เรื่องเล่าจากดงหลวง 69 คน หมา แมว หนู นก และมด


ดีจริงๆ ผมเลี้ยงหมา 1 ตัว ได้ทำบุญให้แมว ได้ดูนก โดยเฉพาะนกกะปูดที่หาดูใกล้ๆยากอยู่นะครับ บ้านผมก็เลยเป็นสวนสัตว์เปิดย่อมๆไปแล้วครับ เพลินไปอย่างหนึ่งครับ

ถามว่าผมรักสัตว์ไหม  ตอบว่ารักครับ โดยทั่วไปคนบ้านนอกก็จะมีหมา มีแมวติดบ้านกันทั้งนั้นแหละครับ และสัตว์พวกนี้ก็สนิทสนมกับคน มาแต่ไหนแต่ไร   

ตอนที่ผมไปทำงานที่อำเภอสะเมิง เชียงใหม่ ผมก็ได้ลูกหมีควายมาตัวหนึ่ง ชาวบ้านยิงแม่มันตายผมก็เอามาเลี้ยง ชงนมให้กิน เล่นกับมันสักพักเดียวมันก็ข่วนเอาเป็นแผลไปทั้งตัว เขาบอกว่าสัตว์ป่าเลี้ยงไม่ได้  ด้วยความสงสารมันก็เลยเอาไปปล่อยสวนสัตว์เปิดที่วัดอุโมงค์เชียงใหม่ ซึ่งเป็นวันคู่เมืองเชียงใหม่มาทีเดียว ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร ไม่ได้ไปเยี่ยมมานานแล้ว 

นอกจากนี้ผมยังเอาหมาบนดอยมาเลี้ยงอีก 1 ตัว พูดถึงเขายังสงสารจนทุกวันนี้ เพราะตัวเราเองไม่ค่อยได้อยู่บ้านพัก เดินทางไปหมู่บ้านโน้นทีบ้านนี้ที จนมันหนีไปอาศัยข้าวเพื่อนบ้าน  พอเรากลับมามันก็ยังวิ่งมาต้อนรับเรา  ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เลี้ยงสัตว์อีกเลย เพราะกลัวว่าจะเลี้ยงเขาไม่ดีพอ  แล้วเราจะเป็นบาปมากกว่า  และอีกอย่างเป็นภาระเราด้วย   

สัก 3 – 4 ปีมานี่มีแมวมาอาศัยที่บ้าน พวกเราเรียกเขาว่า นังคด เพราะหางมันคด เราก็ทำเฉยๆ มันก็มาเดินไปเดินมาเหมือนจะลองโชว์ตัวให้เราเห็นว่า  นายรักฉันไหม  หากรักฉันขออยู่บ้านนี้นะ..อะไรทำนองนั้น  ผมก็เฉยๆ เล่นกับมันบ้างแต่มันก็กล้าๆกลัวๆ มากกว่าเพราะไม่คุ้นกัน 

วันหนึ่งมีหนูมาอาศัยบนฝ้าเพดานห้องนอน  เป็นบ้านสองชั้นมันขึ้นไปได้อย่างไร  เดินดูรอบๆก็พบว่ามันขึ้นไปตามต้นมะพร้าวน้ำหอมที่เอาพันธุ์มาจากทางใต้ ที่ออกลูกดกตลอดปี และน้ำมันก็หอมหวานจริงๆ  จนเจ้าของบ้านไม่ค่อยได้ลิ้มรสเท่าไหร่ ก็คุณแจ๋วที่บ้านซิครับ เธอเอร็ดอร่อยเหลือเกินกับมะพร้าวน้ำหอมต้นนี้  ผมดักหนูบนฝ้าด้วยกรงดักที่ซื้อมา 35 บาทจากตลาด ใช้เศษขนมปังล่อ  แล้วเอาไปปล่อยไกลๆ  อีกไม่กี่วันก็มีหนูมาวิ่งอีกแล้ว เป็นอย่างนี้จน แจ๋วที่บ้านบอกว่า หากจับหนูได้ให้เอามันดูกระจกตัวเองก่อนปล่อย  ไม่รู้เหตุผลแน่ชัด  แต่มันก็ไม่ได้ผล 

