พรุ่งนี้แล้ว 18 ม.ค.50 ผมต้องไปพูดเรื่องผลสัมฤทธิ์การจัดการความรู้ ในการประชุมการพัฒนางานด้านป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อ:จุดเริ่มต้นของการจัดการความรู้สู่ปลายทางเพื่อผู้รับบริการสุขภาพ ที่ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์เขาจัดขึ้น
ผมเห็นรายชื่อวิทยากรแต่ละท่านแล้ว ก็ให้รู้สึกหวั่นๆอยู่เหมือนกัน เพราะล้วนแล้วแต่ผู้ทรงคุณวุฒิทั้งนั้น แล้วผมจะเอาอะไรไปแลกกับเขาล่ะ ยิ่งหัวข้อที่กำหนดให้ผมพูดนำเสนอคือผลสัมฤทธิ์ของการจัดการความรู้เสียด้วย ดูยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ผลสัมฤทธิ์นิยามว่าอย่างไรผมก็ยังไม่เคลียร์เลย
ผมนั่งตรองดูแล้วว่าผลสัมฤทธิ์นั้นนี่ก็น่าจะคือผลที่เกิดขึ้นตามเป้าหมายหรือไม่นั่นเอง แล้วงานที่ว่ามีผลสัมฤทธิ์หรือไม่ก็คืองาน กศน.ที่ผมทำอยู่นั่นแหละ ถ้าเป็นงานอื่นให้ผมไปพูดแล้วผมจะพูดได้อย่างไร คิดอย่างนี้แล้วก็คลายความรู้สึกหวั่นวิตกไปได้ส่วนหนึ่ง
เมื่อคิดได้ดังนั้นผมจึงแจ้งฝ่ายผู้จัดไปว่าผมจะพูดจะเล่าอย่างนี้นี่แหละ แต่เพื่อให้ 1 ชั่วโมงที่เขาให้ผมนำเสนอนั้นมีค่ามีประโยชน์สูงสุด ผมจึงได้ส่งเอกสาร 5 หน้าไปให้ผู้จัด พิมพ์แจกผู้เข้าประชุมวิชาการ 100 คน เขาได้อ่านล่วงหน้าแล้ว ส่วนเวลา 1 ชั่วโมงที่เขาจัดสรร ก็จะเป็นเวลาที่ผมและทีมงานซึ่งผมได้ประสานครูราญเมืองคอน คนนอกระบบ รางวัลจตุรพลังยอดคุณอำนวย คุณสมวิศว์ จู้พันธ์ รางวัลจตุรพลังยอดคุณกิจ และครูแต้วเมืองคอน ครู กศน.ในทีมทำงานส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้ชาวบ้าน เรียกว่าเป็นทีม KM สกุลเมืองคอนด้วยกันไปร่วมเล่าตอบคำถามและแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้เข้าประชุมทางวิชาการเพื่อให้เรื่องเล่าของผมนี่มันเร้าใจให้ผู้เข้าประชุมวิชาการนี่อยากจะไปพัฒนางานของตนแบบ KM บ้าง โดยผมจะเล่าเรื่องนวัตกรรมที่ผมสร้างขึ้น การสร้างทีมงาน ฯลฯ
ไปทำหน้าที่เสร็จแล้ว ผลเป็นประการใด ผมจะมา AAR ให้ท่านได้ทราบต่อไปนะครับ
ผมว่า กระบวนการเรียนรู้น่าจะเป็นแกนเดียวกันทั้งหมด แต่สาระแต่ละเรื่องจะต่างกันครับ
ผมจึงคิดว่า KM คือคำตอบที่ดีที่สุด ในขณะนี้
แต่ผมก็ยังรู้สึกว่ามี KM หลงทางอยู่เหมือนกันนะครับ
ต้องระวังเหมือนกัน
คุณหมอ นนทลี และน้องสิงห์ป่าสัก
สัญญาครับว่ารู้อะไรแล้วจะมาบอก มาแลกกันอีก ขอบคุณสำหรับแรงใจที่ส่งมาให้
ดร.แสวง ครับ
KM คือคำตอบที่ดีที่สุดในขณะนี้และกำลังจะหลงทางกันอยู่หรือเปล่านี่ อันนี้ไม่ค่อยจะมีความรู้มาแลกครับ ถ้าจะตามความเข้าใจของผมเท่าที่อ่านบันทึกของอาจารย์ก็คือ KM แบบปลาทูฝรั่งกับปลาทูป่นอีสานของอาจารย์ หรือKM ธรรมชาติหรือKM ตะวันออกเราใช่ไหมละอาจารย์ ไม่ลงตัวกันอย่างไร เกยๆกันอยุ่ตรงไหน จะหนุนเสริมกันได้ดีอย่างไรหรือไม่ ผมอยากฟังอยากอ่านจากงานอาจารย์เสียมากกว่า
ขอบคุณครับ