กว่าจะได้มา...ซึ่งบ้านเรือนไทยแสนรัก ตอนที่ 1(การทำหลังคาบ้าน)
ได้รับฟังเพลง Home ของธีร์ ไชยเดช http://www.naronk.net/uboard/play.php?&id=T911 ทำให้อยากเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา.......
ในวัยเด็กเคยมีความฝันอยากมีบ้านเรือนไทย เนื่องจากถูกเลี้ยงอยู่กับคุณตาทวดที่มีบ้านไทยหลังใหญ่ ตอนหลังมีการแบ่งมรดก ทำให้บ้านถูกรื้อแล้วแบ่งไม้กันไป
เริ่มแรกหว้าเก็บเงินตั้งแต่วัยเด็ก พอทำงานก็เก็บเงินและทำOT จนมีเงินก้อนหนึ่ง ก็ตัดสินใจที่จะไปหาซื้อบ้านไม้เก่า ที่แรกคือบ้านที่แพร่ เราตกลงราคากันพร้อมจ่ายมัดจำ 5,000 บาท ด้วยความที่เราไม่มีประสบการณ์ ปรากฏว่าเราลืมสังเกตไปว่าบ้านนี้อยู่ในชุมชน เราติดต่อรถบรรทุกมาขน เลยเข้าไม่ได้ โดนยึดมัดจำที่แรก
คราวนี้เราให้ป่าไม้ช่วยหาไม้ให้ ทราบมาว่ามีบ้านไม้สักอยู่ที่หนึ่งที่อ.ลี้ จ.ลำพูน ทำเรื่องรื้อถอนเรียบร้อยแล้วแต่คนซื้อเกิดมีปัญหาเรื่องเงิน คราวนี้เราก็ดั้นด้นไปดูและจ่ายมัดจำ 50,000 บาท ปรากฏว่าเกิดปัญหาอีกแล้ว ไม้ไม่สามารถขนย้ายได้ ทั้งๆที่ถูกต้องทุกประการ(ขออนุญาตข้ามเรื่องนี้ไป) นึกในใจคราวนี้จะสูญเงินอีกมั้ย
ระหว่างนั้นได้ทำรั้ว ถมดินทิ้งไว้ก่อน เราต้องรอถึง 1 ปีกว่าจะได้ขนย้ายไม้มาได้ นำเงินเก็บทั้งหมดมาซื้อไม้เก็บไว้คราวนี้เราเริ่มทำฐานไว้บ้างแล้ว โดยใช้ช่างแถวๆพิษณุโลก ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนครอบครัวของผู้หญิงที่ทำให้เราเสียใจในเวลาต่อมา......จากนั้นก็ไปซื้อหลังคาเรือนไทยแบบอยุธยามา 1 หลัง แล้วติดต่อช่างจากอ่างทองมาทำบ้าน
ตอนนั้นอยากได้เสาไม้มากๆ อธิษฐานว่าให้ตัวเองมีบ้านเรือนไทยเหมือนดังที่ฝัน ก็ได้ทราบข่าวว่าในปีนั้นออป.แจ้งว่ามีไม้ที่ปลูกครบ 33 ปีและจะตัดได้ที่พิษณุโลกนั่นเอง ดีใจมากเลย......ซื้อไป 20 ต้น จากนั้นมีช่างมาทำงานที่บ้านหลายกลุ่ม เพราะต้องนำไม้เก่ามาทำชิ้นส่วนต่างๆ ไม่ได้สั่งสำเร็จมากจากอ่างทอง
จากภาพเป็นหลังคาทรงอยุธยาที่เราซื้อเก็บไว้ก่อนแล้ว จึงใช้ช่างแถวๆพิษณุโลกมาทำ
เรือนหลังแรกกว่าจะทำผนังไม้เสร็จก็ใช้เวลานานมาก ประตูเป็นบานเฟี้ยม(บานประตูที่พับได้)
แล้วเราก็ให้ช่างอ่างทองทำศาลาเรือนไทยหลังหน้า เราสั่งสำเร็จเฉพาะหลังคา ที่เหลือประกอบที่นี่หมดเลย เสาแต่ละต้นต้องนั่งขัดด้วยมือ แต่พวกลูกกรงระเบียงต้องสั่งทำจากโรงไม้แถวนี้.....
เริ่มง่วงแล้วค่ะ จะทะยอยบันทึกเพิ่มเรื่อยๆค่ะ
กลับมาอีกทีรูปหายไปหมดแล้ว ทำไงดีน๊า
ความเห็น (37)
- โอ้ย บ้านสวยจังครับ อิจฉาจัง วันหลังให้ผมไปเที่ยวบ้านบ้างได้ไม้ครับ?
