ไม่ทราบว่าถนนที่อื่นจะเป็นอย่างนี้หรือเปล่า แต่ถนนในกรุงเทพฯ โดยเฉพาะถนนในซอย มักจะมีแนวกั้นลดอัตราความเร็วของรถ ที่คนอื่นเรียกอะไรไม่ทราบ แต่ครูอ้อยชอบเรียกว่าหมอน
ก็แล้วทำไมไม่ขับรถช้าๆล่ะ ถ้าไม่อยากหยุดกึกตรงหมอน เข้าเกียร์ต่ำ และเร่งเครื่องขึ้นไปอีก
หากซอยไหน มีบริเวณที่เรียกว่า แนวกั้นให้หยุดหรือเบาเครื่องลง มีมากๆ ท่านผู้สัญจรไปมา ก็จะเสียเวลากับการหยุด...มากมายด้วย
สาเหตุหนึ่งที่ คนตัดถนน หรือผู้มีอำนาจ สั่งการให้ทำแนวกั้นดังกล่าวที่ถนนในซอยได้ เพื่อลดอัตราความเร็วของการขับขี่ยวดยานภายในซอย เพื่อไม่ให้เกิดอันตรายแก่ คนเดินถนน หรือผู้ขับขี่ยวดยานด้วยกัน
ครูอ้อย..รู้สึกว่าลำบากมากกับการขับขี่ยวดยานบนถนนที่มีแนวกั้นที่ได้กล่าวถึง เมื่อคราวที่ รถยนต์คู่ชีพของครูอ้อยเกิดป่วยหนัก และมีอาการที่เมื่อเบาเครื่องยนต์ ก็จะดับง่าย
ถนน
" น่าจะราบเรียบนะ เวลาขับรถจะได้สบายกว่านี้ "
" แล้วใครล่ะ สร้างปัญหานี้ขึ้นมา "
" แล้วปัญหานี้ แก้ด้วยการทำแนวกั้นแบบนี้หรือ "
" ทำไม เราไม่แก้ปัญหาที่ ต้นปัญหาล่ะ "
ผู้คนที่ขับขี่ยวดยาน น่าจะรู้ถึงปัญหานี้ดีกว่าคนอื่นๆ การขับขี่ยวดยานอย่างช้าๆ ก็ถึงที่หมายด้วยความปลอดภัย ถึงแม้ว่าจะช้า
ก็ยังดีกว่า การหยุดกึกที่แนวกั้นเหล่านี้
การหยุดกึกที่แนวกั้นเหล่านี้ แนวกั้นเหล่านี้ ครูอ้อยจะเรียกว่า " หมอน" และหมอนเหล่านี้ มันวางยาวเกินกว่าจะเป็นหมอนธรรมดา ครูอ้อยก็จะเรียกว่า " หมอนข้าง "
มารู้ว่า หมอนข้างเหล่านี้อันตรายมาก ตอนที่นั่งท้ายรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง เธอไม่หยุดกึก เหมือนที่ครูอ้อยขับรถผ่านหมอนข้าง คนขี่รถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง จะวิ่งฉลุยไป โดยไม่สนใจผู้โดยสารว่า จะตกลงไปได้รับอันตรายหรือไม่
เปล่าค่ะ....ครูอ้อย ยังไม่ตก และไม่ตกหรอกค่ะ แต่กลัวจะเป็น รายต่อไป หรือคนอื่นๆ ตกลงมาได้รับอันตราย
หมอนข้างที่กลางถนนนี้ มันไม่นุ่มนิ่ม เหมือนหมอนข้าง และกลางที่นอน เท่าที่บ้านของคุณนะคะ