วันเด็กที่เด็กรักป่า


เด็กๆใช้เวลานานมากกว่าจะตัดสินใจหยิบ ทุกชิ้นเป็นเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจไปหมด

               พี่เลี้ยงเยาวชน Staffจัดงานวันเด็กที่เด็กรักป่า ทำคูปองอาหารไว้ 1,600 ชุด เรารับแลก ขี้ วัว ควายแลกคูปอง คูปองเหลือประมาณ 200 ชุด หรืออาจจะน้อยกว่านั้น  ปีที่แล้ว คนเข้าร่วมทั้งผู้ใหญ่และเด็กน่าจะอยู่ที่ 700 คน ปีนี้ปาเข้าไปเป็นคนร่วมงาน 1,400 คนในขณะที่ Satff เยาวชนของชุมชนเรามี  23 คน
          งานที่จัดขึ้น ไม่ได้มีเฉพาะ หมู่บ้านเรา แต่มีบ้านอื่น ตำบลอื่นมาร่วมด้วย ถือว่าพวกเราได้ช่วยกันทำงานเพื่อชุมชนของเรา   ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 3 แสลงพันธ์ กล่าวกับ เยาวชนพี่เลี้ยง

 "เด็กๆที่หน้าเวทีถึงเที่ยงก็ไม่ยอมไปหาทานข้าวกันเลย

อยากแต่จะเล่นเกมและอยากได้ของขวัญ

พี่เลี้ยงเยาวชนจากบ้านกระทม ที่ดูแลของขวัญบนเวทีเล่า

  ผมบอกให้ แม่บ้านที่ทำอาหารจากซุ้มต่างๆให้ชะลอการแลกคูปองลงด้วย เพราะคนที่ไปทานก่อนเป็น ผู้ใหญ่ซะมากกว่า เด็กๆไม่สนใจกินเลย    อดีตผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านคุ้มช้างลงเสริม

  หนูไม่รู้ว่าทำไมถึงเหนื่อย หนูไม่ได้ทำอะไร แค่นั่งที่เวที ดูแลรวบรวมผลงานวาดภาพ เรียงความของเด็กๆ ส่งให้น้าจืด เท่านั้น และหนื่อยจนไม่อยากกินข้าวเลย น้องเหนน เรียน ม. 2 บ้านไพรปันลา

  รู้สึกว่า ตอนเตรียมงาน ในกลุ่มเยาวชนกันเองเมื่อวาน สนุกกว่า    หนุ่มใหม่ ชอบกีฬาเป็นชีวิตจิตใจ
ผมอาจจะทำหน้าที่ ประธานใหม่ ไม่ค่อยดี เพราะตื้นเต้นครับ    หงา คุ้มบ้านป่ายาว ยิ้มเปิดเผย

  โดยรวมดีนะ อาหารก็พอกับคนที่มาร่วมงาน พวกเราก็ช่วยเหลือกันดี ทำตามหน้าที่ มีบ้างผู้ปกครองบางคนพาเด็กมาขอของเล่นโดยที่ลูกๆไม่ได้ร่วมกิจกรรมอะไรเลย เราอยากให้เด็กๆได้แสดงออก”   สุนันทา ผู้ช่วยที่อยู่บ้านถนนให้ข้อสังเกต

  สังเกตมั้ย มีกลุ่มเยาวชนหนุ่มๆ 3-4 คนจากบ้านไหนไม่รู้มาช่วยเราล้างจานจนเสร็จเรียบร้อย น่ารักมากเลย เห็นได้ว่า มีเยาวชนบ้านอื่นที่อยากมาช่วยมาเข้าร่วมกับกลุ่มเรามากขึ้น   ฉันนึกขอบคุณเยาวชนกลุ่มนั้น

  งานล้างจานเป็นสิ่งที่ดีนะ ถือเป็นพื้นฐานที่จะก้าวไปสู่งานอื่นๆ เป็นการฝึกที่ดี ....ขอบคุณพวกเราที่อดทน ทนต่องาน ทนต่อการไม่ได้เลือกของขวัญแต่ให้น้องๆก่อน ทนต่อความหิว ....การที่เรามีความอดทน และทำใจสนุกสนานกับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย มันมีความหมายมาก คุณค่ามันเกิดขึ้น จากพลังที่พวกเราสร้างกันขึ้นมาเอง....ขอบคุณพวกเราจริงๆ   คุณจืดสรุปการประชุมครั้งนี้
ตอนใกล้จะปิดงานวันเด็กในวันนี้  เราก็ได้ให้เด็กๆไปแข่งกันเก็บขยะรอบๆเด็กรักป่า และมาเข้าแถวทิ้งขยะที่เตรียมไว้หน้าเวทีและเดินไปรับขนมคนละชิ้น  กับเลือกของขวัญกันคนละอย่าง ของขวัญยังเหลืออยู่มาก เด็กๆใช้เวลานานมากกว่าจะตัดสินใจหยิบ ทุกชิ้นเป็นเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจไปหมด เด็กๆหลายคนวนไปหาขยะตามซอกตามหลืบ เก็บแล้วเก็บอีก เพื่อจะมาเลือกของอีก .....งานแบบนี้ ทำให้เด็กรักป่า สะอาดทั้งกายและใจ

           

          

 

 

