Inno Fa Development Module2 : Team Learning
บันทึกแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ของบรรดาสาวก SCG Inno Facilitator ทุกท่านครับ
ความเห็น (26)
ขอ Post บันทึกของน้องแป้ง และน้องตั๋งเป็นปฐมฤกษ์นะครับ
น้องแป้ง
06 เมษายนคิดถึงสะตึก คิดถึงFa Innoงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาเหมือนที่ครูบาบอกไว้จิงๆวันที่2-5 ได้มีโอกาสไปที่จ.บุรีรัมย์ในฐานะ Inno Fa อย่างที่เคยบอกไปในใจก็คิดมันคือที่ไหน อาราย ยังไง ไม่รู้จัก เออแต่พอไปแล้วแบบว่า แบบว่า (ขอยืมคำพูดพี่ตั๋งหน่อย) เออมันดีว่ะ ครูบาคือใครก็พึ่งมาเห็นมารู้จักมาได้ยินก็วันนั้นแหละเสียงก็เหมือนพระ แล้วทำไมไม่ใช่พระหว่า.....แล้ว KM มันคือไร คืนวันแรกก็ยังไม่เข้าใจเลยตั้งคำถามแบบเด็กโง่ๆกับอ.คนหนึ่งไปต่อหน้าสาธารณชนด้วยความที่ง่วง และไม่รู้อะไร จึงได้คำตอบกลับมาหน้าหงายเหมือนกัน 555เลยไม่รู้ว่า อ.แกไม่เข้าใจคำถามเราหรือว่า เราไม่เข้าใจคำตอบเขากันแน่(เออช่างมัน ...เรียน Story Telling มาต้องไม่คาดคั้นใหเค้าตอบแบบที่เราต้องการ)โอเค ถือเป็นKM ธรรมชาติอีกหนึ่งอย่างที่ได้ ตอนไปต้องทำภาระกิจอย่างหนึ่งที่เป็นTeam Leaning อย่างแท้จิงคือ "ล้างจาน"ไม่น่าเชื่อแม้แต่ล้างจานที่นี่เรายังมีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อได้แชร์(เสียงหัวเราะ)ได้โชว์(ฝีมือการล้างที่ผ่าน ISO บ้างไม่ผ่านบ้าง)(งวดหน้าจะเอาครีมทามือไปด้วย จะได้ล้างกันอย่างเต็มกำลังหน่อย) วันสุดท้ายได้ไปแวะขอนแก่นที่วัดป่าธรรมอุทยาน ที่ต้องไปวันที่2-4 เดือนหน้าเดินเที่ยวชมหลุมศพเป็นcaseไป (เหอะๆแปลกอีกแบบ)แค่เยี่ยมๆแค่นี้จิตเริ่มตก พร้อมเหงื่อ ไม่อยากจะคิดหากวันนั้นมาถึง......อึ้ย!! หากถามว่าได้อะไรจากการที่ได้ไปตลอดแคมป์นี้ก็คงจะเป็นความสุข ส่วนสิ่งที่ได้เรียนรู้เป็นชิ้นเป็นอันมันแน่นอนอยู่แล้วที่ต้องได้ (ก็ไปตั้ง3คืนนิ) ไม่น่าเชื่อจิงๆว่าจะได้หลุดมายังห้วงของ Inno Fa อะไรไม่รู้เหมือนกันที่ลิขิตไว้ให้คนบ้าๆบอๆ แต่มีสาระที่สูดได้มาเจอกันรู้สึกว่าได้เป็นตัวเองมากๆ ไม่ได้เป็นอย่างนี้มาเกือบปีตั้งแต่ทำงานอยากขอบคุณคนที่ให้โอกาสทุกคนที่ให้เราได้เข้ามาในห้วงประหลาดๆแต่มีความสุขมากมายเหลือเกิน ขอบคุณ..- พี่ๆ Inno Fa season 1 ที่เป็นพี่เลี้ยงคอยดูแล คอยตบ คอยผลัก ให้เราเข้าสุ่ห้วงของการเรียนรู้
- พี่ตั๋ง พี่ระ ที่คอยดูแลแป้งตลอดแคมป์
- พี่โอ๊ด ที่ผลิตเห็ดสวรรค์สุดเริ่ด
- พี่จ๋อ ที่ทำให้น้องแป้งรู้จักไก่เสื่อก
- พี่ปลา ที่คอยนอนใกล้ๆเป็นเพื่อนกัน
- พี่จอย พี่พ๊อพ พี่ต่อ(paper) พี่หนึ่ง และทีมล้างจาน ที่ทำให้การล้างจานมีความสุขตั้งแต่เคยล้างมา
- พี่ต้น ที่อนุญาติให้คนอ่อนกว่า10ปี แอบแซว โดยไม่โกรธ (รึป่าว? ไม่โกรธเนอะพี่ต้น^_^)
- พี่หนึ่ง (หญิง) ทำให้ทีมเราได้ที่1 อาหารสุดอร่อย
- ทีมPackaging เชื้อเห็ด ที่ทำให้สนุกทุกขั้นตอนที่เหนื่อยแสนเหนื่อย
- ทีมอื่นด้วย ที่หันมาสงสาร เวทนา และช่วยเหลือเราในที่สุด
- ทีมหมีแพนด้า ที่ทำให้เราเข้าใจเพลงมากขึ้น
- พี่จ๊อบที่ทำให้เราได้ขึ้น PB อย่างลุ้นสุดใจ (กลัวไม่มา อิอิ)
- พี่ตุ๊ ที่สับหมูและทอดไก่
- และพี่ๆอีกหลายคนที่ไม่ได้ระบุชื่อ ที่ทำให้แป้งรู้สึกมีความสุขทุกๆนาทีเลยค่ะ
น้องตั๋ง
เราต่างมีแสงสว่างในตัวเอง..เพิ่งกลับมาจากค่ายคุณอำนวยฯ อ.สตึก จ.บุรีรัมย์ณ มหาชีวาลัยอีสาน ซึ่งริเริ่มโดยครูบาสุทธินันท์..ปราชญ์ชาวบ้าน นักพัฒนาได้เรียนรู้มากมาย จากเคยที่อยู่แต่ในกะลาครอบ (ใบใหญ่ซะด้วย) เราต่างใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ (ทั้งที่จริงมันก็แค่เมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งในโลกใบนี้)เคยคิดว่าที่นี่ คือ เมืองศิวิไลซ์ ที่เป็นแหล่งสุดยอดความรู้ ความหรูหรา (เข้าใจไปเอง)เคยหลงว่าตัวเอง นี่ก็เจ๋งเหมือนกัน...ที่ได้มีโอกาสร่วมงานกับบริษัทฯ ชั้นนำ หุหุซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ปรุงแต่งขึ้นมาทั้งนั้น..ไม่ยั่งยืน ไม่ยาวนานท้ายสุดก็คงต้องพ่ายแพ้กับของที่เป็นสิ่งที่แน่แท้...ที่ธรรมชาติสร้างมา ก่อนไปก็คิดว่า "ไปบุรีรัมย์ ไปทำไม" "ไปแล้วจะได้อะไร" เราอยู่ในบริษัทฯ คนเก่งๆก็เยอะ เราทำไมต้องไปดู ไปอยู่กับชาวบ้าน..กรอบความคิดเดิมๆ มันจัดการเบ็ดเสร็จ สิ่งที่ได้มา.... ผมถือว่ามีค่าต่อชีวิตผมมากมายช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น ... ไม่มีคำบรรยายใด ๆ ที่บรรยายได้ครบทั้งการได้หันไปมองสิ่งรอบตัวมากขึ้น เช่น เรื่องของต้นทุนธรรมชาติ การต้องเอาตัวรอดภายใต้ทรัพยากรที่จำกัด โดยใช้ความรู้(แบบชาวบ้าน)เป็นกุญแจนำทาง และอื่น ๆ มากมาย...อาจเรียกได้ว่าเป็น Natural Knowledge Management นั่นเองหลักก็คือ "ถอดรหัสความจริงที่อยู่ในธรรมชาติ มาประยุกต์ใช้ในชีวิตส่วนตัวหรือในองค์กร" พอได้กลับมาตกผลึกทางความคิด...ได้ปล่อยให้สมองและหัวใจใคร่ครวญและไตร่ตรองพบว่า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราหลงลืมไป โดยเฉพาะในเรื่องของ"บริบท"เราไม่สามารถตัดสินอะไรได้อย่างถูกต้องเลยหากเราไม่เข้าใจบริบทของเรื่องที่จะตัดสินใจได้ 100 % เราเคยหลงติดกับความคิดผุ ๆ ของตัวเอง ทำไมคนนั้นไม่คิดอย่างเรา ทำไมคนนี้คิดอย่างนั้น คิดอย่างงี้เมื่อได้เข้าร่วมค่ายนี้..แล้วความคิดก็เปลี่ยนไปหวนกลับไปคิดถึงสิ่งที่อาจารย์ ดร.