อวัยวะที่สำคัญที่สุดในร่างกาย


แม่เคยถามว่า ส่วนไหนของร่างกายที่สำคัญที่สุดตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันได้ทายสิ่งที่คิดว่ามันเป็นคำตอบที่ถูกเมื่อตอนยังเป็นเด็กเล็กเคยคิดว่า เสียงเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุดสำหรับเราในฐานะที่เป็นมนุษย์ดังนั้นจึงบอกว่า "แม่ มันคือ หู "แต่แม่บอกว่า "ไม่ใช่จ้ะ คนจำนวนมาก หูหนวกแต่ก็ยังอยู่ได้" ลูกลองคิดดูไปก่อนนะแล้วเร็ว ๆ นี้แม่จะถามลูกใหม่นะหลายปีผ่านไปก่อนที่แม่จะถามเรื่องนี้อีกครั้งตั้งแต่ที่ฉันทายผิดครั้งแรกก็พยายามครุ่นคิดหาคำตอบที่ถูกต้องตลอดมา และในตอนนี้ฉันบอกกับแม่ว่า"แม่ การมองเห็น สำคัญมากสำหรับทุกๆ คน ดังนั้นมันต้องเป็นตาของเราแน่เลยที่สำคัญที่สุด" แม่มองมา และบอกว่า "ลูกเรียนรู้ได้เร็วมาก แต่ว่าคำตอบยังไม่ถูกจ้ะ เพราะว่า ยังมีคนมากมายที่ตาบอด แต่ก็ยังอยู่ได้"ฉันอึ้งไปอีกครั้ง แต่ก็ยังคงพยายามค้นคว้าหาความรู้ต่อมาอีกหลายปีและแม่ก็ยังคงถามอีกหลายครั้ง และทุกครั้ง คำตอบของแม่ก็คือ "ไม่ใช่จ้ะ แต่ลูกก็ฉลาดขึ้นทุก ๆ ครั้งนะจ๊ะ"จนเมื่อปีที่แล้ว ปู่ได้ตายลง ทุกคนในบ้านเศร้าใจกันมาก ทุกคนร้องไห้ แม้แต่พ่อของก็ร้องด้วยฉันจำได้ดีเพราะว่า มันเป็นเพียงครั้งที่สองที่เห็นพ่อร้องไห้แม่มองมาที่ฉัน ตอนที่เรากล่าวคำอำลาครั้งสุดท้ายต่อคุณปู่ แล้วแม่ก็ถามว่า"ลูกรู้หรือยังส่วนไหนของร่างกายเราสำคัญที่สุด  ?"ฉันรู้สึกงุนงง ที่แม่ถามตอนนี้ฉันคิดตลอดมาว่าคำถามนี้เป็นเกมส์
ระหว่างฉันกับแม่ แม่มองเห็นสีหน้ามึนงงของฉัน และก็บอกว่า"คำถามนี้สำคัญมากลูก มันแสดงให้เห็นความจริงในชีวิตของเรา"สำหรับอวัยวะต่าง ๆ ที่ลูกเคยบอกกับแม่ว่าสำคัญในอดีตที่ผ่านมาและแม่ได้บอกกับลูกว่ามันผิดมาตลอด
พร้อมกันนั้นแม่ก็ได้ยกตัวอย่างให้ลูกฟังว่าทำไมมันถึงผิดแต่ว่าวันนี้เป็นวันที่ลูกจะได้เรียนบทเรียนที่สำคัญที่สุดแม่ ก้มลงมองมาที่ผม ด้วยความรู้สึกลึกซึ้งอย่างที่แม่คนนึงจะทำได้ฉันเห็นตาแม่เอ่อด้วยน้ำตา และแม่ก็พูดว่า
"
ลูกส่วนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของลูกก็คือ "บ่า"จ้ะ"ฉันถามแม่ว่า "เป็นเพราะว่ามันคอยรองรับหัวของเราไว้ใช่มั้ย?"แม่ตอบว่า "ไม่ใช่จ้ะ แต่เป็นเพราะว่ามันสามารถรองรับศีรษะของเพื่อนของเราหรือ คนที่เรารักเมื่อยามที่เค้าร้องไห้"คนเราทุกคนต้องการบ่าใครซักคน ไว้คอยซบยามร้องให้ในบางช่วงเวลาของชีวิตสิ่งสำคัญที่สุดของร่างกายเรา คือการไม่เห็นแก่ตัวและมันคือความรู้สึกร่วมรับรู้กับความเจ็บปวดของคนอื่น
คนเราอาจจะลืม สิ่งที่คุณพูด.......
คนเราอาจจะลืมสิ่งที่คุณทำ.........
แต่ไม่มีใครลืม สิ่งที่ทำให้เค้า "รู้สึก" ได้......
ต้นฉบับของ จม.ฉบับนี้มาจาก ไหนไม่ทราบแต่มันจะนำพรประเสริฐมาสู่คนที่เผยแพร่ข้อความนี้ออกไปต่อๆ กันเพื่อนที่ดีก็เหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า....คุณไม่ได้เห็นมันตลอดเวลาหรอก แต่คุณรู้ว่า พวกเค้าอยู่ที่ตรงนั้นกับคุณตลอดเวลา........

แล้วคุณล่ะคิดว่าคำตอบนี้ถูกต้องมั้ยขอขอบคุณข้อความดีๆฉบับนี้

คำสำคัญ (Tags): #ข้อความดีๆ
หมายเลขบันทึก: 81145เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2007 14:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
อ่านแล้วซึ้งดี  ฮือ ฮือ  ขอซบบ่าหน่อยซิ

คนทุกคนเห็นแก่ตัว นี่คือ อนิจจัง

คนที่เห็นบ่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดคือผู้เสียสละที่จะรับปัญหาของคนอื่นมาแบกรับ อ่านแล้วให้แง่คิดได้หลากหลายค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท