เรียนรู้มายากลบนรถไฟ

ครูอ้อยไปไหนมาไหนจะต้องเรียนรู้ไปเรื่อย ก็บอกแล้วไง ชีวิตคือการเรียนรู้ การเรียนรู้คือการเดินทาง ดังนั้น ชีวิตคือการเดินทางและการเรียนรู้ งงไหมนี่....

การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ตลอดชีวิต

การเรียนรู้เกิดขึ้นได้  แม้กระทั่งนั่งเฉยๆ

แล้ว  การเดินทาง  ได้พบปะผู้คนมากมาย  จะไม่เกิดการเรียนรู้ได้อย่างไร

ที่นี่เมืองไทย  เมืองแห่งมิตรภาพ  เมืองแห่งยิ้ม  ทำไมจะไม่มีการเรียนรู้เกิดขึ้น

 

ครูอ้อยเดินทางไปเชียงใหม่  ซึ่งต้องใช้เวลาในการเดินทางยาวนาน 

ช่างโชคดีที่ครูอ้อยได้พบและรู้จักนักมายากลสมัครเล่นคนหนึ่ง   เธอสอนมายากลเล็กน้อย  ให้ครูอ้อยและครอบครัว 

ครูอ้อยเพียงแต่ให้ความสนใจและอยากรู้เพื่อไปสอนนักเรียน 

แต่การเรียนรู้ครั้งนี้  ครูอ้อยจับประเด็นได้มากมาย  ซึ่งนักมายากลต้องใช้หลักการชนิดหนึ่งที่เรียกว่า....หลักจิตวิทยา 

คล้ายกับครูที่ต้องใช้จิตวิทยาในการสอน  เช่นกัน 

จับจุดแค่นี้เอง  ก็จะเป็นครูและนักมายากลที่ดีได้

[ดอกแก้ว]

สวัสดีคะ ครูอ้อย คะ

   เป็นนักเรียนในชั้นของครูอ้อย ต้องสนุกแน่เลยคะ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะ  น้องดอกแก้ว

• ดอกแก้วที่โรงเรียนจะส่งกลิ่นหอมในตอนเช้า  ครูอ้อยจะแอบเก็บมาไว้ที่โต๊ะทำงาน  หอมไปทั้งวัน
• วันนี้ครูอ้อยตั้งแผนการจะสอนในห้องปฏิบัติการทางภาษาค่ะ
• ครูอ้อยจะเปิดการเรียนด้วย  มายากลที่หัดมาค่ะ
• เมื่อคืนนี้ก็ฝึกอีกครั้งเพื่อความแม่นยำ
• สนุกหรือไม่  โปรดติดตามผลของการเล่นมายากล เย็นนี้นะคะ

ขอบคุณค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

จำได้อันเดียว...หนังยางวง