วรภัทร เคยบอกอยู่เสมอว่า เราจะเข้าใจว่า ทำไมคนนั้นคิดอย่างนั้น ทำอย่างงี้..ได้เราจะต้องใส่ชุด หรือหมวก ที่คนคนนั้นใส่ อย่างน้อยสุด 3 วัน เพราะแต่ละคนมีความคิด แต่ละคนมีความเก่ง..ทั้งนั้นแม้แต่คนที่ฉลาดในบางเรื่อง ย่อมที่จะโง่ในบางเรื่องเช่นกันไม่แปลกเลยที่ว่า คนโง่ที่สุด ก็อาจจะฉลาดที่สุดในบางเรื่อง...(เรื่องโง่หรือฉลาดมันขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนตัดสินต่างหาก) นั่นคือ เราต่างมีแสงสว่างในตัวเอง ...และด้วยความรัก(Love) และความเชื่อใจ(Trust)ก่อให้เป็นTeam Learning ที่เราสามารถที่จะเรียนรู้กันและกันได้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม "พูดกันมากขึ้น เข้าใจมากขึ้น โง่ลดลง" ซึ่งกว่าที่เราจะเห็นแสงสว่างของกันและกันเราอาจจะต้องมาจัดการในเรื่องของความรู้สึก ความคิดที่ไม่ดีในใจออกไป(โดยเฉพาะ Self-Ego.นั่นก็คือ การลดอัตตาฯของตนเอง)ซึ่งเป็นเรื่องของ "Soft Management" เราต้องเท่าทันความคิดที่เป็นตัวบล็อกการเรียนรู้และหาทางจัดการกับมันให้ได้ไม่งั้น เราก็จะไม่ฟัง ไม่เปิดใจรับรู้ เรื่องใหม่ ๆ ... หากเรารู้จักฟัง รู้จักเลือกที่จะเอามาประยุกต์ใช้ประโยชน์ย่อมที่จะก่อผลดีให้แก่ตนเองและองค์กรไม่มากก็น้อยหากเรารู้จักใช้ประโยชน์จากแสงสว่างที่อยู่ในตัวของแต่ละคนย่อมที่จะรวมแสงสว่างให้สว่างมากยิ่งขึ้น ส่องสว่างให้กับประเทศ ให้โลกของเราต่อไป... ณ สถานที่สุดขอบฟ้าแห่งนี้ นอกจากจะเป็นจุดเรียนรู้ของชีวิตแล้วยังเป็นจุดสร้างแรงบันดาลใจ..ของผมด้วยผมเชื่อว่า กว่าครูบาจะมีวันนี้ได้ ชีวิตคงไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ..เส้นทางชีวิตไม่ได้เป็นถนนคอนกรีต 8 เลน เป็นแน่ครูบาฯเป็นตัวอย่างที่ดีของคุณอำนวยครับ ทิ้งท้ายไว้ด้วยบทเพลงอันไพเราะ ที่เพิ่งเคยได้ฟังอย่างตั้งใจจนจบเพลง "ดีใจที่มีวันนี้ ดีใจที่มีพอเพียงดีใจที่มีเธอข้างเคียงทุกอย่าง เป็นดังฝันพอใจที่อยู่ตรงนี้ มีรักและความผูกพัน รอยยิ้มที่เรามีทุกวัน คือรางวัลของฝันจากฟ้า" ฝากไว้ท่อนเดียวก็พอ ลองไปหาฟังและคิดเอาเองจ้า
เรียนท่านทวีสิน
ตามมา เรียน รู้ ด้วยคน ครับ
คนดอย คอยอะไร
เรียน อาจารย์JJ
ยินดีครับ จะหยิก จะหยอก จะแนะนำ ยินดีพร้อมรับครับ
ดีใจที่มีวันนี้ครับ
ดีใจที่ได้เจอกัน
ถ่ายทอดระเบิดอารมณ์กันออกมานะครับ
(อันนี้ลองแบบSign in ระบบครับ)
ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ การจัดการความรู้ และการสร้างสรรนวัตกรรมขึ้นมา หากเกิดอย่างเป็นธรรมชาติ สิ่งนั้นผมคิดว่านั่นแหละคือการสร้างวัฒนธรรมองค์กรครับ แต่อยากเข้าใจผิดว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่ กระทำอยู่ คือ ธรรมชาติ เพราะมันขึ้นกับเราเข้าใจและเรียนรู้ธรรมชาติ กันมากขนาดไหน
