ความลับมาแล้วจ้า
ความลับที่ 1 เคยมีหวานใจ ขอเท่าไหร่ ว่าที่พ่อตาไม่ยกให้ จึงชวนขึ้นรถมาเฉยๆ ไม่แน่ใจว่าอย่างนี้เรียกว่า ฉุดลูกสาวเขามาหรือเปล่า
ความลับที่2 กลัวใจตัวเอง เกรงว่านิสัยเก่าจะฟื้นคืนชีพมาอีก ดังนั้นควรอยู่ห่างๆผม และไม่ควรทำให้ผมหลงรัก เพราะผมเป็นตัวอันตรายของความรัก
ความเห็น (114)
พ่อครูบาขา....อ.ขจิตและคุณเมตตา ฝากหนิงมาค่ะ อิอิ ยังรวมหัวกันอยู่ในห้องค่ะ
คุณพ่อครูบาฯ ขา
วันนี้หนูเครียดทั้งวันเลยรู้ไหมค่ะ หนูรู้สึกผิด ว่าหนูทำอะไรไม่สมควรไปหรือเปล่า กราบขออภัยด้วยนะคะ
แต่มาเห็นบันทึกนี้แล้ว หนูยิ้มออกแล้วค่ะ และรู้สึกภูมิใจมาก ที่คงมีหนูคนเดียวมั๊งค่ะ ที่อ่านหมดทุกข้อแล้ว
ใครถาม จะไม่บอกเด็ดขาด
ด้วยความเคารพค่ะ ยิ้ม ๆ
โธ่! เขียนผิด กดผิด ลบหายอีกแล้ว
เรื่องนี้อยากจะเขียนให้สนุกๆ เพราะเท่าที่อ่านดูพวกเรายังเขินที่จะเขียนถึงความลับลึกๆ เปิดเผยแต่ความลับผิวๆ (ถ้าผิดขอโทษด้วย) แต่ก็เป็นสิทธิส่วนบุคลที่จะเปิด หรือแง้มแค่ไหน ขอเวลาศึกษากระบวนการตรงนี้นิดหนึ่ง ว่าการเปิด กับการแง้ม นิดๆ อย่างไหนมีเสน่ห์ต่อการเรียกร้องความสนใจ และส่งเสริมบรรยากาศให้ชาวบล็อกผ่อนคลายมากกว่ากัน
คนที่ผมอยากรู้ความลับ ก็ทุกคนในหมู่เรานี้แหละ ยังไม่เจาะจงเพราะถูกเพื่อนๆระบุให้เสียแล้ว เปิดเผยกันหมดแล้ว เลยไม่รู้จะใส่ชื่อใคร เอาไว้สักพักก็ได้เน๊อะ ที่อ่านมาชอบหมดทุกคน หรีอกติกาให้เขียนความลับเพิ่มเติมได้เรื่อยๆ ยังสังสัย เพราะเห็นกำหนดไว้ 5 ข้อ
ในระหว่างเรา ไม่มีคำว่าผิด และเครียด เส้นบังตาตรงนี้ไม่ควรจะมีในชาวบล็อก เพราะเราอยู่กันด้วยใจ จึงควรสบายใจ อย่าไปคิกเล็กคิดน้อย คิดไปข้างหน้าให้ระรื่นชื่นบานทั้งวงการของเรา
ความทุกข์ ความผิด ไม่รู้จัก หน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้
กลับรู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่ทุกคนกรุณาชวนให้มาร่วมรายการ
แต่ก็เสียเสียดายนะที่เขียนแล้วกดพรึด! หายเกลี้ยงเลย อย่างนี้เขาเรียกว่าความลับ แบบลับๆล่อๆ รึเปล่าไม่รู้นะ เพราะไม่ได้ตั้งใจที่จะให้เป็นอย่างนั้น เด็กมือใหม่หัดเขียนก็อย่างนี้แหละคุณรัตติยา เออแล้วเราจะไปตามความลับที่เขียนเมื่อเช้ากลับมาได้ยังไงละ คุณขจิต ลงมือแกะรอยตามพอจะเจอไหมละ
- อ่า... ครูบาครับ วิธีพาขึ้นรถเลยนี่ผมยกให้เลยครับ ขอคารวะครับ
- อยากรู้หมดห้าข้อเลยฮะ เดี๋ยวมาตามอ่านบ่อย ๆ ครับ
ความลับผมทุกข้อ เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี ครับ
เป็นความลับที่ไม่เข้าท่า ความลับที่มีบาปติดตัว
ทำแล้วก็เสียใจลับๆเสม่ำเสมอ
ข้ออื่นต้องถามคุณรัตติยา
รอดูภาพดอกไม้ที่จะส่งมาให้ชมอยู่นะหว้าเอ๊ย
ท่านบางทรายครับ
ผมตามแกะรอยท่านเข้าไปในดงหลวง ได้ความรู้มหาศาล หาคนที่เขียนแบบเข้าถึงกึ๋นของทุกผู้ทุกนามที่เกี่ยวข้องยาก ขอบคุณที่ให้ความรู้
ช่วงนี้ อ.แสวง ยังติดพันกับการบ้านหลายเรื่อง คาดว่าเร็วๆนี้เราจะเอาเรื่องอาจาจารย์มาคลี่ดูให้หมดเปลือก โปรดรอด้วยความระทดระทวยใจสักนิ๊ดหนึ่งครับอาจารย์
ท่านครูบาคะ มารออ่านต่อค่ะ....
วันนี้เป็นลูกศิษย์ที่ดีค่ะ มาแต่เช้าจ้องอ่านบันทึกครูบา..อิอิ
มาตามอ่านความลับของพ่อครูบาครับ...
ขอขยายความ "พ่อลูกอ่อน" ครับ
สนใจความลับข้อนี้ครับ...