- เดี๋ยวนี้บ้านไม้ทรงไทยหายากขึ้นทุกวัน ๆ ทั้ง ๆ ที่มันเหมาะสมกับอากาศประเทศไทยมากที่สุดนะครับ
- นึกว่าไปนอนแล้ว
- มาทักทายเป็นบ้านที่ใหญ่มากเพิ่งลงรูปในบันทึกล่าสุดเสร็จ ว่างๆตามไปดูนะ
- มีรูปพ่อครูบาด้วยพ่อตามไปเยี่ยม
- รออ่านเรื่องบ้านอีก การจะปลูกบ้านนี้ใช้เวลามากเลย กลัวปลูกบ้านแล้วจะไม่มีคนอยู่ หาสาวๆๆไม่ได้นี้จะเป็นปัญหามากครับ ยิ้ม ยิ้ม
- สวัสดีครับอาจารย์พอดีผมพึ่งกลับจากอ่านหนังสือ มาเปิดอ่าน
- อยากเห็นบ้านจริงๆครับ คงสวยไม่น้อย
- อาจารย์มีความอุตสาหะจังนะครับ น่าชื่นชม
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
- เดี๋ยวนี้บ้านทรงไทยหายากมากค่ะ และไม้สักก็แพงโข...น่าภูมิใจที่อนุรักษ์ของไทยไว้ค่ะ
- ..บ้านเกิดดิฉัน จ. อ่างทอง..พอได้ยินว่าใช้ช่างไม้อ่างทองก้ยิ้มแก้มปริค่ะ....
- สมัยก่อนคุณตาดิฉันก็ชอบงานไม้มาก..ฉันยังเก็บเก้าอี้ไม้สักเก่าๆที่ท่านทำไว้ตัวนึงเลยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เห็นตั้งแต่แรกแล้วหมูก็รู้แล้วว่าเป็นช่างที่ไหน
บ้านสวยมากคับ แต่อุปสรรคเยอะจัง
ได้บ้านสวยมาแล้ว อย่าย้อนไปเศร้าอีกล่ะเจ๊
ผมชอบงานไม้ซะด้วย มาเจอบ้านไม้อย่างนั้น
ต้องขอยลโฉมหน่อยซะแล้วครับ
- มาทักทายยามสาย
- ขอบคุณสำหรับเพลงครับผม
เข้ามาทักทายค่ะ รูปสุดท้ายมองแล้วเหมือนวัดเลย แต่มองรวมทั้งหลังนี่คือความภูมิใจที่เปรียบเป็นตัวเงินไม่ได้ อย่างน้อยเราได้ทำฝันให้เป็นจริง (ดีนะไม่มีรถเข็นด้วยฮิ ฮิ) เข้ามาขอบคุณที่ให้โอกาสราณีเข้าไปเยี่ยมชมบ้านลูกหว้าเพื่อนคนสวยของราณี
- ดิฉันก็ชอบนะคะ เรื่อนไทย แต่รักษายากหน่อยค่ะ
- หันมาชอบ Modern Bali แทนค่ะ ฝันไว้เล็กๆ ค่ะ ว่าจะหามาในเร็ววันนี้
- บล๊อกสดใสจริงนะคะ
รู้แล้วค่ะ...ว่าเมื่อคืนยังไม่นอน เห็นโหลดรูปอยู่ หว้าเพิ่งจะทำงานเสร็จค่ะ เหนื่อยมาก- อธิการบดีของหว้าท่านเป็น 1 ใน 100 ของสสร. และท่านเลือกหว้าเป็นผู้เชี่ยวชาญประจำตัว 1 คน กินเงินเดือนของรัฐสภา ระยะเวลาทำงาน 6 เดือนค่ะ ยังไม่ได้แต่งตั้งอย่างเป็นทางการเลย ต้องย้ายไปทำงานอีกตึกนึง ราณีเหงาแย่เลยหล่ะ...
- วันนี้เพิ่งจะเริ่มทำงานเป็นวันแรก เลยเทียวไปเทียวมาอยู่ 2 ตึก งานนี้สงสัยจะผอมแน่ๆ ราณีก็เดินไปเดินมาอยู่ สงสัยจะคิดถึงเรา....
- แล้วเดี๋ยวจะตามไปที่บันทึกนะคะ
- การปลูกบ้านต้องใช้เวลามากจริงๆค่ะ นี่ก็ทำมา 5 ปีแล้ว....ยังทำต่อไปเรื่อยๆค่ะ อาจารย์ก็หาสาวที่มีบ้านอยู่แล้วสิคะ จะได้ไม่ต้องปลูก อิอิ.
น้องปืน..- เรื่องมันยาวค่ะ อย่างน้อยพี่อยากถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านค่ะ บ้านไทยมีความสวยงามมากเลย ไม่ร้อนด้วย แต่ค่าใช้จ่ายในการปลูกสร้างและดูแลสูงมาก...
- แอบบอกใบ้ว่า....บ้านพี่อยู่เส้นเดียวกับโรงแรมอมรินทร์ลากูนค่ะ แต่ต้องมาทางในเมืองนะคะ ข้างบ้านเป็นร้านสเต็กและร้านเหล้า...
- คนเดาไม่ได้หรอก เพราะภาพที่พี่ถ่าย...เป็นมุมที่ถ่ายจากในบ้าน ไม่มีใครเคยเห็นค่ะ พี่ไม่เปิดบ้านให้คนนอกชม ว่างๆติดตามบันทึกนี้เรื่อยๆนะคะ จะมีมาให้ชมอีก....
พี่ติ๋วคะ..- แม่บอกว่าหว้าต้องเป็นเด็กโบราณกลับชาติมาเกิดแน่นอน เพราะชอบแต่ของโบราณ ของเก่า โบราณสถาน ลิเก โขน ดนตรีไทย ฯลฯ
- หว้าชอบงานไม้ทุกชนิดค่ะ รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่เราควรอนุรักษ์ไว้ ฝรั่งจากโรงแรมมาขอถ่ายรูปเป็นประจำ
- ช่างจากอ่างทองยังดูเป็นกันเองค่ะ แต่ช่างทางอยุธยา ทุกอย่างเป็นธุรกิจไปหมดแล้ว ตอนไปติดต่อ เขามองหน้าแล้วถามว่าหนูทำงานอะไร...แล้วจะมีเงินผ่อนบ้านเหรอ
ขอปรบมือให้กับคนเก่งค่ะ น่าชื่นชมมากๆค่ะ ....พี่ก็ชอบบ้านทรงไทย ตอนนี้ก็เที่ยวดูๆ แต่ไม่มีความรู้ด้านนี้เลยค่ะ...อ.ลูกหว้า เก่งจริงๆ...ขอความรู้ต่อไปเรื่อยๆ นะค่ะ.... 
อาจารย์ลูกหว้าค่ะ
ยินดีด้วยนะค่ะ ในที่สุดความฝันก็เป็นจริงแล้ว บ้านทรงไทยให้บรรยากาศไทย ๆ น่าอยู่ อบอุ่น ดีค่ะ
- มาทักทายอีกรอบ
- ขำๆๆๆว่าใครเอาวัดมาตั้งที่นี่ครับ
- ดีนะที่ไม่มีแม่ชีเดินออกมาด้วย...
ผ่านอ่างทอง อยุธยา อาทิตย์ ละหลายวันคับ
แค่เห็นก็รู้แล้ว
ไปส่งแฟนพรุ่งนี้ไม่รู้จะได้แวะไปหรือเปล่านะพี่หว้า
ชื่นชม ชื่นชมมากค่ะ บ้านสวยจริง ๆ รวมถึงนับถือความอดทนอย่างยิ่งของพี่หว้าค่ะ
- ค่อยๆ ทำค่ะ ต้นไม้ที่ใช้ตกแต่งสวนแบบบาหลี ส่วนใหญ่เป็นไม้ที่ขยายพันธ์ได้แล้วค่ะ เช่น Pink lady เอามาก่อเดียว (200 บาท) ปลูกไปหนึ่งเดือนแทงหน่อเป้นกอใหญ่เลยค่ะ variety of ชะบาก็ไม่แพงค่ะ ลองดูค่ะ .... ปฏิมากรรมเช่น รูปนางอัปสร ตกชุดละ 500 - 1000 ก็มีค่ะ ลองดูนะคะ
มาแวะอ่านดูบ้านสวยของหนู
สวยแบบไทยๆ แบบผู้ใฝธรรม...ร่มเย็นดีครับ
ผมแอบอ่านความลับของหนูแล้ว เก็บข้อมูลไว้แซวได้
มิน่าสังเกตว่าหน้าตาหนูดูเป็นลูกครึ่งฝรั่งแน่
กลัวความสูงเหมือนกัน เคยโกรธลูกว่าจะให้ขึ้นรถรางเหาะที่ดิสนี่ย์แลนด์
ชอบปฏิบัติธรรม ต้องนัดมาเจอที่พิษณุโลก ให้เดินจงกรมกับประธานสสร.
แต่...ความลับสุดท้าย ขอตัวไปซับน้ำตาและฟังเพลง Sad Movie ก่อน
- ขอบพระคุณค่ะท่านอาจารย์พิชัยที่แวะมาเยี่ยมเยียน
-
หว้าชอบบ้านเรือนไทยมากค่ะ มีคนถามว่าแล้วในเรือนไทยมีอะไร หนูแอบกระซิบบอกอาจารย์คนเดียวนะคะ เพราะบันทึกนี้เริ่มเก่าแล้วคงไม่มีใครเข้ามาอ่าน หว้าเอาไว้มาสวดมนต์ค่ะ และนั่งสมาธิ บรรยากาศดีด้วย เงียบสงบดีค่ะ
- ไว้ว่างๆจะทะยอยเก็บรายละเอียดในบ้านมาฝากค่ะ หว้าไม่กลัวขโมยหรอกเพราะบ้านนี้ไม่มีอะไรนอกจากเสาไม้สัก
- สำหรับเรื่องสุดท้าย...มันจบไปหลายปีแล้วค่ะ จนมองเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว แต่ถ้าเจอกันก็......หนูบอกไม่ได้หรอกค่ะ เพราะหนูชอบอยู่แต่บ้าน
- ชอบเพลง Sad Movie เหมือนกันค่ะ เพราะเป็นเพลงฝรั่งที่หัดร้องตอนเด็กๆ ต้องดัดเสียงด้วยนะคะ..
-
แล้วอาจารย์ติดตามตอนต่อไปนะคะ หว้าตกแต่งเพิ่มไปเรื่อยๆ ตามกำลังทรัพย์ค่ะ