ผมรู้ตัวว่าเป็นคนที่สอบตกวิชาบริหารเวลา ในแต่ละวันมีความไม่แน่นอนจนเป็นเรื่องปกติ ตั้งใจจะทำเรื่องอะไรถ้ามีช่องแม้เท่ารูเข็ม ก็จะพุ่งความสนใจทำทันที ความจำเป็นที่ต้องตัดสินใจแบบสายฟ้าแลบ บางครั้งก็ขาดความรอบครอบ ทำให้เกิดความผิดพลาดได้เสมอ
ยกตัวอย่างเรื่องจะไปชมภาพยนตร์เรื่องพระนเรศวร ตอนแรกชมแล้ว ติดใจติดตามตอนที่2 แต่ก็ไม่ลงล็อคสักที กะว่าจะไปชมที่กรุงเทพวันมาฆะบูชารอบดึก เพื่อนๆไปทำบุญเวียนเทียนก็เลยแห้ว
เมื่อคืนนี้เลือกโรงแรมที่ใกล้โรงภาพยนตร์ที่สุด โดนเจ้าภาพมาชวนชิมไวท์แดง ดวลกันจนเลยเที่ยงคืน หัวถึงหมอนเหนื่อยหลับจนลืมฝัน7.00น. มีโทรศัพท์มาปลุก 2 สายก็ไม่ได้ยิน คงหลับลึก มาตื่นเอา8.00น. จัดการอาหารเช้าเสร็จก็ตรงไปขึ้นรถไฟ เป็นสถานีต้นทางจึงหาตั๋วได้ไม่ยาก
นั่งรถไฟมาลงที่สุรินทร์ กินข้าวเที่ยงเสร็จตรงไปซื้อตั๋วพนักงานที่ขายของในห้างสรรพสินค้าเล่าว่า คนแน่นมาหลายวันแล้ว หนูกิ่งหนูออยแม่บ้านไปซื้อตั๋ว กริ๊งมาบอกว่าแถวหลังเต็มหมดแล้ว มีเหลื่อแต่ที่นั่งค่อนข้างมาทางหน้าใกล้จอดูไหม แหมผีถึงป่าช้าแล้วจะลังเลทำไมละ ถ้าไม่ดูวันนี้ก็คงจะยากต้องรอซื้อVCD.ไปดู วันนี้จึงไปนั่งเอาใจช่วยพระนเรศอย่างใกล้ชิดกว่าคนอื่น แฟนพันธุ์แท้เสียอย่าง ยังไงก็ทนได้
ภาพยนต์เรื่องนี้มีการจัดการความรู้อย่างถึงพริกถึงขิง งัดวิทยายุทธมาสู้กันโดยมีชีวิตผู้คนเป็นเดิมพัน มีชัยชนะเป็นรางวัลเชิดชูอำนาจให้ชาติพันธุ์ ของตน ในสงครามครั้งนี้เป็นจุดเริ่มของวิชาเคมีในยุคนั้น ซึ่งเราจะเห็นได้จากการใช้ปืนใหญ่ ปืนไฟ เข้ามาเป็นจุดแข็งเพื่อผนึกสมรรถภูมิปัญญาท้องถิ่นอย่างกลมกลืน
กลุ่มความรู้เรื่องการศึกสงคราม
· มีฉากเด่นเช่นการดวลปืนใหญ่ข้ามแม่น้ำสะโตง เราเคยเห็นแต่มันวางนิ่งสงบเสงี่ยมอยู่หน้ากระทรวงกะลาโหม
· ฉากประจัญบานกันด้วยกองทัพม้า
· ฉากปะทะกันด้วยอาวุธประจำกาย ดาบ มีด ฟาดฟันกันฉั๊วฉะ
· ฉากอาวุธระยะไกล พลธนูยิงลงมาเป็นห่าฝน
กลอุบายการศึก ดินระเบิด กองไฟทิ้งลงจากเขา ราดน้ำมันแล้วยิงด้วยธนูเพลิง
· พระนเรศ ใช้ปืนใหญ่ยิงโดนแม่ทัพพม่าหงายท้องลงจากหลังช้าง มีคำบรรยายประกอบว่าเป็นอภินิหาร เรื่องนี้ประวัติศาสตร์พม่าคงไม่ยอมรับ
· ใช้แรงงานช้าง วัวคาย ช่วยในการศึก บรรทุกน้ำขึ้นเขา
· ใช้นกพิราบสื่อสารแทนการใช้บล็อก กระบวนการสื่อสารมีความสำคัญมากมาทุกยุคสมัย