ผมมีลูกสาวเยอะ ช่วงกลางวันงานล้อมตัวไปหมด ก็อาศัยช่วงกลางคืน รับฟังปัญหาทางโทรศัพท์ ก็มีทั้งปลอบ ทั้งแนะ ให้กำลังใจ แก้ไข ให้ความเห็นไปตามมีตามเกิด เป็นศิราณีนอกระบบครับ
เอาหูฟังมาสวม ฟังไป.. ตอบไป.. มือก็พิมพ์บล็อกไป.. ตาก็แว๊บดูทีวี.เป็นครั้งคราว ..อยากจะอ่านหนังสือก็ต้องตอนที่ล้มตัวนอน จะอ่านอย่างใจก็ไม่ได้นอน ปกติก็นอนน้อยมากอยู่แล้ว ถ้าเป็นพระเจ้ากรุงลงกามีตามีมือเยอะน่าจะดี ก็หวังจะเอาเทคโนโลยีมาช่วย กลายเป็นว่าตัวIT.นี่แหละคือตัวเพิ่มงาน
ถามว่าไม่มีคนช่วยหรือ บางงานมันก็จะให้ใครช่วยละในเมื่อมันอยู่ในใจ นั่งปับก็จิ้มแป้นป๊อกๆๆไปเลย ถ้าสังเกตจะเห็นว่าพิมพ์ผิดเยอะมาก เพราไม่ร่างและไม่มีเวลาทวน เป็นการทำงานที่ยอมรับว่าสะเพร่ามาก แต่จะทำไงได้
ที่จริงแล้วไม่ใช่จะเป็นเฉพาะ "พ่อลูกอ่อน" เป็นอะไรก็ไม่รู้สิครับ เป็นเรื่องเล็กๆของคนทำงานนอกระบบที่นั่งอยู่ในป่าเงียบๆ ทำงานโยงไปตามเครื่องมือสื่อสาร พยายามจะออกแบบ แยกกลุ่มแยกเรื่องแบ่งให้นักศึกษาช่วยดูแล -ถาม-ตอบปัญหา มันก็ยังขึ้นไม่ถึงขั้นนั้น
อาจารย์คงเห็นระดับความคาดหวังของชาวบล็อกเรา ดูจะชอบเรื่องเบาๆ มากกว่า เรื่องหนักๆยังเข็นเข้าสนามไม่ได้ อาจารย์เห็นเป็นไงครับ.ช่วงนี้จึงเข้าทำนองปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ และผมก็มีความรู้สึกดีมากที่ได้รู้จักคนชื่อจตุพร
เรียน อ.จันทรรัตน์
บังเอิญว่าวันนี้มีการบ้านค้างทำไม่เสร็จ บ่ายนี้คณะพระจอมเกล้าธนบุรี จะมานอนคุยด้วย 2-3 วัน เราก็ต้องมานั่งเรียนเลขคณิตคิดในใจ ว่าจะเริ่ม1-2-3-อย่างไร ผมเคารพเวลาของอาคันตุกะ มาแล้วก็ควรจะสมประโยชน์ ทีมงานผมก็ยังไม่ลงตัว บางทีต้องขอให้พันธมิตรช่วยออกความเห็นทางบล็อก ในชั่วขณะนั้น
ยังไม่ถึงขั้นมีเครื่องมือสื่อสารระดับคอมเฟอเร้นท์ เคยไปดูงานที่อินเดียเรื่องนี้ ชาวชนบทเขาก้าวไปกว่าเรา แสดงว่าKM.เรายังอยู่ในขั้น ขาเค อยู่นะครับ
ขอเวลาอีกนิ๊ดครับ จะเล่าความลับแบบสนุกๆให้ฟัง ลูกเสือสำรองขอสัญญาครับผม!
หนูไม่ใช่ดัดจริต ... แต่ก็บอกได้ว่าต่อไปคงต้องมีบ้าง ... เห็นชาวบล็อคสนุกสนานกันเรื่อง Blog tag ก็ดี... แต่ไม่มีใคร...ขอ Tag ไม่ได้รู้สึกน้อยอกน้อยใจอะไร... กลับคิดว่า ถ้าเรา เล่าความลับเรา... ชาว Blog จะห่างหายไปอีกเยอะไหมเนี่ยะ ... แต่จะลองดูค่ะ
งานประชุมกินเวลามาก ประเทศนี้บางเรื่องก็ประชุมเยอะ 3-4 ครั้งก็ยังสรุปไม่ได้
ที่จริงตั้งแต่วันที่ 7 จนถึงวันนี้ ต้องไปประชุมที่กรุงเทพตลอด แต่.. ก็เบี้ยวบ้าง ลาออกบ้าง ให้คนอื่นไปแทนบ้าง
ดีหน่อยตอนนี้ อาจารย์อุทัยมาปักหลักช่วย เมื่อคืนนี้ก็ร้องขอให้ไปประชุมแทนที่สยามซิตี้ กทม. ป่านนี้นั่งหน้าแฉล่มในห้องประชุมแล้วละมั๊ง
เฮ้อ! เรื่องอย่างนี้เป็นความลับได้อะป่าว!
ถ้าเห็นว่ายังไม่ใช่ อยากจะฟังประเภทลึกลับละได้เลย ขอให้ติดตามด้วยความระทึกใจต่อไป
 |
ครูบาขอ Blog tag หนู บัดเดี๋ยวนี้เลย ช่วยเล่าแบบเขย่าวงการบล็อกหน่อยได้ไหมละ
ความลับข้อที่ 4
เมื่อสัก 15 ปีมาแล้ว ผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพื่อนเสียชีวิตหมด เหลือผมรอดมามาคนเดียว พอรถชนตูม! ผมกระเด็นออกจากรถ มันเหมือนกับมีมือวิเศษ มาอุ้มผมไปวางไว้บนปลักควาย ที่ตอนนั้นมีโคลนนิ่มๆรองรับ ผมคงเอาก้นลงกระแทกพื้น ทำให้ก้นกบอักเสบ ติ่งปลายกระดูกหักไปจิ๊ดหนึ่ง ต้องประคบประหงมสังขารอยู่โรงพยาบาลหัวเฉียว นายแพทย์เพาะ พานิช (ถ้าจำชื่อไม่ผิด) เป็นหมอรักษาด้านกระดูก ส่วนหมอที่ดูและด้านระบบหายใจ จำชื่อไม่ได้ โหดมาก ไม่พูดไม่จาจับหักคอเอาเครื่องเป่าปอดทิ่มพรวดเข้าไป ตอนไปถึงใหม่ๆพยาบาลบอกว่าปอดแป๊บ หายใจผะงาบๆ.. ถ้าปอดไม่ทำงานก็คงไปอยู่กับท่านเง๊กเซียนฮ่องแต้แล้ว อ้าว! ความลับอยู่ตรงไหน อยู่ตรงที่ผมลืมใช้สายรัดตัว ถ้าวันนั้นใช้สายรัดอาจจะตายหมดทุกคนก็ได้ เพราะคนเห็นเหตุการณ์เล่าว่ารถตีลังกาหลายรอบมาก ดีที่ผมกระเด็นออกมาตอนชนตูมแรก! ถ้าสงสัยยังไงๆก็ไม่ขอสาธิตให้ดูอีกรอบหรอกนะครับ
- ครูบาคะ หนูมาเก็บความลับของครูบาได้ทั้ง 5 ข้อแล้วค่ะ
- แปลกแหวกแนวไม่เหมือนใครค่ะ
- โดยเฉพาะข้อ 1 เนี่ย เหมือนหนังไทยสมัยโบราณเลยค่ะ :P
- อ่านข้อที่ 2 แล้ว หนูก็จะยังขอตามติดเรียนรู้กับครูบาไม่ห่างหายค่ะ .. ถ้าครูบาจะเป็นตัวอันตรายของความรัก ... แต่ไม่อันตรายสำหรับคนต้องการเรียนรู้อย่างหนูค่ะ
- ส่วนข้อ 4 อย่าได้สาธิตอีกเลยดีแล้วค่ะ หนูไม่อยากดู ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็นค่ะ
ด้วยความเคารพค่ะ
เขียนเสร็จแล้ว โปรดติดตามอ่านได้ ที่นี่
คุณคนสวยครับ..รับผมเป็นเพื่อนสักคนได้ไหมครับ? ผมเห็นเขาเลี้ยงรุ่นเลี้ยงอะไรก็ได้แต่อิจฉาคนที่มีเพื่อนมาก มีคู่หู สนิทกันเป็นโขยง ตรงกันข้ามผมมีเพื่อนรุ่นเดียวกัน 3 คนได้มั๊ง นอกจากนั้นล้วนแต่เป็นผู้ที่อาวุโส หรือไม่ก็รุ่นเด็กกว่าทั้งนั้น ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะครับ เพื่อนรุ่นเดียวกันหายไปไหน คงเป็นเพราะเด็กๆผมย้ายไปเรียนที่โน่นที่นี่แห่งละปีสองปี จึงห่างหายไม่ได้ปะติดปะต่อใครเป็นชิ้นเป็นอัน ตรงกันข้ามรู้จักรุ่นอาวุโสเยอะ และเมตตาผมอย่างมากด้วยกันทั้งนั้น อ้าวเรื่องอย่างนี้ก็ลับด้วยเรอะ ลับสิครับ เพราะผมเพิ่งจะตั้งหน้าตั้งหาหาเพื่อนเอาจากบล็อกนี้แหละ ยังไม่รู้ว่าใครจะยอมให้คนไร้เพื่อนเข้าก๊วนบ้างไหมครับ ใครไม่ยอมผมไปฟ้องแม่จริงๆด้วย แงๆๆ..