แล้วผมก็ปิ๊งขึ้นมาในสมอง ทำไมไม่ไหว้วานนังคดทำหน้าที่ของแมวจับหนูล่ะว่าแล้วผมก็ออกอุบายจับนังคดที่เดินด่อมๆบนรั้วปูนหลังบ้าน ทำเป็นใจดี แล้วในที่สุดก็จับมันได้  ผมก็บอกเธอว่า ขอช่วยจับหนูบนฝ้าเพดานห้องนอนหน่อยนะ หากทำสำเร็จฉันจะพิจารณาให้อยู่บ้านหลังนี้ ผมก็เอานังคดขึ้นไปบนฝ้าเพดานปิดช่องให้เรียบร้อย  ดูนังคดจะไม่ยินดีเท่าไหร่  เธอพยายามดิ้นจะไม่ขึ้นไป  

 3 วันผ่านมาเราลืมไปหมดว่านังคดอยู่บนเพดานนั่น เมื่อนึกได้ก็ตกใจว่ามันเป็นอย่างไรบ้าง กินหนูไปกี่ตัว  หากกินไปแล้วเศษหนูคงเน่าเหม็นเต็มเพดานแน่เลย  ผมปีนเพดานไปล่อหรอกเจ้านังคดมาจับมันได้  โอยมันผอมเลย มันตกใจมากถีบผม ข่วนผมจนต้องปล่อยเธอ แล้วเธอก็วิ่งหนีไป โดยไม่กลับมาบ้านนี้อีกเลย  สรุปว่าไม่ได้ผล ไม่เห็นมันจับหนูได้สักตัว  แต่แปลกมาก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไม่มีหนูวิ่งบนเพดานอีกเลยครับ 

          

นังคดและครอบครัวเธอ

ผ่านไปนานทีเดียว  พวกเราเห็นนังคดมาเดินข้างบ้านอีก แต่เธอระมัดระวังตัวมาก และมาคราวนี้เธอพาแฟนมาด้วย  อีก 2-3 เดือนต่อมามันก็มีท้องคลอดออกมา 3 ตัวน่ารักเชียว เธอชอบนอนใต้ท้องรถหน้าบ้านและแอบมากินเศษอาหารหลังบ้าน นังคด แฟน และลูกเดินนวยนาดรอบบ้าน  ช่วงฤดูหนาวก็พากันไปนอนอาบแดดที่ใต้ต้นมะยมหน้าบ้าน เธอว่านี่เป็นบ้านเธอไปแล้ว 

ท่านอนประจำของเธอ "คุกกี้"

เมื่อ 3 เดือนที่แล้วลูกสาวผมเธอเรียนที่ ABAC กรุงเทพฯ แอบเอาหมามาเลี้ยง 1 ตัวที่ห้อง เป็นพันธุ์ Golden retriever อายุ 2 เดือนกำลังน่ารัก  แต่ก็เลี้ยงไม่ได้  จึงเอาขึ้นไปบ้านขอนแก่น  ทางบ้านก็ตื่นเต้นกันใหญ่จะมีหมามาอยู่บ้านนี้ ซื้อข้าวของมาให้เธอหมดไปหลายตังค์  เธอชื่อคุกกี้ หมาพันธุ์นี้ชอบเล่นกับคน ไม่ดุ คนแปลกหน้าเข้ามาก็กระดิกหางเข้าไปเป็นมิตรด้วย ชอบน้ำมาก ถึงมากที่สุด เพราะเธอเล่นลงกะละมังแช่ได้ทุกวัน 

เธอชอบเล่นกับคนมากที่สุด

ผมละกลุ้มใจก็เธอต้องกินอาหารสำเร็จซื้อเป็นถุงๆ นอนในห้องทำงานผม เพราะทุกคนกลัวยุงกัดเธอ เราต้องตื่นแต่เช้าพาเธอออกมานอกบ้าน  2 ทุ่มก็พาเข้าบ้านนอน โอย..ยิ่งกว่าลูกอีก.. 

