คุณูปการของ "บล็อก"
ผมรู้จัก "บล็อก" ครั้งแรกจากการอ่านบันทึกของครูบาสุทธินันท์ แห่งมหาชีวาลัยอีสาน ก็เลยมีความสนใจอยากทำเป็นบ้าง มุงุมมะงาหราอยู่นาน สมาชิกชาวบล็อกก็ช่วยกันแนะนำคนละนิดละหน่อย จนกระทั้งสามารถใช้ "บล็อก" เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ระบายความในใจ ได้ในระดับหนึ่ง
อานิสงส์ของบล็อก ทำให้ผมได้รู้จักผู้คนมากขึ้น แม้จะยังไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็สัมผัสได้ถึงมิตรภาพที่แสนอบอุ่น โดยเฉพาะความปรารถนาดีที่มีต่อกัน (ถ้าไม่มีบล็อกเป็นสื่อจะกล้าคนกันป่าวก็ไม่รู้)
เมื่อสองวันที่แล้วก็เหมือนกันครับ "บล็อก" ทำให้ผมได้รู้จากอาจารย์ผู้ใหญ่ของ มอ. เรา ท่านคือ รศ.นพ.เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี ซึ่งท่านเป็นแฟนประจำ "บล็อก" ผมมาตลอด
อาจารย์ท่านเป็นคนปัตตานีครับ และโอกาสทีท่านมาเยี่ยมบ้านก็เลยมีโอกาสได้พบกัน ก่อนการพบกันผมรุ้สึกกังวลพอสมควร เพราะท่านเป็นอาจารย์ผู้ใหญ่ อายุคงจะมากแล้ว แล้วผมจะคุยกับอาจารย์เขาเรื่องอะไรดี
แต่พอมาเจอกันผิดคาดครับ อาจารย์ยังหน้าอ่อนอยู่เลยครับ (รูปที่อาจารย์โชว์ใน "บล็อก" มันทำพิษ เปลี่ยนก็ดีนะอาจารย์ อิอิ...) ก็เลยคุยกันได้อย่างไม่มีกำแพง...... รู้สึกอบอุ่นดีครับที่ได้รู้จักอาจารย์
ช่วงสิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจ ก็มีพระมาโปรด ท่านอาจารย์พาไปเลี้ยงข้าวเที่ยง ผมฟาดซะอิ่มแปร้เลย กะว่าจะตุนไว้ให้มันถึงสิ้นเดือน...ก่อนที่อาจารย์จะกลับหาดใหญ่ในเที่ยงวันอาทิตย์ ยังอุตสาห์เอาข้าวหมกไก่ฝีมือคุณแม่มาฝากอีกหนึ่งกล่องใหญ่.....โอ้พระเจ้าจอร์จ!!!! เดือนนี้เรารอดแล้ว
แต่ก็อยากเรียนอาจารย์จังเลยว่า อาหารสองมื้อที่อาจารย์เลี้ยง...กับข้อแม้ที่อาจารย์ยังเชิงไว้ ยังไม่ตอบตกลงนะครับ...คือว่าคิดถึงบ้านอย่างแรงครับ....อิอิอิ!!!!
ความเห็น (19)
ตามมาอ่านครับ...
แสดงว่าความรู้สึกน่าจะโอเคแล้ว เพราะออกจากกรงทองได้แล้ว...
คุณย่ามแดง มีเพื่อนๆชาวบล็อกเกอร์ในม.อ.อีกเยอะเลยค่ะ รับรองมาหาดใหญ่ไม่โดดเดี่ยวแน่ค่ะ
เห็นด้วยว่ารูปอ.เต็ม หลอกตาอย่างแรงค่ะ อยากขอรูปใหม่เหมือนกันค่ะ
 |
- อืม......เขาเปิดกรงแล้วครับ แต่ยังไม่กล้าออกครับ..อิอิ
 |
- หนึ่งเสียงจากคุณโอ๋
- อาจารย์เต็มศักดิ์ พิจารณาด่วน!!!!!!!!
อาจารย์ ย่ามแดง และ คุณโอ๋-อโณ ครับ
- ว่าแล้ว..ว่าทำไมวันนี้ผมคุยกับคนไข้ช่วงบ่าย คอแห้ง สะอึกบ่อยจัง
- รูปใน blog ผมรูปนั้น ดูดีที่สุดแล้วครับ
- แล้วอีกอย่าง ผมไม่เคยไว้ใจรูปใน blog เลย บางคนเอารูปสมัยยังหนุ่ม ยังสาว บางคนเอารูป nude ตอนเด็กมาใส่ด้วยซ้ำ เชื่อไม่ได้ครับ
- ตอนนัดเจออาจารย์ ผมยังไม่ไว้ใจอาจารย์เลย สังเกตได้ตอนโทรศัพท์ ผมสำรวมมาก..เรียนสาย อาจารย์วันพิชิต ขอรับ
- ได้พบอาจารย์ ก็ได้ความรู้ใหม่เกี่ยวกับบ้านเกิดตัวเองนะครับ เป็นจังหวัดที่ไม่มีโรงหนังแล้ว มันเป็นไปได้ยังไง บ้านเมืองออกจะเจริญแบบนั้น ไม่มีโรงหนังดู
- ยอมรับครับ เป็นผมอยู่ที่นั่น ผมก็ ไม่ออกไปไหนดีกว่า แถมช่วงปิดเทอม โรงอาหารก็ปิดทำการอีก
- ผมกลับบ้านทุกเดือน จะไปส่งข้าวให้อาจารย์ก็ได้ครับ ฝากบอกเพื่อนๆชาว blogger ทุกท่านที่แวะปัตตานี ช่วยๆกันด้วยนะครับ ผมกลัวอาจารย์ย่ามแดงแกจะหนีกลับบ้านไปเสียก่อน หรือไม่ก็เป็นโรคขาดอาหาร เพราะรับประทานแต่มาม่านะครับ ..เผาซะเลย!
