สังคมใน GotoKnow ยืนยันให้ซาบซึ้งว่า สิ่งที่มีค่ากับชีวิตคนเราไม่ใช่วัตถุสิ่งของ
มีความรู้สึกประทับใจในตัวตนและผลงานของคุณเอก-จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร มาเป็นเวลาค่อนข้างนาน มีอีกคนที่มักจะนึกถึงควบคู่กันไป คือคุณวิไลลักษณ์ อยู่สำราญ แต่รู้จักตัวตนของเธอน้อยกว่า เพราะวิธีการสื่อสารผ่าน GotoKnow ของ 2 ท่านนี้ต่างกัน แม้จะไม่มีเวลาตามอ่านบันทึกทั้งหมดของทั้ง 2 ท่าน แต่สัมผัสได้ว่าทั้ง 2 ท่านเป็นคนรุ่นใหม่ที่ทุ่มเททำงานเพื่อชุมชนด้วยความรักและศรัทธาในสิ่งที่ทำอย่างจริงใจและแรงกล้า น่ายกย่อง
วันนี้ได้อ่านบันทึกที่อ.หมอวิจารณ์ยกย่องคุณเอก ให้เป็นหนึ่งในคนดีวันละคนที่ท่านประทับใจแล้ว ปลื้มใจแทนคุณเอกเป็นอย่างมาก มั่นใจมาก ว่านี่คือรางวัลสำหรับชีวิตชิ้นใหญ่ที่สุดชิ้นหนึ่งสำหรับคุณเอกอย่างแน่นอน
ก่อนหน้าที่จะรู้จักโลก GotoKnow มักจะคิดว่า ตัวเองเป็นคนประหลาดที่อยากได้รับคำชมจากคนที่เราศรัทธามากกว่ารางวัลที่เป็นวัตถุสิ่งของ เพราะปกติเป็นคนที่ชอบทำอะไรให้คนอื่นแบบเงียบๆ ยิ่งถ้าเจ้าตัวคนรับไม่รู้เลยจะยิ่งรู้สึกดีที่ได้คอยดูความสุขที่เขาได้รับ เป็นความอิ่มอกอิ่มใจที่เคยรู้สึกว่า ไม่กล้าพูดกับใคร เพราะคงไม่มีใครเข้าใจเรา ไม่เคยคอยให้ใครมาให้รางวัล แต่ให้ตัวเองเสมอด้วยความสุขใจที่ได้ทำสิ่งที่คิดว่าดีเพื่อคนอื่น แต่เมื่อเข้ามาในโลกแห่งนี้ ค้นพบว่าเรามีเพื่อนที่คิดเช่นนี้อีกมากมาย ทำให้ได้ปลดปล่อยสิ่งที่คิดออกมา เพราะรู้ว่ามีคนเข้าใจ มีความสุขค่ะ
และณ ที่แห่งนี้ ตัวเองได้ค้นพบว่า คำนิยม ความชื่นชมอย่างจริงใจจากเพื่อนๆใน GotoKnow คือพลังในการดำเนินชีวิตแต่ละวันที่มีค่า และหากยิ่งเป็นจากผู้ที่เราศรัทธาด้วยแล้ว ก็ยิ่งมีพลังมหาศาลในการผลักดันให้เราอยากทำดียิ่งขึ้นไปอีก ทำให้พูดได้เต็มปากว่า พวกเราหลายๆคนคงรู้สึกเหมือนกันว่า ครั้งใดที่เราได้รับความคิดเห็นต่อยอดสิ่งที่เราเขียนจากท่านอ.หมอวิจารณ์ เราจะรู้สึกเหมือนได้รางวัลอันยิ่งใหญ่ ตัวเองได้รับเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ทุกครั้งก็ทำให้รู้สึกดียิ่งกว่าได้รางวัลใดๆเสมอ ไม่ว่าท่านจะตั้งใจที่จะไม่ทำบ่อย (เพราะจะเฝือ) หรือท่านไม่มีเวลาจริงๆ เราไม่อาจทราบได้ แต่เชื่อมั่นว่าพวกเราหลายๆคนที่เคยได้รับจากท่านก็คงรู้สึกเหมือนกัน ใช่ไหมคะ....
