หมอศัลยกรรมที่เคยผ่าตัดให้ฉัน จะออกเวรวันอังคาร วันนี้ก็เลยทำงานไปพลางๆก่อน ตั้งแต่ ออกพื้นที่ ประสานงานโรงเรียน
และเข้าเมืองมาทำธุระ
ที่โรงเรียน คนที่เจอฉัน จะทักทาย ถามว่า สบายดีมั้ย
ฉันก็บอก “ สบายดีมากเลยคะ “ และก็ยิ้มเข้าไว้
บังเอิญจริงๆ ฉันไปทำธุระในธนาคารเสร็จก็มานั่งในรถตู้ แต่รถก็สตาร์ทไม่ติด น้องที่ขับรถก็ โทร.เรียกเพื่อนมาช่วยเข็น ฉันก็นั่งในรถ เปิดหน้าต่างกระจกรถไว้ เพราะมันร้อนมากและก้มหน้า ก้มตาจดงาน....หมอศัลยกรรม หมอประจำฉัน มาจากไหนไม่รู้ มาชะโงก ทักฉัน
“ ไง สบายดีมั้ย....”
“ ตอนนี้ ไม่สบายคะ เนื้อมันงอกขึ้นมาอีกแล้วหมอ ว่าจะไปหาหมอ พรุ่งนี้...” ฉันรีบรายงาน นึกไม่ถึงว่าจะเจอที่นี่
“ แต่ก็ สบายดีใช่มั้ย “ หมอยังย้ำว่า สบายดี โดยไม่สนใจ เนื้องอกของฉัน
“ สบายดีคะหมอ ไม่ได้เป็นอะไร “ ฉันยิ้มกว้างขวางอย่างดีใจ
“ อือๆ แล้วเจอกัน พรุ่งนี้ “ แล้วหมอก็ไปที่รถมอเตอร์ไชค์ ที่อยู่หน้ารถของฉัน....
จริงๆ ฉันก้ไม่น่าวิตกกังวลอะไรไป ผ่าตัด ก็อย่างนั้นๆ แหละ เจอมาตั้งหลายครั้งแล้ว จะเพิ่มไปกี่ครั้ง ก็จดเป็นสถิติเอาไว้เล่าขานกันไป
ฉันก็รู้สึกว่า ใช่ อย่างที่หมอถาม ฉันสบายดี ก็หมายถึง ดีแล้ว....เนื้อจะงอก จะเกิด มันก็เป็นสิ่งที่ล้อไปตามเรื่องราวของโรคที่เกิดกับตัวฉัน ..ถ้าฉันรู้สึกสบายดี มันก็สำคัญที่สุดแล้ว
ก็ไม่มีใครอยากไปหาหมอกันหรอก...
รวมทั้งฉันด้วยแต่ละวันเรามีแผนมากมายที่จะทำงาน ที่จะสนุก แต่ต้องเปลี่ยนแผนเพื่อที่จะมาโรงพยาบาล ทำไงได้ มีรุ่นพี่บอกว่า
“ รีบไปหาหมอซะ ทำให้มันเสร็จเป็นเรื่องๆ “ ฉันว่าก็จริง ไม่งั้นเราก็จะกังวลไป โดยไม่มีเป้าหมาย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เข้า รพ. ก็ ไม่ได้เขียน blog เลยนะคะ...เศร้า