- การสร้างทักษะ จึงเป็นสิ่งสำคัญ หากใครเริ่มรู้ตัวว่าขาดสิ่งใด และมีแนวทางในการพัฒนาตนเอง จนเข้าถึงธรรมชาติ นั่นถึงจะเป็นวัฒนธรรม หรือหากเปรียบเทียบ ก็น่าจะกระทำให้เป็นDNA ให้จงได้ครับ
จริงๆ เราเขียนบันทึกไว้ยาว 6 หน้าส่งให้กุลดู บอกให้ช่วยให้ความเห็นหน่อย จะเอาไปตีพิมพ์ในวารสารพนักงานกลุ่มเคมีภัณฑ์ ไม่ยอม comment ซะที จะเอามา post เมื่อเช้า ก็ไม่สำเร็จ แต่คงไม่ลงหมดหรอก กลัวไม่มีคนอ่าน พอดีวันนี้มาทำรายงานที่ศศินทร์กับเพื่อนที่เรียน HRM ด้วยกัน ก็เลยลอง login ดู กลับมาจากสตึก เหมือนอยู่อีกโลกจริงๆ ขาดการรับข่าวสารจากบางซื่อ คำถามที่เจอ MD บริษัทหนึ่งถามว่า ไปสัมมนาอะไร พอเล่าให้ฟังเขาก็เริ่มรุมทิ้งเรากันใหญ่ คงเข้าใจนะว่าสิ่งที่เราไปเจอมาไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้คนเข้าใจ แต่เราก็ดิ้นรนอธิบายจนสุดฤทธิ์ บังเอิญว่าเป็นโต๊ะอาหารก็เลย พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะข้าวเต็มปากอยู่ ในที่สุดเราก็ดีใจที่พี่เขาบอกว่าเขาจะสนับสนุนการพัฒนา Facilitator ในธุรกิจของเราให้แข็งแรง
สิ่งหนึ่งที่ตัวเองประหลาดใจคือ การมองอะไรอย่างตรึกตรอง และพยายามมองต่างมุมจากคนอื่นมากขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นผลจากการไปเข้าค่ายหรือเปล่า แม้แต่เรื่องไร้สาระ ที่คนมานินทาเพื่อนบ้าน เรายังทำให้เขาคิดและตันในคำพูดของเขาเอง ไม่รู้ต่อไปจะมีใครคบไหมเนี่ย วันนี้คุยแค่นี้ก่อนดีกว่า ช่วงนี้ทุกคนยุ่งไปหมด แต่เรากำลังจะพยายามผนึกกำลังน้องๆ ในกลุ่มอีก 5 คนรวมทั้ง Fa 1 อีก 2 คนมาช่วยออกแบบกิจกรรมขยายผลให้ Fa อีกกว่า 150 ชีวิต ช่วยเป็นกำลังใจให้เราทำสำเร็จด้วยนะเพื่อนๆ
"Real Love are not for Love somebody, It for Everybody & Nobody”
ไม่มีอะไรใหม่ มีแต่สิ่งที่เรายังไม่ค้นพบเท่านั้นเอง
 |
citrus เมื่อ อ. 10 เม.ย. 2550 @ 18:54 |
สวัสดีครับพี่Citrus
พี่เป็นคนหนึ่งที่สร้างพลังให้ผม และสร้างความคาดหวังให้ผม ตั้งแต่ ครั้นที่เราพบกันที่ระยอง จนกระทั่ง Module 1
ดีใจ เกิดปิติขึ้นทันทีที่ได้อ่านสรุป 6 หน้าอย่างคร่าวๆ จากกุล และสรุปย่อใน Blog นี้ครับ
สิ่งที่ได้มันเป็นลมปราณ ที่เกิดขึ้น มันมาจากการปฏิบัติ ไม่ใช่เพียงจากการรับรู้เท่านั้น และ เป็นเรื่องที่ยากที่จะอธิบาย หากไม่ได้ร่วมลงสนามครับ แต่เพียงทำให้เขาเปิดรับรู้ ก็อาจจะเพียงพอครับ Open Mind ก็พอ ไม่จำเป็นต้อง Open Heart แต่Facilitator อย่างพวกเรา ที่จะเป็นผู้สร้าง คงต้อง Open Heart ด้วยครับ
ขอให้พลังจงอยู่กับท่านครับ เหล่าเจได ทุกท่าน!!