มาเดือนที่ผ่านมานี้เธอไม่กินอาหารสำเร็จรูปเลยแต่กลับชอบข้าวผสมไข่ ใส่กระดูก น้ำต้มกระดูก และสารพัดที่คนกิน เอามาให้เธอกิน  นังคดและครอบครัวเธอก็ได้รับอานิสงส์เจ้าคุกกี้ เพราะเมื่อคุกกี้กินอิ่มเหลือเท่าไหร่เสร็จ "นังคดและครอบครัว"  และเหลือเท่าไหร่นกสาธารณะ "มีนกกะปูด"  "นกเอี้ยง"  "นกกระจอก"  "นกเขา" พากันแอบมาเก็บเศษเหลืออีกต่อหนึ่งและท้ายที่สุด "มด" ซิครับ  เกลี้ยงเกลา ไม่เหลือซากอะไรอีกเลย   

นกกะปูดมากินเศษอาหารเจ้าคุ้กกี้

ดีจริงๆ ผมเลี้ยงหมา 1 ตัว ได้ทำบุญให้แมว  ได้ดูนก  โดยเฉพาะนกกะปูดที่หาดูใกล้ๆยากอยู่นะครับ  บ้านผมก็เลยเป็นสวนสัตว์เปิดย่อมๆไปแล้วครับ  เพลินไปอย่างหนึ่งครับ

หมายเลขบันทึก: 90260เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2007 00:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 16:47 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีค่ะ พี่บางทราย

                เป็นการให้ทานที่ดีที่สุดค่ะ  บ้านราณีเลี้ยงสัตว์ไม่ได้ค่ะเพราะเป็นร้านค้า  แต่วันดีคืนดี มีแมว มาคลอดลูกบ่อยมาก มีนกมาทำรังหลังบ้าน แต่ที่ทำได้คือโปรยข้าวให้นกค่ะ บางครั้งให้หลาน ๆ มาช่วยให้ เขาสองคนชอบมากค่ะ เวลาราณีไปปล่อยปลา ปล่อยเต่า สองคนนี้จะร้องตามเสมอค่ะ เขาชอบมากค่ะเวลาไปทำบุญก็ตามไป (พวกรักหลานนะค่ะ)อิ ๆ

  • สวัสดีครับน้องRanee
  • เด็กกับสัตว์นี่ ส่วนใหญ่ไปกันได้นะครับ หากแนะนำเขาดีๆ เขาก็จะเข้าใจวิธีการเลี้ยงสัตว์ที่ปลอดภัย 
  • พี่ว่าเด็กเลี้ยงสัตวน่าที่จะเป็นการเพิ่ม EQ ด้วยนะครับ  ไม่แน่ใจว่ามรใครทำการศึกษาเรื่องนี้บ้างหรือเปล่า  หรือพี่เข้าใจผิด
  • ขอบคุณครับ

ผมเคยเลี้ยงหมีครับ ตัวโตแล้วเอาไปให้สวนสัตว์เหมือนกันเลย

สวัสดีวันครอบครัวค่ะท่าน  บางทราย

  • มีแต่ท่านมาเยี่ยมครูอ้อย
  • คราวนี้ครูอ้อยไปเยี่ยมท่าน  อ่านบันทึกของท่านน่ารักดีค่ะ
  • ครูอ้อยไม่อยากเลี้ยงสัตว์อีกต่อไปแล้วค่ะ  เลี้ยงแล้วก็รักมัน  เป็นห่วงมัน
  • บ้านครูอ้อยเป็นแฟลต  เลี้ยงไม่ได้ด้วยค่ะ
  • แต่เคยเลี้ยง เจ้าน้อยหน่า  เป็นหมา กับลูกของเธอ  น่ารักจนร้องไห้เมื่อมันถูกยาเบื่อตายค่ะ
  • จากนั้นมาก็เลี้ยงแต่..คน  เลี้ยงคนแต่ก็ยังลืมหมาไม่ได้