 |
- เรื่องการกินมาม่าไม่ถือว่าเป็นการเผาหรอกครับ..เขาน่าจะรู้กันทั้งบางแล้ง
- ปัตตานีแม้ไม่มีโรงหนัง...แต่มีคนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยมิตรภาพอย่าง อาจารย์เต็มศักดิ์และคนอื่น ๆ ผมก็รู้สึกดีมาก ๆ แล้วครับ
- ตอนนี้ใครจะรั้งยังไงก็ไม่อยู่ ปิดเทอมแล้วขอกลับบ้านก่อนนะครับ
- ขอบคุณสำหรับ....ข้าวมื้อหน้าครับอาจารย์
สวัสดีครับ
ตามมาสวัสดีครับ :D ขอให้กินอาหารของฝากให้อร่อยนะครับ หรือว่าหมดไปแล้วครับ
- มาทักทาย
- ดีใจที่ได้พบกับอาจารย์หมอ
- สิ้นเดือนพบกันที่บ้านครูบานะครับ
 |
- ครับ...อ.ขจิต สิ้นเดือนนี้เดี๋ยวเจอกันครับ
- อ.ขจิตไม่อยากได้อะไรที่ภาคใต้บ้างเหรอครับ
สวัสดีครับ...
ดอกคูนบานแล้ว..เด้
อย่าสิลืมบุญผะเหวด กับ สงกรานต์บ้านเฮา เด้อ
- อ้าว ตอนนี้ไม่มีโรงหนังแล้วหรือครับ?
- ตอนเรียนมีอยู่สองโรงแข่งกัน จำชื่อไม่ได้แล้ว
- แต่โรงหนึ่งยอมแพ้หรืออย่างไรไม่ทราบ ฉายแต่หนังโป๊ ให้ชาวเรือเขาดูกัน (เอ๊ะ ผมไม่เคยเข้านะครับ)
- แต่อีกโรงเวลาดูก็ต้องเป็นมวยหน่อยครับ ส่วนหัวต้องหลีกหลบน้ำแอร์ที่หยดลงมา ส่วนเท้าก็ต้องกวัดแกว่งหนีหนู
- เฮ้อ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ จัง
- อ.เม้ง ไม่รู้เคยดูหนังหรือเปล่า วันๆ เห็นทำกิจกรรม จนแฟนทิ้ง 5555 เผาซะเลย
 |
 |
 |
- ตอนนี้ไม่มีโรงหนังแล้วครับ เห็นว่ามีโครงการจะสร้างใหม่ให้ทันสมัยระดับ 5 ดาวอยู่มั๊ง แต่เหตุการณ์ไม่ปกติ
- แต่ได้ข่าวว่าคงจะรื้อฟื้นในเร็ววัน
- อาจารย์เม้ง!!!! หายไปไหนครับ มีคนนินทาออกอากาศไปทั่วโลกได้ยินป่าว อิอิ....
- สวัสดีครับ อิๆ เข้ามาดูอยู่แล้วครับ รอให้แซวกันซักพักก่อนครับ อิๆ พอดีวันนี้มีธุระหลายอย่างหน่อยครับ ขอโทษด้วยครับที่มาตอบช้าครับ
- โดนน้องชายเผาซะแล้ว ยังมีเด็ดๆกว่านี้เพียบ เช่นทำกิจกรรมหนัก เหนื่อยมากๆ นอนหลับบนชายหาด พร้อมซองมาม่า ฮ่าๆ พอมาเจอประมวลผลภาพกิจกรรม ฮ่าๆ น้องๆ เอามาเผาติดบอร์ดซะเลย ครับ
- เรื่องโรงหนัง ปกติ หากหนังเข้า ใน กทม.แล้ว กว่าจะเดินทางถึงปัตตานี ต้องรอก่อนประมาณ 1-2 เดือนครับ เมื่อออกจากปัตตานี จะเข้าสตูลอีกซักพักหนึ่งครับ
- ปกติมีอยู่สองโรง ที่ปัตตานี ตลอดเวลา ห้าปีที่อยู่ที่นั่น เข้าโรงหนัง น่าจะไม่ถึงสิบครับ อิๆ
- มาอยู่เยอรมัน หกปี เข้าโรงหนังซักประมาสองสามครั้ง ฮ่าๆ
- มีความสุขในการอยู่ที่นั่นครับ
- หวัดดีตอนเช้าๆค่ะ
- ไม่กี่วันก็กลับแล้วนี่ค่ะ
- กลับมาซึมซับบรรยากาศอีสานบ้านเฮาค่ะ
- เหมือนคุณแผ่นดินว่า...บอกคูนชูช่อไสวรอคนไกลกลับบ้าน..
 |
อาจารย์เม้ง....ในที่สุดก็มารักษาสิทธิ์จนได้ อิอิ
 |
หากบุญพาวาสนาส่งอาจได้กินต้มอึ่งปิดท้ายก่อนกลับปัตตานี อิอิ...