แลกเปลี่ยนเรียนรู้คุณอำนวยตอนที่ 11 นี้ เป็นประสบการณ์ที่ได้แรงบันดาลใจจากข้อคิดของเพื่อนนักส่งเสริมการเกษตรที่อยู่ในภาคสนามเมื่อปีที่แล้ว ในช่วงที่เราสรุปบทเรียนจากการทำงานในลักษณะของการนำร่องในพื้นที่
โดยพื้นฐานของความคิดของคนหน้างาน ที่ได้นำการจัดการความรู้มาเป็นเครื่องมือในการทำงานส่งเสริมการเกษตร ซึ่งในเบื้องต้นก็ได้แรงและกำลังใจจากเพื่อนนักส่งเสริมการเกษตรจำนวนหนึ่ง เป็นหัวหอกหรือแนวหน้า สิ่งที่เพื่อนๆ เหล่านั้นได้นำการจัดการความรู้มาปรับใช้มีเหตุปัจจัยพื้นฐานที่สำคัญ เช่น
ที่กล่าวมา เป็นสิ่งที่ในตัว "คน" นักส่งเสริมการเกษตร ที่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง และสามารถนำเครื่องมือต่างๆ ของการจัดการความรู้ มาประยุกต์ใช้ในงานส่งเสริมการเกษตรอย่างได้ผล แม้ว่าจะเรียนรู้เรื่องการจัดการความรู้มาเพียงระยะสั้นๆ ก็ตาม
บทสรุปบทหนึ่งที่เป็นที่มาของชื่อบันทึกนี้ ก็ได้มาจากพวกเขาเหล่านั้น ที่กล่าวกันโดยสรุปแบบให้ได้คิด ในช่วงต้นๆ ของการปรับวิธีคิด/วิธีการทำงาน เพื่อให้ตระหนัก และระมัดระวังในการที่จะพัฒนา "คน" ให้ปรับเปลี่ยนวิธีคิดและวิธีการทำงาน ว่า "คนที่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง และพัฒนาวิธีการทำงานให้สอดคล้องกับสถานการณ์ แม้จะเห็นว่าสิ่งที่ทำนั้นถูกต้องดีแล้ว แต่จำนวนคนเริ่มต้นในการเปลี่ยนแปลงที่มีจำนวนน้อยกว่า สุดท้ายเรานั่นแหละจะกลายเป็นแกะดำเสียเอง เหตุเพราะว่าคนส่วนใหญ่คิดเหมือนกันหมดและไม่ยอมเปลี่ยนแปลง"
ผมอาจเขียนอธิบายได้ไม่ค่อยชัดเจนนัก แต่อุทาหรณ์นี้ก็อาจจะเป็นบทเรียน หรือข้อคิดเล็กๆ น้อยๆ สำหรับเพื่อนๆ คุณอำนวยทั้งหลายให้ได้คิดและทบทวนกระบวนการทำงานของเรา ที่จะชักนำหรือนำพา "คน" ในองค์กรให้เรียนรู้และนำการจัดการความรู้มาพัฒนางานของท่านทั้งหลายว่า "อย่ารีบร้อน แต่จงคิด วิเคราะห์ และกำหนดกุศโลบายในการนำการจัดการความรู้ไปปรับใช้ในการทำงานอย่างค่อยเป็นค่อยไป ขยายวงไปอย่างมีขั้นตอน หนักแน่นและรอเวลาที่เหมาะสมครับ"
ขอท่านผู้รู้โปรดต่อเติมด้วยครับ
บันทีกมาเพื่อการ ลปรร.
วีรยุทธ สมป่าสัก 7 มี.ค. 50
เรียน พี่ชัยพร
gotoKnow ช่วยพวกเราให้ได้แลกเปลี่ยนอย่างมีคุณค่ามากจริง ๆ
เรียน พี่ชาญวิทย์
เรียน พี่นันทา
น้องสิงห์ป่าสักครับ
เรียน ครูนงเมืองคอน