ขัน ทำให้ดิฉันเห็นมุมมองที่จะใช้บ่นเอ๊ยพูดคุยกับเด็กๆ(นักศึกษา)ได้เยอะ เด็กๆก็เห็นขัน ขณะเดียวกันก็ได้แง่คิดติดมือกลับบ้าน(หรือกลับหอ)ไปด้วย
ดิฉันก็เพิ่งมองเห็นตัวเองว่าคำคมที่อ่านแล้วชอบนั้น มักเป็นการใช้คำแบบขัดความ หรือเป็นเพราะอ่านแล้วคิด คิดแล้วเห็นจริง และเป็นความจริงแบบเหน็บๆด้วยอารมณ์ขัน ทำให้ยิ้มหรือหัวเราะได้
แล้วก็มักเป็นของ Mark Twain อยู่บ่อยครั้ง ..... เช่นคำคมนี้
" To be good is noble, but to teach others to be good is even nobler - and less trouble."
การเป็นคนดีนั้นสูงส่ง แต่การสอนคนอื่นให้เป็นคนดีนั้นสูงส่งยิ่งกว่า ....และลำบากน้อยกว่า...
คืออย่างนี้นะคะ ... ดิฉันอ่านแล้วก็หัวเราะกิ๊กอยู่คนเดียว ที่สอนๆบ่นๆลูกศิษย์ไปนั้น หลายเรื่องดิฉันก็ยังทำไม่ได้อย่างที่สอน แต่ก็ต้องสอนเพราะเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องบอกเขา
มีอีกหลายคำคมที่ดิฉันชอบมาก อย่างเช่นของ Thomas Fuller ที่ว่า..
"He was a vary valiant man who first adventured on eating oysters."
คนแรกที่หาญเสี่ยงกินหอยนางรมนับเป็นคนเก่งกล้าอย่างยิ่ง
ดิฉันนั่งคิดอยู่พักหนึ่งถึงได้นั่งยิ้มน้อยยิ้มกลางยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว........ !
จินตนาการจะสำคัญกว่าความรู้หรือไม่ ดิฉันเองก็ไม่ทราบได้ คิดเองก็ไม่ออก ได้แต่ตามอ่านที่ท่านทั้งหลายสนทนากันไว้ ที่บล็อกของอาจารย์สุรเชษฐ์ และ ที่บล็อกของคุณเบิร์ด อย่างสนุกสนานมาก
แต่สิ่งที่ดิฉันเห็นมาตลอดชีวิตอย่างหนึ่งก็คือ
"ความรู้ทำให้เราเข้าใจ และจินตนาการ ทำให้เราหัวเราะได้
............(โดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีความรู้หรือไม่) " .....อะค่ะ :) ........
ความเห็น (10)
- ตามมาอ่าน
- ขำๆคนนี้ครับ
- คนกินหอยนางรม
- ฮ่าๆๆๆ
- ขออนุญาตสวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังสักวันนะครับ..
- และขออนุญาตสรงน้ำผ่านบล็อก "อยู่ดี มีแฮง - แข็งแรงทั้งกายและใจ"
- ขอบคุณครับ
สวัสดีหลังวันสงกรานต์ค่ะอาจารย์ขจิต
ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆและเป็นที่รักของพี่น้องๆทั้งในและนอก Gotoknow ตลอดไปนะคะ
....ดิฉันว่าอาจารย์จะอ่านหนังสือเล่มนี้ได้สนุกกว่าดิฉันเยอะค่ะ อยากเก่งภาษาอังกฤษอย่างอาจารย์บ้างจัง อ้อ..ลืมบอกไปว่าบันทึกอาจารย์เพลงเพราะจังค่ะ อ่านเพลินฟังเพลิน แล้วก็ไม่ค่อยได้เช็คชื่อ ......เพราะไปสายอะค่ะ...... :) ....
สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังเช่นกันค่ะ คุณแผ่นดิน
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ขอให้พรอันประเสริฐจงเป็นของคุณแผ่นดิน และครอบครัวเช่นกัน
โดยเฉพาะคำอวยพรขอให้ "มีแฮง" น่ารักอะค่ะ .....
