การอบรมภาควิชาการผู้บริหารใหม่ในสถานศึกษาสังกัด กศน.ทั้งที่เป็นรองผู้อำนวยการสถานศึกษาและผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 29 คน หัวข้อการจัดการความรู้ และการแลกเปลี่ยนความรู้กันทางบล็อก ที่ผมรับผิดชอบ ในวันอาทิตย์ที่ 18 มี.ค.ผมมีภาพบรรยากาศมาฝากดังนี้ครับ
จากการพูดคุยแบบกันเองกับผู้เข้ารับการอบรม ทำให้ทราบว่าหลายคนเข้าใจมากขึ้นว่า KM ว่าบล็อก คืออะไร ทำอย่างไร เพราะก่อนหน้านี้ก็ได้มีวิทยากรบางท่านบรรยายไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังเบลอๆ งงๆอยู่
ขอบคุณ สคส.ที่มอบวีซีดีที่มีคุณภาพให้
ผมคิดว่าหากซัก 5 คน ใน 29 คน ทำงานแบบ KM และเขียนบันทึกความรู้ลงในบล็อก ผมก็พอใจแล้ว
อย่างไรเสีย ผมก็ขอฝากสถาบันการศึกษาและพัฒนาต่อเนื่องสิรินธรในฐานะรับนโยบายจากสำนักบริหารงานการศึกษานอกโรงเรียนติดตามอย่างต่อเนื่องด้วยนะครับ
ขอส่งกำลังใจและความปรารถนาดี มายังผู้บริหารทุกคน โดยเฉพาะ ศิษย์เก่าแปดริ้วนะครับ
ท่าน อ.หมอ JJ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจ ผม และชาวคณะ กศน. ครับ
คุณหมอนนทลี ครับ
จะรีบส่งมาให้นะครับสำหรับใบงาน ลองนำไปปรับนะครับ
อ.โอ๋ ครับ
ขอบคุณนะครับสำหรับกำลังใจที่มอบให้......นึกถึง อ.โอ๋ แล้วนึกถึงบันทึกแรกของผมที่มี อ.โอ๋ เข้ามาต่อความเห็นให้เป็นคนแรก เมื่อสิบเดือนที่แล้วครับ ผมไม่ลืมความเห็นนี้เลย นึกถึงอยู่เสมอ ขอบคุณครับ
คุณ nitat ครับ
ขอบคุณที่เข้ามาให้ความเห็นนะครับ แต่อยากให้ล็อคอินเข้ามาก่อนนะครับ จะได้รู้จักตัวตนกันมากกว่านี้
น้องสิงห์ป่าสัก ครับ
หวังไว้ว่าจะเป็นเช่นนั้นครับ
การเรียนรู้ เป็นทุกอย่างของการจัดการความรู้
ฉะนั้น "ถ้าคนเข้าใจ" ก็สามารถนำทุกซอกมุมของรายละเอียดมาเขียนเล่าให้อ่านให้ฟังอย่างไม่รู้จบ แค่เดินผ่าน ก็สามารถหยิบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมาเขียนได้แล้วค่ะ
คุณศิริวรรณ ครับ
ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งว่าการเรียนรู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของการจัดการความรู้
ท่านรองรัฐเขตครับ
การที่ 29 คน จะกลับมาสัมมนากันอีกรอบ 14 - 15 พ.ค.50 ประมาณว่าจะมารวมกันก่อนที่จะแยกย้ายไปฝึกอย่างเข้มข้นในสถานศึกษาต้นแบบใช่ไหมครับ
ถ้าใช่อย่างนั้นและถ้าคิดจะใช้ blog เป็นเครื่องมือแล้วละก็...เยี่ยมเลยครับ ในระหว่างฝึกก็ให้บันทึกความรู้จากการปฏิบัติงานลงในบล็อกไปเลย และเพื่อให้ใช้บล็อกต่อเนื่องเมื่อได้รับการแต่งตั้งแล้วก็จูงใจให้บันทึกต่อเนื่องเช่นกันครับ
ผมว่าถ้าจะใช้บล็อกเป็นเครื่องมือในการฝึก ในการทำงานตามปกติอย่างมีประสิทธิภาพจะต้องคำนึงถึงสามสี่เรื่องต่อไปนี้ครับ
1. ทบทวนสมรรถนะตนเองเรื่องบล็อกกันก่อน ให้เขาทบทวน AAR ว่าก่อนเข้ารับการอบรม ระหว่างการอบรม และหลังการอบรม(ภาควิชาการ) แต่ละคนเขามีสมรรถนะสักประมาณไหน ถ้าอ่อนตรงจุดใด ระหว่าง 14-15 ก็เสริมให้ครับ เก็บตกบางเรื่อง เท่าที่ผมสังเกตในวันที่ผมไปเป็นวิทยากรส่วนใหญ่ทำได้ระดับพื้นฐานแล้วครับ
2.ต้องสร้างแรงบันดาลใจครับ ให้เกิดความอยากที่จะทำงานแนว KM ทำแล้วก็อยากที่จะนำความรู้ในตนออกสู่สาธารณะอย่างต่อเนื่อง ความอยากที่จะทำที่จะเขียนนี่แหละครับที่เรียกว่าระเบิดออกมาจากข้างใน ไม่ใช่เพราะใครกดดัน แต่อยากที่จะทำที่จะเล่าด้วยความรู้สึกของตนเอง พูดง่ายแต่ทำยากครับถ้าใจยังไม่เปิด ต้องให้เขาเปิดใจครับ แต่อย่างไรเสียแม้จะยากแสนยากก็ต้องสร้างแรงบันดาลใจครับ ให้เกิอดความอยากที่จะทำที่จะเขียนครับ
3.สิ่งจูงใจครับ สำหรับคนที่เริ่มเขียนก็ต้องช่วยกันจูงใจ ให้ดูแนวที่ สคส.ทำครับ จะเป็นรางวัลสุดคะนึง รางวัลจตุรพลัง ยอดคุณเอื้อ ยอดคุณอำนวย ยอดคุณคุณลิขิต ยอดคุณประสาน ยอดคุณกิจ ฯลฯ หรืออาจจะให้ผู้บริหารระดับต่างๆ เข้าไปแจมๆความเห็นบ้าง เพื่อสร้างขวัญกำลังใจ ชื่นชมกัน รับรู้กันและกันว่าใครอะไรอยู่ที่ไหนอย่างไร วัฒนธรรมราชการก็ไม่พ้นกรอบนี้แหละครับ แต่ที่สำคัญกว่าคือความชื่นชมจากชุมชน gotoKnow ครับ
4.นอกจากจะ B2B กันแล้วก็ต้อง F2F และก็ต้องจัดตลาดนัดความรู้ ฯลฯ เพื่อต่อยอดกิจกรรมให้เคลื่อนไปสู่ชุมชนนักปฏิบัติ ต้องเสริมเวทีเหล่านี้ให้มีขึ้นครับ
ท่านรองรัฐเขตคิดต่อนะครับ จะเป็นความเห็นที่ยาวมากไปแล้ว
เจ๊แอ๊ว ครับ
ตลาดนัดความรู้ดีมากๆเลยครับ ด้วยวิธีการเหล่านี้ที่ อ.แอ๊วว่านี่แหละครับจะทำให้ กศน.เราเคลื่อนงานไปสู่เป้าหมายเดียวกันได้ ไปพร้อมๆกันอย่างเพื่อนเรียนรู้เพื่อนช่วยเพื่อน ไม่ใช่จุดเล็กจุดน้อยเพียงไม่กี่ชุด และเคลื่อนไปได้อย่างรวดเร็ว ผมจะคอยฟัง อ่าน และติดตามผลการพูดคุยจาก บล็อกของ เจ๊แอ๊ว และบล็อกของท่านรองรัฐเขตครับ
ครูนงค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อ.แอ๊ว ครับ
ผมก็หาไม่เจอเหมือกันครับ คงต้องรบกวนท่านรองรัฐเขตแล้วละว่าท่านมอบหมายภารกิจก่อนจบการอบรมภาควิชาการวันนั้นว่าอย่างไร ย้ำเน้นหรือเปล่า ตอนผมมอบหมายภารกิจในชัวโมงรับผิดชอบของผม ผมก็ได้ย้ำเน้นให้นำบล็อกผมไปไว้ในแพลนเน็ตของเขาไว้ด้วย แต่เช็คดูแพลนเน็ตที่รวมบล็อกผมก็ไม่เห็นของผู้ใดครับ ผมจึงอยากให้ท่านรองรัฐเขตโทรศัพท์ตามถึงตัวอีกครั้งครับ ติดขัดตรงไหน ก่อนจะมาทบทวนกันในห้องเรียนอีกครั้งจะได้แก้ไขทัน หรือเขาอาจจะไม่นำบล็อกของผมไปไว้ในแพลนเน็ตของเขาก็ได้
ใจเย็นๆครับเจ๊
อ.สมพร เม้ง ครับ
หายเจ็บไข้แล้วหรือเปล่าครับ
สวัสดีครับคุณครูนง
อ.สมพร เม้ง คับ
ดีใจ หายห่วง คนบ้านเดียวกัน มีอะไรดีอย่าลืมบอกนะครับ ตัวผมเองบายดีครับ