จากหลังเขาสู่มราบรี
บู เป็นน้อง ๆ อยู่ อ.เวียงสา รู้จักบนไซด์ ก่อนปี 2545 ต่อมาเขากลับบ้านทำเรื่องนักสืบสายน้ำ
บู พร้อมด้วยเพื่อน คุณใหม่ และคุณกบ มาหนุนเสริมให้มีกิจกรรมนักสืบสายน้ำที่น่าน ได้ถ่ายทอดความรู้แก่ อ.พูนศักดิ์ฯ รร.ปงสนุกวิชาไสย์
บู มีความรู้ด้านไอที ทำเว็ปได้ เชียวชาญด้านโปรแกรม นอกจากเว็ปหลังเขา www.lungkao.com ล่าสุดยังจัดทำเว็ป www.Mrabri.in.th ขึ้นอีก
เคยมีคนถามว่า ตกลงจะเขียน มลาบรี มราบรี หรือ มร่าบรี อะไรทำนี้นั้น เราพากันเขียนเพื่อความเข้าใจก็แล้วกัน ว่า ชนเผ่านี้ก็คือ ชนเผ่าตองเหลือง นี่เอง
ความเห็น (3)
ชนตองเหลืองในป่าคอนกรีต กทม.
ดีใจที่มีน้องบู, คุณใหม่, คุณกบ, คนหลังเขา และท่านธนู ที่ดูแล ติดตาม ชนกลุ่มหนึ่งที่เขาก็เป็นมนุษย์เฉกเช่นเรานี่แหละ เอาเรื่องราวต่างๆของชาวมลาบรี ออกสู่สายตาชาวโลก จะเป็นอย่างไร จะคิดอย่างไร ก็ให้ท่านอื่นๆได้เส็งกันดูในวงกว้าง (หลายหัวดีกว่า หัวเดียว #ปรัชญาช่างตัดผม) อย่างน้อยก็ถือว่า ยังอาทรร้อนใจ ห่วงใยกัน ไม่ทำเป็นเฉยเมย เป็นสิ่งดี มิใช่เหรอ "คนที่ไม่ทำอะไรเลย คือ คนทำชั่ว" ปรัชญาอังกฤษ
เราไม่ได้บอกว่า เราหรือภาคีจะดีที่สุดกว่าใครเพื่อน หากแต่เราเห็นว่า หากเป็นพ่อเป็นแม่หรือเป็นผู้ปกครอง หรือมีโอกาสที่ดีกว่า คุณและผมควรจะอยู่เฉย ปล่อยให้เขาถูกรังแกหรือไม่ หากไม่เราควรมาร่วมมือกันอย่างไร การบอกว่า เฉยไว้ดีเองนั่นดูเหมือนว่า ใจดำเกินไปล่ะ
การช่วยเหลือนั้น อยู่ปัจจัยต่าง ๆ ความสามารถ กลไกจะไปช่วยเหลือได้เท่าไรนั้น ตามแต่ความเหมาะสม เราเชื่อมั่นและจะยังคงมั่งคงตลอดว่า จะไม่เอาความด้อยโอกาสต่าง ๆ ไปแสวงหาประโยชน์แก่ตนและพวกพ้องเด็ดขาด เพื่อเราล้วนเชื่อเรื่องกรรมครับ ทำดีได้ดี ทำไม่ดีก็ได้ไม่ดี ไม่ทำก็ไม่ได้อะไร ไม่ได้เรียนรู้อะไรทั้งสิ้นครับ
@ ขอบพระคุณคุณบู พิศาล ที่เชื่อมโยงข้อมูลจากที่นี่ ไปยังเว็ปมลาบรี @