ให้เวลาตนเอง 1 ปีนับจากนี้...
...2 เมษายน 2546 วันแรกที่ได้รับทุน คปก. จวบจนวันนี้ 4 ปีแล้ว ระยะเวลาที่ผ่านมาได้เรียนรู้มากมาย ทั้งเรื่องที่กำลังศึกษาปริญญาเอก และนอกเรื่องซึ่งก็มีผลต่อการวางเป้าหมายในเรื่องใหม่ บางครั้งก็คิดว่าตนเองเสียเวลาแห่งชีวิตไปหรือไม่ แต่กลับมาคิดอีกที มองในแง่ดี ก็ไม่ เพราะทำให้มุมมองในชีวิตของตนเองเปลี่ยนไป ถ้าชีวิตเป็นไปตามแผนที่ตั้งแต่เดิมไว้ อาจทำให้ตนเป็นคนอีกแบบที่มีเป้าหมายในชีวิตที่ยึดติดกับวัตถุนิยม ประพฤติตามมาตรฐานของสังคมบางอย่างที่ยังไม่เข้าถึงการรู้ซึ้งถึงคุณค่าที่แท้จริงของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ โดยเฉพาะในยุคสมัยนี้ เหลือเวลาประมาณ 1 ปีนับจากนี้ ที่จะนำสิ่งที่ได้เรียนรู้มา สอนและฝึกฝนตนเองให้เป็นนักวิจัยที่ได้มาตรฐานสากลตลอดจนการเป็นคนที่ทำหน้าที่ของตนในชาตินี้ได้อย่างสมบูรณ์จนสามารถยกมือไหว้ตนเองได้สนิทใจ อย่างที่ท่านพุทธทาสได้เคยสอนไว้...
ความเห็น (5)
- สวัสดีครับ ขอชื่นชมคุณมุทิตาที่มีความมุ่งมั่นแน่วแน่ชัดเจนตามที่ได้รำพรรณมา
- ไหว้ตัวเองได้ ไหว้ผู้อื่นได้
- แต่อย่าเผลอไปไหว้เสาไฟฟ้าเหมือน สส.ตอนหาเสียงก็แล้วกัน ฮา....
- แวะมาเยี่ยม มากอยเท่านั้นแหละครับ
- ชอบชื่อบันทึกนี้เลยรีบตามเข้ามาค่ะ พอดีกำลังคิดอย่างนี้เหมือนกัน
- ขอเอาใจช่วยด้วยนะคะ การเรียนปริญญาสูงสุดนี้ได้ยินว่าหนักหนาอยู่ แต่ก็เชื่อว่าทำให้เกิดพัฒนาการทางความรู้ได้อย่างแท้จริง หลายท่านใน gotoknow ก็กำลังเดินทางบนเส้นทางสายนี้
- ดิฉันกำลังล้มลุกคลุกคลานกับภาษาอังกฤษ ไล่กันใหม่จากความรู้ประถมเลยค่ะ ให้เวลาตัวเองหนึ่งปีเหมือนกัน
- ขอให้โชคดีนะคะ
ดีใจจัง หาเพื่อนเก่าจนเจอ
สบายดีป่าว จำเราได้ไหม
เราเชื่อว่ามุยังคงเป็นคนดีเหมือนเดิมเสมอมา และเสมอไป