สวัสดีครับ….ท่านผู้อ่าน…
หลังจากผมต้องลาพักร้อนไปแบบไม่ค่อยเต็มใจ….
ด้วยความบังเอิญ….ที่ศรีภรรยาทำเสื้อตกจากชั้นสองของบ้าน…
โดยไม่เจตนา…
และด้วยความบังเอิญ…อีกเช่นกัน ที่ในเสื้อตัวนั้นมีร่างกายที่ครบ 32 ของผมอยู่ข้างใน
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น….
ภายหลังจากที่ น้อง ลาล่า วงโปงลางสะออน
โทรมาขอบคุณ..ที่ผมให้คำปรึกษาเรื่องกลยุทธ์การจัดการความรู้ทั้ง 2 แบบ
และทิ้งท้ายด้วยมุกเด็ดของหล่อนว่า…
…..ขอให้..เรา…มีกัน ( Gun ) และ กัน( Gun )
และนี่คือ ต้นเหตุของการลาพักร้อน…โดยไม่ปรากฏอยู่ในแผนการทำงานมาก่อน…
แต่วันพระ…ไม่มีหนเดียว…
และผมเองก็นับถือ พระพุทธศาสนา…..เป็นอุบาสกที่ดีมาหลายสมัย…
เชื่อตลอดมาว่า …ชาติหน้ามีจริง….
แต่ถ้า……ชาติหน้า…..เสื้อผ้า( ผม)…ยังถูกโยนลงมาจากชั้นสองอีก
…………………………
ก็ขอผลัดไปอีกชาติหนึ่ง…ก็แล้วกัน
อาฆาต… ครับ…อาฆาต…
แต่เวรกรรมระหว่างผม และ วงโปงลางสะออน….
ยังไม่จบแค่นี้..ครับ
เมื่อเช้านี้….น้อง..ริซซี่ (ดวง).. สาวพม่าพูกไทยไม่ค่อย…ชัก
E-mail : มาถาม…บอกว่าประทับใจในการตอบ
คำถามโดยใช้ เคส สตัดดี้ (Case Study) ของ วงโปงลางสะออน
เกี่ยวกับเรื่องการจัดการความรู้ …….
เนื้อความใน จดหมายมีอย่างนี้ครับ
“พี่คะ……ก่อนอื่น หนู ขอชมว่า พี่ตอบคำถามทุกคำถามได้ดี
กระจ่างแจ้ง กว่าอาจารย์หนู ที่ มหาวิทยาลัย (เมียนม่าร์)…อีกค่ะ (ชม ครั้งที่ 1)
หนูเคยเอาปัญหานี้…ถาม หลาย ๆ คน แต่เขาตอบให้ไม่ได้
ทั้ง ๆ ที่หลาย ๆ คน จบ ด๊อกเตอร์ จากเมืองนอก…
ไม่เหมือนพี่ แม้จะจบ เมืองไทย .. แต่ เก๊ง เก่ง (ชม ครั้งที่ 2)
เพราะ พวกนั้น…. พอหนูถาม…. ก็จะคิดเงินค่าปรึกษาก่อน
แต่พอถามพี่…….พี่มักจะให้คำแนะนำที่ดีกับพวกหนู…(ชม ครั้งที่ 3)
ครั้งนี้… หนู ก็ยังหวังว่า…จะไม่ต้องจ่ายค่าที่ปรึกษาเหมือนเดิม…นะคะ
สำหรับ คำถาม ตอนนี้ พวกหนูยังนึกไม่ออก…
อนุญาตให้ พี่ ค้างคำตอบพวกหนู ไว้ก่อน….
แล้ว… คราวหน้า…พอพวกหนูคิดคำถามได้แล้ว…..
หนูจะเขียนมาถามใหม่…
หวังว่า….พี่จะเป็นลูกหนี้ที่ดี….
ไม่ลืมว่า…ยังค้างคำตอบพวกหนู..อยู่นะคะ
ริซซี่
(ดวง) วงโปงลางสะออน ค่ะ
ผมอ่านแล้ว ภาวนา ให้ตัวเอง เป็น อัลไซเมอร์
อะไรวะ ค่าที่ปรึกษา ก็ไม่ได้ …
หนำซ้ำ….ยังกลายเป็นลูกหนี้…ซะด้วย
เมื่อเช้า…เมียเพิ่งทวงของขวัญครบรอบแต่งงานปีที่ สิบ (หรือ ปีที่ร้อย ก็ไม่รู้)
จะทำยังไง …ล่ะทีนี้
ต่อไป เป็น ฉาก เลิฟซีน (เด็กอายุต่ำกว่า 18 ห้ามอ่าน แต่ถ้าใจแตกก่อนหน้านั้น อ่านได้)
บนเตียงนอนสีชมพู หวานแหวว
ภรรยาผมตื่นขึ้นมากลางดึกเล่าให้ผมฟังด้วยความตื่นเต้นว่า
ที่รักคะ ฉันฝันไปเมื่อกี้นี้เองว่า วันครบรอบแต่งงานของเราพรุ่งนี้ คุณซื้อกำไลทองหนัก สาม บาท
ให้เป็นของขวัญครบรอบแต่งงาน ฝันอย่างนี้มันหมายความว่าอย่างไร คะ
ผมมองตาภรรยาด้วยความสิเน่หา แล้วตอบว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็รู้จ๊ะ….ที่….รัก
………เสียงไก่ขัน….เช้าแล้ว…..
ผมก็ยื่นกล่องของขวัญที่ห่ออย่างดี จากห้างโรบินสัน
ภรรยาผม….. เธอค่อย ๆ แกะกล่องออกอย่างทะนุถนอม บรรจงสุดชีวิต
แล้วในที่สุด….เธอก็พบว่าภายในกล่องบรรจุหนังสือเล่มเล็ก ๆ
เล่มหนึ่ง…… ที่หน้าปก เขียนไว้ว่า
… “ตำราทำนายฝัน”