เจ้า..คุกกี้น่ารักนะคะ

ขอบคุณค่ะ  บันทึกที่อ่อนโยน

  • สวัสดีครับท่านครูบา
  • หมีเป็นสัตว์ใหญ่ ที่คิดเอาเลี้ยงตินนั้นก็เพราะสงสารมันที่กำพร้าแม่  แต่ก็เลี้ยงไม่ได้และไม่เหมาะที่จะเลี้ยงด้วยเมื่อคิดย้อนไป ต้องให้สวนสัตว์ซึ่งมีเจ้าหน้าที่ดลี้ยงสัตว์โดยเฉพาะเขาดูแล มีสัตวแพทย์ มีวิชาการ  เราไม่มี มีแต่ความสงสารและตั้งใจ  แต่ไม่พอสำหรับหมีครับ ให้สวนสัตว์น่ะผมว่าถูกแล้วครับ
  • ขอบคุณครับครูบาครับ
  • สวัสดีครับ
  • ที่บ้านผมมี มณโฑ กับ สีดา  มณโฑเป็นหมาที่เชื่องเพราะอยู่กับผมตั้งแต่เล็กๆ 
  • เวลานั่งทำงานมันก็นอนข้างๆ  ชอบเที่ยวข้างบ้านเลยออกลูกมาคอกหนึ่งแปดตัว 
  • ก็ต้องแจกจ่ายกันไป  เก็บไว้สองตัว  โดนรถทับตายหมดไปแล้ว  สงสารมาก 
  • สงกรานต์รณรงค์กันแต่คน  ผมว่าประชากรหมาน่าจะสังเวยข้างถนนไปมากเหมือนกัน
  • อีกตัวชื่อ สีดา เราไปเอามาจาก โครงการหาบ้านให้หมาจรจัด  ของ ม.เกษตรศาสตร์ บางเขน 
  • เธอมีรากตระกูลมาจากจรจัด  ไม่เคยมีหุ้น  ไม่เคยคตโกงเชิงนโยบง นโยบายอะไรทั้งสิ้น
  • แต่เธอก็มาเป็นหมาจรจัด  ไร้บ้านได้เหมือนกัน  
  • เธอจะหวาดผวากลัว  ระแวง  ตื่นตระหนกมาก  เกือบปีแล้ว 
  • เขายอมให้ลูบหัวเมื่อไม่นานนี้เอง
  • น่ารักทั้งสองตัว  แต่คนละสไตล์ ครับ
  • สวัสดีครับ อ.สิริพร กุ่ยกระโทก
  • ผมหละเป็นทึ่ง อ.สิริพรมากนะครับ ดูจะทำงานหนักไหนจะครอบครัว ไหนจะลูกเต้า งานรับผิดชอบในหน้าที่ แล้วยังมาผลิตงาน G2K จนนับไม่ถ้วนแล้ว  ผมว่าใจรักซะอย่างสิ่งที่มากก็เป็นน้อย สิ่งที่ยากก็เป็นง่ายไป
  • คุณสะมะนึกะ ก็น่ารักเสียไม่เมียะ เป็นครอบครัว G2K ที่อบอุ่นมากนะครับ
  • ผมเองก็กล้วว่าจะเลี้ยงเขาไม่ดีนะซีครับ เพราะทั้งผมและภรรยาไม่ค่อยอยู่ติดบ้าน ภาระกิจอุ้มเอาตัวไปตะลอนๆทั้วประเทศสำหรับภรรยา ส่วนผมก็วันทำงานก็อยู่มุกดาหาร วันหยุดก็มาบ้านขอนแก่น
  • โชคดีที่มีแม่ยายมาพักด้วยเป็นศรีแก่บ้าน และท่าน 97 ปีแล้วจึงจ้าง 2 คนดูแล กลางวันคนกลางคืนอีกคน บังเอิญเขาเป็นพี่น้องกันก็เลยโชคดีอีกชั้น  ทั้งสองก็รักสัตว์  จึงต่างช่วยกันดูแลหมาแมวกันใหญ่เลยนอกจากคุณยายที่นอนแต่บนเตียงมาหลายปีเต็มที
  • วันหยุดพวกเราจึงกลับมาบ้านใกล้ชิดแม่เฒ่าหน่อย ท่านเป็นคนตรังครับ ทานแต่ปลาทะเลจึงทำให้สมองมีหน่วยความจำเยี่ยมเลย เขาว่าเพราะมี Omegar 3 มาก