· ใช้มีดร้อนๆนาบลงไปที่แผล เพื่อรักษาแบบทนได้ก็รอด สู้ไม่ได้ก็เอาไปฝัง ไม่มียาชา ไม่มีห้องไอซียู แผลสดๆรักษากันสดๆ แหกปากร้องสุดเสียงก่อนสลบเหมือด
กลุ่มนโยบาย
· การยึดเอาลูกสาวเจ้าเมืองประเทศราชมาเป็นตัวประกัน ชนะแล้วมีแต่ได้กับได้ หัวอกคนที่เป็นพ่อแม่ จะร้าวรานขื่นใจขนาดไหน
· ฉากถวายเครื่องบรรณาการของเมืองขึ้นต่างๆ นั่งเรียงเป็นพระอันดับ มีของที่จะนำมาเป็นสัญลักษณ์ ในการยอมริโรราบ ดื่มน้ำพิพัฒสัตยา ไม่มีการลงนามบันทึกความเข้าใจ หรือประกาศใช้ FTA.ระหว่างกันในสมัยนี้ ถามว่ามีการจิ้มก้องเรื่องเครื่องบรรณาการไหม รับรองว่ามีแน่นอนแต่ไม่เปิดเผย ทำกันมิดชิดไม่ให้คนในชาติรับรู้เหมือนสมัยก่อน อยากรู้ กกต.ปปช.ต้องติดตามคิดบัญชีเอาเอง
· แนวคิด ถ้าอ่อนแอก็หยวนๆเป็นพวก เข้มแข็งเมื่อไหร่ต่อมบ้าอำนาจทำงาน จะกระตุ้นให้คิดอ่านรุกรานคนอื่น แก้แค้นบ้าง อ้างว่าต้องการแผ่ไพศาลบารมีของเจ้าผู้ครองบ้าง
· ความเป็นตัวตนของแต่ละเผ่าพันธุ์มีสูง ไม่ค่อยมีช่วงสงบสุข ถ้าเข้มแข็งก็หาเรื่อง ถ้าอ่อนแอก็ถูกหาเรื่อง ต้องเตรียมรับสภาพปัญหาตลอดเวลา ทำให้มีทั้งส่วนที่กระตุ้นให้คิดอ่านฝึกฝนวิทยาการต่างๆ และส่วนความสูญเสียที่ไม่อาจคาดการได้ วนเวียนอยู่ในวงจรชิงบ้านชิงเมือง ชิงรักหักสวาทเป็นออเดิฟ
· เห็นความยิ่งใหญ่ของภาวะผู้นำ ถ้าลูกหลานเติบโตเก่งกล้า จะสามารถนำพาประเทศชาติได้อย่างอลังการ ขึ้นอยู่กับภาวะผู้นำของคนไม่กี่คน
· เห็นความสำคัญ ของแม่ทัพนายกอง การบริหารจัดการ แบ่งภาระหน้าที่ให้รับผิดชอบ ขุนพลฝีมือดีถูกให้วางตัวในภารกิจสำคัญๆ พระราชมนูณ(ไอ้บุญทิ้ง)เพื่อนพระนเรศกับสาวคนรัก ตกอยู่ท่ามกลางวงล้อมข้าศึก หลวงพ่อตาดีทั้งๆที่ไม่มีกล้องส่องทางไกล เดินมาบอกให้พระเอกไปช่วยเอาตัวกลับ แหมฉากข้ามสะพานคนสุดท้าย ของพระเอกนางเอกควบม้าตะบึงเต็มพิกัด เสียงระเบิดสะพานไล่หลังก้าวต่อก้าว บรรเจิดไม่แพ้ภาพยนตร์ของค่ายไหนในโลกนี้
· เห็นการศึกษาซึ่งกันและกัน แต่ละก๊กมีใคร เก่งหรือแหย ความเป็นไปในแต่ละช่วงอายุ วางตัวคอยคาบข่าวซึ่งกันและกัน ต่อมาจนถึงบัดนี้ การข่าวก็ยังสำคัญมีดาวเทียมจารกรรม มีการล้วงตับกันอยู่สม่ำเสมอ
กลุ่มมิติทางสังคม