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ มีท๊อฟฟี่ที่กินแล้วไม่อ้วนและฟันไม่ผุ... ไหมค่ะ
ความลับข้อที่10
จีบผู้หญิง แล้วก็จีบผู้ชายไว้เป็นเพื่อนด้วยสินะ ผมจ้องตาเป็นมันไหว้แล้วละ
- อ.ขจิต
- อ.จตุพร
- อ.บางทราย
อ้าวมีแขกมาขัดจังหวะ เดี๋ยวกลับมาล่ารายชื่อต่อ อย่าแอบหลบอยู่ข้างโอ่งละ โผล่หน้ามาให้จำได้หน่อย
ยิ้ม แยกเขี้ยวยิ้ม หัวเราะเบาๆ และก๊ากๆ
ครูบาถ้าจัดให้แสดง หรือเล่นโชว์ ตลก คาเฟ่ ตกงานแน่เลย
วิธีการ
จะส่งจดหมายจีบไปถึงเจ้าตัวทุกรายดี
หรือจะให้เขียนผ่านทางบล็อก
ขอแฟนๆยกมือลงคะแนนหน่อย
เรื่องความหลากหลายทางชีวภาพที่สวนมีให้เห็นแบบรายการสารคดีชีวิตสัตว์โลกอาย ... เช่น มดแดงถล่มรังผึ้ง... งูกินกบ... ตุ๊กแกวางไข่... งูเห่าอำพรางตัว... คนตีรังมดแดง ... คนจับตุ๊กแกใส่กระสอบไปขายในวันที่ฝนตกหนัก... อาณาจักรปลวกกับนางพญา...อาณาจักรเห็ดโคนกับชาวบ้านตอนตี 3 ฯลฯ
- โถ ... หนูก็ดันเข้าใจว่าครูบาเค้นความลับมาเล่า 5 ข้อ ก็หมดแล้ว ... แบบนี้หนูขอติดตามต่อไปเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้พลาดเรื่องลับๆ ของครูบานะคะ
- แหม .. ครูบาขา ท่านกรุณาใส่ชื่อหนูไว้ในทำเนียบแบบนี้ต้องขอเชิญไปอ่านความลับของหนูบ้าง .. เผื่อครูบาจะเปลี่ยนใจกลางทางยังพอกลับลำเรือทันนะคะ
- เผยความลับที่ไม่ลับอีกต่อไป : Blog tag
ด้วยความเคารพค่ะ
อ้าวคุณหมอ รวิรรณ หาญสุทธิเวชกุล
เดินยิ้มเข้ามาตอนนี้พอดี ขออนุญาตขึ้นบัญชีจีบไว้ซะเลย
ครูบาฯ ขา
หนูไม่กล้าอ่านทุกตัวอักษร เพราะกลัวมาต่อยอดไม่ทันคนอื่น
สำหรับข้อ 8 ยินดี รับครูบาฯ เข้าก๊วนค่ะ
ข้อที่ 9 ถึง ครูบาฯ ไม่จีบหนู หนูก็จีบครูบาฯ อยู่แล้วหละคะ ขุนแผนหนะ ไม่ต้องหรอกค่ะ เพราะครูบาฯ มีสิ่งดี ๆ กว่านั้นเยอะ คือ ใจ ไงค่ะ ใจของการเป็นผู้ให้ รับรอง จีบสาวได้ทั้งโลกเลยค่ะ
ฮา ๆ ๆ
เรียน คุณเจตจิต
อ่านทุกข้อแล้ว ชอบมาก ใช่เลย มาตรฐานนี้แหละเดินมองหามารอบโลกแล้ว เพิ่งจะจ๊ะเอ๋!
เรียน คุณรัตติยา
เป็นแฟนกันแล้ว ไม่ต้องเข้าข้างขนาดนั้นก็ได้
เราจะบังอาจข้ามรุ่นขุนแผนไปได้ยังไง ต้องคารวะไว้เป็นอุทาหรณ์ ก็ยังดี
เดือนนี้มีวัน วาเลนไทน์ เสียด้วย
จะบริหารความรักยังไงให้ชื่นบานกันทั้งผอง ช่วยคิดหน่อยได้ไหมครับแฟน!
ความลับข้อที่9
เมื่อคืนนอนปลุกพระขุนแผนทั้งคืน
เพราะผมตัดสินใจจะจีบสาวๆชาวบล็อก คนที่หมายตาหมายใจไว้มีเยอะครับ
อ้าวแล้วเผยความลับตรงไหนละ
เออ นั่นนะสิ จำเป็นต้องระบุชื่อสิ ก็ด๊าย!!
- อ.จันทรรัตน์
- อ.paew
- อ.เจนจิต
- อ.หนิง
- อ.ลูกหว้า
- อ.รัตติยา
- อ.คำแสด
- อ.ราณี
ขออนุญาตยังไม่ปิดบัญชีนะครับ ถูกแฟนตัวจริงเรียกไปกินข้าวหลายรอบแล้ว เดี๋ยวจะกลับมาล่ารายชื่อจีบดะ..บอกแล้วอย่าทำให้รัก อัน ต ร า ย..
ไม่น่าเล่นกับไฟเลยโธ่!
แฟนๆพ่อครูบาเยอะมาก....
ท่านสวมขุนแผนรุ่นไหนครับ...เชื่อว่า หนุ่มใน Gotoknow อิจฉาพ่อครูบาทุกคนครับ
พ่อครูครับ ความลับ ข้อที่ ๗ ลึกซึ้งมากครับ!!!!!
:)
ดีใจที่อาจารย์ภูคา
ชอบแพะตุ๋น ทั่วโลกบริโภคแพะกันมาก แต่บ้านเรายังนิยมน้อย ทางใต้กำลังขยาย เคยยุ ดร.รุ่ง แก้วแดงให้เลี้ยง ทราบว่าตอนนี้ขยายได้มากแล้วที่จังหวัดยะลา เลี้ยงง่าย ขยายพันธุ์เร็ว กินไม่เลือก เอาเป็นตัวไดโว่จัดการเศษผักดีมาก
ไม่ทราบว่ามีใครชอบข้อ7 เหมือนคุณจตุพรบ้าง
เรื่องพระขุนแผน คนเข้าใจผิด
ที่จริงสู้ขุนช้างไม่ได้หรอก จริงไหมละ
แต่คุณรัตติยา ยืนยันมาแล้วนี้ว่า พระครูบา รุ่นใจดี มีอภินิหารกว่าทุกรุ่น ไม่ทราบว่าหลอกให้ลืมตัวหรือเปล่าก็ไม่รู้
พวกชาวบล็อกนี่ปากหวาน ขนาดมดตะนอยเรียกเจ๊ทั้งนั้นเลย
ขออ่านอีกค่ะ ขออ่านอีก....ขอเรียนให้ท่านครูบาเขียนเยอะๆ...
