วันนี้นั่งรถยนต์เป็นระยะทางประมาณ 589 กม. ออกเดินทางไปตั้งแต่เช้ามืด พาลูกศิษย์โข่งไปศึกษานอกสถานที่ยังอำเภอปากช่อง ซึ่งเป็นที่ตั้งสถาบันวิจัยและทดสอบพันธุ์สุกรนครราชสีมา เพื่อศึกษาแนวทางการแก้ไขปัญหาความยากจน ในมิติของการเลี้ยงสุกร ดูว่ามีความเป็นไปได้แค่ไหน เราจะทำอะไรได้บ้างในการที่จะผลักดันเรื่องนี้ให้เป็นการเสริมสร้างอาชีพแก่ชาวบ้าน
บางท่านอาจจะมองว่าจะบ้าเรอะ ขณะนี้ราคาสุกรร่วงดิ่งจนสุดเพดาน ผ่านไปไหนจะเห็นเขียงหมู 2 ข้างทาง และหมูหันเพิ่มจำนวนหนาตามากขึ้นในร้านอาหาร แต่การจัดชุดความรู้เพื่ออบรมเกษตรกรตามโครงการที่รับจากกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ที่จะเริ่มรุ่นแรกในเดือนมีนาคม ศกนี้ จำเป็นที่จะต้องมีข้อมูลที่ถูกต้องมาประกอบการให้ความรู้แก่ชาวบ้าน
รายการนี้ดำเนินไปในบริบทของพันธมิตรทางวิชาการ ที่เรารวบรวมตัวอย่างการทำงานแบบอิงระบบ ไม่ต้องมีใบสั่ง เพียงโทรศัพท์นัดหมาย เวลา สถานที่ เราก็ไปเจอคลังความรู้ความจริงจากนักวิชาการมืออาชีพถึง 2 ท่าน ท่านแรกเป็นผู้อำนวยการศูนย์บำรุงพันธุ์สัตว์ ท่านที่สองบึงรถออกมาจากกรมปศุสัตว์ ส่วนเราคณะที่สามเดินทางออกไปจากมหาชีวาลัยอีสาน
10.00 น. เราก็นั่งล้อมวงกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้โครงสร้างของการที่จะออกแบบการเลี้ยงสุกรในรูปแบบต่างๆ ตามความเหมาะสมของท้องถิ่นและตัวเกษตรกรเอง ในระหว่างที่แจกแจงข้อมูลและกรณีตัวอย่าง รวมทั้งการวางกรอบที่ทำงานแบบภาคีระหว่างสถาบันชุมชนกับสถาบันวิจัยของราชการ
ในฐานะผู้ที่จะออกแบบส่งเสริมอาชีพเลี้ยงสุกร เราพูดคุยกันหลายประเด็น เช่นการเลี้ยงสุกรเชิงพาณิชย์ กับการเลี้ยงแบบพึ่งพาโปรตีนในชุมชน ทั้ง 2 ส่วนนี้ย่อมมีการจัดการที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในที่นี้ผมจะเล่าส่วนที่เป็นความลับ
จำหมูเหมยซานได้นะครับ วันนี้ได้ความลับเพิ่มดังนี้
Nongnew_Student Ph.D.(IT) เมื่อ ส. 17 ก.พ. 2550 @ 00:38 จาก 202.29.37.240 ลบ |
นิวเป็นคนนึงที่ชอบทานหมู (หมูสับ) ทานได้หมดเยยยย ...อืมม นิวไม่เคยทานหมูเหมยซาน ไม่รุ้ว่าจะอร่อยกว่าหมูธรรมดาแค่ไหน..