จะเห็นภาพรวมทั้งหมดของความเป็นไปทางสังคม จารีตประเพณี วัฒนธรรม ความเสียสละยอมตายเพื่อเผ่าพันธุ์ พระนเรศนั่งเล่นระราด ท่ามกลางการศึกษา หรือจะไปไหนมาไหนมีร่มกางให้ มีขบวนตามเสด็จเป็นเหล่านางข้าหลวงอันเชิญอะไรก็ไมรู้ไปในขบวนทุกครั้ง ทำไมไม่ตัดทิ้งความเกะกะพวกนี้ อ้อ ! ที่แปลกเห็นเปาหยิงฉุบด้วยละ มันมีมาตั้งแต่ครั้งกระโน้นจริงหรือ
เมื่อมีศึกสงคราม ทุกคนมีหน้าที่เกี่ยวโยงกันทั้งหมด ความรักความสามัคคีจึงเกิดขึ้นอย่างแข็งแรง เพราะมีความเป็นความตายเป็นเดิมพันธุ์ ไม่ได้รักชาติในห้องแอร์เหมือนสมัยนี้ ดังนั้นความเป็นชาติเชื้อหน่อเนื้อไขจึงมีสูง คำว่ารักชาติไม่ต้องตีความ รักกว่าสามีและลูก ยอมเอามีดเชือดคอตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของการศึกสงคราม
ผมมีความประทับใจทั้งเรื่อง ถ้าจะเล่ามันก็จะเยิ่นเย้อ มีคำถามที่เป็นความเห็นส่วนตัวเยอะมาก เช่นการแต่งกายไม่มีเข็มขัดรัด ผ้าผ่อนมันจะไม่หลุดรึ กางเกงในมีใช้ไหม และที่ร่ายยาวมานี้ก็อย่าได้เอาวิธีทางวิชาการมาจับ ผมเห็นอะไร คิดอย่างไร ถูกผิดไม่สนใจ เพราะเป็นมุมองนอกระบบ อิงความพอใจชอบใจตนเองเป็นหลัก และก็ขอแนะนำว่าคนไทย เด็กไทยควรจะไปดูภาพพยนต์เรื่องนี้ ไม่อยากใช้ว่าเสียโอกาส เสียชาติเกิด เพราะดูจะรุนแรงและไม่เหมาะ คนมันชอบหนังผี หนังสมัยใหม่จ๋า จะมาขืนใจให้ไปขอบเรื่องโบราณก็เกินไป อันนี้ไม่ว่ากัน แต่ก็เสียดายแทนอยู่นั่นละ ทำไงได้ ก็มันเสียดายนี่หน่า
อยากให้ไปรู้จักไอ้บุญทิ้ง กับ ใหม่ เจริญปุระ แสดงฉากรักได้อย่างน่าอิจฉา หนุ่มรุ่นกระเต๊าะน่าไปชม จะได้เรียนรู้การพิชิตศึกแบบตาต่อตาใจต่อใจไวไฟกว่าเขียนบล็อก เข้าใจ๋ไหมต๋อย..
พ่อครูคะ
ยังไม่ได้ดูทั้งภาค 1 ภาค 2 และคิดว่าภาค 3 ด้วย ดังนั้น ต้องรอดู VCD ละคะ
นี่แหละเป็นโทษของการต้องรอคนอื่น ๆ ปกติจะเป็นคนไม่รอดูหนังกะใคร ทำให้พลาดหนังดี ๆ ไปหลายเรื่อง เพราะเรือ่งแบบนี้มันต้องดูในโรงหนังแบบอลังการ งานสร้าง นะพ่อนะ
พ่อเล่าทำให้เห็นภาพ และได้อรรถรสมาก
ว่าแต่พี่น้องใหม่ เจริญปุระ ขอไปนอนฝันถึงไอ้บุญทิ้งก่อนนพ่อนะ ง่วงซะแล้วคะพ่อ
กราบราตรีและอรุณสวัสดิ์ก่อนท่านอื่น ๆ (วันนี้ชนะเลิศ)
ทำไมทำงานกันดึกๆดื่นๆไม่เป็นนกฮูกไปแล้วรึนี่
ขอให้หลับฝันดีสาวน้อย
ยินดีด้วยที่ปราบกามนิตหนุ่มเข้ามาเป็นคนแรกได้สำเร็จ
พ่อเม้งนี่ เป็นยามจริงๆ
ตี4 คือเวลาตื่นของวันนี้