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ
  • สวัสดีครับคุณTAFS
  • คุณ ใจถึงนะครับที่ให้เขามีลูกออกมามากมาย  ผมละกลัวจะเลี้ยงไม่ไหวครับ นี่กะว่าเจ้าคุกกี้โตอีกนิดก็จะเอาไปทำหมันแล้ว
  • เรื่องวันสงกรานต์รถจะทับหมาตายอีกหลายร้อยตัว  อาจจะมากกว่าสถิติคนก็ได้ น่าสนใจประเด็นนี้ครับ ไม่มีใครเก็บสถิติแล้วรณรงค์เรื่องนี้กัน
  • เรื่องรถทับหมา ผมเองก็กลัวจะเผลอทุกครั้งที่เอารถออกจากบ้าน เข้าบ้านต้องเอาเจ้าคุกกี้ไปวางไว้ที่สูงก่อน เขากลัวความสูง หากไปวางไว้ที่สูงๆก็จะหมอบเงียบสนิทเลย จัดการรถเสร็จจึงเอาเขาปล่อยลงพื้นเหมือนเดิม
  • ผมมีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งเธอรักหมามาก ทั้งขี้เรื้อนเธอก็จะเอาอาหารไปให้ เธอมีเลี้ยง 2-3 ตัว เนื่องจากเธอเป็นสาวห้าว ดุดัน นักเลง ใจถึง จึงตั้งชื่อหมาตัวหนึ่งว่า "ไอ้เวร"  วันหนึ่งเธอร้องให้เสียงดังลั่นบ้านจัดสรร วิ่งไปมาทำอะไรไม่ถูก เหมือนคนไร้สติ แล้วตะโกนว่า "ไอ้เวรตายแล้ว"  "ไอ้เวรตายแล้ว" เธอขับรถเข้าบ้านทับมันตายเองครับ  กว่าพวกเราจะปลอบเธอได้ก็นานทีเดียว  เธอทนไม่ได้ ทำใจไม่ได้ต้องย้ายบ้านไปเลยครับ
  • คุณTAFS ดูจะเป็นคนรักสัตว์มาก และใจเย็นนะครับ
  • ผมชอบที่หมาซื่อสัตย์ ไม่มีมารยาสาไถ หลบเลี่ยงภาษี ใช้เล่ห์เหลี่ยมเพื่อประโยชน์ส่วนตน  อ้าว..ไปไกลซะแล้ววกกลับดีกว่า
  • ขอบคุณที่เอาเรื่องสัตว์มาคุยกันในวันสงกรานต์ครับ
  • ขอบคุณมากครับ
  • ผมเป็นอ่อนไหวเรื่องความสัมพันธ์มากกว่า  
  • ไม่ว่าจะคน  สัตว์  ป่าเขาลำเนาไพร  เพราะชีวิตยามเด็กนั้นโตมากับธรรมชาติจริงๆ 
  • ครึ่งหนึ่งของชีวิตเป็นแบบป่าธรรมชาติ 
  • อีกครึ่งหนึ่งเป็นป่าคอนกรีตว่างั้นเถอะ 
  • จึงเป็นโต้โผของมิตรภาพเอเชียนี้ไงครับ  
  • ผมก็เคยเป็นประเภทโรคชีพจรลงเท้าเช่นกัน 
  • ถ้าไม่พยายามเบรคตัวเอง  ไม่งั้นจะออกไปทาง  หลานสมัชชา  น้าประชุม  ลุงมติ  พี่สัมมนา  ป้าเวร์คช๊อป  แล้วจะม๊อบอยู่เรื่อย 
  • เรื่องพวกนี้ต้องควบคุม  เหมือนควบการ่างกายไม่ให้อ้วนนั่นแหละครับ
  • เช่นที่พี่พูด คือ หากจะเลี้ยงต้องรับผิดชอบ  ดูแลเอาใจใส่  รักมัน  มันก็รักเราเช่นกัน
  • มณโฑ  ตอนนี้ทำหมันไปแล้ว 