ความลับข้อ 10 มาก่อนข้อ 9 ...อิอิ...(แอบจับผิดได้ 1 ที่)
เรียนอาจารย์ จันทรรัตน์
ในบล็อกนี้ เราแก้คำผิดยาก บางทีลบทิ้ง ก๊อปมาแก้ในหน้าใหม่ ข้อก็พลอยเลื่อนผิดที่ไปด้วย
ขอรับผิดเป็นความลับข้อที่ 11 ดีไหมครับ
ความลับ ข้อที่ 12
วันหนึ่งมีคนงานหน้าตาแปลกๆ ผิวขาว สวย อายุอานามอยู่ในช่วงวัยรุ่น ผิดแผกจากชาวบ้านทั่วไป ผมถามว่า เป็นญาติของใครมาจากที่ไหน คนงานมีอายุแล้วรับว่า..เป็นลูกสาวแกเอง
เป็นไปได้ยังไงครับ คุณลูกสวย คุณแม่ขี้เหร่ เห็นแปลกก็เลยขอคุยด้วย..แกรับว่าตอนเป็นสาวไปรับจ้างเลี้ยงเด็กที่กรุงเทพ เลี้ยงไปเลี้ยงมาก็มีความผูกพันกับเด็กคนนี้อย่างมาก แกจึงขโมยเอาเด็กคนนี้มาเลี้ยงที่บ้านนอก เมื่อโตขึ้นเด็กก็ยิ่งแปลกตากว่าเด็กทั่วไป แต่มันก็ผ่านมาจนเป็นเนื้อเดียวกัน
โธ่ ! ความลับเรื่องนี้ มันอึ้งกิมกี่จนบอกไม่ถูก
หัวอกพ่อแม่
วาสนาชะตาเด็กคนนี้ทำไมถึงพลิกล็อกได้ขนาดนี้
ผมลองคุย แกก็เหมือนเด็กชาวบ้านทั่วไป คงจะเป็นเพราะเคยชินมาตั้งแต่เด็กๆ
ความลับ ข้อที่ 11
คนงานผม ไปจีบลูกสาวคนในหมู่บ้านเดียวกัน จีบไปจีบมาไปตกร่องปล่องชิ้นยังไงไม่รู้ ไปคว้าเอาผู้ที่เป็นผู้เป็นแม่มาเป็นภรรยา
วันหนึ่ง เห็นชวนมาทำงาน นั่งอี๋อ๋อ..ผมก็นึกในใจว่าไอ้หนุ่มนี่มันเอาใจแม่ยายน่าดู
แต่ที่ไหนได้ คนงานด้วยกันบอกว่า มันแต่งงานกับคนแม่นี่แหละ
ตอนหลังถามดู เขาก็รับว่าใช่ แต่ไม่กล้าเจาะใจมากกว่าไปกว่านั้น ว่าจีบอีท่าไหนนะ ถึงพลิกล็อกถึงเพียงนี้ น่าสนใจมาก อยากจะไปเรียนวิชาด้วย
นี่เขาก็อยู่กินกันมาเกือบ 15 ปี แล้วนะครับ ทำให้ได้
Key word ว่า "ไม่มีคำว่าแก่ในความรัก" ฮิๆๆ
ชอบความลับข้อ 11 มากเลยค่ะ
และขอตามมายืนยันด้วยคนค่ะ ว่า
"ไม่มีคำว่าแก่ในความรัก" ฮิๆๆ
ขอบคุณฝ่ายเทคนิคที่ปิดทองก้นพระ
ขอให้ความสุขความเจริญ
ชอบมากภาพก้นหอยลอยแว๊บๆๆ
คุณรัตติยา ครับ
ไม่ทราบกติกาเขาให้เขียนความลับกี่ข้อ
เพราะนี่ก็ล่อไปเกินสิบแล้ว อ.จันทรรัตน์ยุให้เขียนอีกๆๆ ก็เลยต้องเขียนขออนุญาตถามคนต้นคิด
จะให้เผยความลี้ลับต่อไป หรือเอาแค่นี้ครับ
ท่านครูบาครับ ขอบคุณครับที่แวะเยี่ยมดงหลวง ช่วงนี้ต้องทำรายงานเลยห่างเหินไปครับ
ยินดีที่ทราบข่าวจากดงหลวง
ครูบาคะ...
- คนที่ชอบปิดทองก้นพระนี่ เขาอาจจะมีความคิดว่า อยากทำในสิ่งที่คนอื่นไม่เหลียวแล ทำเพราะอยากทำ ทำเพราะใจรัก อาจเห็นว่าไม่จำเป็นต้องประกาศให้ใครรับรู้ก็ได้ อย่างที่บางคนเคยพูดว่า ความสุขอยู่ที่ใจ ไงคะ
- ชอบมากเลยต่ะ cool slideshows เข้ากับเทศกาล วาเลนไทน์ พอดี
ความลับข้อที่ 1 ได้อ่านจากหนังสือ ฅนนอกระบบ ด้วยค่ะ...โรแมนติกมากๆๆๆ......ซึ้งๆ...พระเอกนางเอก...สุดยอด....เพิ่งทราบว่าท่านครูบาเคยอยู่เชียงใหม่........พลังรักหรือเปล่าคะที่ทำให้สร้างงานไม่เหนื่อย...
คุณรัตติยายังไม่มาตอบ..แต่คิดว่าท่านครูบาเขียนเถอะค่ะ คนที่อ่านก็จะได้เรียนรู้โลกจริงๆ ผ่านปลายนิ้วของท่านครูบาเนี่ยล่ะค่ะ...สร้างพลังให้คนทำงานได้ดีแท้ๆ เลย...ขอบพระคุณค่ะ
นี่ไงละ ที่เขาว่า..มีเพื่อนดีที่สุดคนเดียว มีค่ากว่ามีคนที่ไม่รู้จักทั้งโลก
key word ของความลับข้อที่1อยู่ที่
"ใครว่าคนเหนือใจง่าย ผมเอาคอเป็นประกัน"
เรียน อ.จันทรรัตน์
เอาเป็นว่า ล่าความลับต่อไปนะครับ เขียนวันละ 2 เรื่อง ได้มากๆจะได้รวมพิมพ์เป็นเล่มเสียเลย ให้ชื่อว่า
"สิ่งที่อยู่ลับตาลับใจครูบาสุทธินันท์"
แล้วชวนแฟนคลับทุกคนมะรุมมะตุ้มช่วยกันเขียนคำนิยม ถ้าคิดเป็นตุเป็นตะอย่างนี้ ก็เดินหน้าเปิดความลับวันละเรื่องสองเรื่องภายใน 2 เดือนก็ได้หนังสืออ่านเล่น 1 เล่มแล้วละครับ
นี่เป็นข้อเสนอแนวทางการทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอันไงละครับ ใครเห็นด้วย ..ยิ้ม ยกมือขึ้น.. แล้วเดินมาข้างหน้า 1 ก้าว
คิดต่อ
ใครจะอาสารวบรวมต้นฉบับ
ใครจะอาสาตรวจคำผิด
ใครจะอาสาออกแบบปก
ใครจะอาสาออกแบบต้นร่าง
อยู่ไหนครับ ยกมือสูงๆ