ถาม ว่านอนและตื่นเวลาเท่าไหร่
ตอบ ไม่เป็นเวลาครับ ตอนไหนอย่างไรก็ได้แล้วแต่ใจปรารถนา และเงื่อนไขในปัจจัยรอบข้าง ณ เวลานั้นๆ ผมไม่มีนาฬิกา และปฎิทิน มาหลายปีแล้วครับ ไม่อยากเป็นทาสมัน
ถาม มีการใช้กราฟิคช่วยบ้างไหมคับ พวกเอฟเฟ็คนะครับ หรือว่าสดๆ ของจริงๆกันเลยครับ
ตอบ คนทำหนังที่พัฒนาการไปเยอะมาก เขาคงใช้เทคนิคใหม่ๆทุกอย่าง ทำให้สมจริงสมจัง แต่ผู้แสดงจะสำคัญในส่วนของการเติมอารมณ์
ถ้าสังเกต คืนนี้
คนที่เข้ามาชุดแรก ชื่อสมพร ทั้งคู่
สมพรเชียงใหม่ จ๊ะเอ๋ กับสมพรเยอรมัน
ในฐานะคนอยู่ก๊วนเดียวกันก็จะวิพากษ์ ตามที่ร้องขอ (ถ้าเป็นของท่านอื่นไม่บังอาจไปเต๊ะต้อง เพราะควรเคารพสิทธิส่วนบุคคล เว้นแต่จะอนุญาตอย่างรายพ่อเม้งนี่ไม่ว่ากัน ที่จะทุบด้วยความปรารถนาดี)
เขียนทำนองว่าไม่เห็นด้วย จากการนั่งรถไฟผ่าน ดูว่ามันไม่เข้าท่าเข้าที ก็แสดงทัศนะออกมาบัดเดี๋ยวนั้น ว่ามันน่าจะยังโง้นยังงี้ ถามว่าผิดไหม ไม่ผิดหรอกห กลับดีเสียอีกที่มีคนห่วงใยสังคม ไม่ใช่ประเภทจะฉิบหายยังไงก็ช่าง กูไม่เกี่ยว แต่ติงอยู่นิดเดียว ว่าสิ่งที่พ่อเม็งเสนอเป็นข้อมูลดิบ ยังดีนะนี่ที่เอาเรื่องนี้มาโยนให้ใครๆสานต่อ ไม่ยังงั้น จะถูกวิชาหมั่นไส้ศาสตร์มากกว่านี้ ในฐานะนักวิชาการกำมะลอ มักง่าย !!
พัฒนาไม่ทำการวิจัยให้ได้ความเป็นจริงทั้งหมดเสียก่อนถึงนำออกมาขยายผล การวิจัยบนหน้ากระดาษก็ดี การวิจัยเฉพาะที่ก็ดี การศึกษาแบบอึ่งตกอ่างก็ดี ทำให้ได้ความรู้ที่ไม่ถูกต้องมาแนะนำให้ชาวบ้านทำ สุดท้ายก็เจ๊ง ใครเจ๊ง ก็พวกหนูลองยาตาดำๆที่เขาเชื่อในนักวิจัยที่อ้างตัวว่าเป็นผู้รู้มาแนะนำนี่แหละ และความผิดพลาดทำนองนี้ก็ไม่มีคนรับผิดชอบเสียด้วย จะเห็นได้จากเรื่องกล้ายาง พันธุ์ยางพาราที่ปลูก มันมีระบบแดกด่วนซ่อนอยู่ทั้งนั้น
ความเที่ยงตรง เหมาะสมสมบูรณ์แบบ พอที่จะนำไปส่งเสริม เพราะส่วนใหญ่ยังไม่มีการวิจัยร่วมกับชุมชนในพื้นที่ เพื่อหาข้อมูลขั้นสุดท้าย ตัวนี้สำคัญ ถ้าไม่ทำขั้นตอนนี้ ยกไปทำในขั้นส่งเสริม ถือว่าเป็นความเลวร้ายทางวิชาการ ราษฏรล่มจมเพราะกรณีเหล่านี้จนแทบจะสิ้นไร้ไม้ตอก
