ผมเคยเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง ประมาณ พ.ศ. 2535 ชื่อ “โลกในใจของบุญถึง” เป็นบันทึกความทรงจำของผมเอง ที่พยายามถ่ายทอดประสบการณ์และเหตุการณ์สำคัญของเสี้ยวชีวิตในวัยเด็ก เชื่อมโยงกับแนวคิด การปฏิบัติตามหลักการศึกษาเพื่อชีวิตและสังคม เพื่อสะท้อนให้ผู้อ่านทั้งที่อยู่ในวงการศึกษา ตลอดจนพ่อแม่ผู้ปกครองได้ฉุกคิดในบางจุดที่ไม่ควรมองข้าม ตีพิมพ์เพียงครั้งเดียว แล้วผมก็ไม่มีโอกาสได้พิมพ์ต่อ
แรงดลใจของการบันทึกของผมครั้งนี้เกิดจากการตระหนักในความสำคัญและอิทธิพลของบรรยากาศ สภาพแวดล้อมทั้งในโรงเรียนและที่บ้าน ที่มีผลต่อการเรียนรู้ สภาพจิตใจ และการมีคุณธรรมน้ำใจของนักเรียน ผมเชื่อว่าในท่ามกลางสภาพแวดล้อมดังกล่าว พ่อแม่ ผู้ปกครอง คุณครู คือแม่แบบในการหล่อหลอมกล่อมเกลา และยกระดับจิตวิญญาณของนักเรียนให้สูงขึ้น
เหตุการณ์ในบันทึกนี้ล้วนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทั้งสิ้น จะมีที่สมมุติขึ้นก็เฉพาะชื่อของบุคคลบางคนและสถานที่บางแห่งเท่านั้น ...ด้วยเหตุผลส่วนตัว
ผมหวังลึกๆว่าบันทึกนี้อาจจะช่วยสะกิดใจท่านให้เข้าใจและหยั่งถึงโลกในใจของคนที่อยู่ใกล้ชิดท่านได้บ้าง..จึงอยากจะขอใช้เวทีนี้ นำเสนอเพื่อแบ่งปันแลกเปลี่ยนกับสมาชิกต่อเนื่องไปครั้งละตอน
สวัสดีค่ะคุณครูธเนศ
^^