ความลับเรื่องที่ 13
ตอนครูบาอกหัก
ชีวิตผมนี่เป็นยังงไงไม่รู้นะครับ มีอุบัติเหตุอยู่เรื่อยๆตั้งแต่ตอนที่เป็นเด็กแล้ว สมัยนั้นถนนหนทางไม่สะดวก ข่วงฤดูฝนจะกลับบ้าน เมื่อเดินทางด้วยรถไฟมาถึงตัวจังหวัดบุรีรัมย์ ต้องโทรเลขบอกให้ที่บ้านมารับ รถยนต์เดินทางมาไม่ได้ ถ้าเอาเกวียนมารับ จะเสียเวลาเดินทางได้ช้า
วิธีเดียวที่เลือกสมัยนั้นคือ ทางบ้านเหมาช้างมารับ ..ในช่วงที่นั่งดูภาพพยนต์ ตอนพระนเรศวรขึ้นช้างหนีออกมาจากเมืองพม่ากลับอโยธยา ผมนั่งนึกถึงภาพตอนเด็กๆที่ตัวเองนั่งช้างจากบุรีรัมย์ กลับอำเภอสตึก ระยะทาง40 กม.ออกเดินทางเช้ามืด มาถึงบ้านเอาจวนสว่าง
การนั่งช้างที่สบายต้องนั่งที่คอช้าง จุดที่ควาญขี่นั่นแหละครับ มันจะเหมือนมีโชคอัพ ผมได้โอกาสก็ขอทดลองเป็นควาญช้างดูบ้าง สนุกมากเลยครับ
สมัยนั้นสภาพป่ายังเป็นธรรมชาติ มีดอกไม้ป่า ผลไม้ป่า นกบินให้เห็น ไก่ป่ากะต๊ากตกใจ สุดยอดของการเดินทาง เหมือนกับเราไปทัวร์ป่ายังไงยังงั้น
อ้าวมันเป็นความลับตรงไหน
อ๋อ ในระหว่างที่ชมป่าเพลิน เหลียวซ้ายมองขวา ใจลอย ช้างพาเข้าป่ารก เราไม่ได้ก้มหลบกิ่งไม้ จะเหลืออะไรละครับ หน้าอกกระแทกโคมเข้าให้กับกิ่งไม้ที่ยื่นออกมาขวาง ผมก็ห้อยโตงเตง ดีว่าช้างเดินช้าๆ ความญตัวจริงวิ่งมาถอยช้างไปรับ
อกร้าวระบมทีเดียวแหละคราวนั้น
เฮ้อ! แต่ก็ยังดีที่มีประสบการณ์อกหัก ดีกว่ารักไม่เป็นแบคนอื่นบ้าง ฮิๆๆ
ชวนคิดต่อครับ
หนังสือความลับตาลับใจครูบาสุทธินันท์
ผมจะขอฉันทานุมัติคัดความลับของแฟนคลับตอนเด็ดๆมาร่วมพิมพ์ด้วย น่าจะสนุกนะครับ
ใครเห็นด้วย ยกมือสูง อย่าเพ่งเอามือลง ยกสูงๆๆ
1-2-3-4-3 โอ้โฮ้
ผมมีเรื่องที่ชอบใจมาก เช่น
เรื่องนับวันผิดของคุณรัตติยา ยังงี้
เขียนได้น่าหยิกที่ซู๊ด!!
เรื่องลับเฉพาะ ถึงคุณกิตติยา
เมื่อเดินทางมาถึงตรงจุดนี้ ผมคิดว่าสวรรค์คงมีตา ที่ให้ความผิดพลาดของเรา กดพรึด!!ลบต้นฉบับที่เขียนยาวติดต่อกันในเนื้อหาเดียวหายไปจากโลกนี้ เพราะจะให้เขียนใหม่ก็เขียนไม่ได้อีกแล้ว
สู้มาซอยเป็นเรื่องละอันพันละน้อยอย่างนี้ไม่ได้ ดูจะโดนใจชาวบล็อกมากกว่า
ถ้าเห็นด้วยยกมือขึ้น เอามือลง ..อ้อ อย่าลืมยิ้มละ
สวัสดีค่ะ
โห.. ความลับของครูบาเยอะมากๆเลยค่ะ แต่ละเรื่อง น่ารวบรวมเอาไปสร้างหนังจัง (คงสนุกมาก ^_^) นึกถึงเรื่อง มนต์รักลูกทุ่ง ^__^
แล้วจะเข้ามาตามเก็บความลับเรื่อยๆนะคะ
^___^
 |
k-jira เมื่อ ส. 10 |
เย้ๆๆ! ได้สมัครพรรคพวกมาอีกท่านหนึ่งแล้ว เสียดายไม่ได้เห็นหน้าค่าตา เรียกคุณตุ๊กกะตาได้ไหมนี่
มายุจะให้สร้างหนังลูกทุ่ง คงไม่ไหวมั๊ง เอาแค่หนังตะลุงก็พอพิ ขอปรึกษากับท่านออต ดูก่อน นะครับ
ก่อนอื่นมายกมือ ตรวจทาน ปรู๊ฟ ต้นฉบับค่ะแต่ต้องอนุญาตให้ตั้งคำถามเมื่อไม่รู้ได้ด้วยนะคะ ......ส่วนจัดรูปแบบและฝ่ายขายทำไม่เป็นค่ะ
อันดับสอง เฉพาะที่อ่านมาหลายความลับ...จู่ๆ ก็ปิ๊งแว๊บคำว่า "กระท้อนที่ถูกทุบด้วยสายลมแห่งความรัก"
เสนอเป็นอีกทางเลือกสำหรับชื่อหนังสือค่ะ....
สั่งจองล่วงหน้าได้ไหมคะ...ฮี่ๆๆๆ
เรียนท่านครูบา
ชอบทุกเรื่องเลยค่ะเหมือนในหนังเลย ยิ้มทุกเรื่องและหัวเราะ โดยเฉพาะเรื่องแสบของแพะความลับข้อที่ 5 และข้อที่6 ของคนอยากกินแพะตุ๋น
ก่อนอื่นต้องขอบคุณค่ะที่ให้มีชื่ออยู่ในความลับข้อที่9 ถึงแม้นจะอยู่ในลำดับสุดท้ายก็ตาม ตื่นเต้นและดีใจมากที่ท่านครูบายังนึกถึงขอบคุณๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วบอกว่าทึ่งจริง ๆ คนอื่นเขาเขียนเรียงลำดับ แต่ท่านครูบา เขียนข้อ 10 และมาข้อ 9 ข้อ12 แล้วมาข้อ 11 ยิ่งอ่าน ยิ่งทึ่ง อย่างนี้เขาเรียกความลับที่ไม่ลับอีกต่อไป ส่วนข้อ 13 อกหักแบบเห็นภาพตามเลยค่ะ เมื่อไรรวมเล่มจะซื้อเป็นคนแรกเลยค่ะ
ครูบาครับ ครูบาไม่ต้องจีบผมหรอกครับ ผมขอถวายตัว รับใช้อยู่แล้ว..ครูบา..ผู้สร้างคุโณปการแก่สังคม..ครับ
เสนอเป็นอีกทางเลือกสำหรับชื่อหนังสือค่ะ....