สวัสดีค่ะ
เพิ่งได้ออกจากพื้นที่ โอพระเจ้าได้เข้า G2K สักที ขอเกาะติดค่าย Inno FA ของปูนฯด้วยคนนะคะ
เป็นบล็อกที่มีชีวิต มีเทคโน มีความคิด จะติดตามอ่านสม่ำเสมอ ครับ
โจ้ SCG FA#1
ได้อ่านความเห็นของหลายๆ คนแล้วรู้สึกว่า SCG คงไม่เสียเปล่าในความพยายามครั้งนี้ ผมว่าพวกเราหลายๆ คนที่ผ่านค่ายที่สตึกมาด้วยกัน คงมีแรงบันดาลใจ / เครือข่ายในงาน และทางใจกันมากขึ้น แต่อย่าลืมนำสิ่งที่เหล่านี้ไปประยุกต์ / ทดลองทำอะไรสักอย่าง เพื่อเป็นการฝึกฝนให้เราได้เป็น Inno Fac ที่ดีมีประสบการณ์ต่อไป ถ้าไม่ต้องคิดอะไรไกลมากก็ลองเริ่มเป็น Fa กับลูกน้องในหน่วยงานตัวเองก่อนก็ได้ ทำหน่วยงานของเราให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางพฤติกรรมที่ดี (อาจมีพลาดบ้างก็ช่างมัน ถือเป็นประสบการณ์) พยายามทำจนกว่าจะมี Success story บางอย่างไว้เล่าต่อให้คนอื่นฟัง หรือ ให้คนอื่นได้เห็น ก็จะดีมาก
อย่าลืมนะครับ ว่าเรานับถือความเป็นสุดยอด Fa ของครูบา ก็เพราะท่านมีผลงานที่ประจักษ์
"Pls NIKE not only ORANGE" แปลว่า Just do it ไม่ใช่แค่ just talk
เป็นกำลังใจให้ทุกคน (และตัวเองด้วย) นะครับ
Nosman SCG FA#2
สวัสดีครับ
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพี่ทวีสินเป็นอย่างมากในการจัดทำ Blog ให้กับเหล่า FA และผู้ที่สนใจฯ เพื่อที่จะได้มีพื้นที่การแลกเปลี่ยน หรือถ่ายทอดแนวคิด ประสบการณ์ และอื่นๆ
หลังจากการกลับมาจากสตึกแล้ว ตอนนี้ยังคงวุ่นกลับการเคลียร์งานอยู่ ไม่รู้ว่าเพื่อนๆ เป็นกันอย่างไรบ้างครับ
จากการเข้าอบรมที่สตึกในคืนแรกที่ท่านอาจารย์แสวงได้พูดถึง KM ธรรมชาติ ที่เราเหล่า FA ทั้งหลายยังงงอยู่มากว่าคืออะไรในตอนแรก สำหรับผมจับประเด็นได้คือ
- ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเรา หรือในธรรมชาติ เราสามารถที่จะนำมาถอดรหัสใช้ในการเรียนรู้ของเราได้
- ตั้งแต่ก่อนการปฏิสนธิ KM ธรรมชาติก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว การเกิดการเรียนรู้ขึ้นมาเองจากการปฏิสนธิ การตอบสนองในครรภ์แม่ การพยายามที่จะออกมาดูโลก การเรียนรู้ในการพูด การเดิน การขี่จักรยาน เป็นต้น
- KM ธรรมชาติที่สำคัญอีกอย่างที่มีความสำคัญมากคือเรื่องของจิต (ใจ) การเรียนรู้ของภายในจิตใจเรานั้นมีมาตั้งแต่ในครรภ์แม่ และเป็นส่วนที่สามารถซึมซับโดยที่เราไม่รู้ตัว ดังนั้นการฝึกจิตจึงเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก เพื่อที่จะเป็นภูมิคุ้มกัน และเป็นตัวส่งเสริม ผลักดันให้กับเรา
วันนี้ขอแค่นี้ก่อนนะครับ อยากจะให้ blog นี้มีชีวิต ดั่งที่ท่านครูบาได้เกริ่นไว้ในช่วงต้นครับ คงเป็นงานที่ทาง FA ทุกท่านต้องหาทางดูว่าจะทำกันอย่างไรดี แล้วเจอกันที่ สโมสร ราชพฤกษ์ครับ
Nosman SCG FA#2
วันนี้ไปทำงานที่ระยองเพิ่งกลับมาถึงบ้าน ก็รีบมาเปิด web นี้ทันที ขอบคุณสำหรับการเข้ามาพูดคุยกันของทุกคน มันทำให้เรารู้สึกว่าเรายังมีเพื่อนร่วมทางอีกหลายคน ขอบคุณจริงๆ
ช่วงเช้าได้ประชุมร่วมกับ Fa 1 ทั้ง 2 ท่านที่มากันพร้อมหน้า และ Fa 2 อีก 4 ท่าน ต้องขอขอบคุณที่ช่วยกันคิดวิธีการที่จะพัฒนา Fa ท่านอื่นๆ ของเราที่ไม่ได้มีโอกาสดีๆ อย่างเรา เราตกลงกันว่าจะไปสอบถามแนวคิดของเขาเหล่านั้นซึ่งเราจะพุ่งเป้าไปที่ Fa กับ Mentor ทั้งหมด หรือเท่าที่จะทำได้
พรุ่งนี้ของบางซื่อจะนัดมา share ประสบการณ์ให้ฟัง กำลังลุ้นแบบวัดใจ ว่าพรุ่งนี้จะมีคนมากี่คน ผลเป็นอย่างไรจะมา share ให้ฟัง
แต่เท่าที่เห็นสำหรับวันนี้ก็มีความสุขที่ได้เจอน้องๆ และตอนบ่ายมีประชุมหน่วยงาน ODI (Organization Development and Innovation) มีโอกาสได้เล่าให้ ผจก.สนง. ฟัง พี่เขาก็ชอบมากที่พวกเราพยายามสร้าง network และเขาก็ชื่นชมที่ Fa 1 แต่ละ BU มาช่วยกันสอน บอกเล่าประสบการณ์ข้าม BU เขาบอกว่านี่คือพลังคลื่นใต้น้ำ
สงกรานต์ใครได้ไปเที่ยว ก็เที่ยวเผื่อด้วยนะ เราจะฝึกวาดการ์ตูน กับโยนบอล
เจษ FA Season#2
พอดีไม่ค่อยมีเวลามา share ครับ แต่ไม่ต้องห่วง ทุกเรื่องดีที่เพื่อนๆพี่ๆเอามา share ไม่เสียเปล่าแน่นอน ผมส่งต่อให้คนอื่นๆต่อ ล่าสุดส่งการเตรียมตัวไปวัดธรรมอุทยานเพื่อแจ้งฝ่ายจัดการและเพื่อนพนักงานในโรงงาน ทุกคน surprize และบอกว่าดีอยากไปกันหลายคน บางคนก็รีบ forward ต่อให้คนอื่นครับ
อยากมีรูปเรา show ตรงที่ post idea บ้างทำไงดี ทำไม่เป็น และถ้าเราอยากตอบกระทู้ใคร เราควรทำไง
ขออนุโมทนากับเจษ ที่ขายเรื่องการไปวัดได้ และถ้าทำให้คนเข้าวัดเพราะอยากทำจิตใจให้สงบ เราก็จะได้อานิสงฆ์แห่งบุญด้วย สาธุ
วันนี้มี Fa บางซื่อมาประชุมประมาณ 10 คน เราก็เลยถ่ายทอดประสบการณ์ให้เขาฟัง ทั้งที่เราไปเข้าสัมมนาของ Tony Buzan และ slide ที่ได้จากครูบาดีมากๆ ทำให้น้องๆ เห็นภาพชีวิตความเป็นอยู่และการเรียนรู้ที่สตึก แล้วเราก็ถามความเห็นว่า อยากกินอะไร อยากได้อะไรไปเป็นอาวุธ เขาตอบกันไม่ค่อยได้ มีบางคนอยากให้ตัวเองเป็นที่น่าเชื่อถือ พูดแล้วมีคนฟัง อยากได้ความมั่นใจ อยากบริหารเวลาเป็น เรื่องนี้มันคงไม่มีสูตรสำเร็จ ที่น่าแปลกคือเขาอยากให้ mentor ประจำหน่วยงานมาเข้าค่ายแบบเราด้วย ไม่ใช่เฉพาะ Fa ตัว Fa เองไม่เห็นมีใครบอกว่าอยากมา แต่อยากอ่านบันทึกของเรา มีน้องบางคนถามว่าพี่ทำอย่างนี้เพราะอะไร เป็นเพราะพี่อยู่หน่วยงานนี้มันเลยเป็นงานของพี่ใช่ไหม เลยบอกว่าไม่มีใครบอกให้เราทำ เราทำเพราะอยากทำด้วยใจ และก็น่าจะเป็นประโยชน์กับน้องๆ และกับบริษัท ขอยืมคำพูดใครบางคน ที่เคยบอกใน module 1 ว่า แค่เราได้พัฒนาตนเอง หรือเราเปลี่ยนตัวเองได้ อาจจะทำให้คนรอบข้างเราค่อยๆ เปลี่ยนตามไปด้วย
ไม่แน่ใจว่าทำไม block นี้ค้างอยู่ ทำไงก็ไม่ยอมไป
ต่อยอดจากพี่ citrus ครับ
