ชีวิตที่พอเพียง : 200. เรียนรู้จากเพลง

        ผมเพิ่งรู้วิธีเอาเพลงจากแผ่น ซีดี ใส่ iPOD     ตอนปิดปีใหม่จึงไปค้นเอาแผ่น ซีดีเพลง     เอามาบรรจุลง iPOD ด้วยความสนุกสนาน      ทั้งเพลง คลาสสิค  เพลงไทยเดิม เพลงไทยสากล     นอกจากได้ฟังเพลงแล้ว ยังได้อ่านเอกสารประกอบ ทำให้รู้จักชีวิตของคีตกวีใหญ่ๆ ของโลก     เกิดความรู้สึกที่ขอนำมาบันทึกไว้

         (๑) คีตกวีระดับอัจฉริยะบางคนคล้ายครึ่งบ้าครึ่งดี และอายุสั้น ชีวิตไม่มีความสุข     คงจะเป็นเพราะเขาอยู่ในโลกของจินตนาการมากกว่าโลกของความเป็นจริง     และโลกจินตนาการของเขาอยู่ห่างจากโลกจริงมากไปหน่อย จนทำให้เขาอยู่กับคนอื่นอย่างลำบาก     ผมว่าเขาสร้างรอยต่อระหว่างจินตนาการกับโลกจริงได้ไม่สนิท     รอยต่อมันสะดุด    หรือไปหลงจินตนาการมากไปหน่อย
              ตัวอย่าง Tchaikovsky มีพฤติกรรมรักร่วมเพศ    และวิกลจริตเป็นระยะๆ     ผมสงสัยว่าถ้า Tchaikovsky มาเกิดในสมัยนี้ ที่เขายอมรับรักร่วมเพศเดียวกันมากขึ้น  แกจะเป็นนักแต่งดนตรีชั้นเอกไหม     ผมคิดว่าศิลปินบางคนมีผลงานระดับอัจฉริยะเพราะความกดดันบางอย่าง 

         (๒) เห็นอนิจจังของนักร้อง     ซีดีบางชุดอัดมาจากงานเชิดชูครูเพลงใหญ่  เอานักร้องใหญ่ในอดีตมาร้อง    แต่ท่านเหล่านั้นเสียงไม่ดีอย่างเก่าแล้ว     สายเสียงหย่อนและปอดไม่แข็งแรง    เสียงที่ออกมาจึงไม่ไพเราะ     ผมจำใจลบทิ้งไป แม้จะรักนักร้องเหล่านั้นมาก
                ทำให้หวนคิดถึงตนเอง     ว่าต้องระวังตัว  ไม่เสียคนตอนแก่ หลงไปทำสิ่งที่คนแก่ไม่ถนัด     กลายเป็นตัวตลก หรือไปขวางทางคนหนุ่มสาว ที่เขาต้องการสร้างตัว สร้างผลงาน     อย่างเรื่องเพลง ผมว่าคนแก่ต้องอย่าไปร้องเองแสดงเอง     ต้องตั้งตัวเป็นครูฝึก ฝึกเด็กรุ่นใหม่     โดยอาศัยประสบการณ์ และอาศัยการฟังมามาก เอามาแนะนำคนรุ่นใหม่     คนแก่ช่วยให้โลกมีเพลงดีๆ ฟังได้ ไม่ใช่โดยร้องเอง      แต่โดยช่วยส่งเสริมคนรุ่นใหม่ให้ร้องเพลงได้ดี     หรือคนแก่จะเป็นผู้ประพันธ์เพลงก็เหมาะเหมือนกัน
               สมัยนี้สังคมไทยกำลังก้าวสู่สังคมสูงอายุ     เราต้องสร้างสรรค์สังคมที่คนแก่ไม่เป็นภาระต่อสังคม     ยังทำประโยชน์ได้  แต่ก็ต้องไม่ไปปิดกั้นโอกาสคนหนุ่มคนสาว

วิจารณ์ พานิช
๒ มค. ๕๐