เช้าวันที่ ๖ มค. ๕๐ อากาศกำลังสบาย มีเสียงนกร้องไพเราะ เพลงคลาสสิคจาก iPOD ที่จุกรูหูผมอยู่ก็ไพเราะจับใจ ผมออกท่องเน็ตหาความสำราญ โดยเริ่มต้นที่ "สนามหลวง" ก่อน คือที่ Gotoknow.org ผมกำลังสนใจหาทางส่งเสริม KM เพื่อการพัฒนาเยาวชน จึงค้นโดยระบุ http://gotoknow.org/blog/tag/youth ไปพบ บล็อก http://gotoknow.org/mediaforyouth ของว่าที่ร้อยตรีจิรศักดิ์ กรรเจียกพงษ์ แห่งมูลนิธิสื่อเพื่อเยาวชน
คุณจิรศักดิ์เขียน บล็อก ถึง ๓ บล็อก อีก ๒ บล็อก คือ /naigod และ /ngothai ใน บล็อก ngothai ได้ลงบันทึกเล่าเรื่องคนดีไว้ ๒ คน ได้แก่ ครูซัน (สมพงศ์ หมื่นจิต) ครูนักดนตรีผู้ล่วงลับ อ่านได้ที่ http://gotoknow.org/blog/ngothai/52942 และเรื่อง ผศ. สุจิตต์ ศรีชัย คุณครูสอนฟิสิกส์ ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพฯ อ่านได้ที่ http://gotoknow.org/blog/ngothai/33703 ได้เสพเอ็นดอร์ฟิน จากการชื่นชมคนดีเหล่านี้สมใจ ผมจึงเข้าไปยุคุณจิรศักดิ์ ให้ช่วยกันเล่าเรื่องคนดีที่เป็นคนเล็กคนน้อยออกสู่สังคม เพื่อช่วยกันจรรโลงสังคม
จาก บล็อก ของคุณจิรศักดิ์ ผมเข้าไปในเว็บไซต์ของโครงการคนอาสา มูลนิธิกระจกเงา www.siamvolunteer.com โดยไม่รู้ตัว ได้เห็นกิจกรรมของโครงการนี้ผมก็ได้เสพเอ็นดอร์ฟินอีก
ผมกลับมาคิดว่า เรามีช่องทางรับรู้เรื่องราวของกิจกรรมที่เยาวชนทำดี ทำเพื่อสังคมผ่านทางสื่อต่างๆ ในลักษณะที่มีมูลนิธิหรือหน่วยงานจัดช่องทางชักชวนคนไปร่วมกิจกรรม ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมาก ได้รับรู้แล้วชื่นใจ และคนที่ไปร่วมก็คงจะเกิดปิติสุข เกิดความรู้สึกเป็นกุศลที่ได้ช่วยเหลือคนอื่น
แต่ผมอยากได้มากกว่านั้น ผมอยากได้รับรู้เรื่องราวที่เยาวชนคิดทำกันเอง ทำกิจกรรมเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างต่อเนื่อง ทำโดยไม่ต้องขอเงินช่วยเหลือจากใคร ทำโดยไม่หวังเป็นข่าว แต่ทำเพราะทำแล้วสุขใจ เกิดการขัดเกลาจิตใจไปโดยอัตโนมัติ (ย้ำการทำอย่างต่อเนื่อง ทำเองโดยไม่รอขอการสนับสนุนจากใครๆ ทำโดยไม่หวังเป็นข่าว ทำแล้วเกิดการเรียนรู้ด้านการขัดเกลาจิตใจ) ตัวอย่าง มีไหม ที่เยาวชนนักดนตรี รวมตัวกันไปเล่นดนตรีให้คนชราที่บ้านพักคนชราฟังอย่างต่อเนื่อง (เช่นทุกวันเสาร์ ๑๔ - ๑๕ น.) ทำมา ๒ ปี มีไหมที่นักเรียนโรงเรียนหนึ่งจัดชมรมอาสาสมัคร ไปช่วยปัดกวาดทำความสะอาดวัด (หรือทำกิจกรรมสาธารณะแบบอื่น) ทุกสัปดาห์ หรือทุกเดือน กิจกรรมนี้ทำมานานหลายปี และส่งต่อกันระหว่างนักเรียนรุ่นต่อรุ่น
ผมอยากฟัง (ที่จริงอ่าน) เรื่องเล่าของเยาวชนอาสาสมัครเพื่อสังคมแบบนี้บ้าง ท่านผู้ใดจะช่วยเล่า หรือชักชวนเจ้าตัวเข้ามาเล่าเอง เชิญเล่าใน gotoknow นะครับ โดยติดป้ายว่า "ข่าวดี" และ ""GoodNews" หรือถ้าไม่ถนัด เล่าเป็นจดหมายมาที่ผมหรือคุณจ๋า (ฉันทลักษณ์ อาจหาญ) เราอาจคิดโครงการหรือกิจกรรมที่จะช่วยกันจรรโลงสังคมต่อเนื่อง สร้างเครือข่ายเยาวชนเพื่อสังคมขยายตัวออกไป และช่วยกันส่งเสริมให้เยาวชนเหล่านี้เผยแพร่ประสบการณ์ทางจิตวิญญาณของตนผ่านการทำกิจกรรมเพื่อสังคมหลากหลายรูปแบบ ก็ได้นะครับ
วิจารณ์ พานิช
๖ มค. ๕๐
ได้รับการแนะนำชื่อคุณหมอจากพอ.สันดุษิต ดีบุกคำ วิทยากร PL โครงการครอบครัวเข้มแข็ง จ.ลำปาง ลองติดตามหาอ่าน KM ไม่ผิดหวังจริงๆ
ประเทศไทยยังมีความหวัง คนดียังมีอยู่เต็มแผ่นดิน ดิฉันอยู่เชียงใหม่ หน้าวัดนันทาราม เย็นๆวันหยุดจะเห็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง น่าจะเป็นนักศึกษาสักแห่ง ปั่นจักรยานมาปัดกวาดรอบๆเจดีย์ที่วัด ยังไม่เคยคุยกับเขา คิดว่าจะหาเวลาไปสัมภาษณ์ให้เอนดอร์ฟินหลั่งสักวัน...อีกเรื่องนะคะ ที่วัดอุโมงค์ ชม. ทุกวันพระและเช้าวันอาทิตย์จะมีชายหนุ่มสองคนมากวาดลานวัด กวาดๆแล้วก็กลับบ้าน ดิฉันและครอบครัวเคยซื้อซาละเปาไปฝากเขา ทราบว่าเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยคนหนึ่ง ซาบซึ้งใจจริงๆค่ะ