ปัญหาน้ำดื่มในโรงเรียน

ขอย้ำเตือนไปยังผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคนโดยเฉพาะคุณครูโปรดให้ความสำคัญกับเรื่องการจัดหาน้ำดื่มที่สะอาด ปลอดภัย ให้กับเด็กๆในโรงเรียน

เมื่อวันที่ 7 มกราคม 2550 ได้อ่านหนังสือพิมพ์เดลินิวส์   คอลัมภ์ X-ray สุขภาพ เรื่องปัญหาน้ำดื่ม ปนเปื้อนสารเคมี โลหะหนัก จุลินทรีย์     ซึ่งเป็นข้อมูลจากการศึกษาเรื่องปัญหาน้ำดื่มในโรงเรียน       โดยนพ.ไพจิตร์ วราชิต อธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ได้ให้ข้อมูล คุณภาพน้ำดื่มในโรงเรียน   จากการการศึกษาโดยการสุ่มตรวจวิเคราะห์น้ำดื่มโรงเรียนในเขตเทศบาล และโรงเรียนในเขตชนบท 14 จังหวัดทั่วประเทศระหว่างเดือนมีนาคม-สิงหาคม 2549 ที่ผ่านมา   พบว่า คุณภาพน้ำดื่มในโรงเรียนในภาพรวม (724 แห่ง) ที่มีคุณภาพถูกต้องตามมาตรฐานเพียง 36.88% เท่านั้น แต่ผิดมาตรฐานถึง 63.12% ( 457 แห่ง) โดยผิดมาตรฐานด้านเคมี 32.32% ผิดมาตรฐานจุลชีวิทยา 22.79% ผิดมาตรฐานทั้งด้านเคมีและจุลชีววิทยา 8.01%
         สำหรับแหล่งน้ำดื่มของโรงเรียนในเขตชนบทพบว่ามีความหลากหลายว่าโรงเรียนในเขตเมือง โดย 84.07% เป็นน้ำบาดาลที่นำมาทำประปาหมู่บ้าน ซึ่งมีการจัดสร้างโดยงบประมาณของหลายหน่วยงาน เช่น กรมอนามัย กรมโยธาธิการ สำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบท (รพช.) กรมทรัพยากรธรณี ส่วนที่เหลือมาจากน้ำผิวดิน 10.28% น้ำฝน 2.62% แม่น้ำ 1.01% และอื่นๆ อีก 2.02%
     ในขณะที่โรงเรียนในเขตเมืองส่วนใหญ่จะมีแหล่งน้ำดื่มจากน้ำประปาของการประปาส่วนภูมิภาคจากน้ำประปาของการประปาส่วนภูมิภาค 92.70% และน้ำถัง 7.30% ทั้งนี้จาการสำรวจพบว่า น้ำบรรจุถังที่โรงเรียนจัดซื้อผิดมาตรฐานถึง 61.90% น้ำที่มาจากแหล่งน้ำของการประปาส่วนภูมิภาค ผิดมาตาฐานถึง 34.55% โดยมีสาเหตุสำคัญมาจากการดูแลความสะอาดเครื่องทำน้ำเย็นของโรงเรียน และการทำความสะอาดระบบการกรองน้ำดื่มในโรงเรียน
         ผลการตรวจวิเคราะห์น้ำดื่มในโรงเรียนพบทั้งสารเคมี โลหะหนัก และเชื้อจุลินทรีย์ก่อโรคต่อระบบทางเดินอาหาร เกินมาตรฐานความปลอดภัย ประกอบด้วย สารตะกั่ว พบจำนวน 12 แห่ง แคดเมียมพบ 12 แห่ง แมงกานีส พบ 4 แห่ง อะลูมิเนียมพบ 3 แห่ง ฟลูออไรด์พบ 3 แห่ง ไนเตรทพบ 104 แห่ง เหล็กพบ 87 แห่ง ความกระด้างพบ 64 แห่ง
        ส่วนเชื้อจุลินทรีย์พบเชื้อแบคทีเรีย อี.โคไล (E.coli) 83 แห่ง สเตปโตคอกคัส ออเรียส (S.aureus) พบ 3 แห่ง ซาโมเนลลา (Samonella) พบ 6 แห่ง และคลอสตริเดียม เพอฟริงเกน (C.perfringen) พบ 35 แห่ง
        เหตุผลหนึ่งที่ทำให้น้ำดื่มมีการปนเปื้อนสูงทั้งสารเคมี โลหะหนัก และเชื้อจุลินทรีย์ เพราะการจัดการสิ่งแวดล้อมไม่ดี โดยเฉพาะปุ๋ยเคมี ทำให้แหล่งน้ำมีปริมาณสารไนเตรทสูง จนไม่ปลอดภัยในการบริโภค นอกจากนี้การสำรวจพบว่ามีโรงเรียน 2 แห่งใช้ตะกั่วบัดกรีเชื่อมภาชนะเก็บน้ำดื่มของโรงเรียนโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์          ซึ่งสารเคมี และโลหะหนักที่พบมีผลต่อร่างกายดังนี้
สารตะกั่ว อาจทำให้เกิดภาวะไตวาย โลหิตจาง ถ้าเข้าสู่สมองอาจทำให้เกิดอาการกระสับกระส่าย บางคนวิงเวียนศีรษะ ทำให้ระบบกล้ามเนื้ออ่อนแรง
แคดเมียม ทำให้กระดูกเปราะ กระดูกบาง ไตวาย ความดันโลหิตเพิ่มขึ้นมีพังผืดในเนื้อปอด
แมงกานีส ทำให้มีไข้ ปวดศีรษะ กล้ามเนื้ออ่อนแรง เบื่อ
ฟลูออไรด์ จะเข้าไปจับตามกระดูก ถ้าจับมากเกินไปทำให้กระดูกพรุน กระดูกเปราะ
ไนเตรท ทำให้ทารกตัวเขียว ผลระยะยาว จะทำให้สตรีมีครรภ์ภาวะแท้งคุกคามได้
เหล็ก ส่งผลต่อร่างกาย คือ ในระยะเฉียบพลันทำให้คลื่นไส้อาเจียน ถ้าเป็นเรื้อรัง จะสะสมที่ตับและทำให้กระดูกผุ
ความกระด้าง ทำให้เกิดนิ่วในไต
เชื้อจุลินทรีย์ ทั้งแบคทีเรีย อี.โคไล   สเตปโตดอกคัสออเรียส    ซาโมเนลลา และ     คอสตริเดียม เพอฟริงเกน ทำให้เกิดปัญหาต่อระบบทางเดินอาหาร ท้องเสีย
         ผลการวิจัยที่ออกมาถือว่าน่าเป็นห่วงมาก เพราะทุกคนต้องดื่มน้ำ สารเคมี โลหะหนัก และเชื้อจุลินทรีย์ที่ตรวจพบ หากร่างกายสะสมไปเรื่อยๆจะ เกิดปัญหาแน่นอน ท่านอธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ได้ให้คำแนะนำ ว่าการบริโภคน้ำดื่มต้องระมัดระวังเรื่องความสะอาดการปนเปื้อน น้ำดื่มควรมีเครื่องกรองทำความสะอาด ขณะเดียวกันหากแหล่งน้ำไม่ดีก็ต้องเปลี่ยน หาแหล่งใหม่
        คนที่ทำงานกับโรงเรียน และชอบการบริโภคอย่างเรา จึงไม่อาจมองข้ามปัญหานี้ไปได้เลย จึงขอย้ำเตือนไปยังผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคนโดยเฉพาะคุณครูโปรดให้ความสำคัญกับเรื่องการจัดหาน้ำดื่มที่สะอาด ปลอดภัย ให้กับเด็กๆในโรงเรียนด้วย เนื่องจากเด็กในวันนี้ก็คืออนาคตของชาติ