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ ผมคนหนึ่งที่เข้าร่วมโดยที่ไม่ได้มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องโดยตรง แต่การที่เข้ามานั้นส่วนหนึ่งมาจากความสนใจที่อยากจะพัฒนาตนเอง และอีกส่วนหนึ่งมาจากความอยาก อยากที่จะให้เกิดการพัฒนาของเพื่อนๆพนักงาน อย่างมีประสิทธิผลสูงสุด เพราะเนื่องจากทุกวันนี้ทุกคนเมื่อมีแต่งาน งาน และงาน ทำให้การอบรมกับเหล่าพนักงานบางครั้งเหมือนเป็นการยัดเยียด และเมื่อเรียนแล้วก็ผ่านเลยไป และไม่ได้มีการนำไปใช้ สำหรับการเข้าอบรม FA ใน 2 Module ที่ผ่านมา ทำให้เรารู้ว่าการเรียนรู้ไม่จำเป็นต้องเกิดแต่ในห้องสัมมนา แต่สามารถเกิดได้จากทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรา ที่เราเห็น ที่เราได้ยิน ที่เราสัมผัสถึงได้
สำหรับวันนี้มีเรื่องมาเล่า 9 10 ให้ฟังครับ เมื่อวันที่ 12 เม.ย. ที่ผ่านมาที่โรงงานมีการจัดทำบุญวันสงกรานต์ในช่วงเช้ามีตัวแทนพนักงาน และพนักงานที่ทำงานส่วนใหญ่ที่ทำงาน office เข้าร่วมงานในครั้งนี้ แต่มีส่วนหนึ่งที่ทำงานในโรงานไม่ได้เข้าร่วม เพราะต้องเฝ้าเครื่องจักร ไม่รู้ด้วยเหตุใดเราเองในแต่ละปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้คิดอะไร ในเมื่อเราและตัวแทนเข้าร่วมแล้วก็น่าจะจบแล้ว แต่ปีนี้ไม่เหมือนทุกปีที่ผ่านมาคือมีความคิดที่ว่าทำอย่างไรให้พี่ๆ เพื่อนๆ พนักงานในโรงงานมีส่วนร่วมได้ เพราะในขณะที่ส่วนหนึ่งมีการทำบุญและเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานแต่พี่ๆ กลุ่มนี้ต้องอยู่คอยควบคุมเครื่องจักร จึงได้ชวนน้องวิศวกรเดินสายรดน้ำพี่ๆ ในแต่ละหน่วยงาน ผลที่เกิดขึ้นในขณะทำการเดินสายพบว่าทุกคนแปลกใจมากที่มีระดับบังคัญบัญชามาทำการรดน้ำ และสวัสดีปีใหม่ (แอบได้ยินว่าปีนี้ปีแรกที่หัวหน้ามารดน้ำสวัสดีปีใหม่) แต่ทุกคนก็ยิ้มแย้ม และแถมยังให้พรกับเรา ซึ่งในส่วนตัวรู้สึกดีมากครับ ได้พรจากผู้ใหญ่เกือบ 70-80 คน นอกจากนี้ในส่วนตัวที่ได้รับคือ เนื่องจากเพิ่งย้ายเข้าหน่วยงานใหม่ และต้องเข้าอบรม ประชุม บ่อยมากทำให้บางส่วนของพนักงานเราเองก็ไม่ได้เข้าไปพูดคุยด้วย วันนี้เลยเป็นวันที่ได้เข้าไปพบปะเจอกัน ซึ่งจะบอกว่าอาศัยเหตุการนี้เป็นโอกาสก็ว่าได้ครับ ในส่วนดีที่ได้รับผมว่าน่าจะมีอะไรอีกขอไปตกผลึกก่อน แล้วจะมา share ให้ฟังในโอกาสต่อไปนะครับ แต่สำหรับในแง่ที่ได้ยินไม่ค่อยดีก็มีเหมือนกันครับเช่น มีเวลาว่างเดินสายรดน้ำ เป็นต้น (ในส่วนตัวไม่คิดอะไรครับ เฉย ๆ) แต่สำหรับผมเองผมว่าครั้งนี้ผมได้อะไร อะไร มากกว่าที่คิดครับ
น้องกวง
พี่อ่านบันทึกของน้องแล้ว เห็นภาพที่ดี ในโลกนี้ไม่ว่าใครทำอะไรย่อมมีคนมองออกมาได้หลายแบบ ขึ้นอยู่กับกรอบความคิดในหัวของเขาเป็นแบบไหน ถ้าเราคิดว่าดี และช่วยให้ใครบางคนรู้สึกดี ก็ถือว่าดีแล้วค่ะ เรื่องความคิด ความรู้สึกของคนเป็นเรื่องที่ sensitive ถึงต้องมีวิธีการเป็น leader หลายสไตล์ ขึ้นอยู่กับว่าอยู่ในสถานการณ์ใด และอยู่กับใคร
