หมายเหตุ
ควรอ่านบันทึกเรื่อง .. การพัฒนาแบบแยกส่วนคือที่มาของวิกฤติของการพัฒนา เพราะเป็นที่มาของการเขียนบันทึกนี้.
มีคำพูดสองด้านที่ผมได้ยินใกล้หูมากครับอาจารย์...
เก่งไม่กลัว กล้วช้า...
ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม....
แล้วท่านจะเอาแบบไหน(ฟะ)...555...แล้วแต่ว่าจะถูกใจมั้ย...อิอิ
ถ้าผลงานเท่ากัน(พร้าสวยงาม มีคม และคุณภาพเท่ากัน)...อาจารย์โดนหาว่าช้าแน่ ๆ ครับ....555
แต่ถ้าเป็นอย่างที่ผมคิดนะ...ไม่มีเรื่องใดที่ทำเร็วแล้วได้คุณภาพเท่าช้าหรอกครับ...อย่างน้อยก็ทำให้จิตหมุนเร็วเกินที่จะตรวจจับได้(จนอาจมีทุจริตจิตเกิดขึ้นอ่ะครับ....55555)
ถ้าให้นิวมองจากประสบการณ์ส่วนตัวของนิวนะคะ (ในการเรียน) นิวกลัวเรื่อง เป้าหมายของความสำเร็จของงานคะ บางครั้ง ได้งานออกมาเหมือนกัน แต่ระหว่างทาง (Process) กว่าเราจะได้ output ออกมา บางทีมันต้องแลกด้วยน้ำตาและรอยยิ้ม
บางทีนิวก็ไม่รู้ว่าเค้าใช้วิธีการระหว่างทาง (Process) อย่างไร ทำไมเค้าถึงได้ผลลัพธ์ (Output) ออกมาเร็วจัง ไม่รู้ว่าเค้าใช้ Algorithm อะไร สงสัยต้องไปศึกษาดูบ้างแล้วซิเรา เหอ ๆ
ช้า กับ เร็ว
ถ้าผลออกมาเท่ากัน
เลือก เร็ว แน่นอน
แต่ถ้าไม่มีผลลัพธ์มากำหนด การที่เราจะเลือก ช้า หรือเร็ว มันต้องขึ้นอยู่กับสถานการ์ และความเหมาะสม และข้อควรคำนึงคือ ผลที่จะตามมาคับ
ดิฉันนางสาวสายสุณี ศรีเสถียร นักศึกษา
ป.บัฑิต บริหารการศึกษา ม.จันทรเกษม รุ่น 4
ได้สร้างบล็อเรียบร้อยแล้ว ถ้าอาจารย์มีเวลาว่างช่วยแวะชมและเสนอแนะด้วยค่ะ
ความสำเร็จของการเดินทางคือการถึงที่หมายหรือการก้าวเดินได้ทีละก้าวทีละก้าว
บางที่ตายเร็วก็ดีกว่าตายช้า