หมายเลขบันทึก: 72676เขียนเมื่อ 15 มกราคม 2007 06:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:02 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • ได้ซึมซับถึงความตั้งใจจริงที่ผู้ใหญ่มอบสิ่งดี ๆ ให้กับเด็ก ๆ
  • กิจกรรมน่าสนใจ และมีคุณค่ายิ่งในการสร้างจิตสำนึกรักธรรมชาติให้กับพวกเขา
  • เคยเห็นบางที่เวลาจัดงานวันเด็ก เมื่อความสนุกสนานจบลง ขยะที่เกลื่อนกลาดยังคงหลงเหลืออยู่ ในวันนี้ผู้ใหญ่จะไม่ว่า อยากให้เด็ก ๆ สนุกเต็มที่ เพราะเป็นวันเด็ก โดยหลงลืมไปว่า การปล่อยให้เป็นเช่นนั้น เป็นการปลูกฝังอย่างผิดวิธี
  • การทำความสะอาดให้กับธรรมชาติ โดยเก็บขยะมาแลกขนมกับของขวัญ จึงเป็นกิจกรรมที่ผู้ใหญ่ควรคำนึงค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่จุดประกายทางปัญญาค่ะ

เด็ก ๆ ทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้ นอกจากจะสุขใจที่ได้ของขวัญติดไม้ติดมือกันไปแล้ว ดิฉันว่า เขาเหล่านั้น คงรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่เขาทำ เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลยค่ะ ทำให้เด็กรู้สึกหวงแหนธรรมชาติ และยังฝึกให้มีความสามัคคีกันอีกด้วย ขอชื่นชมผู้ที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมดี ๆ ครั้งนี้ค่ะ

ไม่ได้ไปร่วมงาน บอกเด็กๆ ให้ไปช่วยแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะไปก้นหรือเปล่า ยินดีกับความสุขของเด็กๆ ด้วยขอรับ

ขอบคุณคะ คุณปวีณา  คุณรัตติยา.......เป็นกิจกรรมชุมชนเล็กๆน่ะคะ

มีเยาวชนในหมู่บ้านมาช่วยกับผู้นำชาวบ้าน

แต่ก่อนจะมีทีมเป็นนักศึกษามาช่วยกันเยอะเด๊ิ๋ยวนี้กิจกรรม

เยอะมากก็เลยไม่ค่อยว่างมากัน....

  • อ.โย  ...หวัดดี  ดีใจจังมาเยี่ยมที่นี่  ลูกศิษย์มาด้วย 3 คน มาสอนคอมฯให้เด็กๆ ดีแหละ เด็กๆชอบมากเลย 

 

 

  • มาเป็นกำลังให้ครับ
  • ไม่ได้ไปเยี่ยมที่สุรินทร์นานมาก ราว เจ็ดปีแล้ว
  • เด็กรักษ์ป่าคงมีความสุขเหมือนเคยนะครับ

มาแสดงความชื่นชมเช่นเคยค่ะ

ชอบที่บอกว่ามีเด็กหมู่บ้านอื่นมาช่วยล้างจานด้วยน่ะค่ะ

ความมีน้ำใจที่พร้อมจะให้กันนี้  เป็นพื้นฐานจิตใจแท้ ๆ อันเป็นธรรมชาติอันงดงามของมนุษย์จริง ๆ นะคะ  เวลาอยู่ที่ญี่ปุ่นก็ได้มีโอกาสสัมผัสอะไรเช่นนี้บ้างเช่นกันค่ะ  โดยเฉพาะเวลาอยู่นอกเมืองหลวง

แต่ในเมืองหลวงก็ยังมีคนจิตใจดีเช่นนี้อยู่นะคะ  คงเป็นที่กลุ่มคนน่ะค่ะ  เวลาเห็นคนที่มีน้ำใจให้กัน  หรือให้สังคม   โดยไม่หวังอะไรตอบแทน  โดยเฉพาะทำเงียบ ๆ ไม่มีใครเห็นแบบปิดทองหลังพระแล้วชื่นใจมากค่ะ  ที่ญี่ปุ่นจะค่อนข้างเยอะ  เพราะดูเหมือนเขาจะมีเรื่องจิตสำนึกสาธารณะค่อนข้างสูงกว่าเรา

ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาเล่านะคะ  คุณดอกแก้ว,

ณัชร

คะ   อ.ออต.....ถ้า อ.มาสุรินทร์ บอกเด็กรักป่านะคะ

จะพาไปหมู่บ้านช้าง บ้านทำเครื่องเงิน แบบโบราณ คะอาจารย์ 

คุณณัชร....สุขภาพดีขึ้นแล้วนะคะ...ดีใจจังคะ...

เจอเรื่องดีๆก็ประทับใจคะ     อย่างเยาวชนที่ทำความดี

ที่นั่งล้างจานให้เด็กรักป่า นี่ก็ล้างอยู่เงียบๆกะปักหลักอยู่ตลอดบ่าย น่ารักมากคะ

แต่บางคนถามแล้วว่าเคยมาออกค่ายที่นี่.....

   ตอนออกค่ายกับเด็กญี่ปุ่นที่นี่ และเขาใหญ่ ก็ประทับใจมากคะ  เราจะให้เด็กๆทำอาหารกันเอง

ก ับเด็กไทย ........ ตำส้มตำ  หั่นผัก  ล้างจาน...ระหว่างเด็กก็สอนภาษากันเอง เดากันบ้าง

หัวเราะกันไป....อยู่กัน 7 วันนี่ คิดถึงกันเลยนะคะ วันสุดท้ายลากันที่เขาใหญ่  ดิฉันก็กอดลากันเด็กๆทุกคน ต่างคนก็ต่างร้องไห้....

หรือเด็กๆ อาจจะคิดถึงบ้านด้วยน่ะคะ 

 

 

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท