พี่เลี้ยงเยาวชน Staffจัดงานวันเด็กที่เด็กรักป่า ทำคูปองอาหารไว้ 1,600 ชุด เรารับแลก “ ขี้ “ วัว ควายแลกคูปอง คูปองเหลือประมาณ 200 ชุด หรืออาจจะน้อยกว่านั้น ปีที่แล้ว คนเข้าร่วมทั้งผู้ใหญ่และเด็กน่าจะอยู่ที่ 700 คน ปีนี้ปาเข้าไปเป็นคนร่วมงาน 1,400 คนในขณะที่ Satff เยาวชนของชุมชนเรามี 23 คน
“ งานที่จัดขึ้น ไม่ได้มีเฉพาะ หมู่บ้านเรา แต่มีบ้านอื่น ตำบลอื่นมาร่วมด้วย ถือว่าพวกเราได้ช่วยกันทำงานเพื่อชุมชนของเรา “ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 3 แสลงพันธ์ กล่าวกับ เยาวชนพี่เลี้ยง
"เด็กๆที่หน้าเวทีถึงเที่ยงก็ไม่ยอมไปหาทานข้าวกันเลย
อยากแต่จะเล่นเกมและอยากได้ของขวัญ “
พี่เลี้ยงเยาวชนจากบ้านกระทม ที่ดูแลของขวัญบนเวทีเล่า
“ ผมบอกให้ แม่บ้านที่ทำอาหารจากซุ้มต่างๆให้ชะลอการแลกคูปองลงด้วย เพราะคนที่ไปทานก่อนเป็น ผู้ใหญ่ซะมากกว่า เด็กๆไม่สนใจกินเลย “ อดีตผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านคุ้มช้างลงเสริม
“ หนูไม่รู้ว่าทำไมถึงเหนื่อย หนูไม่ได้ทำอะไร แค่นั่งที่เวที ดูแลรวบรวมผลงานวาดภาพ เรียงความของเด็กๆ ส่งให้น้าจืด เท่านั้น และหนื่อยจนไม่อยากกินข้าวเลย “ น้องเหนน เรียน ม. 2 บ้านไพรปันลา
“ รู้สึกว่า ตอนเตรียมงาน ในกลุ่มเยาวชนกันเองเมื่อวาน สนุกกว่า “ หนุ่มใหม่ ชอบกีฬาเป็นชีวิตจิตใจ
“ ผมอาจจะทำหน้าที่ ประธานใหม่ ไม่ค่อยดี เพราะตื้นเต้นครับ “ หงา คุ้มบ้านป่ายาว ยิ้มเปิดเผย
“ โดยรวมดีนะ อาหารก็พอกับคนที่มาร่วมงาน พวกเราก็ช่วยเหลือกันดี ทำตามหน้าที่ มีบ้างผู้ปกครองบางคนพาเด็กมาขอของเล่นโดยที่ลูกๆไม่ได้ร่วมกิจกรรมอะไรเลย เราอยากให้เด็กๆได้แสดงออก” สุนันทา ผู้ช่วยที่อยู่บ้านถนนให้ข้อสังเกต
“ สังเกตมั้ย มีกลุ่มเยาวชนหนุ่มๆ 3-4 คนจากบ้านไหนไม่รู้มาช่วยเราล้างจานจนเสร็จเรียบร้อย น่ารักมากเลย เห็นได้ว่า มีเยาวชนบ้านอื่นที่อยากมาช่วยมาเข้าร่วมกับกลุ่มเรามากขึ้น “ ฉันนึกขอบคุณเยาวชนกลุ่มนั้น
“ งานล้างจานเป็นสิ่งที่ดีนะ ถือเป็นพื้นฐานที่จะก้าวไปสู่งานอื่นๆ เป็นการฝึกที่ดี ....ขอบคุณพวกเราที่อดทน ทนต่องาน ทนต่อการไม่ได้เลือกของขวัญแต่ให้น้องๆก่อน ทนต่อความหิว ....การที่เรามีความอดทน และทำใจสนุกสนานกับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย มันมีความหมายมาก คุณค่ามันเกิดขึ้น จากพลังที่พวกเราสร้างกันขึ้นมาเอง....ขอบคุณพวกเราจริงๆ “ คุณจืดสรุปการประชุมครั้งนี้