ยืนยันได้เลยว่า ท่านเป็นแบบอย่างของ”คนรวย”ด้วยทุนที่มองไม่เห็นแต่รู้สึกได้ด้วย”ใจ” ที่สามารถแจกจ่ายรางวัลอันทรงคุณค่านี้ให้พวกเราได้ไม่มีวันหมด เรามาสะสมความดี เพื่อให้”รวย”ได้อย่างท่านอ.หมอวิจารณ์กันเถิดค่ะ เพื่อให้คำชื่นชมของพวกเราที่มีให้กันและกันทรงคุณค่ามากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเวลาที่เราได้รับจากท่าน
ความเห็น (5)
ปีใหม่ที่มาถึง ปีกุน ปีนี้
ผมได้รับสิ่งดีๆ นับตั้งแต่วันเริ่มแรกของปี ตามบันทึกแรกของผม ความอิ่มเอิบของการให้ของผมที่เป็นตัวแทนของผู้ใจดีที่อยู่ทั่วประเทศ
และต่อจากนั้น ผมได้รับรางวัล "จตุรพลัง" เป็นการเสริมพลังใจที่ยอดเยี่ยม ในช่วงสัปดาห์แรกของปี ใครจะคิดว่า คนทำงานเล็กๆตามชายขอบ จะมีใครเห็นบ้าง...
ตามจริงผม ไม่มีโอกาสมากนักในการเปิดเผยตัวตนผ่านสื่อใดๆ แต่มีความสุขจากการที่ได้ให้ ผ่านการทำงานที่มีชีวิตชีวาที่แม่ฮ่องสอน
ก้าวเข้ามาสู่โลก Gotoknow ผมมีโอกาสที่ดี เป็นโอกาสที่ผมได้รู้จักโลกอีกโลกที่มีทั้งความรู้อันไพศาล และพบว่ามีเพื่อนร่วมอุดมการณ์มากมาย
เกิดมาไม่นานก็จากไป...ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ ช่างน้อยนิด ทำอะไรก็ควรรีบทำ ค้นพบในเบื้องต้นว่า การให้เป็นความสุขที่ได้รับมาทันที สุขจริงและสุขนานๆ นึกเมื่อไหร่ก็สุขเมื่อนั้น
นี่คือ ทางเลือก ผมจึงตัดสินใจเดินเข้าสู่ศูนย์กลางของชีวิต หลังจากรู้จัก Gotoknow เพียง ๑ เดือน ตัดสินใจ ออกจากชีวิตที่เป็นกรง เพื่อเรียนรู้ชีวิตที่แท้มากขึ้น และไม่เคยผิดหวัง
จากวันนั้นถึงวันนี้...เวลาทุกวินาทีมีคุณค่ามากครับ
ปิยะมิตร ...ที่มีมากมาย และมีคุณค่าทางจิตใจ ให้คนทำงานได้มีแรงก่อร่างสร้างฝันกันต่อไป
ผมอยากให้ Blogger ทุกคนมีโอกาสเช่นผม อยากให้สัมผัสว่า สิ่งนี้มันวิเศษขนาดไหน
ครั้งหนึ่งในชีวิตที่สำคัญ
ยินดีกับ คุณจตุพร ด้วยจริงๆค่ะ
เข้าใจความรู้สึกอิ่มเอมค่ะ เคยได้ตอนเขียนบล็อคครั้งแรกๆ อาจารย์เพิ่ม รู้สึกเป็นสิ่งมหัศจรรย์ ที่เกิด โดยไม่คาดฝัน
คิดถึงทีไรก็มีความสุข
ชอบคุณโอ๋เล่าเรื่อง เพลิดเพลิน น่าอ่าน บันทึกนื้ ชอบมาก
ชื่นชมอย่างมากค่ะ ทั้ง คุณเอก-จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร คุณวิไลลักษณ์ อยู่สำราญ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่าน อ.หมอวิจารณ์
อาจารย์เป็น "ครู" ที่แท้จริงค่ะ
สวัสดีครับ
การชื่นชมกันด้วยความศรัทธาและจริงใจ ไม่มีผลประโยชน์ใดๆแอบแฝงนั้น มีคุณค่าเสมอ
- ผู้ให้ .. สุขที่ได้เชียร์ ได้ชื่นชม เป็นเหมือนได้แจกจ่ายของดีให้แพร่กระจายออกไป โดยหวังว่าความดีของคนที่เราชื่นชมจะได้ส่งผลกระทบให้เกิดคนดีๆ สิ่งดีๆ ให้กับสังคมมากยิ่งขึ้น
- ผู้รับ .. สุขใจ อิ่มใจ มีพลัง ไม่รู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนมีกองหนุน มีความเชื่อมั่นว่ามาถูกทาง และ จะมีผลให้คิด-ทำสิ่งดีๆ ได้มากและกว้างขวางยิ่งขึ้น เพื่อหยิบยื่นสิ่งดีๆ ให้กับสังคมต่อไป
- สรุปแล้ว ทั้ง ผู้ให้ และ ผู้รับ สุขได้เพราะ ไม่เห็นแก่ตัว และต่างมองไปที่ประโยชน์ผู้อื่น มีความรัก เมตตา ปรารถนาดี เป็นที่ตั้ง นั่นเอง
ดีใจที่ได้เข้ามาใน BLOG ค่ะ