เมื่อวานวันวาเลนไทน์ เห็นนักเรียนตื่นเต้นกันมากเลย ( มากกว่าวันแม่ วันพ่อซะอีก ) ก็ดูมีสีสันดี บางคนถือดอกกุหลาบ บางคนถือชื่อดอกกุหลาบแบบอายๆ บางคนติดและถูกติดสติกเกอร์รูปหัวใจที่เสื้อเต็มไปหมด
ที่ประทับใจคือมีนักเรียนหญิงคนหนึ่งบอกว่าแม่ฝากช่อดอกกุหลาบขาวมาให้ ( ดูลูกก็งง )
นักเรียนหญิงน่าตาน่ารักชั้นม.๓ คนหนึ่งบอกอายๆว่าเมื่อเช้าให้ดอกกุหลาบคุณแม่ก่อนมาโรงเรียน ( น่าปรบมือให้และน่าเลียนแบบจริงๆ)
คนนี้ซิยิ่งประทับใจ …..ทำช็อกโกแลตมาแจกเพื่อน และให้คุณครู พอถามไปว่า “ ทำเองหรือ ทำเป็นหรือ ” นักเรียนที่ชื่อเล่นว่าพลอยรีบตอบว่า “ ทำเองค่ะ เปิดเน็ต แล้วลองทำดู คุณครูจึงให้ใส่ตู้เย็นพีสไว้ก่อน
วันนี้เลยวันวาเลนไทน์แล้ว ตอนเย็นหนูพลอยมาถามว่า “ คุณครูทานหรือยังค่ะ เป็นอย่างไรบ้าง “ ครูต้องรีบตอบไปว่ายังไม่ได้ทานเลย
พรุ่งนี้ละกัน ครูคิดในใจ ….วาเลนไทน์ไม่ใช่วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ วันเดียวหรอกน่า
สวัสดีค่ะ
น้องพลอยคงกำลังลุ้นว่า คุณครูจะชอบไหม จะอร่อยไหม ประมาณนี้มังคะ เพราะขนาดลงทุนเปิดเน็ตแล้วนำสูตรมาทำนี่ ก็คงมีความตั้งใจสูงอยู่ พร้อมกับคงรอลุ้นผลไปด้วย
ว่าแต่คุณครูยังไม่ทานนี่กลัวอ้วนหรือเปล่าคะ ฮิๆๆ
เมื่อวานทานแล้วค่ะ ๑ อัน ฮื่อ ...อร่อยดีเหมือนกัน กลัวอย่างคุณจินตนาบอก อ้วนน่ะง่าย ลดน่ะยาก อยากแจกทุกๆคนที่เข้ามาอ่านบล็อกนี้จังเลย คุณจินตนาด้วยนะคะ