นี่แหละตัวตน ตัวจริงของอาจารย์ละครับ ผมนี่ดีใจที่บอกไม่ถูกว่ามาเจอกันด๊ายยังไง!! คิดอะไรออกบอกมาอีกนะครับ
ครูบาฯ ขา
ตามมาอ่านความลับครูบาฯ อีกรอบ เล่นใช้เทคนิค เผยทีละข้อ แบบนี้ ต้องตามติดสถานการณ์ตลอดเวลาเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่ความลับของหนู ทำให้ครูบาฯ ยิ้มได้
และตามมาเห็นด้วย และยกมือค่ะ ถ้าจะมีใครสักคน รวบรวมความลับ เด็ด ๆ โดนใจ แล้วรวมเล่ม
หนูขออาสาสมัคร เอาไฟล์ต้นฉบับ มาจัดทำรูปเล่ม และอาสาส่งโรงพิมพ์ให้ค่ะ และถ้าค่าใช้จ่ายไม่มาก คงจะขอสปอนเซอร์ กับ คนที่บ้าน ค่ะ (ที่บริษัท รับออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ค่ะ)
ครูบาฯ ขา
ขออนุญาต ตอบแทน ชาวบล็อกนะคะ
สำหรับพ่อครูบาฯ เรายกเว้นกติกาทุกอย่าง เพราะดิฉันเชื่อเหลือเกินค่ะว่า หลาย ๆ ท่าน อยากตามติด เกาะติด ทุกความลับแต่ละข้อของครูบาฯ ค่ะ
อ้อ เห็นด้วยกับหลาย ๆ ท่านค่ะ ชอบ cool slideshow มากเลยค่ะ
ใครว่า ผู้สูงวัย กับ IT ไปด้วยกันไม่ได้ หนูคนนึงหละคะ ที่ขอค้านหัวชนฝา เพราะหนูสู้พ่อครูบาฯ ในเรื่องนี้ไม่ได้เลยค่ะ
- 555 มารายงานตัวค่ะ ติดโผผู้หญิงของครูบาแล้ว อิอิ ดีใจจังเลย แบบนี้ต้องรีบเข้าหา เอ๊ย เข้าไปกราบขอบพระคุณค่ะ พ่อครูขา
- และรอพ่อครูบาไข ความลับต่อๆไปค่ะ
- หนิงก็โดน Tag แล้วค่ะ แต่ยังนึกหาความลับแบบที่เปิดเผยได้อยู่ค่ะ อิอิ มีแต่แบบลับลึกๆเปิดเผยไม่ด๊ายยยยยยยยย
- รออ่านความลับของพี่หนิง(ผู้หญิงของครูบา)
ความลับเรื่องที่ 14
ตอน ครูบาไม่มีเวลา ทำยังไงถึงจะไปจีบใครได้
ข้อจำกัดของผมก็เรื่องของเวลานี่ละครับ เวลากินไม่ได้นอน เวลานอนก็ไม่ได้กิน วันนี้นัดกันเป็นมั่นเหมาะ จะพานักศึกษาลงพื้นที่ กำลังจะเยื่องย้ายไปขึ้นรถ
ก็มีรถคันหนึ่งแวบเข้ามาจอด หัวใจผมหล่นลงไปตาตุ่ม นึกในใจว่าสาวที่ไหนมาหาอีกหนอ พอมองไปเป็นสุภาพบุรุษค่อยยังชั่วหน่อย มากัน 3 ท่าน รู้แต่ว่าอยากจะคุยด้วย ผมก็เลยให้คณะมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าไปล่วงหน้า กับนักศึกษาผู้ช่วยผมนำทาง
ผมก็มาเจรจาต้าอ้วยกับแขกที่มา กลายเป็นว่าเจ้าหน้าที่บริหารและฝึกอบรมของบริษัทปูนซีเมนต์ไทยจำกัด มาขอหารือวางแผนที่จะเอาเจ้าหน้าบริหารมาอบรมที่นี่ช่วงปลายเดือน เรื่องนี้ไม่นานเพราะมีเค้าโครงอยู่แล้ว คุยกันประมาณ 2 ชั่วโมง ก็เรียบร้อย ปล่อยให้ท่านไปเดินชมบริเวณกับนักศึกษาผู้ช่วย
ผมจึงมีโอกาสมาเขียนบล็อกถึงท่านที่รักนี่แหละ
ผมคิดอย่างนี้ครับ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผมจะเขียนกลอนสั้นๆถึงแฟนคลับทุกคน ขีดเส้นใต้ สั้นๆคนละบท กะว่าจะเขียนจากจินตนาการและข้อมูลที่ได้ในช่วงที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
ตกลงว่าเอาเป็นกลอนรักคนละบทก็แล้วกัน ตั้งใจจะเขียนให้หวานชื่นจนมดตอมหน้ากระดาษนั่นแหละ ส่วนของใครจะถูกเขียนถึงก่อนหบัง ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นคิดถึงใครมากที่สุด ดีไหมครับ
ถ้าตกลงตามนี้ยกมือขึ้น ส่วนใครที่ยังไม่ถึงคิวก็อย่าน้อยใจ ผมรักทุกคนเท่ากันทั้งโลก จริงๆนะครับ
เรียน คุณพ่อครูบาฯ
ตามมายกมือขึ้นคะ และตามมารอคิวความคิดถึงค่ะ
ความลับเรื่องที่15
อย่าเข้าใกล้แพะเป็นหวัด
ความลับเรื่องนี้มอบให้อาจารย์ราณี เพื่อนของอาจารย์หว้า ที่ชอบเรื่องแพะเป็นพิเศษ เรื่องมีอย่างนี้ครับ
แพะจะมีโรคอยู่อย่างหนึ่ง คือน้ำหมูกไหลย้อยจำนวนมาก ถ้าเป็นโรคนี้จะระบาดอย่างรวดเร็ว แพะทั้งฝูงจะผอม แล้วโซตายเป็นใบไม้ร่วง ตอนแรกผมก็หาสาเหตุไม่เจอ รักษาอย่างไรก็ไม่เป็นผล
จึงเดินทางไปที่ขอนแก่น คุยกับ ดร.สมใจ ศรีหาคิม ผ.อ.ศูนย์ชันสูตรโรคสัตว์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือสมัยนั้น ท่านก็ใจดีเหลือหลาย ยกทีมลูกน้องมาที่สวนป่ามหาชีวาลัย ลงมือเจาะเลือดตรวจอาหาร เอาอุจาระไปตรวจ
วันรุ่งขึ้นก็แจ้งข่าวว่า แพะทั้งฝูงเป็นโรคพยาธิในโพรงจมูก ต้องใช้ยาชนิดเดียวกันที่ฉีดพยาธิหมู เป็นยาที่ฆ่าพยาธิได้ทุกชนิดทั้งภายนอกภายใน แต่ราคาแพงพอสมควร ดูเหมือนขวดใหญ่ราคาประมาณ 2,000 บาท
เราทดลองฉีดให้แพะทั้งฝูง ปรากฏผลดีมาก แพะหายป่วย กลับมาอ้วนท้วนตามเดิม เรื่องนี้นับว่าแปลกมากที่พยาธิแพะไปอยู่อาศัยที่โพรงจมูกแทนที่จะไปอยู่ในกระเพาะ
อ้าว !! มันเป็นความลับตรงไหน ละ
ใจเย็นๆสิต๋อย ใกล้จะเข้าเรื่องแล้ว
พยาธิว่านี้จะทำให้โพรงจมูกอักเสบ เกิดเป็นขี้มูกเขียวเหนียวเหม็นไหลย้อยออกมาจำนวนมากตลอดเวลา แพะจะสบัดหัวเพื่อสลัดน้ำหมูกให้ไหลออก และอาจจะลดความเจ็บปวดที่หนอนชอนไชโพรงจมูกอยู่เรื่อยๆ
ถ้าแพะอยู่เฉพาะหมู่แพะก็ไม่เป็นไร มีคราวหนึ่งกำนันผู้ใหญ่บ้านมาดูงาน เราก็เตือนแล้วว่าอย่าเข้าใกล้คอกแพะ เพราะเป็นช่วงที่แพะไม่สบาย
พวกนี้ไม่เชื่อ เลยเจอแพะสบัดน้ำหมูกเหวี่ยงแประเข้าเต็มหน้า ขี้มูกแพะจำนวนมากติดแม๊ะเข้าครึ่งใบหน้าแล้วกระเซ็นกระสายพาดลงมาที่ลำคอ
ต้องวิ่งหาน้ำล้างกันจ้าละหวั่น ตั้งแต่นั้นมาเข็ดขยาดที่จะเข้าไปใกล้แพะ และคงจะไม่ชอบขี้หน้าแพะไปจนวันตาย
ความลับเรื่องนี้ เตือนให้รู้ว่า ขี้มูกแพะใครว่าไม่สำคัญ!!!
