บทความต่อไปนี้เป็นความคิดเห็นของข้าพเจ้า(นักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาวิจัยและสถิติทางการศึกษา) ซึ่งอาจจะเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา ความรู้ ประสบการณ์และอายุ ดังนั้นท่านจะเห็นด้วยหรอไม่เห็นด้วยก็ได้
นับจากพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 มีผลบังคับใช้โดยยึดหลักการปฏิรูปการเรียนรู้ตามแนวทางที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการปฏิรูปการศึกษา ซึ่งมีการดำเนินการอย่างต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน เป็นระยะเวลา 7 ปีของการปฏิรูปการศึกษา ก่อให้เกิดการปรับเปลี่ยนการจัดการศึกษาอย่างมาก ทั้งด้านนโยบายและแผน หลักสูตร กระบวนการจัดการเรียนรู้ การประเมินผลการเรียนรู้ มาตรฐานและประกันคุณภาพ การบริหารจัดการ ครูและบุคลากรทางการศึกษา การวิจัยและพัฒนา และการมีส่วนร่วมของภาคีอื่นในการจัดการเรียนรู้ ส่งผลให้ภารกิจสำคัญของครูที่เน้นการสอนก็เพิ่มการวิจัยเข้าไปด้วย ทำให้นอกจากการเขียนแผนการสอนแล้วยังต้องทำวิจัยอีกด้วย ช่วงแรกครูบ่นกันมากว่ามีภาระงานเพิ่มขึ้นทำให้ไม่มีเวลาเตรียมการสอน ต่อมาเมื่อมีการชักจูงโดยมีรางวัลตอบแทนสำหรับครูที่มีผลงานวิจัย โดยอาจเป็นการเลื่อนขั้นหรือเลื่อนเงินเดือน เพื่อลบล้างคำกล่าวที่ว่า “ความชั่วไม่มี ความดีไม่ปรากฏเอาไป 1 ขั้น” อย่างที่ทราบกันดีการทำวิจัยไม่ได้เป็นเรื่องง่ายๆ โดยเฉพาะการทำวิจัยทางการศึกษาซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับพฤติกรรมศาสตร์ ทำให้ครูส่วนใหญ่ไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง แต่ก็ต้องทำซึ่งทำอย่างถูกๆ ผิดๆ นักเรียนกลายเป็นหนูทดลอง หากครูมีความตั้งใจจริงที่จะพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนก็ดีไป แต่ถ้าต้องการสร้างผลงานนั่นแหละจะกลายเป็นหลุมพรางทางการศึกษาอย่างแท้จริง ซึ่งจะทำให้การศึกษาไม่ได้พัฒนาถึงแก่นแท้จะเป็นเพียงแค่ฉากนอก มีแต่การรายงานเพียงตัวเลขที่สวยหรูแต่เนื้อในไม่ได้สวยหรูเหมือนรายงาน งานวิจัยทางการศึกษาส่วนเกิดจากการ make ข้อมูล แม้กระทั่งงานวิจัยของนักศึกษาระดับปริญญาโทที่มีอาจารย์ที่ปรึกษาคอยตรวจสอบยังพบว่ามีการแก้ไขข้อมูลให้สวยหรูหากตั้งคำถามว่าการวิจัยดีจริงหรือไม่ ผมต้องตอบว่าดีอย่างแน่นอน แต่ต้องไม่ยึดติดกับระเบียบขั้นตอนมากเกินไป มีความยืดหยุ่นในการดำเนินการ วัตถุประสงค์มุ่งแก้ไขปัญหาอย่างแท้จริง ไม่ได้หวังประโยชน์จากการวิจัยเพียงเพื่อสร้างผลงานหรือทำตามที่ถูกบังคับ แล้วการวิจัยก็จะช่วยพัฒนาการศึกษาไทยอย่างแท้จริง
ปรากฏการณ์ที่เขียนในบันทึก เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง และเป็นหลุมพรางที่เราต้องยอมรับ
ขอบคุณพี่จตุพรที่มาเยี่ยมเยือนนะครับ...จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆครับผม