จุดมุ่งหมายของชีวิตคืออะไร
เย็นวันนั้นผมและพี่เต็มลงเรือข้ามฟากที่ส่งเราข้ามแม่น้ำโขง เรารู้สึกเหมือนถูกเอาเปรียบเล็กน้อยที่คนเรือเรียกค่าข้ามฝากตั้งประมาณร้อยบาทแต่เราก็จำเป็นต้องตกลงเพราะเห็นว่าไม่มีเรือลำอื่น
อยู่แถวนั้นอีก แต่ความรู้สึกไม่ดีเหล่านั้นก็หายไปทันทีที่คนเรือสองสามีภรรยาปฎิเสธที่จะรับเงินที่ผมยื่นให้เมื่อ
ข้ามฝากไปถึงโดยที่บอกว่าเดี๋ยวเย็นๆจะมารับกลับเสร็จแล้วค่อยให้เงิน ผมรู้สึกทันทีว่าหนึ่งร้อยบาทไม่แพงเลยสำหรับความไว้ใจที่เขามีให้กับเราริมฝั่งด้านนั้นของแม่น้ำเป็นหมู่บ้านเล็กๆซึ่งมีความแตกต่างจากหลวงพระบางที่อยู่อีกฟากฝั่งอย่าง
เห็นได้ค่อนข้างชัดเจนในหลายๆด้าน ที่นี่ ชาวบ้านมีความเป็นอยู่อย่างชาวชนบทลาว ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีถนน ไม่มีรถยนต์ ต่างจากหลวง
พระบางที่เริ่มรับ"วัฒนธรรมภายนอก" จากนักท่องเที่ยวที่ผ่านเข้ามา
ที่เหมือนกันอย่างหนึ่งก็คงเป็นรอยยิ้มที่ผู้คนในประเทศนี้มีให้กับคนไทยแปลกหน้าสองคน
เราเดินลัดเลาะผ่านไปในหมู่บ้านซึ่งตั้งอยู่เชิงเขา ความตั้งใจของเราในวันนี้คือไปถ่ายรูปพระ
อาทิตย์ตกจากวัดสมเพชซึ่งอยู่บนเนินเขาริมน้ำโขงตรงข้ามกับเมืองหลวงพระบาง
เมื่อขึ้นบันไดมาจนถึงยอดเนิน เราพบว่าวัดสมเพชต่างไปจากที่เรานึกไว้เมื่อเรามองเห็นวัดนี้จากระยะไกลๆ วัดนี้มีสภาพเป็นวัดร้างไม่มีพระอยู่ สิ่งก่อสร้างอยู่ในสภาพปรักหักพัง จะเหลือก็แต่เพียงโบสถ์ ซึ่งมีกุญแจคล้องประตูอยู่ อ้ายน้องคนหนึ่งซึ่งนั่งเล่นอยู่หน้าโบสถ์ไขกุญแจให้เราเข้าไปเมื่อเราถามว่าจะเข้าไปไหว้พระได้
อย่างไร
เด็กๆชาวบ้านหลายคนวิ่งตามเราขึ้นมาจากหมู่บ้าน ทำให้เราไม่เหงานักในขณะรอถ่ายรูปพระอาทิตย์ตก เราใช้เวลาว่างไปกับการเรียนอักษรลาวกับเด็กๆ ตัวอักษรลาวคล้ายอักษรไทย แต่มีตัว
อักษรที่เรียกต่างออกไปบ้าง อย่าง ย.ยุง และ ฮ.เฮือน (เรือน)
เรานั่งมองย้อนกลับไปที่ฝั่งหลวงพระบาง จากมุมสูงทำให้เรามองเห็นได้ชัดเจนว่า ตำแหน่งที่ตั้งของเมืองนั้นสวยงามเพียงใด สองฟากฝั่งของเมืองถูกขนาบด้วยน้ำ ข้างหนึ่งคือแม่น้ำโขง อีกข้างคือ
แม่น้ำคาน ซึ่งทำหน้าที่เสมือนคูเมือง รายล้อมไว้อีกชั้นด้วยเทือกเขารอบทิศ
ทั้งๆที่ตลอด ๒-๓ วันที่เราใช้เวลาอยู่ในหลวงพระบาง เรากลับไม่ได้สังเกตเห็นภูมิประเทศของ
เมืองหลวงพระบางอย่างที่เรากำลังมองเห็นในตอนนี้เลย
หากเปรียบชีวิตกับการเดินทาง การเรียนรู้ก็คงเปรียบได้กับการขึ้นที่สูง แม้หนทางจะยากลำบาก
ท้าทายกำลังกายและใจ แต่ผลที่ได้ ก็มักจะเป็นมุมมองที่เปลี่ยนแปลงแตกต่างออกไปจากสิ่งที่เห็น
บนพื้นราบ หลายครั้งที่ขึ้นเขาสูง เราจะสามารถเห็นเส้นทางที่เราเดินผ่านมา อีกทั้งมองเห็นว่าควร
จะเดินต่อไปทางใดจึงจะถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้
ความเห็น (8)
มาเยี่ยม...
ขอเป็นกำลังใจให้ทหารผู้กล้าอย่างคุณ...
เขียนออกมาจากดวงใจที่อยากเขียนนะครับ...
แม่น้ำโขงผมเลยลงอาบเล่น...ฝั่งลาวเลยผ่าน แต่ยังไปไม่ถึงเมืองเวียงจันทร์และหลวงพระบาง...เหมือนคุณ...
จุดมุ่งหมายของชีวิตคือความรู้ที่ได้รับการสั่งสมมาจากประสบการณ์...ฮา ๆ เอิก ๆ
อ่านแล้วเพลินดีครับ ได้แง่คิดด้วยครับ...
ขอบคุณครับ...
การมีชีวิตอยู่..ทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมายทั้งความผิดหวัง..สมหวัง..ฯ
ขอให้เรียนรู้อย่างมีความสุข...กับทุกลมหายใจ..ที่มีอยู่
เป็นกำลังใจให้กับเพื่อนร่วมทางอีกคน.ค่ะ..
Bi_fern1479
ทำไมไม่โทรมาหากันบ้างเลย ลืมกันเเล้วอ่อ ไหนบอกว่าจะไม่หายไปอีกไง........เฟิร์นยังรอพี่อยู่นะ
Bi_fern1479
http://bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=O39476
ขอให้ทหารลองเข้าไปอ่านดูนะค่ะมันเป็นแผนการของคนที่คิดจะยึดประเทศไทยไม่รู้ว่าอ่านกันรึยัง ยังไงก็ช่วยส่งกันต่อๆไปนะค่ะจะได้ไปถึงคนที่ทำการใหญ่ที่ดูแลเรื่องนี้อยู่ไม่รู้ว่าได้รึยัง
คนคนหนึ่ง+คนหนึ่งคน
การที่เราจะรักใครสักคนง่ายยิ่งกว่าพยายามลเค้าออกไปจากหัวใจ(ออนเอ็มคุยกันบ้างก็ได้นะ)