  • ลูกของมันบางส่วนไปอยู่ต่างจังหวัด  ผมตามไปดูมีความสุขมาก  ส่วนที่เมืองใหญ่  รถทับมันตายหมด 
  • ผมก็เสียความรู้สึกมาก  เพราะมันคุ้นเคยกับผมมาก 
  • เป็นเรื่องต้องคิดนะครับสิทธิของสัตว์กับถนนหนทาง  ผมเห็นตายเยอะมาก  หากพี่ขับรถไประยะทางไกลๆพี่ก็จะเห็นอยู่เรื่อย   ทำให้ใจหดหู่นะ
  • หลายครั้ง  หากเราคิดแบบเนียนๆ  เราก็จะได้ปรัชญาเชิงประจักษ์ 
  • จากการเลี้ยงสัตว์เลี้ยงได้เช่นกันครับ
  • ป่านนี้ผมยังไม่เข้าใจว่า  มีคนด่าบางคนว่า ไอ้ชาติหมา  ทำไมคนคนนั้นรู้สึกโกรธแค้นมากๆ
  • จะเปลี่ยนเป็นสองชั้น  คือ  ด่าว่าไอ้เวร  แทนดีไหม  แต่ตั้งชื่อหมาว่า คุณเวร รอไว้ 
  • หากหมามันด่ากันว่า  ไอ้ชาติคน  มันจะกัดกันหรือเปล่าครับพี่
  • สวัสดีครับTAFS
  • เมื่ออ่านบันทึกของน้องแล้ว พี่มาทบทวนดูว่าเออ เราขับรถสัปดาห์ละมากกว่า 700 กม.โดยเฉลี่ยนะครับ ก็เห็นหมาโดนรถชนตายบ่อยๆ โดยเฉพาะ เส้นทางที่ใช้ความเร็วสูง ตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมเป็นเช่นนั้น หรือว่าจิตใจคนเราปัจจุบันไร้ความเมตตา เห็นชีวิตสัตว์เป็นเพียงเศษขยะที่ทิ้งขว้างได้ทันที  แล้วพื้นฐานที่เราถือศาสนาที่ให้ถือศีลละ โอย..มันไม่ต้องมีใครมาอธิบายก็เข้าใจกัน
  • ความละเอียดอ่อนต่อสรรพสิ่งสรรพสัตว์ที่มีชีวิต มันหยาบกร้านไปหมดแล้วสำหรับจิตใจคนเราในโลกของยุคสมัยนี้  พี่เองก็เถอะครับ หลายครั้งก็หลุดเหมือนกัน  เผลอก็หยาบกร้านไปบ้าง รู้ตัวก็รีบปีนขึ้นบนถนนทางเรียบเดินสะดวกๆมุ่งหน้าบนความไม่เอาเปรียบ เคารพผู้อื่น ช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่นเท่าที่เรามีโอกาส และทำงานรับใช้สังคมภายใต้หน้าที่เรา  พูดอย่างนี้หลายท่านอาจจะเอียนนะ
  • เออ ถ้าหมามันด่าเราบ้างมันคงด่าแบบแสบเช็ดไปเลยหละ  เพราะคนไปทำกับเขาไว้เยอะน่ะซี
  • แต่ก็เห็นคนที่รักหมารักแมวมากๆก็มีนะครับ  ขนาดตามมาที่บ้านพี่ ขอมาอุ้มหมาไปเล่น ขนาดยังไม่ได้อาบน้ำมันนะ เหม็นหึ่งเลยเขาก็ยังเล่นได้ไม่รังเกียจ  เล่นไปเล่นมา เห็นแมวเดินมาก็เรียกมันไปเล่นอีก
  • ทราบว่าที่ขอนแก่นมีรุ่นน้องคนหนึ่งเลี้ยงหมาจรจัดเป็นร้อยตัว ทั้งขี้เรื้อน
  • ขอบคุณครับน้อง TAFS  วันหนึ่งข้างหน้าอาจจะมีโอกาสร่วมงานกันบ้างนะครับ