ตอนใกล้จะปิดงานวันเด็กในวันนี้ เราก็ได้ให้เด็กๆไปแข่งกันเก็บขยะรอบๆเด็กรักป่า และมาเข้าแถวทิ้งขยะที่เตรียมไว้หน้าเวทีและเดินไปรับขนมคนละชิ้น กับเลือกของขวัญกันคนละอย่าง ของขวัญยังเหลืออยู่มาก เด็กๆใช้เวลานานมากกว่าจะตัดสินใจหยิบ ทุกชิ้นเป็นเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจไปหมด เด็กๆหลายคนวนไปหาขยะตามซอกตามหลืบ เก็บแล้วเก็บอีก เพื่อจะมาเลือกของอีก .....งานแบบนี้ ทำให้เด็กรักป่า สะอาดทั้งกายและใจ
เด็ก ๆ ทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้ นอกจากจะสุขใจที่ได้ของขวัญติดไม้ติดมือกันไปแล้ว ดิฉันว่า เขาเหล่านั้น คงรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่เขาทำ เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลยค่ะ ทำให้เด็กรู้สึกหวงแหนธรรมชาติ และยังฝึกให้มีความสามัคคีกันอีกด้วย ขอชื่นชมผู้ที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมดี ๆ ครั้งนี้ค่ะ
ไม่ได้ไปร่วมงาน บอกเด็กๆ ให้ไปช่วยแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะไปก้นหรือเปล่า ยินดีกับความสุขของเด็กๆ ด้วยขอรับ
ขอบคุณคะ คุณปวีณา คุณรัตติยา.......เป็นกิจกรรมชุมชนเล็กๆน่ะคะ
มีเยาวชนในหมู่บ้านมาช่วยกับผู้นำชาวบ้าน
แต่ก่อนจะมีทีมเป็นนักศึกษามาช่วยกันเยอะเด๊ิ๋ยวนี้กิจกรรม
เยอะมากก็เลยไม่ค่อยว่างมากัน....
มาแสดงความชื่นชมเช่นเคยค่ะ
ชอบที่บอกว่ามีเด็กหมู่บ้านอื่นมาช่วยล้างจานด้วยน่ะค่ะ
ความมีน้ำใจที่พร้อมจะให้กันนี้ เป็นพื้นฐานจิตใจแท้ ๆ อันเป็นธรรมชาติอันงดงามของมนุษย์จริง ๆ นะคะ เวลาอยู่ที่ญี่ปุ่นก็ได้มีโอกาสสัมผัสอะไรเช่นนี้บ้างเช่นกันค่ะ โดยเฉพาะเวลาอยู่นอกเมืองหลวง
แต่ในเมืองหลวงก็ยังมีคนจิตใจดีเช่นนี้อยู่นะคะ คงเป็นที่กลุ่มคนน่ะค่ะ เวลาเห็นคนที่มีน้ำใจให้กัน หรือให้สังคม โดยไม่หวังอะไรตอบแทน โดยเฉพาะทำเงียบ ๆ ไม่มีใครเห็นแบบปิดทองหลังพระแล้วชื่นใจมากค่ะ ที่ญี่ปุ่นจะค่อนข้างเยอะ เพราะดูเหมือนเขาจะมีเรื่องจิตสำนึกสาธารณะค่อนข้างสูงกว่าเรา
ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาเล่านะคะ คุณดอกแก้ว,
ณัชร
คะ อ.ออต.....ถ้า อ.มาสุรินทร์ บอกเด็กรักป่านะคะ
จะพาไปหมู่บ้านช้าง บ้านทำเครื่องเงิน แบบโบราณ คะอาจารย์
คุณณัชร....สุขภาพดีขึ้นแล้วนะคะ...ดีใจจังคะ...
เจอเรื่องดีๆก็ประทับใจคะ อย่างเยาวชนที่ทำความดี
ที่นั่งล้างจานให้เด็กรักป่า นี่ก็ล้างอยู่เงียบๆกะปักหลักอยู่ตลอดบ่าย น่ารักมากคะ
แต่บางคนถามแล้วว่าเคยมาออกค่ายที่นี่.....
ตอนออกค่ายกับเด็กญี่ปุ่นที่นี่ และเขาใหญ่ ก็ประทับใจมากคะ เราจะให้เด็กๆทำอาหารกันเอง
ก ับเด็กไทย ........ ตำส้มตำ หั่นผัก ล้างจาน...ระหว่างเด็กก็สอนภาษากันเอง เดากันบ้าง
หัวเราะกันไป....อยู่กัน 7 วันนี่ คิดถึงกันเลยนะคะ วันสุดท้ายลากันที่เขาใหญ่ ดิฉันก็กอดลากันเด็กๆทุกคน ต่างคนก็ต่างร้องไห้....
หรือเด็กๆ อาจจะคิดถึงบ้านด้วยน่ะคะ