เรื่องมังสะวิรัติ เป็นเรื่องดีมาก ถ้าปลูกผักเองด้วยแล้วละเยี่ยมเลย ผักพื้นเมืองยืนต้นไม่มียา ผักตลาดยาเยอะ
กลุ่มแพนกรุ๊ป มีผู้บริหารทั้งหมด 30-40 คน ทานสังสะวิรัตทั้งบริษัท เช่นเดี่ยวกับอาจารย์ มาเข้าค่ายที่นี่ 4 วัน เขาจะแบ่งเวรทำอาหารกันเอง มีหมดละครับ น้ำพริก เป็ดอบ ลาบ ยำ ผัดผักไฟแดงต่างๆ ทำได้ระดับมืออาชีพ อร่อยมากทุกมื้อ
อินเดีย เขามีประชากรมาก แต่เมื่อประชากรส่วนใหญ่รับประทานมังสวิรัติ ทำให้การแก้ไขปัญหาเรื่องปากท้องได้ง่าย ประหยัด และพอเพียง ไปเน้นที่นำปรุง ต่างๆ ผมไปชิมอยู่ครึ่งเดือนหน้าเหลืองตัวหอมไปด้วยเครื่องเทศเหมือนกัน แต่ชอบมังสะวิรัติแบบไทยๆมากกว่า
เรื่องอาหารผมทานได้หมด มียกเว้นอย่างเดียว..
การเลี้ยงหมูเหมยซาน เป็นกิจกรรมหนึ่งที่น่าจะมีศักยภาพในการที่นำเข้ามาเลี้ยงในระบบเกษตรกรรมแบบประณีตครับ เนื่องจาก
1. การเกื้อกูลในเรื่องของกิจกรรม และการปรับปรุงบำรุงดิน
2. สามารถเปลี่ยนเศษอาหาร และวัชพืชให้เป็นอาหารโปรตีนคุณภาพเยี่ยม และมีราคาถูก
3. ไม่ยุ่งยากในเรื่องอาหารการกิน และมีต้นทุนการผลิตที่ไม่มากนัก
แต่มีปัญหาอยู่ว่า...จะทำอย่างไรจึงจะทำให้หมูเหมยซาน อยู่ในระเบียบวินัย และใส่ถุงเท้าที่เหมือนกัน ครับ
ด้วยความเคารพ
อุทัย อันพิมพ์
คิดต่อ
ประเด็นเหมยซาน จะเป็นรายการหนึ่งที่บรรจุในการทัวร์ที่นี่เพราะต้นทาง/วิชาการยืนยันแล้วว่า "เนื้อเหมยซาน" อร่อยกว่าเนื้อหมูพันธุ์อิ่น
กิจกรรม จัดได้หลายลักษณะ เช่น
ไหวไหมละ จะส่งใจมา หรือมาเอง ต้องพิจารณากำลังภายในและกำลังใจ
พ่อครูคะ
ยังไม่มีโอกาสได้ไป ร่ำ ๆ (ไห้) ให้คุณรัตติยา คุณเมตตา วางแผนก่อน อยากไปเยี่ยมน้องเหมยซานกันด้วย
เอาเพื่อน ๆ เหมยซานมาฝากพ่อครูค่ะ
ตัวนี้มอบให้คุณหนิงให้หายไข้ไว ๆ ค่ะ
ตัวนี้ของ อ.ลูกหว้า มันกำลังฝึกร้องเพลงค่ะ
ถ้าเขียนหนังสือลงท้าย ฮิฮิๆ
ก็คงจะไม่เท่าไหร่มั๊ง
ท่านJJ อาจารย์แป๋ว คงมาแล้ว
Miss somporn poungpratoom เมื่อ ส. 17 ก.พ. 2550 @ 09:57 จาก 202.28.27.3 ลบ |
พ่อครูคะ
ยังไม่มีโอกาสได้ไป ร่ำ ๆ (ไห้) ให้คุณรัตติยา คุณเมตตา วางแผนก่อน อยากไปเยี่ยมน้องเหมยซานกันด้วย
เอาเพื่อน ๆ เหมยซานมาฝากพ่อครูค่ะ
สวัสดีก่อนเพล ค่ะ คุณพ่อครูบาฯ