- ครูบาขา....อ่านแล้วหนูกลัวแพะเลยค่ะ
- ว่าแต่คุณพ่อครูบาคิดถึงหว้าหรือยังเอ่ย ?????
เรียนท่านครูบาดีไม๊ละ ที่เรื่องแพะมาช่วยให้คลายเครียดได้ทันเวลา
ไม่อย่างนั้นก็จะไปกังวลกับนักศึกษาไม่เข้าเรียน
ทำเรื่องธรรมดาๆ ให้เป็นเรื่องสนุกๆ จะไม่แก่เร็ว ไม่ต้องไปกินยาชลออายุที่ไหนหรอก หัวเราะวันละครั้งก็เบิกบานใจแล้ว หว้าเอ๊ย
แบะๆ แพะ เอ๊ย คนปีแพะมารายงานตัวค่ะ หนิงก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะพ่อครู ว่าแพะเป็นโรคพยาธิที่โพรงจมูก เอ...จะเหมือนคนเป็นไซนัสอักเสบไหมน๊า..
มายกมืออีกรอบค่ะ ให้เบื่อหน้าไปเลย อิอิ (เพิ่มเรทติ้งกระฉูด) เรื่องรวมเล่ม นี่คุณแป๊ด รับไปแล้ว แต่เรื่องพิสูจน์อักษรนี่ พ่อครูบา ยกให้หนิงนะคะ หนิงมั่นใจว่า หนิงจับผิดเก่งค่ะ เฉพาะตัวอักษรภาษาไทยนะคะ อิอิ เพราะมีหลายคนบอกข้อดีข้อนี้อ่ะค่ะ
ขอบคุณมากที่อาสา พิสูจน์อักษร
ขอตอบแทนน้ำใจ ด้วยการเล่าเรื่องแพะ มอบให้คนปีแพะ 1 เรื่อง
ทราบว่าวันนี้ไปลุยเวที KM. ที่ขอนแก่นระเบิดเทิดเทิงเลยใช่ไหมละ เยี่ยมมาก!
แหะๆ ^__*อาจารย์แป๋วเขียนบทมาดีมากเลยค่ะพ่อครูบาขา และเราได้คำสำคัญมาจากเกจิฯ ดร.วรภัทร์ประกอบกับเรื่องเล่าของสมาชิกUKM ค่ะ
เรื่องที่16
ตอน แพะ ไม่ เคยชนกับแกะ
เรื่องนี้มอบให้คนปีแพะ ชื่อหนิง ที่ขยันขันแข็งที่สุดในทุ่งกุลาร้องไห้
ผมไม่ทราบว่า สุภาษิต เรื่อง"แพะ ชน แกะ" เกิดขึ้นได้อย่างไร จากประสบการณ์ที่เคยเลี้ยงแพะแกะมาหลายปี ไม่มีสักครั้งเดียว ที่แพะแกะจะชนกัน ขีดเส้นใต้ แม้จะมีคนจับมันมาชนกัน มันก็ไม่ชนกันเด็ดขาด เว้นแต่ตัวผู้มันจะชนกันเอง
เรื่องแพะชนกัน ไม่เหมือนสัตว์อื่นนะครับ เวลาจะชนกัน มันจะเป็นสุภาพบุรุษมาก ตัว ต่อตัว ไม่มีการใช้แพะหมู่เป็นอันขาด
เมื่อตกลงสถานที่ดวลกันได้แล้ว แต่ละตัวจะถอยหลังออกมาตัวละ 7-8 ก้าว แล้วพุ่งทะยานเอาหัวชนกันเต็มแรง เรียกว่ากระโหลกร้าวเลยแหละ ตัวที่เจ็บมากกว่าก็จะวิ่งผละออกไป
มันเป็นความลับตรงไหนละ
มีวันหนึ่งแพะพ่อพันธุ์ตัวใหญ่มีเลือดไหลอาบไปทั้งหัว นั่งซึมกระทืออยู่ที่มุมคอก ผมเดินไปเจอโดยบังเอิญ เข้าใจว่ามันคงขี้ดื้อหนีออกไปกินผักของชาวบ้าน แล้วโดนเขาเอามีดฟันเลือดอาบ
คนงานเล่าว่า..
"มันชนกันครับครูบา"
"เอ๊ะ ชนทำไมถึงเลือดอาบอย่างนี้ละ"
มันเป็นอย่างนี้ครับ.. ระหว่างที่ควบพุ่งชนกัน ตัวหนึ่งมันเอียงหลบข้าง เจ้าตัวที่พุ่งมาเต็มแรงเตลิดออกไปเอาหัวชนกับเสาคอก เสียงดังสั่น..
สงสัยว่ากระโหลกคงจะร้าว ผมคัดเลือดทายาให้แล้ว แต่มันก็ยังซึมสงสัยจะปวดหัวอย่างแรง ไม่ลุกไปไหนเลย
โธ่!! นักสู้ไม่มีเบรค!!
- โอเคค่ะ ขอบคุณค่ะพ่อครูขา เดี๋ยวต้องไปติดเบรคไว้บ้าง ป้องกันไว้ อิอิ แต่ยังไม่ใช้ตอนนี้นะคะ เพิ่งเดินเองค่ะ
- อ้าว พ่อครูบาเล่าเรื่องแพะนี่นา อิอิ คนปีแพะไม่เกี่ยวเนอะ เดี๋ยวกลายเป็นตุ๊กแก ^__*
55555555
สวัสดีค่ะ หยุดหัวเราะไม่ได้ อ่านๆ ไป ยิ่งขำขึ้นๆ ความลับที่อ่านแล้วสงสัยว่าความลับตรงไหน รอจนครูบาบอกว่าความลับคือ...ถึงค่อยขำ 5555 ขำตัวเอง
ชอบข้อ 13 มากเลยค่ะ ข้อ 15 ด้วย ข้อ 16 อีก ชอบไปหมดเลย
5555 แพะไม่ติดเบรค ฮิฮิ
^____^
- ชื่อ "กระท้อนที่ถูกทุบด้วยสายลมแห่งความรัก" หวานไปหรือคะ?? ...ก็ท่านครูบาบอกว่าตัวตนที่แท้จริง...อิอิ...
- ตามอ่านอย่างรื่นรมย์ค่ะ....
