ไปตลาดสด

แม่สอนผมให้มีความกล้าโดยการสอนให้ผมเรียนรู้จากการปฎิบัติจริง เช่น ตอนผมเด็กๆอายุประมาณ 11 ปี แม่จะพาผมไปตลาดนัดที่บ้านปากคลอง อ.ควนขนุน ตอนเช้ามืดเกือบทุกนัด ตลาดนัดจะมีวันเว้นวัน แม่จะขี่รถมอเตอร์ไซค์เก่าๆ ที่เขาเรียกว่า ฮ้อนด้าป็อกๆ ผมนั่งซ้อนท้ายแม่ถือตะกร้าใบใหญ่ๆ สำหรับใส่ของมาขายที่บ้าน พอไปถึงตลาด แม่มีวิธีซื้อของโดยการถามราคา ของแม่ค้าแต่ละคน ว่าราคาสินค้าแต่ละอย่างมีราคาเท่าไร แม่จะไม่ซื้อก่อนจนกว่าได้ราคาถูกที่สุด และแม่จะต่อราคาอีกที แม่จะบอกว่าซื้อไปขาย แม่ค้าตามตลาดสดก็จะลดราคาให้แม่อีกต่อหนึ่ง ผมจะเดินตามแม่ตลอดเวลาจะสังเกตวิธีการของแม่ พอตอนผมอายุ 13 ปีแม่จะให้ผมไปตลาดกันเองกับพี่ชาย ผมก็ไม่ต่อราคาอะไรมากเพราะแม่ค้าในตลาดปากคลองตอนนั้นจำผมและพี่ชายได้เกือบหมด คนไหนจำไม่ได้แม่บอกว่าให้บอกแม่ค้าว่าซื้อไปขายและบอกว่าเป็นลูกของแม่สุภา ได้ผลครับแม่ค้าเขาลดให้ทันที เช่น ผมถามซื้อขนมที่เป็นห่อตอนนั้น 15 ห่อ