กฏแห่งความสมดุล ตอนที่ 10

7. ปรัชญา

7.1.      ความเชื่อมั่นต่อโลกพ้นญาณวิสัย (โลกอาคิเราะฮฺ หรือปรโลก) จะสมดุลกับความเชื่อต่อโลกปัจจุบันที่เป็นอยู่ ความเชื่อมั่นเป็นผลมาจากจิตใจ ความเชื่อมั่นเป็นเรื่องของสติปัญญา โลกพ้นญาณวิสัยเป็นเรื่องที่ศาสนาสอนไว้ ส่วนโลกที่เป็นอยู่เป็นเรื่องของวัฒนธรรม (ที่งอกงามจากรากฐานของอัลกุรอานและอัลหะดิษ) เกี่ยวกับสิ่งที่พ้นญาณวิสัยสติปัญญารับจากหลักฐานที่มาจากอัลกุรอานและอัลหะดิษ(วจนะของท่านศาสดา) เกี่ยวกับโลกที่เป็นอยู่ สติปัญญาเสาะแสวงหาเอง(แต่ต้องไม่ขัดแย้งกับอัลกุรอานและอัลหะดิษ)

7.2.      ตักลีด  จะสมดุลกับเสรีภาพในความคิด มุสลิมจะตักลีด (เชื่อฟัง) ต่ออัลกุรอานและอัลหะดิษ นอกเหนือจากนั้นเขาจะมีเสรีภาพที่จะคิด (อิจญîติฮาด)

7.3.      จิตนิยม (Spiritualism) จะสมดุลกับวัตถุนิยม(Materialism) การบังเกิดของมนุษย์จะสมดุลระหว่างรูหฺ (วิญญาณ)กับร่างกาย รูหฺ(วิญญาณ)เป็นสิ่งเป็นสิ่งพ้นญาณวิสัย ส่วนร่างกายเป็นสิ่งที่มองเห็นได้ รูหฺ(วิญญาณ)มาจากอัลลอฮฺ ส่วนร่างกายมาจากโลกรูหฺ(วิญญาณ)ต้องการศาสนา ร่างกายต้องการวัฒนธรรม รูหฺ(วิญญาณ)มุ่งสู่สิ่งเร้นลับ ร่างกายมุ่งสู่สิ่งรู้เห็น ความต้องการของรูหฺ(วิญญาณ)จะสมดุลกับความต้องการของร่างกาย สิ่งที่วัดคุณค่าของรูหานียะฮฺ (จิตวิญญาณ) คือผลบุญ สิ่งที่วัดคุณค่าของร่างกายคือเงินตรา

7.4.      Determinism Theology จะสมดุลกับ Indeterminism Theology มีทั้งที่เป็นความพยายามของมนุษย์และตักดีรฺของอัลลอฮฺ “อัลลอฮฺจะไม่ทรงเปลี่ยนแปลงสภาพของประชาชาติใด นอกจากประชาชาตินั้นจะเปลี่ยนแปลงสภาพของตนเอง”  (อัลกุรอาน13:11)  ด้วยความอุตสาหพยายามมนุษย์สามารถสร้างโชคชะตาของตนเองด้วยการอนุมัติของอัลลอฮฺ ในการกระทำของมนุษย์จะเกิด Mechanism และ Mechanism นั้นพระเจ้าจะบัญชาโดย Teleology  (เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามจุดมุ่งหมายที่ได้กำหนดไว้แต่เริ่มแรก) ความสามารถที่มีมาแต่เกิด สัญชาติญาณเป็นตักดีรฺ(การลิขิตหรือการกำหนด)ของพระเจ้า การเรียนรู้เป็นความพยายามของมนุษย์ จนกระทั่งเกิดความสมดุลแก่ตัวเองระหว่างตักดีรฺและความพยายาม

7.5.      ความพยายามจะสมดุลกับตะวักกัล (การมอบหมายต่ออัลลอฮฺ) หลังจากที่มนุษย์มีความพยายามอุตสาหะอย่างจริงจังแล้วเขาก็จะมอบหมายต่ออัลลอฮฺในผลงานที่ได้กระทำไป ความพยายามเป็นหน้าที่ของมนุษย์ ส่วนตักดีรฺ(การลิขิตหรือการกำหนด)เป็นสิทธิของอัลลอฮฺ