- สวัสดีครับอาจารย์
- ..ดูเหมือนบันทึกนี้จะร้อนแรง..แฟนท่วมท้นไม่แพ้คุณเอก
- ความลับที่ว่าด้วยรักนั้น..ผมเห็นภาพอาจารย์เหมือนตัวละครเอกในนวนิยายรักลูกทุ่งของไม้เมืองเดิมหลายเรื่องเลยนะครับ
- และดูเหมือนอาจารย์จะรุ่มรวยความรัก...และหัวใจไม่มีตีนกาเป็นแน่... เพราะอารมณ์เพลงแต่ละเพลงฟังเบาสบาย ลึกงามเป็นที่สุด
- ขอบคุณครับ
คุณแผ่นดิน
ขอบคุณมากที่มาช่วยเป็นกระจกเงา เพราะคนพูดคนเขียนจะกินบุญเก่ามาเล่าขาน ส่วนจะใส่น้ำหวานมากน้อยแค่ไหน ยังอยู่ในขั้นทดสอบตัวเองเหมือนกัน
งานนี้น้ำหนักยังอยู่ที่ผู้ซื้อ ไม่ใช่ผู้ขาย ทำอย่างไรเราจะขายสินค้าความคิดออกได้ ก่อนที่มันจะบูดขึ้นราเสียก่อน
ประมาณว่าเราจะเสนอสิ่งที่เหมาะ คุณภาพดีในตลาดอิสระเสรีแห่งนี้ ไม่ทราบว่าผมเดินถูกทางแค่ไหน มือใหม่หัดขับ เจอทางแยกแต่ละทีก็หนาวๆร้อนเหมือนกัน เกรงว่ารถซิ่งจะมาเบียดตกถนน เพราะของเรามันรถอีตุ๊กอีแต๋น อาจจะเป็นที่รำคาญก็ได้
เรื่องที่ 16
ตอน วัฒนธรรมแพะ !!
ครูบาขา .... รออ่านความลับของครูบามาตั้งแต่เมื่อวานค่ะ...แต่อ่านแล้วไม่จุใจเลย
จุดจุใจอยู่ตรงไหนหนอ จึงขอมอบเรื่องนี้ให้อาจารย์paew เป็นของจากสวนป่า ถ้ายังไม่จุใจอีก ก็ค่อยเติมให้อีกดีไหมครับ.
ในกระบวนสัตว์ที่มูมมามกินทุกอย่างที่ขวางหน้า ผมว่าแพะนี่แหละหาตัวชิงแชมป์ มีวันหนึ่งคนงานมาใหม่ เอากล่องข้าวแขวนไว้ในที่คิดว่าสูงพ้นแพะแล้ว ที่ไหนได้ มันมีวิธีKM.แบบแพะๆโดยเฉพาะ
ตัวหนึ่งจะมายืน ให้อีกตัวหนึ่งจะเอาเท้าคู่หน้าเกาะค้ำที่หลัง ทำให้สามารถยกตัวได้สูงขึ้น พอที่จะเอาปากไปคาบดึงกล่องกระติ๊บข้าวลงมากินได้อย่างอร่อย
อย่างที่บอกแหละครับ มันกินทุกอย่างแบบเกลี้ยงเกลาหมดจด .. วันนั้นเจ้าของกระติ๊บข้าวนอกจากอึ้งกิมกี่แล้ว แกคงจะแค้นเจ้าแพะจอมเขมือบไปจนตายที่บังอาจทำให้กระเพาะเสียโอกาส
วันหลังผมแอบดู ถ้าไปเจอกิ่งไม้สูงแพะก็ใช้วิธีนี้ ถามว่าความลับอยู่ตรงไหน?
อยู่ตรงแพะตัวที่ยอมอาสาเป็นตัวค้ำให้เพื่อนได้กินอาหาร จะไม่ได้มีส่วนแบ่งแม้แต่นิดเดียว ไอ้ตัวกินก็กินคนเดียว ไม่ได้นึกถึงหัวอกเพื่อนที่อุทิศตัวให้ความร่วมมือใดๆเลย
Key Word แพะนอกจากดื้อแล้วยังใจดำอีกต่างหาก วัฒนธรรมแพะ ใครอย่าเอาไปใช้เป็นอันขาด
โอ้โฮ้ หว้านี่มีความคิดพิเศษไม่เหมือนใคร
ชมแล้วนะ หลับฝันดีได้แล้วสิคืนนี้
เรื่องที่ 17
วันที่พระจันทร์สวยที่สุด
ขอมอบให้ อ.หว้าแล้วกันเน๊าะ
สมัยที่บ้านเมืองเราแตกแยกกันทางความคิด
จนกระทั้งเกิดสงครามระหว่างรัฐ กับ ประชาชน เราอาจจะเคยได้ยินคำว่า "วันเสียงปืนแตก"
เป็นช่วงที่คนไทยฆ่าไทยด้วยกันเอง
ผมมีธุระเดินทางไปที่เขื่อนน้ำอูน นอนหนึ่งคืนแล้วก็เดินทางกลับ แวะไปหลายแห่งจนกระทั่งมืดค่ำ ช่วงที่ขับรถผ่านเขาภูพาน ซึ่งช่วงนั้นไม่มีใครกล้าเดินทาง ไม่มีรถสวน เส้นทางคดเคี้ยวไปมา
มีแต่แสงไฟจ้าจากหน้ารถเราเท่านั้นที่เป็นเพื่อนล่วงหน้าส่องทางเดินให้เรา นึกดูสิครับว่าช่วงเวลาเที่ยงคืน ผมขับรถไปกับเพื่อน2 คน ต่างคนต่างเงียบ
มีช่วงหนึ่งพอรถผ่านโค้ง พระจันทร์ดวงกลมโผล่ออกมาจากยอดเขา ทำให้ทิวป่าที่อาบด้วยแสงจันทร์สวยงามเหมือนภาพเขียน ที่อยากเก็บมาเป็นภาพฝัน ถ้าบ้านเมืองสงบ ผมจะจอดรถนั่งอาบแสงจันทร์อย่างแน่นอน
อ้าวมันลับตรงไหนละเรื่องนี้
ก็ตรงที่ในขณะที่เรารทึกใจ หวาดหวั่น ก็มีสิ่งสวยงามมาให้เราสบายใจ
- แค่อ่านเรื่องแพะอย่างเดียวก็สนุกแล้ว
- โอโหยังเหลือหมูเหมยซาน นกกระจอกเทศ ฯลฯ อีกเต็มเลยครับ
- แวะมาอ่านเรื่องที่ 17 ค่ะ ไม่ว่าหนูจะมีความทุกข์อะไร คุณพ่อก็มักจะมอบความสุข ความสวยงามมาให้หนูเสมอ กราบขอบคุณค่ะคุณพ่อ
- วันนี้มีนักศึกษามาเรียน 1 ห้องอีกห้องโดด ทำใจได้แล้วค่ะ อาทิตย์หน้าเจอกัน !!!! ไม่รู้จักเราซะแล้ว....
 |
เรื่องแพะมีเยอะครับ เขียนได้อีกหลายสิบตอน เกรงว่าคนอ่านจะเบื่อเลยย้านไปทางบทกลอน แต่ถ้ามีคนสนใจก็เล่าใหม่ได้ครับ อ้อ คุณน้องที่โดดแพะดีด ต้องระวัง บางตัวชอบหยอกเรามากกว่า แพะผมตัวผู้ตัวหนึ่ง ชอบเอาหัวมาดุนข้างหลังเรา ถ้าไม่ระวังก็หัวขมำเหมือนกัน
อ่านความลับของครูบา (ครั้งที่ 8 แล้วอ่ะ)
เหมือนได้ยินว่าครูบาจะไปฉุดใครสักคน สองคน อ่านหลายรอบก็ไม่เจอสักที ไม่แน่ใจว่ามันอยู่ตรงไหนหนอ......หรือว่ามันเป็นความลับจริง ๆ ค่ะ
- เป็นความลับจริงๆ ครับ ห้องลับแห่งความรู้
ท่านครูบา มีความลับเยอะแยะที่น่าอ่าน และเป็นประโยชน์นะคะ แทรกความรู้ บวกความน่ารักแฝง
แต่ หนูชอบ ข้อ 11 ชอบมากค่ะ
เขาให้ 5 ครูบาเล่าซะ 17 กรรมการช่วยเป่านกหวีดด้วย.......ฮา