ร่วมวางแผนในเรื่องต่างๆ กับผู้ป่วยในอนาคตที่เหลืออยู่ ร่วมวางแผนทั้งการดูแลรักษาโรคที่เป็นอยู่ว่าจะให้การรักษาที่ดีที่สุด ไม่ให้ทุกข์ทรมาน และจะไม่ทอดทิ้งผู้ป่วย
หาคนช่วยให้กำลังใจและประคับประคองจิตใจแก่ผู้ป่วย การช่วยให้กำลังใจและประคับประคองจิตใจแก่ผู้ป่วยไม่ได้หมายความว่าจะต้องทำตามใจผู้ป่วยทุกอย่าง แต่เป็นเพียงการตั้งใจฟังในสิ่งที่ผู้ป่วยพูด เข้าใจอารมณ์และความรู้สึก การกระทำต่างๆ โดยไม่ตัดสินใจไปล่วงหน้าว่าผู้ป่วยควรจะคิด ควรจะทำ หรือควรจะรู้สึกเช่นไร
ก่อนจบควรเปิดโอกาสให้ผู้ป่วยถาม ส่วนใหญ่ผู้ป่วยมักจะนึกคำถามไม่ออกในช่วงเวลาที่เพิ่งรับทราบการวินิจฉัยใหม่ๆ ควรเปิดโอกาสที่จะให้ผู้ป่วยถามได้ในครั้งต่อไป