สวัสดีค่ะพี่บางทราย

บันทึกนี้งดงาม อ่อนโยนมากเลยค่ะ..ความสัมพันธ์ระหว่างกันและกันเป็นความอบอุ่น..ละเมียดละไมเหลือเกิน..อ่านแล้วยิ้มชื่น เพราะเบิร์ดก็มีหมา 2 ตัว ( ที่สัตวแพทย์บอกเสียงขุ่นกับเจ้าของว่า " มันอ้วนมาก ต้องลดน้ำหนักมันนะครับ " )

..มีนกที่มาเล่นน้ำในจานรองกระถางต้นไม้ขนาดใหญ่ 3 จานบนรั้ว ( ที่ต้องเติมน้ำให้มันทุกวัน วันละ 2 ครั้ง )..มีแมวหลังบ้านที่มาคอยจับนกกิน กับกินอาหารไอ้เอี้ยง ( นกที่มาเล่นน้ำมีนกหัวจุก ( ไอ้จุก ) อยู่ประมาณ 10 ตัวได้ค่ะ ..มีนกกระปูด..นกกางเขนตัวอ้วนปุ๊ก..นกเอี้ยงอีก 5 ตัว..นกเขา...นกกระจอก เวลาที่พวกนกๆทั้งหลายลงเล่นน้ำเค้าจะรอคิวค่ะ..แล้วคุยกันเสียงลั่นบ้านเลย เบิร์ดชอบออกมานั่งดูเงียบๆ ชื่นชมกับความสุขง่ายๆของนกๆเหล่านี้นัก ) ..มีหนูที่ตัวเกือบเท่าครึ่งหนึ่งของเจ้าผัดไทย ( หมาพันธุ์บางแก้ว )..มีตุ๊กแกอีก 3 ตัวที่ชอบไปป้วนเปี้ยนแถบหน้าต่างห้องนอนของเบิร์ด..

บันทึกนี้ของพี่บางทรายทำให้เบิร์ดนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งที่คุ้นตาเหล่านี้..ซึ่งความจริงมันก็ดูน่ารัก และไม่เห็นว่าต้องเบียดเบียนกันเลยนะคะ ต่างคนต่างอยู่ก็ได้นี่นา ( ถึงแม้เบิร์ดจะกลัวตุ๊กแกก็ตาม ) ^ ^ 

 

  • สวัสดีน้องเบิร์ด
  • เหมือนๆกันนะบ้านของคนรักแมวรักหมา รักสัตว์เนี่ยะ  มีอะไรคล้ายๆกัน ก็เป็นธรรมชาติของเขานะ
  • นี่ตุ๊กแกนะ เขาจับไปขายด้วยนะ แต่ต้องเป็นตุ๊กแกที่มีหาง หากไม่มีหางเขาไม่เอา เขาจับมันไปขายเป็นอาชีพเลยหละ  บ้านพี่ก็มี 1 ตัว  หลายปีก่อนถึงคราวซวย โดยที่เราไม่รู้และเจ้าตุ๊กแกก้ไม่ทันร้องมั๊ง  เราปิดบานพับหน้าต่างไปงับตัวมันเข้า ตายแหงแก๋เลย  กว่าจะรู้ก็เช้าแล้วว่าบานหน้าต่างไปงับเข้า
  • ที่บ้านญาติเขาเลี้ยงพันธุ์บางแก้ว  พี่ก็ชอบแต่ว่ามันดุมากกก  กลัวว่าเราจะพลาดท่ามันไปกัดใครเข้าจะเสียเงินทอง แถมอาจจะโกรธไม่มองหน้ากันอีก เลยไม่เอา แต่เขาสวยนะ
  • น้องเบิร์ดครับ ช่วงนี้สงกรานต์ก็เลยเอาบันทึกเย็นๆ สบายๆมาเล่าสู่กันฟัง พ้นสงกรานต์คงมีเรื่องหนักๆมาเล่ากันอีก นะครับ
  • ขอบคุณครับน้องเบิร์ด

คุยเรื่องอื่นเพลินค่ะ..ลืมบอกไปว่าเจ้าคุ้กกี้น่ารัก น่ากอดมาก โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ขนเค้าจะสวยมากเลยนะคะ..ยิ่งโต ขนยิ่งยาว..อย่าลืมแปรงขนให้ทุกวันนะคะ ^ ^ ..จะได้ชินยอมให้แปรงดีๆจนโต..อัฐบริขารของเค้าคงมากมายน่าดูเลยนะคะ ไหนจะแชมพู  ครีมนวด ( เค้ามีสำหรับหมาขนยาวด้วยล่ะค่ะ ) แปรง อาหารเสริมบำรุงขน  อาหารเม็ด ฯลฯ..จนแน่เลยค่ะพี่บางทราย ^ ^