เสริมลงไปพบปะพูดคุย ถามความคิด ความเข้าใจ ความต้องการ จะได้ข้อมูลมาปรับแก้ ตรงนี้ถือว่าควรเป็นความรับผิดชอบส่วนราชการ แต่มันก็ไม่ทำ นั่งเสนอหน้าอยู่ในกรม ทำเรื่องปลายเหตุเสียส่วนใหญ่ ตรงจุดนี้เป็นความเสื่อมของวัฒนธรรมราชการ ที่แตกต่างจากภาคเอกชนมาก ทุกวันนี้ข้าราชการรับผิดชอบอะไร? ตั้งงบประมาณทำปี/ปี จบแล้วจบเลย จะเสียหายเฮงซวยยังไงก็ได้ เพราะปิดโครงการไปแล้ว ไม่มีการรับผิดชอบอะไรอย่างเป็นรูปธรรม
ใจ จึงทดลองทำเอง นับตั้งแต่เรื่องโคพลาสติก มะม่วงอันธพานต์ แม้แต่ยางพาราเองก็ปลูก ตอนนี้ก็ยังกรีดอยู่ เพราะไม่เชื่อว่าอีสานจะปลูกยางได้ดี เหมาะ และคุ้มทุน หรือเป็นทางเลือกสุดท้ายแล้ว เมื่อลงมือทำก็เห็นปัญหา เห็นข้อมูล เห็นกระบวนการส่งเสริมที่ดีและสุดเลว
กรีด ปลูกตามการส่งเสริมเพื่อดูว่ามันจะเป็นยังไง ตอนหลังราคายางขึ้น 50-60-70-80-100 บาท มีคนมาขอกรีด เอ้ากรีดก็กรีด ก็เห็นว่าราคานี้พออยู่ได้ ถ้าชาวบ้านทำเองทุกขั้นตอน ถ้าทำแบ่งกันแบบทางใต้ก็คงจะยังงั้นๆแหละ ไม่เท่าไหร่หรอก แต่ก็ยังดีกว่าพืชไร่อย่างอื่น ถ้าเปรียบเทียบกันในเฉพาะพื้นที่ของผม อย่าเอาไปเทียบกับพื้นที่อื่น ข้อด้อย ยางพันธุ์นี้ต้นเล็ก คงแปรรูปไม่ได้เมื่อกรีดยางครบอายุรอบตัดฟันแล้ว
ถามว่าดีไหม ปลูกยางในนาข้าว ข้อนี้มันมีปัจจัยแวดล้อมประกอบมาก เพราะบางพื้นที่ก็ไม่เหมาะทำนาก็ดันทุรังทำ บางพื้นที่เหมาะแก่การทำนามันก็เอามาสร้างตึก ทำโรงงาน ทำสนามบินสุวรรณพัง
จะไปตอบแทนคุณได้อย่างไร ทำไมคุณไม่ศึกษาหาคำตอบด้วยคนเอง ไม่มีคำตอบไหนที่จะบอกคุณได้ดี เท่ากับคำตอบที่คุณศึกษาหามาได้ด้วยตนเอง เพราะในโลกนี้มีคนรู้ใจคุณมากกว่าตัวคุณเองอย่างนั้นหรือ
สรุปว่า
-จะทำอะไรควรศึกษาเสียก่อน
-มีความรู้พอใช้ไหม
-มีความรู้ถูกต้องไหม
-มีความเหมาะสมไหม
-ดีกว่าทางเลือกอื่นอย่างไร
-ผ่านการทดลองทุกระดับมาแล้วหรือยัง ฯลฯ
สวัสดีค่ะ ไปดูมาแล้วเหมือนกัน
เท่าที่ทราบ กกน เขาไม่ใส่กันนะคะ ในหนังเรื่องนี้เขาก็ให้สมจริงค่ะ คนแสดงจะไม่ใส่ กกน หรือ ชุดชั้นในเหมือนกัน อันนี้เขาสัมภาษณ์น้องทราย (เลอขิ่น) มาค่ะ
ได้ดูแต่ภาค 2 ค่ะ ภาค 1 ไม่ได้ดู เพราะช่วงนั้นไม่สบาย หายป่วยไม่ทัน
แต่ก็ดูภาคนี้ก็สมใจค่ะ หนุ่มๆเพียบ เอ๊ย ไม่ใช่.. หนังมันดี สนุกดีน่ะค่ะ อิอิ
ชอบเข้าไปอ่านเบื้องหลังหนังเรื่องนี้ ที่เขาคุยกันในพันทิปน่ะค่ะ ท่านมุ้ยก็เข้ามาคุยกันด้วย ทั้งสนุกและได้ความรู้ดีค่ะ
^___^
กลับมาแล้วหนิง ตอนนี้อยู่ครบ ออยใหญ่เพิ่งลงมาจากเชียงใหม่ เก็บข้อมูลสักพัก ไปเสนออาจารย์แล้วจึงจะมาปักหลักอยู่ลุยงาน มีโครงการสร้างบ้านไม้ไผ่