เมื่อเช้าได้ไปทำบุญที่วัดสังฆทาน อดนึกถึงวันที่จะไปวัดธรรมอุทยานไม่ได้ เลยซ้อมนั่งสมาธิ ภาวนาพุทธ โธ นั่งไม่นานก็หลับวูบไปหลายที ที่วัดสังฆทานก็ดีอย่าง ใครใคร่อยู่ลานธรรม สวดมนต์ ฟังเทศน์กับพระ ชี ก็ทำไป ใครอยากไปนั่งสมาธิในโบสถ์ ใครอยากไปบริจาคทาน ใครอยากไปซื้อของช่วยชาวบ้าน ช่วยวัด หรือใครอยากไปนอนตามศาลาก็ทำ รู้สึกเป็นอิสระดี
วันนี้ได้บริจาคเงินสร้างโรงพยาบาลแพทย์แผนไทย สร้างเมรุเผาศพ ซื้อที่ดิน ทอดผ้าป่าช่วยวัดน้ำท่วมที่ต่างจังหวัด ช่วยค่ารถพระบิณฑบาตร บริจาคค่าน้ำ ค่าไฟ และอื่นๆ อีกมากมาย แล้วยังได้ทำบังสุกุล ทำสังฆทานอุทิศให้ญาติทั้งหลาย เอาบุญมาฝากให้ทุกคน ใครมาอ่านเจอช่วยอนุโมทนาบุญกับเราด้วยนะ
ไม่รู้ใครเคยมีประสบการณ์แบบเราไหม เวลานั่งทำงานที่ office อาคาร 1 ได้กลิ่นธูปบ่อยๆ หรือบางทีไปโรงงานที่ระยอง ทั้งที่ TPE และ ROC ก็ได้กลิ่น เมื่อวันที่เจอ อ.วรภัทร์ ก็เลยถามอาจารย์ว่าหมายถึงอะไรแล้วเราควรทำยังไง อันนี้ share ให้ฟัง ใครเชื่อ ไม่เชื่อ ไม่ว่ากัน อ.บอกว่าเป็นญาติเราที่เป็นเทวดามาขอแบ่งบุญ ให้เราแผ่เมตตา แบ่งบุญให้เขาไป แล้วเราก็จะได้บุญเพิ่มขึ้นด้วย เราก็เลยถาม อ.ว่า เราจะเอาบุญอะไรไปให้เขาได้ล่ะคะ ตัวเองยังจะเอาไม่รอดเลย อ.บอกว่าการที่เขามาขอ แสดงว่าเขารู้ว่าเรามี แต่ที่ผ่านมาเราไม่รู้ ก็เลยไม่เคยให้ใคร ต่อไปจะกลับตัวใหม่แล้วค่ะ เพราะเรื่องนี้เราเชื่อจริงๆ เนื่องจากช่วง 5-6 ปีที่ผ่านมาเพิ่งเป็นบ่อย และมีญาติผู้ใหญ่เสียในช่วงเวลาดังกล่าวเกือบ 10 คน
ขออนุโมทนาสาธุ กับสิ่งที่ส้มปฏิบัติดีปฏิบัติชอบด้วยคนครับ
พอดีมีคนส่งข้อความดีๆมาให้ น่าจะเหมาะกับบรรดาสาวกInno Facilitator ในสิ่งที่เรากำลังทำกันอยู่ครับhttp://gotoknow.org/file/thawesin/KING.jpg
คงเคยได้เห็นได้ยินทางทีวีอยู่นะครับ
ขออนุญาตเอามาแปะไว้หน้านี้เลยนะคะ
ตอนนี้เราสร้าง blog ของตัวเองไว้ใน gotoknow http://gotoknow.org/blog/citrus แล้ว ใครสนใจแวะไปเยี่ยมชมได้นะคะ ไม่อยากเชื่อเลย สงกรานต์ปีนี้ช่างมีคุณค่าจริงๆ ขอขอบคุณก๊อบที่ช่วยให้เกิดสังคมกลุ่ม SCG innofa ในที่นี้และยังเปิดออกไปสู่โลกภายนอกอีกด้วย เหมือนเปิดกะลาของตัวเองออกไปจริงๆ
ขอถามอีกแล้ว ถ้าอยากเอารูปมาแปะบ้างต้องทำยังไงคะ
การใส่รูปในบันทึก
http://gotoknow.org/blog/tutorial/41909
คู่มือการใช้งานระบบ
http://gotoknow.org/planet/howto
http://gotoknow.org/blog/tutorial/
วันนี้สมาชิกหายหน้าไปหมด สงสัยจะยุ่งกันมาก เพิ่งเปิดเทอมวันแรก พรุ่งนี้มีอบรม FLOW จำไม่ได้แล้วย่อมาจากอะไร รู้แต่ว่าเกี่ยวกับ Facilitative skill คงได้เจอเพื่อนร่วมขบวนการอาจไม่พร้อมหน้า พร้อมตา อยากรู้อีกแล้วว่าพรุ่งนี้จะเจออะไร ทำผิดกฏหรือเปล่าเนี่ย