บ่ายเมื่อวาน ฉันร่วมสรุปงานค่ายกับพี่เลี้ยงเยาวชน 6 คน วัย 14-16 ปี หลังจากส่งเด็กค่ายขึ้นรถกลับบ้านกัน หัวข้อพูดคุย โดยให้เขามองภาพรวมค่าย ว่าเป็นอย่างไรบ้าง และในส่วนตัวเขาเอง มีข้อคิดอะไรเพิ่ม ในการปรับปรุง การเป็นพี่เลี้ยงค่ายเยาวชน
“ เด็กๆ เขามีพื้นฐานงานศิลปะที่ดีนะ ดูจากการลงสี และพวกเราก็แนะนำน้องได้ดี “ ฉันคุยข้อสังเกต
“ ผมยังบกพร่องเรื่อง ละคร ตอนแนะนำน้องซ้อมละคร เขาก็ทำได้น่ะ แต่พอขึ้นเวที คนละเรื่องเลย “
ช้าง อายุ 16 ปี ดาวเต้นของวงกันตรึมร้อคที่ตั้งกันเอง เต้นโชว์ลีลาฮาทุกค่าย เมื่อคืนเต้นจนได้ติป 20 บ.จาก อบต.
“ หนูไม่ชอบ แสดงละคร แต่ต้องมาแนะนำน้องเล่นละคร ก็เลย แนะนำ ได้ไม่ดี...” ริน เรียน ม. 3 ลูกคนสวนที่นี่ เธอเก่งงานมัดย้อมผ้าสีธรรมชาติ และวาดรูป
“ พวกเราอย่าเพิ่งปฏิเสธ ว่าเราไม่ชอบ มันต้องลองดูก่อน ต้องกล้าๆหน่อย การแสดงออก ถ้าทำได้ พวกเรา จะรู้สึกว่า มันปลดปล่อย...บางอย่างในตัวเรา ใจเราไม่กล้า แต่จริงๆลึกๆ เราก็ต้องการขึ้นเวที ต้องการ แสดงออก เห็นริน
ชอบเต้น ไม่ใช่หรือ....มันก็เหมือนกันนั่นแหละ พวกเราต้องช่วงชิงโอกาส
โอกาสขึ้นเวที มาอยู่ตรงหน้าเราแล้ว .....เราโอกาสดีกว่าคนอื่นตั้งเยอะ”
“ ใช่ๆ เห็นมั้ย เมื่อคืน พี่ กับ สายันต์ ยังได้ ติปคนละ 20 ด้วย ....” หนุ่มช้าง เสริม
“ นั่นแหละ เดี๋ยว งานวัดค่ายต่อไป พวกหนูจะขึ้นไปเต้น มั่ง .....” เดือน เพื่อน ม.3 โรงเรียนเดียวกันพูดอย่างมั่นใจ
“ ส่วนผม ก็ยังนำเกมไม่ค่อยดี พูดติดๆ พูดตกเขมรด้วย...” ประธานเยาวชน หนุ่มหงา เพื่อนวัยเดียวกับช้าง เป็นหัวหน้าวงกันตรึมร็อคที่นี่ และมือซอ ชอบสีแดง ทั้งเสื้อและกางเกง
“ พวกเรา ไม่รู้อะไร พูดติดๆ หรือ พูดติดอ่าง นี่ เป็นเสน่ห์ อย่างหนึ่งนะ เห็นมั้ย เวลาเรา พูดไป คนฟังหัวเราะ เขาชอบเราไง เราตลก ทำให้คนฟัง มีความสุข พวกเราไม่ต้องกลัว ไม่ต้องอาย อะไรที่เป็นปมด้อยของเรา ทำให้เป็นธรรมดา และยกมาให้เป็นเรื่องเฮฮา กันเอง คนที่อยู่ใกล้เรา
เขาก็ชอบเรา น้องๆก็อยากเล่นกับเรา...สนุกดีออก...แต่เราก็พัฒนาไป พูดช้าๆ ชัดๆ พูดแบบ ตกเขมร แบบหงานี่ น่ารักดี มันแป็นเอกลักษณ์ ที่ไม่เหมือนใคร
....พวกเราลองค้นหาบุคคลิกของเราเอง แต่ละคนไม่เหมือนกันหรอก แล้วแต่ละคนก็จะดูดี ในแบบของตัวเอง พวกเราอายุน้อย มีเวลาอีกเยอะ ใจเย็นๆ....”
อรุณสวัสดิ์ค่ะน้อง ดอกแก้ว
ขอบคุณค่ะ...
ครูอ้อย น่ารักจังเลยคะ อยู่ที่ทำงานแต่เช้า หน่อยก็ตื่น
เช้าเหมือนกัน วันนี้ตื่น ตีสามครึ่งคะ แฟนเดินทางกลับมาจากพิษณุโลก ไปงานศพ มาถึงเวลานี้พอดี
ส่วนหน่อยเช้านี้ไป รับยาที่ รพ.สุรินทร์คะ ยาหมด...
เป็นพวกติดยา น่ะคะ....
จริงด้วยหน่อยเกือบลืม ผมว่าน้องๆทำได้ดีนะน่าประทับใจมาก เพียงแต่อาจจะยังใหม่การนำอาจจะยังต้องใช้เวลา และผมอยากจะเพิ่มคือให้น้องเข้าใจว่าเขามีส่วนกระตุ้นให้เด็กๆได้แสดงออกและร่วมกันในการทำงานฉนั้นผลงานจึงเป็นเรื่องรองแต่กระบวนการต่างหากที่สำคัญยิ่งและทำอย่างไรให้น้องๆในกลุ่มได้แสดงออกทุกคนในทุกๆกิจกรรม แต่น้องๆก็น่ารักดีมีความพยายามทุกคนขอให้กำลังใจทุกคน
ไม่แสดงตน
วิทย์เหรอ....ใช่ อายุแค่นี้ทำได้ ก็ดีกว่า ตัวหน่อยเองอีก เพราะอายุเท่านี้ สมัยก่อน ไม่เคย รู้จัก
ค ำว่า ออกค่ายเลย เรียนหนังสือลูกเดียว
กระบวนการและขณะจิตที่ทำ สำคัญกว่าผลงานครับ....
ออต พูดดีนะ ให้ 10 คะแนนเต็ม...
ใช่ เด็กรักป่า พยายามให้ คนในค่ายทั้งหมด ภูมิใจในตนเอง ในสิ่งที่ทำ รู้ว่าตัวเองก็มีดีนะ
จ งภูมิใจและพัฒนาไป
คุณแม่น่ารักจัง เก็บ จุลสารแขนง ไม่ทิ้ง เลยนะ ...อย่างนี้ ออต ก็แฟนตัวจริง ของเด็กรักป่าซิ .......
ใช้ได้ๆ
จัดค่ายศิลปะ ปลายเดือนนี้เหรอ แล้วจัดแสดงงานที่หอศิลป์มั้ย....แสดงได้ ก็เท่ห์ไปเลยนะ
ตอนนี้สุขภาพเป็นไงบ้างครับ...
...
การค้นหาตัวตนของเราเอง คือ การค้นหาที่ต้องใช้เวลาพอสมควร แต่บางคนก็ค้นพบในเร็ววัน ...แต่ทุกกระบวนวิถีก็ขึ้นอยู่กับความพอดีพอเหมาะกับเวลา
.....
สนุกกับงาน, นะครับ..
แผ่นดิน
ขอบคุณคะ...สุขภาพดีอยู่คะ...ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา
มาท่องในเวปเลยคะ....ส่วนมากอยู่ที่หอประชุมกับห้อง
ครัว เดินไปเดินมา...