เรียนรู้จากการผจญภัยของหลอดเลือด HIV-positive (On the Job Training)

 

หลังจากที่ได้เล่าเรื่องราวการผจญภัยของหลอดเลือด HIV-positive  

แม้ในตอนสุดท้ายหลอดเลือดจะต้องถูก กำจัด ไป

      แต่สิ่งที่ทั้งผู้เขียนและผู้อ่านได้เรียนรู้ก็ไม่ได้ถูกทำลายตาม

           

           วันนั้นนักเทคนิคการแพทย์ที่ คุณศิริรัตน์ได้หอบหิ้วไปด้วย คือ  

คุณสุมลมาลย์ ผู้ที่ดูแลการตรวจ CD4    

                       พี่ที่ทำงานวิจัยอีก 2 คน ที่ต้องพบปะกับผู้ป่วยโดยตรง

                                        และผู้เขียน เด็กใหม่ป้ายแดง เพิ่งเริ่มงานได้ 5 วัน

             

               ทำไมเราทั้ง 4 คน ถึงได้ไปนั่งคุยกับญาติ ได้พูดคุย ได้เห็นสีหน้า แววตา จนเขียนเป็นเรื่องราวให้ทุกท่านได้อ่านกัน

            ก็เพราะ หัวหน้าต้องการจะสอนลูกน้อง โดยใช้สถานการณ์จริง หรือที่เรียกว่า     On the Job Training     เพื่อที่สอนวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต (สปช.) จากโรงเรียนแห่งนี้

 

            เรื่องราวอาจจะไม่จบแบบ  Happy Ending  อย่างนี้ ถ้าการสนทนาไม่ได้เริ่มจากการสร้างความสัมพันธ์ที่ดี เพื่อลดความหวาดกลัวของญาติ ที่แสดงออกทางใบหน้าและแววตา

       ทั้งหมดนี้หัวหน้าจัดการได้ก็เพราะ ประสบการณ์ ของท่านเอง

            ปกติแล้วการทำงานของเทคนิคการแพทย์ จะอยู่ในห้อง Lab ไม่ค่อยมีโอกาสนักที่จะได้พบกับผู้ป่วย อาจเพราะเหตุผลนี้เองที่ทำให้ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปมากนัก

           

           โดยเฉพาะถ้าไม่เกิดปัญหา  หน้าที่ของเราคือทำ Lab ให้ ดีที่สุด เพื่อให้ได้ผลการตรวจที่ ดีที่สุด คือ

             üถูกต้อง

            ‚ถูกคน

    · ทันเวลา

 

        

           ทั้งนี้ที่ปัญหาไม่เกิด ก็เพราะการวางแผนการทำงานอย่างเป็นระบบ ซึ่งเกิดจากประสบการณ์ของนักเทคนิคการแพทย์แต่ละท่านที่สั่งสมกันมาเป็นปีๆ           

ผู้เขียนจึงได้เรียนรู้ว่า

      

“ประสบการณ์ไม่ได้มาจากการสั่งสอน แต่เกิดจากการสะสม

      และจะเป็นสมบัติที่จะติดตัวคนผู้นั้นไปจนตาย”

....................

บันทึกโดย

        R...Sunny...R   

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณที่ถ่ายทอดค่ะ     เล่าเรื่องดีๆของหนูๆโดยไม่เกี่ยวกับคนไข้บ้างก็ดีนะคะ   เรื่องไร้สาระจะทำให้เรื่องที่มีสาระเครียดน้อยลงและหายเหนื่อยบ้างค่ะ

[กะละแม]

ขอชื่นชมว่าเขียนได้น่าสนใจดีค่ะ ชวนให้ติดตามอ่าน โปรดอย่าลืมให้ติดตามตอนต่อไปนะคะ