ค่ายวันเกิดแต่จัดให้ทุกคน

     ครอบครัวของเพื่อน พาลูกน้อยวัยซน สองคนมาเข้าค่ายศิลปะธรรมชาติ กับ  นักเรียน ป.6โรงเรียนบ้านปอยเดิน  ต.สวาย  อ.เมือง  จ.สุรินทร์ จำนวน 34 คน  3-5 มี.ค. 50

     ผอ.โรงเรียนนี้ กล่าวว่า  “  ต้องขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่ ของน้องแคมป์ ที่สนับสนุน ให้โอกาสพิเศษนี้ เป็นโอกาสของ นักเรียนบ้านปอยเดิน ได้มาเรียนรู้กิจกรรมที่นี่ ...แทนที่ วันเกิด จะได้พาน้องแคมป์ ไปทานอาหาร แฮบปี้เบริด์เดย์ ที่ห้องอาหารเย็นๆ กลับมาอยู่ที่ค่ายในป่า....”

     ฉันรู้สึกสนุกไปกลับ ครอบครัวของเพื่อน   เพื่อนต่างสถาบัน ....สมัยเรียน  ตอนนี้เราต่างมีครอบครัวกับกาลเวลาที่ผ่านไป  ก็เวียนมาเยี่ยมกันไม่ขาด ทั้งยามป่วย ยามว่าง และกิจกรรมเพื่อการเรียนรู้ของเด็กๆ ทั้งของลูกเพื่อนและลูกๆของชุมชน เรียนกันไปพร้อมๆกัน

     พ่อ แม่ เข้าร่วมกิจกรรมกับลูก อย่างกลมกลืน ไม่ว่าจะเล่นเกม วาดรูป เดินป่า  หาฟื่น ...ทุกคนทำตัวเหมือนเราเป็นเด็ก  สนุก หัวเราะ และร่วมค่ายอย่างเด็กๆ ทำให้เด็กๆก็รู้สึกเป็นกันเอง และอบอุ่น

     เฝ้าดูการเติบโต ให้โอกาสสร้างสิ่งแวดล้อมให้รู้จักสังคมกับผู้คนที่หลากหลาย และเอื้ออาทร

      “  เมื่อคืน งานวัด น้องค่าย  ( พี่ชายน้องแคมป์ – ป.2 ) ให้เงิน ( ใบไม้ ) กับพี่เร ด้วยหรือครับ  คุณแม่ว่าจะชม น้องค่ายอยู่ “  แม่ พูดกับลูกชายคนโต ขณะที่เรานั่งรอทานอาหารเช้าที่ลานหอประชุม

       เร เป็นเด็กหนุ่มในหมู่บ้าน แต่มีปัญหาทางสมอง ออกเสียงพูดไม่ชัด เร     ชอบมาเยี่ยมค่ายเรา และจะถือขนมติดมือมาด้วยทุกครั้ง บางครั้งก็แบ่งให้เด็ก บางครั้งก็ไม่แบ่ง คุยอะไรเข้าใจดี แต่จะทำหรือไม่ทำตาม เร  จะตัดสินใจอีกที เป็นคนมีน้ำใจมากๆเวลาถูกใจ และถ้ามีคนพูดดีๆ พูดเพราะๆด้วย

        น้องแคมป์ เจ้าของวันเกิดของค่ายนี้ สนุกสนานตลอดเวลา แข็งแรง ชอบให้พี่ชายขี่ขึ้นหลัง แบกข้ามสะพานเล็กๆ น้องแคมป์เรียนโรงเรียนนานาชาติ แถวหมวกเหล็ก จ.สระบุรี อยู่อนุบาล ...มาร่วมค่ายที่เด็กรักป่า 3 ครั้งแล้ว รู้กระบวนการค่าย รู้กิจกรรมทุกขั้นตอน....รู้จักงานวัด รู้เรื่องเงินที่เราจะแจก เป็นพันล้าน ชอบเล่นเกมชิงโชคในงานวัดเพื่อไปแลกเอาของขวัญเล็กๆ

น้อยๆคราวต่อไป เราคิดว่า น้องแคมป์ น่าจะเลื่อนมาเป็น “ ผู้อำนวยการค่าย “ แน่นอน

      “ อยากมาอีก ไว้ชวนลูกของพี่ชายที่เกาะสมุยมาด้วย...น่าจะเป็น

ค่ายเน้นที่ศิลปะ ...” 

คุณแม่  เพื่อนรุ่นน้องของฉัน ปรึกษาไว้ล่วงหน้า.....สงสัย คุณแม่จะชอบวาดรูป  แน่เลย.....

 

น้องแคมป์ จูงมือพี่ๆป.6 วิ่งนำหน้าก่อนใคร

 

เด็กๆมีโอกาสไปร่วม เวียนเทียนวันมาฆบูชาที่สำนักสงฆ์ใกล้เด็กรักป่า

ปิดไฟทุกดวง ใช้ลูกกระสังหล่อด้วยน้ำมันพืช ปักเทียน...หลวงพี่พาเด็กๆในหมู่บ้านเตรียมงานทุกปี

 

เดินป่ากับครูชาวบ้าน ศึกษาด่านต่างๆในป่าใหญ่ มี 16 จุด ทั้งเรื่องนิเวศน์และเรื่องความเชื่อ วัฒนธรรมของชุมชน

 

เดินป่าเสร็จ ก็มาพักทานน้ำ ขนม และสรุปเรื่องราวที่พบเจอ ด้วยงานศิลปะ และนำเสนองานของแต่ละกลุ่ม 

 

 

 

[แผ่นดิน]

• เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยบันทึกเรื่องดี ๆ ของคนเพื่อสังคม

ผมอ่านบันทึกเห็นคุณค่าและความหมายของกิจกรรมอันดี   ,   ตื้นตัน จนไม่อาจต่อยอดอื่นใดนอกจากหยิบยกบทกวีของพี่ไพวรินทร์  ขาวงาม...มากล่าวแทนต่อทุก ๆ ชีวิตทั้งเจ้าของงาน, ผู้จัด, ผู้เข้าร่วม รวมถึงสรรพสิ่งที่รายรอบตรงนั้น  ฯลฯ

ตีนเมื่อเดินติดดิน กลิ่นจะหอม

ใจเมื่อยอมเสียสละ  สีจะขาว

มือเปื้อนดิน จะปั้นดินเป็นดวงดาว

ใจเหน็บหนาวจะเคี่ยวหนาวเป็นเปลวไฟ

[ดอกแก้ว]

สวัสดีตอนเช้าคะ....

  บทกวี ดีจังคะ....คิดถึง คนแต่ง

เคยเจอพี่ ไพวรินทร์บ่อยๆคะ ชอบมาสุรินทร์

พ ี่ไพวรินทร์ มีน้องชายที่วาดรูปเก่งมากด้วย

และก็เคยเชิญพี่ มาเป็นวิทยากรค่ายให้ นักศึกษา

สมัยก่อน  ตอน นักเขียนน้อย  ค่ายนี้ก็เขียนกันใหญ่

ฝันจะเป็นนักเขียนกันทั้งค่าย แบ่งเป็นกลุ่มๆน่ะคะ

กลุ่มบทกวี   กลุ่มสารคดี    กลุ่มสัมภาษณ์   กลุ่มเรื่องสั้น

     เจอวิทยากรกลุ่มต่างๆ นี่ สนุกคะ ...นี่ยังคิดถึงอยู่เลย
 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

 สวัสดีค่ะน้อง...ดอกแก้ว

ดีจังนะคะ..บันทึกที่ดี..อ่านแล้วทำให้รู้ว่า...มีสิ่งที่ดีจากครูที่ดี ..โรงเรียน  ..แหล่งเรียนรู้ที่ดีอีกมากมาย

มาอ่านและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ครูอ้อย

[แผ่นดิน]

• น้องชาย "พี่ไพวรินทร์"  ชื่อโกสินทร์ ..ครับ
• เคยทำงานกลุ่มวรรณกรรม "ต่อขวัญ"  กับผม
• ตอนนี้ใช้ชีวิตเขียนรูปและเขียนวรรณกรรม..โดยเฉพาะบทกวี กำลังถูกจับตามองว่า "จะดัง"
• บทกวีฉบับลายมือของโกสินทร์อยู่กับผมเยอะมาก... (คิดว่าเจ้าตัวก็คงไม่มีเก็บ)
• และโดยส่วนตัวผมก็เคารพรักพี่ไพวรินทร์เหมือนพี่ชาย...ชอบทั้งบุคลิก, และงานเขียน  เพราะสะท้อนตัวตนและวิถีการเติบโตของชีวิตที่มาจากท้องไร่ท้องนาชัดเจนเอามาก ๆ
• ขอบคุณครับ

[ดอกแก้ว]

หวัดดี คะ ครูอ้อย  ช่วงนี้เด็กสอบใช่มั้ยคะ

 

งานยุ่งๆเลย นะคะ.....วางแผนตอนปิดเทอมหรือยัง

 

นั่งรถไฟ ไปเที่ยวไหนดีคะ 

[ดอกแก้ว]

 

  คะ คุณโกสินทร์ ....ไม่สนิทหรอกคะ เห็นหน้ากันแว้บๆ

แต่เห็นงานก็ชอบ

 

 ดีจังคะ เก็บงานบทกวี คุณโกสินทร์....

 

คนทำกิจกรรมก็วนเวียนกันไปมา....นับเป็นญาติได้

ทุกจังหวัด.....แฮะ.....