ได้ติดตามข่าวคราวจากหนังสือพิมพ์และเว๊ไซด์บข่าวเกี่ยวกับการแต่งตัวของเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่เป็นดารา ในงานรับรางวัลที่จัดขึ้นที่อนุสาวรีย์ท้าวสุรนารี
ก็เกิดมุมมองที่หลากหลาย (นี่ขนาดไม่อยากติดตามข่าวสารยังรับรู้)
มุมมองแรกของคนที่เป็นครู
หากเราเป็นครูของเด็กคนนี้เราจะตัดสินเขาอย่างไร
เราไม่มีสิทธิที่จะไปตัดสิน แต่ต้องเตือนสติให้เขาได้รับรู้สิ่งที่ควรกระทำหรือไม่ควรกระทำ เรียกว่ารู้ กาละ และเทศะ ที่ไหนเหมาะจะทำ อันไหนเหมาะที่จะทำ
ไม่ควรด่าว่า เพราะคนเราโตด้วยกันแล้ว เรียนมาถึงระดับอุดมศึกษา หากเปรียบเทียบกับเด็กที่เราไม่รู้พฤติกรรม แล้วไปทำเสื่อมเสียกว่านี้เรายังอภัย เพราะฉะนั้นกับกรณีนี้ทำไมจะให้อภัย จริงๆไม่ต้องอภัยเพราะเขาไม่ได้ทำผิด