เช้านี้มีภารกิจ จัดการไหว้เจ้าที่ให้ที่บริษัทแฟนค่ะ ทั้ง ๆ ที่เราสองคนก็ไม่ใช่คนจีนนะคะ แต่เมื่อไปเช่าที่ เช่าทางของเขา ก็คงต้องดูแลเจ้าที่ให้เขาด้วย
ยิ่งเห็นเจ้าเหมยซานทีไร ยิ่งรู้สึกรัก และสงสารค่ะ ถ้ามีโอกาสได้ไปเห็นตัวเป็น ๆ มองดูแววตาเจ้าเล่าห์ของลูก ๆ เธอ คงไม่กล้าทานเนื้อเจ้าเหมยซานหรอกค่ะ เหมือนเคยเป็นญาติกันมาก่อนก็ไม่ปาน
คุณหนิง หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ
พี่ช้างบางทราย ขา แบบนี้หนิง(ญาติเหมยซาน) ต้องกินฟ้าทะลายโจรบ้างใช่ไหมคะ อิอิ
เรียนครูบา
เพิ่งเห็นหมูใส่ถุงเท้าค่ะ
สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ คนส่วนใหญ่ไม่ทานหมู เพราะนับถือศาสนาอิสลาม แต่ศาสนาพุทธอย่างผมก็หาหมูทานได้ไม่ยาก....
วันนี้ตรุษจีน ... ทานซะอิ่มแปล้เลยครับ
ระลึกถึงครูบาครับ
สวัสดีค่ะ...แวะมาหลายที...ก็ไม่เคยที่จะทิ้งรอยไว้เลยค่ะ...แต่คราวนี้อดใจไม่ไหวค่ะ.."หมูน่ารัก"ค่ะ...ทุกวันนี้งดไม่ทานหมูและเนื้อสัตว์ใหญ่ค่ะ...พยายามเบียดเบียนเขาให้น้อยที่สุดค่ะ...มาเจอหมูน้อยเหมยซานสวมถุงเท้า...(ตัวดำเท้าขาว...)...รวมทั้งหมู พี่อึ่งอ๊อบ-สมพร...นำมาฝากด้วยแล้ว...แหม..."น่ารักๆๆ"...
(^____^)
กะปุ๋ม
ครูบาครับ
เรื่องอาหารผมทานได้หมด มียกเว้นอย่างเดียว..
ไม่ทราบว่าคืออะไรครับ ท่านละ ชวนให้ติดตาม..
ผมพบชาวบ้านดงหลวงคนหนึ่งปลูกสมุนไพร "ฟ้าทะลายโจร" เป็นไร่เลยครับ นึกว่าเขาจะเอาไปส่งกระทรวงสาธารณะสุข หรือ รพ.อภัยภูเบศ ที่ปราจีนบุรี แต่ผิดครับ เขาบอกว่าเอาไปส่งให้กลุ่มผู้เลี้ยงหมูที่นครปฐม เอาไปป่นผสมในอาหาร เป็นทั้งสมุนไพรแก้หมูไม่สบาย และช่วยทำให้เนื้อแดง ไม่ต้องใช้สารเร่งเนื้อแดงที่ผิดกฏหมาย ผมไม่แน่ใจ ไม่ได้ตรวจสอบข้อมูลต่อครับ ..เล่าสู่กันฟัง..
ท่านบางทรายครับ
ครูบาครับ
ถ้าชวนพี่น้องดงหลวงเอาเมล็ดไปหว่านไว้เต็มป่า แล้วไปเกี่ยวมาตากแห้งส่งขายก็จะเป็นรายได้เสริม ไม่ต้องไปตัดไม้ทำลายป่า...ผมจะเอาไปคุยกับพี่น้องดงหลวง..ขอบคุณครับ
น้องหนิง(ญาติเหมยซาน).. เอ่อ..น่าสนใจนะ..นี่แสดงว่าน้องหนิงหายไข้แล้ว แต่พี่กำลังเป็นอยู่..
เรื่องหมูๆแต่ไม่หมูนะครับ เพราะผมก็เลี้ยงหมูเหมือนกันยังไม่จบเลย