ช่วงนี้ถ้าไม่มีรายการฟ้าผ่าก็จะอยู่ แต่บ่ายวันนี้มีเรื่องสุดซึ้งสุดเศร้า จะไปทำพิธีส่งวิญญาณคนที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่ตีนเท้าฝาหอย
ตอนบ่าย 4-5 โมงจะกลับ ท่านเม็กดำ1 โทรนัดมาขอคุยด้วย คงเป็นตอนกินข้าวเย็นมั๊ง
หนิงว่างมาตอนไหนวันไหน กริ๊งก่อนก็ดี เพราะช่วงนี้มีเรื่องร้อนๆรออยู่ ไม่รู้ว่าจะได้เข้ากทม.กระทันหันเมื่อไหร่? เป็นรายการฉุกเฉินที่ต้องไปน่ะ
อ้าว ! เกือบลืมชม รูปข้าราชการใหม่ สวยน้อยกว่าตอนนี้อีก อิๆๆ
อาจจะใช่ค่ะพ่อครูขา...เพราะตอนนั้นต้องลาออกจากกระทรวงสาธารณสุข โดนค่าปรับชดใช้ทุนไปเกือบแสนค่ะ ต้องหาเองด้วยเพราะคุณพ่อคุณแม่บอกว่า ไม่ได้ให้ลาออกนิ อยู่ไหนก็ข้าราชการเหมือนกัน แต่พอเราทำงานที่ มหาวิทยาลัยคุณพ่อ (หลวงพ่อ) แหละค่ะยืดดดด...กว่าใคร
สวัสดีค่ะ พ่อครูฯ
แวะมาทักทายรอบแรกก่อนคะ ค่อยกลับมาซึมซับอีกรอบค่ะ
บทความดี ๆ อ่านแบบเร่งรีบไม่ได้ค่ะ
ดีใจ...ที่ไม่พลาดพระนเรศวรภาค 2
ดีใจที่ได้พาแม่หวีไปดูด้วย... พร้อมๆกับลูกสาวอีก 2 คน
ประทับใจแม่นางเลอขิ่นกับเจ้าบุญทิ้งจริงๆ... น่ารักดี
อาจารย์ครับ
ตอนนี้หนังคงยังฉายอยู่ทั่วประเทศ CD.คงจะวางจำหน่ายหลังจากหนังออกจากโรงแล้ว
พาเด็กๆไปดูก็ดีครับ
ย่ามแดงเอ๊ย
ตอนนี้นะปลุกยังไงก็ไม่ขึ้นหรอก
มันตายด้านสำนึกทางสังคมไปหมดแล้ว
ระบบการศึกษาก็ไม่สอน ไม่จริงจัง
เรียนท่านครูบา
ราณียังไม่ได้ดูทั้งภาค 1 และภาค 2 แต่ขณะนี้กำลังอ่านเบื้องหลังก่อนสร้างเป็นสมเด็จพระนเรศวร กำลังศึกษาอยู่ค่ะ พรุ่งนี้จะนำมาเล่าให้ฟ้ง
ท่านครูบาคะ...
บันทึกนี้ เขาเขียนเกี่ยวกับ ภาพยนตร์เบื้องหลังการสร้างตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช น่าสนใจเหมือนกัน ครูบาลองเข้าไปดูนะคะ
ยังไม่ได้ดูเลยค่ะทั้งภาค 1 และ ภาค 2 แต่ตั้งใจไว้แล้วค่ะว่า จะซื้อ VCD ของแท้มาดูและเก็บไว้ให้ลูกหลานดูด้วยค่ะ....ครูบาวิเคราะห์ให้เห็นภาพสมกับที่คอยให้มาเล่าให้ฟังเลยค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะ
อ.ขจิต ขา แม้จะฟัง แม้จะดู ก็คงไม่เข้าใจหรอกค่ะ การเรียนรู้ต้องเกิดจากการปฏิบัติเองนะค่ะ จึงจะเข้าใจ...อิอิอิ
กลับถึงบ้านแล้วค่ะพ่อครูขา...แต่ง่วงจังเลยค่ะ ไปเอ่เอ๊... นะคะ