ดูท่านอนแล้ว..สุดยอดเลยค่ะ คงจะร้อนเลยนอนแนบพุงอย่างนั้นนะคะ

  • สวัสดีน้อง เบิร์ด
  • นั่นแน่..รู้หมดทุกอย่างเกี่ยวกับเครื่องสำอางค์หมา ใช่ครับสรรค์หามาให้เธอ แต่เธอชอบน้ำมากจนเปื้อนมอมทุกวัน แล้วก็ทำหน้าบ้านเลอะ เพราะชอบมานอนบนกระเบื้องเย็นๆ
  • แชมพูเดี๋ยวหมดเดี๋ยวหมด เพราะอาบน้ำบ่อยครับ
  • ใช่แล้วพี่ว่า พี่จนก็คราวนี้แหละ เอ....ปกติก็จนอยู่แล้วนี่นา.. เอาเถอะจนเสียให้เข็ด
  • สวัสดีน้องจันทรรัตน์ เจริญสันติ
  • เขาชอบนอนเอาพุงแนบพื้น มันเย็นดี
  • และเวลานอนกลางคืนนะ เอาพุงหงายท้องกางแข้งกางขาน่าเกรียดเชียว
  • หมาอะไร ไม่มีมารยาทผู้ดีเลย อล่างฉ่างเลย  ไม่สามารถเอารูปมาให้ดูได้ ก็เธอโป๊เสียไม่เมี๊ยะ
  • คุกกี้น่ารักจังค่ะ ท่าไม้ตายเลยนะคะ (ท่าไก่ย่าง)
  • อยากเลี้ยงแมวค่ะ ที่หอพักมีแมวอยู่หลายตัว ตัวที่สนิทที่สุดตั้งชื่อให้มันว่าไอ้แต้มค่ะ แต่เลี้ยงไม่ได้เพราะที่พักเป็นแบบคอนโดกลัวมันเหงา เดี๋ยวโดดตึกตายแบบในญี่ปุ่นเพราะเค้าบอกว่าแมวเป็นสัตว์อิสระ ตอนนี้ก็ได้แต่ซื้ออาหารมาให้ ฝากคุณรปภ.ไว้ แต่มันรู้ค่ะเจอกันทีไรเป็นเข้ามานัวเนียทุกที บางทีก็ทำเป็นลมนอนหงายให้เราเกาคอให้
  • สวัสดีครับคุณ wandee
  • เออ จริงๆนะท่าไก่ย่าง ผมเพิ่งนึกว่ามันเหมือนจริงๆด้วย
  • ผมว่าเลี้ยงสัตว์ช่วยเรื่องอารมย์เราดีนะครับ สนุกเมื่อเล่นกับเขา ไม่เครียด และอ่อนโยนลงมา จากที่เรามัวเมากับปัญหางานปัญหาสังคม ประเทศชาติ ผ่อนมากับหมากับแมว ก็ดีนะครับ
  • ใช่ด้วยแมวกระโดดตึก ผมก็ได้ข่าวอยู่ เหมือนกัน  ใช่เลยเราเลี้ยงในคอนโดไม่ได้ มันคับแคบและคุณวันดีก็คงต้องไปทำงานปล่อยเขาไว้ไม่ได้  เหมือนเจ้าคุกกี้นี่แหละที่ลูกสาวผมเขาแอบเอามาเลี้ยงที่ห้องพักกรุงเทพฯ  แล้วก็เลี้ยงไม่ได้ สงสารเขานะ อยู่ในห้องตัวเดียว เหงาอย่างว่า เดี่ยวนิสัยเขาจะเปลี่ยนไป
  • มาเลี้ยงที่ขอนแก่นมีสนามให้เขาเล่นเขาก็สนุกดีครับ
  • ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท