หลังจากที่สอบวิชาสุดท้ายของเทอมวิชาGramma1ในช่วงเช้าเสร็จแล้ว ดิฉันก็รีบแพ็คกระเป๋าขึ้นรถเมล์สายปัตตานี-นราฯ-โกลก กลับบ้านด้วยใจที่แสนจะคิดถึงเพื่อหวังจะได้กลับไปกอดและหอมแก้มแม่ สลามและจูบมือพ่อ รอวันกลับไปชิมกับข้าวฝีมือแม่ หลังจากที่ไม่ได้กลับบ้านมาเดือนกว่า ระหว่างทางที่รถขับผ่านสถานีตำรวจภูธรอ.บาเจาะ จ. นราธิวาส เกิดเหตุการณ์ชุมนุม ชุลมุนวุ่นวายคนเออออ มุงดูเหตุการณ์อยู่ริมถนน เมื่อยื่นหัวออกนอกหน้าต่างรถก็เห็นจเหตุการณ์ที่ไม่อยากให้ เกิด เพราะกลุ่มคนที่ก่อเหตุชุมนุมประท้วงวุ่นวายนั้นเป็นกลุ่มสตรีและแม่บ้านมุสลิมที่มีทุกรายมีผ้าคลุมปิดหน้าสีดำประมาณครึ่งร้อย กำลังร้องห่มร้องให้เจรจา ต่อรอง และอ้อนวอนเจ้าหน้าตำรวจทหารปิ่มว่าจะขาดขาดใจ เป็นภาพที่น่าหดหู่เหลือเกิน ในใจก็คิดว่า กลุ่มแม่บ้าน-สตรี เหล่านี้คงถูกกลุ่มคนไมใหวังดีปลุกระดมเป็นแน่ เหตุการ์ณดังกล่าวก็ไม่วายที่จะทำให้ การเดินทางสัญจรกลับไปยังนราฯเป็นไปอย่างค่อนข้างลำบาก เพราะแต่ละจุดพื้นที่จะมีเจ้าหน้าที่เข้ามาตรวจค้นผู้โดยสารในรถ ลำบากจริงๆ
ปัญหามันลุกลาม...จนตอนนี้ไม่รู้ว่าต้นตอของปัญหาจริง ๆ อยู่ตรงไหน...
ได้แต่ส่งใจไปให้ครับ...
การประท้วง ต้องหาสาเหตุที่แท้มันเป็นอะไรกันแน่ ถ้าทีชาวบ้านไม่ได้รับความเป็นธรรม บางก็มาจากการปลุกระดมจากคนไม่หวังดี