วันนี้ไม่ได้งานเลย..ได้แต่สิ่งที่ไม่อยากได้

พ่อบ้านครูอ้อยไม่สบาย เป็นไข้หวัดมาหลายวันแล้ว วันนี้จึงไม่ไปทำงาน นอนพักอยู่กับบ้าน นอนทั้งวัน เพราะความอยากหายเร็วๆ

เรื่องของสุขภาพเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนวัยเราจริงๆนะ  เมื่อวานนี้  พ่อบ้านของครูอ้อยไม่สบาย  ความจริงแล้ว  ไม่สบายมาหลายวันแล้ว  แต่วันนี้เธอบอกว่า  จะไม่ไปทำงาน

ครูอ้อยก็ใจดำจริงๆ  ทั้งวัน  เอาแต่ทำงาน จนไม่ได้โทรศัพท์ถามข่าวคราวว่า  อาการเป็นอย่างไรบ้าง

 เพราะคิดว่า  เธอคงนอน  และไม่อยากรบกวนผู้ป่วยที่ต้องการพักผ่อน  นึกถึงตัวครูอ้อยเอง  เวลาไม่สบาย  ก็อยากที่จะนอนพักมากๆ  จึงจะหายเร็วๆ  แต่บางคนก็ไม่คิดอย่างนั้น คิดแต่ว่า ไม่ยอมเยี่ยมอาการป่วยบ้างเลย

ครูอ้อยรีบกลับบ้าน เห็นเธอเอาผ้าขาวม้าโพกศีรษะ  นั่งอยู่หลังบ้าน 

ครูอ้อยตะโกนมาว่า  " เขมรที่ไหน  อพยพมานะ " 

เธอหนาวมากขนาดนี้เชียวหรือ  ครูอ้อยยื่นหมูปิ้งให้เธอกิน  และเธอกินไปแค่ไม้เดียวเอง  นอกนั้นครูอ้อยจัดการหมด

เมื่อเธอล้มตัวลงนอน  ครูอ้อยจึงนอนข้างๆ  และถามว่าทำอะไรบ้าง  เธอบอกว่านอนทั้งวัน  ไม่ได้งานอะไรเลย  " อ้อได้อย่างหนึ่ง  คือ  แก่ไปอีก หนึ่งวัน "

เป็นคำตอบที่ทำให้ครูอ้อยลุกขึ้นอย่างเร็ว  ไปนั่งทำงานต่อ