ดิฉันมีหลานเล็กๆอยู่โขยงหนึ่ง สงกรานต์ทีไรเธอก็มารวมฝูงเอ๊ยรวมกลุ่มวิ่งไล่จับกันอึงคะนึง ฉีดน้ำสาดน้ำกันกรี๊ดกร๊าดสนุกสนาน ...โดยมีป้าอย่างดิฉันวิ่งกะย่องกะแย่งไล่ตะครุบเจ้าตัวเล็กๆที่ยังสูงไม่พ้นเข่า
คือเธอปลิวไปตามสายน้ำ(ก๊อก)ที่พวกพี่ๆเขาฉีด(เอาฉีดเอา) ...หนุ่มๆที่บ้านคุณแผ่นดิน เล่นกันสนั่นหวั่นไหวแบบแถวบ้านดิฉันไหมคะ..... :)
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้ทะเล
ตามมาอ่าน "ขันลึก ๆ" กว่าจะขันได้ลึกจริง
ช่วงนี้ดิฉันกำลังสะสานงานค้างที่มีอยู่เป็นดินพอกหางหมู ไว้หางหมูเป็นปกติ ดิฉันจะเขียนเรื่องที่คุณดอกไม้ทะเลขอค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์วิไล
บันทึกของอาจารย์ให้แนวคิดดีมากค่ะ ดิฉันอ่านแล้วได้คิดเรื่องการสอนอีกหลายเรื่อง รู้สึกเห็นจริงตาม และสามารถนำไปใช้ได้จริง ถึงแม้จะเป็นเด็กโตก็ปรับใช้ได้อย่างดี ถ้าอาจารย์พอมีเวลาอย่าลืมเขียนต่ออีกนะคะ :)
- สวัสดีครับคุณครู
- เข้ามาหัวเราะว่า จะเอาขันที่อยู่ลึกๆ ขึ้นมาให้วางบนที่ตื้นๆ ได้อย่างไรครับ (สงสัยขันตกบ่อน้ำครับ) อิๆ
- จินตนาการจะช่วยได้ครับ ทำให้ขันตื้นๆ ได้ครับผม ฝรั่งกับไทยเรามีพื้นฐานที่ต่างกัน บางทีฝรั่งก็ขันแบบตื้นๆ มากครับ แบบว่า ประมาณนี้ขันกันแล้ว แต่จริงๆ แล้ว เค้าจะเอาเรื่องเหล่านั้นไปผูกโยงกับสิ่งที่เค้าเป็นหรือประสบการณ์ที่เค้าพบครับ ทำให้เค้าขันได้ ดูว่าเป็นเรื่องธรรมดา
- เหมือนที่คนไทย เอาคำหลักอะไรบางอย่างออกมาซักคำแล้วไปเชื่อมโยงประสบการณ์ แล้วจะขันได้เป็นเรื่องราว ยกตัวอย่างเช่น เรื่องหัวปลา อันนี้จะทำให้ผมขันได้เช่นกัน หรือมาม่ากล่องนั้น ก็ทำให้ขำได้ตลอด อิๆ หากได้คุยกับคนที่ได้ร่วมเหตุการณ์ หรือจินตนาการออกแล้วยิ่งทำให้น้ำตาเล็ดเลยครับ
- ขอบคุณมากนะครับคุณครู ขอเอาไปจินตนาการต่อนะครับผม
- ขอบคุณกั๊บ
สวัสดีค่ะอาจารย์
- สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
- อ่านแล้วอมยิ้มเลยค่ะ มาตอนสุดท้ายหัวเราะกิ๊กเลยค่ะ
- จินตนาการทำให้คนเราคิดไม่เหมือนกันฮ่าๆๆๆ
- หวัดดีค่ะคุณเม้ง
- ดิฉันกลับจากประชุมแล้วคิดว่ามีเวลาเช้าวันนี้จะเช็คตอบทุกบันทึก
- เพราะหลังจากนี้คงมีงานหนักตามกุศโลบายพัฒนามหาวิทยาลัย :)
- แต่เอาเข้าจริงก็วิ่งไปได้ไม่กี่บันทึก เพราะกว่าจะนึกแล้วพิมพ์ พิมพ์แล้วแก้(คำผิด) แก้แล้วลิงก์ ลิงก์แล้วโพสต์ เล่นเอาตาลาย นึกชมความไวของคุณเม้ง เหมือนที่พี่โอ๋เขียนในบันทึกประทับใจ เมื่อ 19 เม.ย. อะค่ะ ถ้าคุณเม้งเป็นนักกีฬาคงวิ่งเร็วปรี๊ด....
- อ้าวเลยนึกถึงวันแข่งกีฬาสีตอนเด็กๆ มีเรื่องขันลึกน้ำตาเล็ดเหมือนกันแต่ไม่กล้าเล่า เดี๋ยวผิดคำสาบาน อิอิ
- สวัสดีค่ะ อาจารย์ราณี :)
- คือดิฉันคิดว่าเวลาเราสองคนเจอตัวจริงกัน เราคงยืนหัวเราะขำกันอยู่พักนึงก่อน จากนั้นตอนคุยกัน เราคงหัวเราะกันจนลืมว่าตะกี้พูดว่าอะไร ทีนี้ต้องถามกันใหม่ แล้วก็ขำกันกลิ้ง....
- คืออันนี้ดิฉันก็จินตนาการไปนะคะ จินตนาการทำให้เราขำไปล่วงหน้า แบบที่ความจริงวิ่งตามไม่ทัน .....ha..!.....